Acceptatie

[Beertje]

Hoi hoi,
 
Ff een vraagje aan de mensen die al langer dan 6 maanden met pfeiffer klachten lopen: hoe accepteren jullie dat je nog niet beter bent (niet vervelend bedoelt). Of hebben jullie er ook moeite mee? En zo ja, als je het hebt geacepteerd; hoe doe je dat dan?!
Heb er zelf namelijk heel veel moeite mee, ik kan en wil niet accepteren dat ik nu niet alles kan doen wat ik wil.
Sommige dagen gaat het wel beter, maar soms kan ik er zooooooooo van balen!
Ik wil weer gewoon alles kunnen doen!

Groetjes

[lied89]

Accepteren is echt heel moeilijk... Ja ik weet het ook.
Nu 1 jaar en 8,5 maand moe, pijn en veel andere klachten.
Soms kan ik het wel accepteren, soms niet. Ik probeer het soms  te vergeten dat ik niet meer alles kan doen wat ik voorheen deed. Ik ga redelijk wat uren naar school en loop kortere stagedagen dan mijn klasgenoten (waar ik echt heel veel moeite mee heb). Wil niet dat ik achter loop en zoveeeel uren nog moet inhalen. Toch probeer ik redelijk wat te doen omdat als ik de hele dag thuis ben en op de bank of op bed lig continue moet denken aan dat ik niet kan doen wat ik wil doen en voel me totaal niet lekker. Dat is mijn moeilijkste acceptatie. Ook moet je op een dag gewoon kijken wat je wel kan! Ik ga wel vroeger naar bed en soms 's middags maar doe nu af en toe ook weer eens iets leuks (voor mij lang geleden ja). Laatst naar de zee geweest met vriendinnen, echt geweldig. Ze weten dat ik ziek ben en heb het dus rustig aan gedaan, lekker op het strand liggen en heerlijk bijkomen. Dat was zo fijn. Ondanks dat ik me de volgende dag niet fit voelde had ik er toch geen spijt van.
Verder accepteren blijft moeilijk, als ik een slechte dag heb en me echt rot voel kan ik er echt kwaad om worden. Realiseer je dat het niet anders gaat. Voor mij is afleiding vaak heel belangrijk en toch dingen doen maar niet te lang of te vermoeiend.
Je weet niet wanneer het stopt, wanneer het beter wordt, of misschien overgaat. Dat is waarom accepteren zo moeilijk is. Soms gaat het goed, soms niet helaas. Voor iedereen zal accepteren moeilijk zijn en anders gaan. Op dit moment doe ik het door te kijken naar een paar maand geleden. Wat weinig ik toen kon en dat ik nu af en toe weer leuke dingen doe zonder dat ik daar dan te veel last van krijg de volgende dag, en soms is het gewoon accepteren dat ik moet boeten dat ik te veel gedaan heb...
Ik weet niet of je iets aan dit verhaal hebt. Hoop dat je zelf een manier kunt vinden om te accepteren dat het niet altijd gaat zoals je wilt. Probeer het wel te accepteren, dat kan ook helpen om weer sneller beter te worden misschien. Anders zit je jezelf in de weg. Ik had moeite om te accepteren dat ik vanaf januari tot aan mei geen stage mocht lopen van school. Ik moest rusten om beter te worden maar voelde me helemaal niet beter worden ondanks dat ik veel thuis was. Op het moment dat ik zelf geregelt had dat ik halve dagen stage ging lopen had ik geaccepteerd dat ik nog geen hele dagen kon lopen maar was wel blij dat ik weer vooruit kon kijken. Vanaf dat moment viel er redelijk wat spanning van me af en gaat het soms hele kleine stapjes vooruit.
Ik hoop dat het beter met je gaat, wens je heel veel beterschap!

[Peetje]

Tja, accepteren, ik weet niet of ik echt geaccepteerd heb dat ik misschien wel altijd moe zal blijven. Ik heb er mee leren leven en ik geniet van de dingen die ik nog wel kan, maar of ik het echt geaccepteerd heb....
Ik heb er nog steeds regelmatig de balen van dat ik niet meer kan wat ik vroeger kon, maar frustraties daarover kosten me meer energie en die gebruik ik liever voor andere, leukere dingen. Dus dat heb ik in ieder geval wel geaccepteerd.

