Hoi hoi,
Nou ben bij de internist geweest, die heeft geklopt, gevoelt, geluisterd en gekeken. En wat vragen gesteld enzo en toen zij hij: u bent nog steeds herstellende van de ziekte van pfeiffer. En als ik u een advies mag geven (ja graag); probeer er niet zo tegen te vechten en accepteer het meer (alsof hij mij echt doorzag!), en probeer aan uw conditie te werken.
Ik was een paar dagen daarvoor al gestopt met roken, ja ik weet het heel slecht, maar het ging niet eerder...
En nu ben ik in een proces van afkickverschijnselen en tegelijkertijd proberen minder te vechten en meer accepteren. En dan vanmiddag bij een sportschool langs om te kijken of dat wat is.
Ik kan jullie zeggen het is niet makkelijk allemaal. Ben nu een stuk meer vermoeid, ik denk door een stukje acceptatie en het stoppen met roken.
Pfff en dan nog aan mijn conditie moeten werken? Hoe?
Heb wel het idee dat ik nu op de goede weg zit. Het is alleen niet de makkelijkste weg, maar blijkbaar voor mij de enige weg.
Mijn acupuncturiste heeft me ook nog goed nieuws verteld: namelijk dat mijn systeem niet meer op hol geslagen is!! Yeeee!
Nu nog werken aan het detoxen van mijn hele lichaam en mijn vechtlust beetje uitzetten zeg maar.
Ben het ook gewoon eens met de internist, ik had al zo een flauw vermoeden dat er niet iets anders aan de hand is en dat ik gewoon geduld moet hebben (?#%^**>,~|)
Het is dus wel positief maar zeker niet makkelijk. Ik slik nu ook chlorella. En nou maar zeggen: beertje, je doet genoeg, meer kan je niet doen. Heb vertrouwen erin dat het goed komt.
En dat is het enige wat ik nu nog kan doen.
Liefs!
