verschijnselen

Gestart door abc, 24 oktober, 2005, 21:44:27

Vorige topic - Volgende topic

0 Leden en 1 gast bekijken dit topic.

abc

ik heb in maart een keelonsteking gehad, die erg laat werd bestreden omdat de arts dacht dat ik gewoon verkouden was. pas toen ik nauwelijks kon ademen vanwege de pijn die de lucht deed aan mijn keel, ging ik weer heen, een vervolgens zag ze het wel direct. met een kuur antibiotica was het snel over. maar ik was wel heel erg ziek daarvoor, vooral omdat ik vertrouwde op de opinie van de arts dat ik 'gewoon' een flinke verkoudheid had.

nu heb ik al een week lichte koorts, de hele tijd, en deze afgelopen week (de 2e) ging het helemaal mis, ik kon helemaal niets meer. het rare was dat ik niet echt ziek werd, niet misselijk etc. alleen maar voortdurend lichte koorts, en niets kunnen doen. en ik sliep zonder probleem van 9 uur s avonds tot vier uur s middags. maar ik kan wel goed eten, drinken, geen probleem. ik val alleen om van de koorts en voel me enorm zwak.

ik kwam er vandaag achter dat deze symptomen lijken op die van pfeiffer, dus mijn vragen zijn nu:

kan het dat er zo'n lange tijd zit tussen keelonsteking en uitbraak? (7 maanden) overal lees ik 4 tot 8 weken
kan het zijn dat ik het al had als kind, en dat het misschien niet echt doorbreekt? (vanwege de 7 maanden).
icm met dat ik toevallig bij een hardloopwedstrijd erg veel kou vatte, dus mijn lichaam een hele dreun kreeg. plus nog een boel stress. is het een goed teken dat ik juist in een periode van een zwak immuum systeem het krijg?

is het echt zo dat je erop moet rekenen dat je bijna niets meer kunt doen?
mag je niet proberen er tegen 'te vechten' door bv te sporten etc (dat doe ik erg graag)? of is absolute rust echt noodzakelijk?

ik ga morgenvroeg naar de dokter als ik wakker kan worden, maar waar moet ik op letten bij het bezoek bij de dokter? welke symptomen moet ik vooral benadrukken?

wat heel onduidelijk is, hoe lang kan het duren?

wie heeft ervaringen, c.q. tips die echt werken? (bv sporten?)

edwinfe

Citaat van: "abc"ik heb in maart een keelonsteking gehad, die erg laat werd bestreden omdat de arts dacht dat ik gewoon verkouden was. pas toen ik nauwelijks kon ademen vanwege de pijn die de lucht deed aan mijn keel, ging ik weer heen, een vervolgens zag ze het wel direct. met een kuur antibiotica was het snel over. maar ik was wel heel erg ziek daarvoor, vooral omdat ik vertrouwde op de opinie van de arts dat ik 'gewoon' een flinke verkoudheid had.

nu heb ik al een week lichte koorts, de hele tijd, en deze afgelopen week (de 2e) ging het helemaal mis, ik kon helemaal niets meer. het rare was dat ik niet echt ziek werd, niet misselijk etc. alleen maar voortdurend lichte koorts, en niets kunnen doen. en ik sliep zonder probleem van 9 uur s avonds tot vier uur s middags. maar ik kan wel goed eten, drinken, geen probleem. ik val alleen om van de koorts en voel me enorm zwak.

ik kwam er vandaag achter dat deze symptomen lijken op die van pfeiffer, dus mijn vragen zijn nu:

kan het dat er zo'n lange tijd zit tussen keelonsteking en uitbraak? (7 maanden) overal lees ik 4 tot 8 weken
kan het zijn dat ik het al had als kind, en dat het misschien niet echt doorbreekt? (vanwege de 7 maanden).
icm met dat ik toevallig bij een hardloopwedstrijd erg veel kou vatte, dus mijn lichaam een hele dreun kreeg. plus nog een boel stress. is het een goed teken dat ik juist in een periode van een zwak immuum systeem het krijg?

is het echt zo dat je erop moet rekenen dat je bijna niets meer kunt doen?
mag je niet proberen er tegen 'te vechten' door bv te sporten etc (dat doe ik erg graag)? of is absolute rust echt noodzakelijk?

ik ga morgenvroeg naar de dokter als ik wakker kan worden, maar waar moet ik op letten bij het bezoek bij de dokter? welke symptomen moet ik vooral benadrukken?

wat heel onduidelijk is, hoe lang kan het duren?

wie heeft ervaringen, c.q. tips die echt werken? (bv sporten?)

Je moet gewoon vertellen zoals het is. Ik ging ook naar de arts met vage klachten. Ik zei dat ook. Ik weet eigenlijk niet waarom ik hier zit VOle me moe en bla bla. 1 april ging ik naar de arts. Ik was vanaf 1/2 dedember bezig met van alles en nog wat. Ik was te ziek om te werken en te goed om thuis te zitten. Ik ging maar door. Tja je gaat niet thuis zitten omdat je je moe voelt. Elke week verleg je je grens. Na een aantal maanden weet je niet beter en verzin je weer wat waardoor je moe voelt. En de sport ik zou dat maar op een laag pitje zetten.