[Beertje]

Dus het blijft toch nog lastig h? de acceptatie..... Ben met terug van een weekje Portugal en dat hakt er ook in zeg, dat had ik niet verwacht. Maar nu ik er op terugkijk wel logisch. Nieuwe omgeving, ander klimaat, andere mensen en ik hou totaal niet van vliegen. Heeft me erg goed gedaan hoor! Maar toch wel heel vermoeiend.
Herkent iemand dit?

Was zelf jaloers op de oudjes daar die elke ochtend voor het ontbijt wat baantjes gingen trekken in het zwembad.... Moest er niet aan denken maar toch wou ik het ook wel heel graag weer kunnen, of in ieder geval die mogelijkheid hebben.

Wat ook raar was; we hebben een fietstocht  gemaakt van 1 uur heen en 1 uur terug best wel door ruw terrein ook. Nou kwamen we dus aan op plaats van bestemming en we gingen lunchen, ik zat er helemaal doorheen.... En moest dus nog een uur terug fietsen in de stralende zon... Nu het gekke, na de lunch mijn zinnen verzet want we moesten toch terug. En dat ging wonderbaarlijk goed! Toen we aankwamen bij het complex ben ik nog heel actief geweest, niet ingestort ofzo. Dus dat was wel een les voor mij dat ik af en toe toch ff mijn zinnen moet verzetten. De dag erna was ik wel wat vermoeider maar vond dat een stuk minder erg omdat ik de dag daarvoor zo actief was!

Nou woensdag naar de dok voor uitstrijkje....... Iiiiiiiiee ..... Eng
En donderdag naar de dokter om mijn vooruitgang te bespreken. Wil me toch nog laten testen op wat dingen. En stoppen met roken (zo slecht..) m.b.v.  De dokter

Nou toch weer ff wat kwijt! Reacties zijn van harte welkom, vooral die van herkenning! Dat is toch altijd fijn, ondanks dat het niet echt leuk is.

Groetjes

[lied89]

Acceptatie blijft zeker lastig... Ben nu ook weer ziek en lig de hele week weer op bed. Daar gaat mijn vakantie...
Herkenning ja die zie ik wel. Vakantie is en blijft vermoeiend ook al kom je voor je rust. En toch knap je er meestal wel even van op.  En wat grappig dat je schrijft dat je jaloers bent op de oudjes... Ik kijk ook altijd naar anderen wat die nog wel kunnen. Op mijn sport zitten ook wat oudere mensen rond de 50 misschien nog wel ouder, zij houden alles veel langer vol dan ik, soms zo oneerlijk!!, maar ja. Acceptatie zullen we maar zeggen.
Soms moet je je inderdaad ergens tegen verzetten. Dat werkt wel, maar soms is het net weer een stapje te veel, dat is het lastige ervan. Doe wel rustig aan zou ik zeggen, groetjes.

[Peetje]

Vakantie is heerlijk, lekker uitrusen en alleen maar doen waar je zin in hebt. Alleen jammer dat de reis er naar toe en weer terug vaak zo vermoeiend is, Zeker als je vliegtuig om 5 uur 's ochtends vertrekt.

Ik ben ook weleen jaloers geweest op veel oudere mensen. Zeker als ik werd ingehaald door iemand met een rollator.

[soepdragon]

Acceptatie.....BAh! I really do not know how any one can or could with this illness. I think though it depends on the individual. I have Chronic Pfeiffer,Fibromyalgie ,shoulder syndrome and overgang. So you can imagine how I feel!

[twijfelaar]

Accepteren doe je het denk ik nooit, want je zult altijd proberen je situatie te verbeteren!
Je erbij neerleggen is misschien iets anders, en dat heeft denk ik vooral te maken met voor jezelf kiezen, wat anderen er ook van denken!

Maar ik denk niet dat je iemand zult vinden die zal zeggen, ik vind het prima zo! Het is een enorme frustratie dat je niet kan doen wat je wilt, en dat een enorme impact heeft op je leven!

