Hoofdmenu

voorstellen

Gestart door koopsie83, 27 april, 2005, 14:43:03

Vorige topic - Volgende topic

0 Leden en 1 gast bekijken dit topic.

koopsie83

Hi allemaal,
Ik ben een meid van 22 jaar en heb inmiddels 3,5 jaar last van pfeiffer. Midden sept. 2001 is het bij mij ontdekt. Het begon bij mij met een fikse keelontsteking en moeheid. In juni was ik ook al getest, omdat ik toe ook al vermoeidheidsklachten had. Maar toen de uitslag negatief.
Maar in sept. was de uitslag dus positief en begon de ellende voor mij. Ik kon niks eten en haast niet drinken. Kotste het met dezelfde vaart weer uit. Kwas daardoor onwijs verzwakt en zowat 20 kilo afgevallen.
Ik studeerde destijds SPW aan de Landstede te Zwolle. Mijn mentrix vond dat het na 4mnd over moest zijn en ik begon dus weer aan een volledige stage v 33 uur per week. Dat was veel te zwaar voor mij en er viel met school niet over te praten. Ik wilde zo graag, maar kon niet. Uiteindelijk ben ik van die school afgegaan.
Besloot wat rust te nemen. Intussen was ik vaak ziek en had ik vaak fikse keelontstekingen. Wel was ik met een baantje begonnen, maar daar lag mijn passie niet.
In juli 2003 heeft mijn arts eindelijk besloten mijn keelamandelen te laten verwijderen. Het waren net kraters en zag er niet uit. Toen ik bij de specialist kwam zei die dat ze veel eerder hadden moeten verwijderd. Maar ja je komt nergens zonder een doorverwijzing van de arts.
Op 3 juli was de grote dag. Ik zag er erg naar uit en hoopte dat mijn gezondheid zou verbeteren.
In sept. 2003 begon ik met SPW verkort aan het Deltion College te Zwolle. Ik had goede verhalen over die school gehoord en wilde het er weer op wagen.  Het leek goed te gaan, totdat ik weer stage moest gaan lopen. Werd weer veel ziek en begon weer van voor af aan. Mijn dokter wilde niet helpen. Ondanks dat bloedtesten nooit goed waren.
Voor mijn gevoel werkte ze me er gewoon uit.
In maart 2004 kreeg mijn moeder het idee om het eens bij een homeophaat te gaan proberen. Ze had zelf al veel goede ervaringen met die man. Zo gezegd, zo gedaan. Ik heb mijn hele verhaal uitgelegd en hij kwam tot de conclusie dat het door het veel te lange sukkelen chronisch was geworden. Ik kreeg medicatie en net zolang probeerden we dingen uit totdat het aansloeg. Het helpt!
Gaat langzaam. Ben nu 1 jaar verder en nog steeds niet de oude, maar we werken er aan. Hij geeft me het gevoel dat ik word serieus genomen en dat deed mijn dokter niet en dat doet ze nog steeds niet.