Leoni

Citaat van: "abc"ik heb in maart een keelonsteking gehad, die erg laat werd bestreden omdat de arts dacht dat ik gewoon verkouden was. pas toen ik nauwelijks kon ademen vanwege de pijn die de lucht deed aan mijn keel, ging ik weer heen, een vervolgens zag ze het wel direct. met een kuur antibiotica was het snel over. maar ik was wel heel erg ziek daarvoor, vooral omdat ik vertrouwde op de opinie van de arts dat ik 'gewoon' een flinke verkoudheid had.

nu heb ik al een week lichte koorts, de hele tijd, en deze afgelopen week (de 2e) ging het helemaal mis, ik kon helemaal niets meer. het rare was dat ik niet echt ziek werd, niet misselijk etc. alleen maar voortdurend lichte koorts, en niets kunnen doen. en ik sliep zonder probleem van 9 uur s avonds tot vier uur s middags. maar ik kan wel goed eten, drinken, geen probleem. ik val alleen om van de koorts en voel me enorm zwak.

ik kwam er vandaag achter dat deze symptomen lijken op die van pfeiffer, dus mijn vragen zijn nu:

kan het dat er zo'n lange tijd zit tussen keelonsteking en uitbraak? (7 maanden) overal lees ik 4 tot 8 weken
kan het zijn dat ik het al had als kind, en dat het misschien niet echt doorbreekt? (vanwege de 7 maanden).
icm met dat ik toevallig bij een hardloopwedstrijd erg veel kou vatte, dus mijn lichaam een hele dreun kreeg. plus nog een boel stress. is het een goed teken dat ik juist in een periode van een zwak immuum systeem het krijg?

is het echt zo dat je erop moet rekenen dat je bijna niets meer kunt doen?
mag je niet proberen er tegen 'te vechten' door bv te sporten etc (dat doe ik erg graag)? of is absolute rust echt noodzakelijk?

ik ga morgenvroeg naar de dokter als ik wakker kan worden, maar waar moet ik op letten bij het bezoek bij de dokter? welke symptomen moet ik vooral benadrukken?

wat heel onduidelijk is, hoe lang kan het duren?

wie heeft ervaringen, c.q. tips die echt werken? (bv sporten?)




heej

ik herken het precies!!
precies hetzelfde..
ik begon met koorts
daarna amandelonsteking kreeg antibiotica.. hielp niets..
dokter zegt nee is niks gewoon uitzieken
ik voor de zekerheid bloedprikken en hij was er van overtuigd dathet geen pfeiffer was
nou je raad t goed.duidelijk pfeiffer..(mei 05")
volgens mij loop ik er nog mee !

abcd

vandaag naar de dokter geweest, morgen bloed prikken.

hmm... hem leek bloed onderzoeken het beste. maar volgens hem had ik veel kans een ander virus te hebben.

hij zei zelfs letterlijk: aha, je wilt je ook op pfeiffer laten testen? nou goed, doe nwe dat ook. als ik geen ja had gezegd had hij het niet gedaan!!! ik zei maar subtiel: ja, dan kunnen we dat in ieder geval uitsluiten.

nou goed, ik hoop dat hij gelijk heeft. o wee als hij geen gelijk heeft! (btw wordt het wel opvallend dat ze in het algemeen denken dat je het niet hebt)

Marit

wordt je ook op CMV getest? is net zo'n leuk virusje :wink:
Dromen zijn er om waar te maken en problemen om op te lossen

edwinfe

Citaat van: "Marit"wordt je ook op CMV getest? is net zo'n leuk virusje :wink:

toxoplasmose en schildklier stond  bij mij ook in het lijstje.

abcd

hmm... geen idee.

iig vandaag de uitslag gekregen: ik heb in het verleden pfeiffer gehad, maar het virus is nu niet aktief.

ik neem aan dat ik dan misschien door een slechte weerstand mijn opgebouwde resistentie niet direct kon reageren.

alle reden tot blijheid, toch?

edwinfe

Citaat van: "abcd"hmm... geen idee.

iig vandaag de uitslag gekregen: ik heb in het verleden pfeiffer gehad, maar het virus is nu niet aktief.

ik neem aan dat ik dan misschien door een slechte weerstand mijn opgebouwde resistentie niet direct kon reageren.

alle reden tot blijheid, toch?