[Beertje]

Nou, accepteren zal ik het ook nooit doen, ermee leren leven ook niet, blijf vechten....
Ik weet dat het niet goed is om te vechten ertegen maar zo zit ik denk ik in elkaar. Ik accepteer het wel per dag, zeg maar wanneer ik wat heb gedaan en ik ben daarna moe dan denk ik; nu mag het ook wel.

Ff update: ben naar de dokter geweest en heb nu de diagnose post viraal sydroom met uitputting erbij en een spastische darm. Veel bloedonderzoeken gehad en daar is niks uitgekomen.
Uitstrijkje was goed, heb alleen hpv virus in mijn baarmoeder, maar dat kan geen kwaad. Nu elk jaar voor controle.

Klachten nu: moe, soms duizelig. Niet goed met beide benen op de grond staan (niet goed aarden)

Aanpak ism dokter: maretak injecties (antroposofisch) die zet ik dan iedere maandag bij mezelf.                         
Euritmie therapie (antroposofische bewegingstherapie), 1 x per week zwemmen, gezond eten (biologisch), acupunctuur 1 x gehad nu. En dan ga ik ook nog 1 x naar een iriscopist om te kijken of ik niet allergisch ben voor een bepaald voedingsmiddel.
En nog 1 x naar de psycholoog voor de zekerheid

O ja! Stoppen met roken hoeft nog niet omdat dat nu toch niet lukt, wanneer het weer wat Beyers gaat krijg ik begeleiding van de dokter.

Dus een heel plan van aanpak, de dokter zegt dat ik na de feestdagen een stuk beter zal moeten zijn!
Ik zal jullie op de hoogte houden! Ik hoop zo dat het nu een keer klaar is, voor de kerst en mijn verjaardag en Sinterklaas wil ik graag een goede gezondheid!!! Dat zal mijn aller grootste kado zijn!! En dat wens ik iedereen hier toe!

Reacties, vragen en discussie zijn van harte welkom!
Verveel me soms een beetje.....

Liefs
Euritmie therapie (antroposofische bewegingstherapie),

[Beertje]

Zitten wat fouten in mijn laatste bericht.... Die laatste regel moest ergens bovenin staat en Beyers is beter.

[twijfelaar]

Hoi Beertje,

Kun je dat allemaal wel volhouden? Gezond eten zwemmen etc?

Heb je verder nog activiteiten? Werken school o.i.d?

Ik ben vandaag ook weer naar acupunctuur geweest, en zij heeft mij aangeraden omdat ik nu geen werk heb, om op vaste tijden te eten, en elke dag 2 keer een activiteit te ondernemen, dus naar een andere supermarkt wandelen of fietsen, al is het maar voor postzegels. 2 x 45 minuten wil ik naartoe. Ik hoop ook dat me dat gaat lukken. De wintermaanden nodigen namelijk erg uit om binnen te blijven onder een dekentje, maar daar word je natuurlijk niet wijzer van.

Ik hoop dat die gezondheid bij iedereen onder de boom ligt dit jaar ja!

Groetjes

[Beertje]

@twijfelaar: ik hou het gezonde eten en het zwemmen wel vol, ik probeer ook inderdaad net als jij zoveel mogelijk toch ff de deur uit te gaan, voor een kleine boodschap of gewoon even wandelen.

Ik ben gestopt bij mijn werk (lang verhaal) en ik zit nu tussen ww en ziektewet in, ik moet nog naar een bedrijfsarts van het UWV toe.... Spannend

Vanavond maar mijn schoen zetten bij de openhaard en hopen dat er een portie gezondheid in zit!

[Peetje]

Doe ik ook, proberen om iedere dag even naar buiten te gaan. Desnoods verzin ik een boodschap om toch even naar de supermarkt te kunnen. Van alleen maar thuis zitten ga je je ook niet echt beter voelen.

[Beertje]

Ohhhh

Ik wil me gewoon weer beter voelen, gezond zijn, mijn oude energie weer terug. Grrrrrr kan soms zo balen, nu weer eens heel erg last van mijn maag. Medicijnen ervoor genomen maar werken (nog) niet. Is er iemand die dit leest en is opgeknapt na pfeiffer, ik zou graag wat bemoedigende woorden horen.

Liefs

[Beertje]

Ben gister naar iriscopist geweest, die tevens bioresonantie therareut is. Hij heeft dmv. Bioresonantie vastgesteld wat voor een dingen er bij mij niet goed zitten.
Zoals; teveel vechten tegen de ziekte, leren accepteren, leren loslaten enz.
En ik kan niet goed tegen varkensvlees, koemelk en schimmels.
Nu krijg ik binnenkort een spray opgestuurd die mij moet helpen met het loslaten ed, dus ik ben benieuwd

Vond het wel frappant dat hij er precies uithaalde waar ik mee bezig was loslaten en accepteren en vechten

Hopen dat het werkt!

Vanmiddag voor de 2e keer naar euritmie therapie. De eerste keer was toch wel erg vaag hoor, ik weet nog niet of het wel iets voor mij is. Nog maar een kans geven en dan vanmiddag wel weer zien.
Zo ff ontbijten, boodschapje doen en beetje rommelen in huis.

Liefs

[twijfelaar]

Oke hopelijk werkt het goed als je die producten niet meer eet!

Maar loslaten accepteren en vechten, tsja dat vind ik wel algemeen, ik denk dat je niemand vind die daar niet mee bezig is.
De bioresonantie laat zien waar je allergisch voor bent etc, maar niet wat er in je hoofd omgaat.

Ik wil het ook eens gaan proberen, eens kijken of er bij mij ook producten uitkomen die ik beter niet kan eten.

Doe je wel rustig aan!

[Peetje]

Ben het met twijfelaar eens dat dat leren accepteren e.d. wel heel algemeen is. En ik denk dat dat ook voor (bijna) iedereen geldt die langdurig ziek is.

Ben benieuwd of die spray gaat helpen en of je je door het neit meer eten van varkensvees enz. beter gaat voelen.

De meeste leden die beter zijn, komen hier niet meer, maar als je tijd en zin hebt om te zoeken, kun je wel wat topics vinden met een 'happy end'.

[Beertje]

Hoi hoi

Die spray zou me dus ook moeten helpen met leren accepteren, een extra duwtje in de rug zeg maar om het zelfgenezend vermogen van het lichaam aan te spreken. Of het werkt weet ik niet (heb het ook nog niet binnen) maar ik hoop natuurlijk van wel! Al is het maar placebo.

Gister bij euritmie therapie geweest en die vrouw zei tegen mij: je mag moe zijn! Nou toen heeft ze me in het diepst geraakt zeg.... Tranen. Ze zei precies wat ik nodig had. Nu ga ik vandaag ook lekker alleen maar doen wat ik kan en waar ik zin in heb. Behalve dan de afwas en de was. Ik hoop dat het lukt want ik ben er ook wel achtergekomen dat ik stront eigenwijs ben.

Hebben jullie dat ook gehad? Een soort zoektocht naar jezelf, wie je eigenlijk bent en wat je eigenlijk wilt? Ik wel zit er nu middenin. Als ik geen pfeiffer had gekregen werkte ik waarschijnlijk nog steeds bij mijn oude baas. Terwijl ik 2 jaar geleden al tegen mezelf heb gezegd dat ik daar weg wou. Nu heb ik dus door de pfeiffer de kans gekregen om opnieuw uit te zoeken wat ik nou eigenlijk wil en waarom enz.

Ook de acupunctuur heeft een hoop los gemaakt, het is in mijn lichaam letterlijk iets aan het opschonen / stromen. Zoals heel erg zweten 's nachts of op de fiets of in bad, en af en toe lekker huilen dat de tranen blijven stromen. Ik heb echt het idee dat ik door de pfeiffer in een heel proces terecht ben gekomen voor een betere ontwikkeling van mezelf. Hebben jullie dat ook? Ik heb wel echt heel sterk het idee dat ik ziek ben geworden omdat het moest, omdat ik toen niet goed bezig was met mijn lichaam en geest. Te hard werken te weinig ontspannen.