Toen ik te horen kreeg da ik pfeiffer had was ik wel even blij. Je weet wat je hebt en dat je niet iets anders erg hebt. Die blijheid is natuurlijk allang verdwenen. Maar idd wees blij

bibi

Ik ben 32 en heb de verschijnselen van pfeiffer en al zo'n 10 jaar komt het steeds terug.
Ik heb het 10 jaar geleden waarschijnlijk gehad, maar dat konden ze niet met zekerheid zeggen. Daarna raakten amandelen zo ontstoken dat die er uit moesten.
Dacht dat het daarna wel beter zou gaan en dat de klachten daarvan kwamen, maar nu na bijna 10 jaar, kreeg het op mijn 23e, krijg ik de verschijnselen zo om de 4 a 5 maanden terug, lichte verhoging, licht opgezette klieren in mijn hals, licht zweterig en zwaar moe, waardoor ik als er een gewoon griepje bijkomt of ander virus of infectie ik wel 3 a 4 weken moe thuis zit, dat terwijl ik een erg leuke baan heb in t onderwijs.
Heb van internist begrepen die mij nu weer onderzoekt dat het zo veel voorkomt dat mensen klachten houden, maar het rare is dat ze er kennelijk nog te weinig van weten om er iets aan te doen of op tijd de goede diagnose te stellen, waardoor je ook je werkgever/school niet goed kunt inlichten over de aard van je klachten en de duur van je ziekte.

Wens iedereen sterkte en toch ondanks de klachten plezier, je moet proberen hoe weinig je ook kan je lol uit hele kleine dingen te halen is mijn ervaring, je energie goed verdelen en je niks van andere mensen aantrekken die je pushen, ik heb het volgens mij nu chronisch omdat ik indertijd te weinig rust nam. heb je dus Pfeiffer ziek het dan goed uit al kost het je een heel jaar, is altijd nog beter dan jaren moe en ziek moet je je bedenken.
Toch moet je ook altijd beetje blijven bewegen, is niet onbelangrijk, anders wordt je somber van het niks doen en stijf in je spieren.

es

Heel waarschijnlijk heeft onze zoon ook de ziekte van pfeiffer.
Normaal gesproken is hij een tierig manneke van 2,5 jaar btw.
Je merkt nu we weten dat het waarschijnlijk pfeiffer is, dat hij heel snel moe is.
Als hij 's morgens na een volle nacht uit zijn bedje komt, dan zie je dat 'ie weer een lekker bekkie heeft zonder de wallen onder zijn oogjes.
Maar als hij +- 20 minuten tv kijkt dan is het al weer raak bij 'm.
Je ziet de wallen onder zijn oogjes komen en van die grauwe grijze strepen er omheen.
Hij klaagt veel over buikpijn, en wrijft veel in zijn oogjes, en gaat vaak gewoon op de grond op een kussen liggen.
Ook heeft hij vaak last van zijn rug en beentjes.
Zijn ontlasting is nu wel weer normaal na een hevige diarree, maar wel zo nu en dan geel van kleur.
Vandaag had hij oorpijn, en hij is al weken verkouden en heeft ontzettende opgezette klieren, die zijn gewoonweg echt huge.
We krijgen hopelijk deze week de uitslag van de bloedtest, maar de huisarts zei al dat hij zeker weet dat 'ie pfeiffer heeft.
Het segment van zijn bloed is 10,4 en de bezinking is 35.
Daar heb ik geen verstand van maar de arts zei dat het erg hoog is.
Ook vroeg de arts of we iemand in onze omgeving hebben met pfeiffer, maar wij dachten van niet.
Toen zei hij: op zich maakt dat ook niet uit of jullie dat weten, want voor mijzelf houd ik de diagnose op pfeiffer, ik weet het zeker.
Even later vertel ik het verhaal tegen een kenneis van me en zij wist te vertellen dat we 3 mensen in onze omgeving hebben met pfeiffer.
Ja en toen wist ik genoeg.
1+1=2 zeggen ze dan.
Maar we wachten toch nog even de test af.
Ik durf 'm nu alleen nog niet naar de peuter speelzaal te brengen.
Als eerste is dat te intensief momenteel,alhoewel hij helemaal idolaat van school is. Maar als tweede ben ik bang dat hij nu nog andere kindjes kan besmetten doordat hij met zijn handjes in zijn mondje zit.
Is dit overdreven?
Of kan hij gewoon naar schooltje?
Graag even jullie mening.
Groetjes een bezorgde moeder. :?:

Marit

Hoi Es,

wat rottig joh! zo'n jochie zo ziek, lijkt me best moeilijk als moeder!

Als hij de afgelopen periode al op de peuterspeelzaal is geweest, dan heeft hij de andere kinderen zeer waarschijnijk al aangestoken en maakt het nu ook niet meer uit.

Ik zou hem niet met andere kinderen laten spelen waar hij de afgelopen weken niet mee heeft gespeeld. Ik heb wel eens ergens gelezen dat hoe ouder hoe erger het kan zijn, misschien is dat een troost....

Heel veel sterkte voor jou en heel veel beterschap voor je jochie!

liefs,

Marit
Dromen zijn er om waar te maken en problemen om op te lossen

maaike

Ik lees vaak op sites dat je je kind best naar het kinderdagverblijf/cr