Misschien vinden jullie het een vaag verhaal, maar ik voel het zo. Reacties zijn wederom van harte welkom.

Zo nou lekker niks doen!

Liefs

[lied89]

Hoi,

Ben benieuwd of die spray echt bij je gaat werken...
Lijkt me heel apart nog nooit van gehoord eigenlijk. Maar hoop dat je er baat bij hebt.
Een vaag verhaal is het zeker niet. Ik begrijp wat je bedoelt. Pfeiffer blijft lastig vooral als je er langdurig last van hebt. Het is inderdaad een heel proces dat je doormaakt.
Ik studeer zelf nog maar heb ook een tijdje gehad wat wil ik nu, wel doorgaan met studie of niet. En een goede balans vinden vind ik ook lastig. Doe ik niet te veel? Ik ben gauw geneigd om gewoon door te gaan en in het weekend dan maar weer bijkomen. Soms weet ik ook niet wat ik moet doen en wat goed is. School wil nu dat ik 8 uur stage ga lopen maar denk dat dat echt te zwaar is aangezien ik ook lange school dagen heb. Soms weet ik ook niet wat ik moet. Klinkt dus heel herkenbaar. Het is geen fijne school en dat is de reden dat ik soms wel zou willen stoppen, maar ja zit nu inmiddels in mijn laatste schooljaar. Ook een beetje zonde natuurlijk. Maar ze maken het me ook niet gemakkelijk.
Dat je stronteigenwijs bent klinkt ook heel bekend. Daar heb ik ook last van... Soms kan ik te ver gaan en ben echt ontzettend moe. Daar moet je wel mee uitkijken. Ik zou zeggen probeer toch een balans te vinden dat je niet al te moe bent en te ver doorgaat.
Dat acupunctuur bij jou ook al zo goed helpt zeg. Hoor het vaak. Ik zelf heb daar minder baat bij gehad. Maar heb ook maar iets van 5 behandelingen gehad en ze vond dat ik daar wel genoeg aan moest hebben voor de winter.
Ik zou zeggen rust eerst eens lekker uit en doe vooral ontspannende dingen. Als je wat bijgekomen bent denk dan pas na wat je verder wilt.
Is soms lastig. Ik moest van school rusten en mocht geen stage lopen. Ik werd daar niet blij van. Ik kon de rust ook niet vinden en ben daar niet veel van opgeknapt. Het gekke is dat ik me pas beter ging voelen toen ik dus wel weer stage ging lopen al was het maar 2 halve dagen. Dus misschien is het toch handig te kijken voor je zelf wat je aankan en wat je wilt.
Succes ermee en doe rustig aan!

Groetjes

[twijfelaar]

Gos, nou dat zat ik me vandaag dus ook te bedenken! Ik heb tot nu toe altijd in de horeca en catering gewerkt, lichamelijk erg zwaar en ook vaak overwerken. En ik had me nu bedacht wanneer ik weer aan de slag moet, te gaan solliciteren op administratieve functies o.i.d. En de balans te houden. Inderdaad je moet jezelf heel anders gaan ontwikkelen, om in de toekomst proberen niet terug te vallen.
Er is een theorie dat ziektes voortkomen uit een geestelijke en lichamelijke disbalans.

Ik ben ook weleens huilend bij de acupunctuur vandaan gelopen, maar dan kwam ik een buurman tegen die tegen me begon te lullen, en was het moment een beetje weg. Ik heb er namelijk moeite mee, ik kan niet vaak huilen en als je me stoort dan gaat het automatisch weer weg en krop ik het op. Volgens mij huil ik erg weinig, de laatste tijd wel meer.

Ook is het waar dat het fijn is als je kunt zeggen ik mag moe zijn etcetera. Voor je gevoel moet je voldoen aan een soort mens die werkt, sport kookt en vol met energie zit, maar je kunt niks en het toegeven daarvan en laten zien aan anderen is erg moeilijk. Terwijl ik er nu achter kom dat ik veel meer mensen ken die ontzettend moe zijn dan ik eerst dacht! Ook zij hebben een masker op, en laten het niet zo merken, tot je erover gaat praten.

Wat voor mij ook wel helpt is leuke en grappige films kijken, voetenbadje erbij en dan lekker slapen enzo. Ook heb ik een gezichtsbruiner aangeschaft, en ik doe dan lekker mn mp3 speler op, m'n ogen dicht en dan fantaseer ik dat ik in Itali? lekker op een terrasje zit met m'n gezicht in de zon.

Zo fijn dat jullie schrijven, ik heb er echt veel aan!

Xxxx

[verotje]

Bij mij een beetje hetzelfde als beetje, ergens denk ik ook dat ik pfeiffer heb gekregen door mezelf constant weg te cijferen voor anderen (familie, baas, ....) en nu ik de ziekte heb ben ik dag in dag uit bezig met meer "lief te zijn voor mezelf", "mezelf meer graag te zien", ik denk dat je pfeiffer ook ergens krijgt door niet goed genoeg te ontspannen, dingen niet genoeg te kunnen loslaten.
met mij ging t beter na verschillende baxters maar vorige week een ferme terugslag.... als ik naga wat de reden is, moet ik niet ver zoeken: metekindje lag op spoed, ik heb me ge?rgerd in me beste vriendin die blijkbaar toch niet de gedroomde getuige is voor mijn huwelijk en op de koop toe was er een familievete ontstaan bij mijn toekomstige.  Al die dingen heb ik me heel hard aangetrokken met als gevolg: paar dagen weer in de zetel doorbrengen en niets maar dan ook niets kunnen doen.  Mijn vriend zegt ook "ik trek me dat allemaal zo hard niet aan, je moet het bekijken, reageren en dan onmiddellijk loslaten" (en zo gaat hij ook met problemen om waardoor hij heel goed kan relativeren en erge ziektes heeft doorworsteld, zoals tumor).  Ik kijk echt naar hem op, maar ikzelf: nee ik pieker daar dan hele dagen over en kan t niet loslaten met alle gevolgen van dien.
Dus ik denk, mede-lijders, dat we allemaal ook een beetje aan onszelf moeten werken willen we kunnen genezen (ale, als jullie je hierin herkennen natuurlijk), maar ik las dat Beertje dat precies ook een beetje heeft en misschien anderen ook.....

Groetjes, Vero

[Peetje]

Stronteigenwijs nummer 3 meldt zich.
Het probleem daarmee is dan weer wel, dat ik te veel dingen zelf wil doen en dus moeilijk dingen los kan laten. En daardoor doe ik soms nog steeds te veel, wat eer voor extra vermoeidheid zorgt.
Door die vermoeidheid ben ik dan wel weer overemotioneel, kan soms om niks in tranen uitbarsten.
Inmiddels ben ik wel zo ver, dat ik niet te veel afspraken maak en er op let dat ik 's middags een poosje ga slapen. Doe ik dat niet, dan val ik na het avondeten al bijna in slaap en dat is niet bepaald gezellig voor m'n vriend. Het wordt ook steeds makkelijker om aan buitenstaanders te vertellen wat ik mankeer. Heb denk ik eindelijk de goede manier gevonden. Zeggen dat je altijd moe bent, geeft nog al eens reacties als 'ja maar iedereen is toch wel eens moe', maar zeggen dat je het met 20 tot 25 procent van de energie moet doen van een gezond persoon, levert hele andere reacties op.

Het verandert je in ieder geval wel. Je wordt gedwongen om over dingen als werk of school na te denken. Ik kan nu niet meer werken, maar als ik verder hersteld was, was ik zeer waarschijnlijk ergens anders gaan werken. Vond en vind het werk wat ik deed nog steeds leuk, maar de reacties van werkgever en collega's op mijn ziek-zijn vielen me zo zwaar tegen, dat ik daar niet meer prettig werkte.
Ik merk ook dat ik veel meer kan genieten van leuke dingen. Vroeger was dat iets wat heel normaal was, het hoorde erbij en je deed het gewoon. Nu is bijvoorbeeld een keer lekker uit eten gaan veel specialer en dus geniet ik er ook veel meer van. Al geldt dat ook voor een avondje lekker op de bank hangen met m'n vriend en een film kijken.

[Beertje]

Het is niet leuk, maar toch heel fijn die herkenning!
Ook bijvoorbeeld piekeren omdat je iets niet kan loslaten of niet kan accepteren. Ik heb ergens gelezen dat je ook veel rust krijgt dat je accepteerd dat je het nu niet accepteerd, klinkt gek maar voor mij werkt het! Alsof ik daardoor weer wat rust in mijn hoofd krijg en het vervolgens wel accepteer.

Gaat nu wel al een stukje beter met mij, gister ochtend werd ik wakker en had zo lekker geslapen! Ik was helemaal uitgerust! Weer een klein stapje erbij. Straks voor de laatste x naar de psycholoog en later op de dag naar mijn moeder die mij een speciale massage geeft!

De ontdekking dat ik stront eigenwijs ben heeft me ook veel opgeleverd. Nu denk ik wat beter na voordat ik iets stront eigenwijs doe (niet altijd natuurlijk

Liefs en een fijne dag allemaal

[twijfelaar]

En hoe gaat het er nu mee? Ben je een beetje opgeknapt met de massage enzo??

Xxx

[Beertje]

Hoi,

Dinsdag massage gehad van mijn moeder, rij terug naar huis op mijn fiets wordt ik aangereden door een auto. Dat was heel erg schrikken. Gelukkig niks aan de hand hoor, ben er met de schrik vanaf gekomen (het was zijn schuld trouwens). Maar het effect van de massage is helaas daardoor weg.

Woensdag acupunctuur gehad, ze zei dat mijn systeem nog steeds op hol geslagen is (herkenning iemand?). Ze heeft weer wat naadjes erin gezet en over 3 weken heb ik weer een afspraak. Ze zei dat het waarschijnlijk nog 6 ze nodig is. Na de acupunctuur heel erg moe, maar dat hoort erbij

Donderdag nog steeds heel erg moe, mijn moeder kwam lunchen en ik heb voor haar verse kippensoep gemaakt. Toen zijn we gaan zwemmen. Daar had ik wel minder energie voor dan normaal.
Later op de middag opgepast op de hond van vrienden en daarna kwam mijn vader eten. Ook eten voor mijn vader gemaakt (normaal is het andersom hoor!) toen nog een afwasje gedaan en daarna was ik wel weer helemaal kapot! Lekker op de bank gezeten met expeditie robinson op tv!

Vandaag heb ik besloten dat ik het rustig aan probeer te doen. Voel me best wel ok, ik sta steeds steviger met mijn benen op de grond, letterlijk en figuurlijk. Ik wil niet teveel doen omdat ik me best prima voel. Eens kijken of dat lukt....
Ik ga in ieder geval verder aan 2 schilderijen denk ik.
En vanavond the Voice kijken.
Is tv kijken ook een van jullie hobby's?

O ja ik heb nu geld gekregen van het UWV onder voorbehoud, maar het is echt bar weinig, onder het sociaal minimum. Ik heb voor een aanvulling teveel spaargeld en ik heb een eigen huis, weet niet of dat uitmaakt hoor, ik red het voorlopig wel maar het is wel heel erg krap. Iemand hier ervaring mee? Kan evt. In een pb tje.

Fijne dag! Liefs

Liefs

[twijfelaar]

Gos, dat is schrikken ja!! Meteen weer in de knoop natuurlijk..

Ik kijk inderdaad ook veel tv, the voice, en ben nu de serie prison break op dvd aan het kijken, is ontspannend om te doen, even nergens aan denken!

Als het goed is is het geld wat je krijgt 70 % van je dagloon wat je in de 12 maanden voor je laatste ziekmelding hebt verdient. Dus het hangt af van je salaris.
Kun je het wel redden?

Ik heb nu de afrekening van m'n werk, maar blijkt dat ik de meeruren adv en vak dagen pas over 4 weken krijg, mij maakt het niet echt uit, ik ben getrouwd we hebben 2 inkomens, en kan best even daarop wachten, maar voor anderen is het eigenlijk heel raar. De meeruren kan eigenlijk niet kloppen, want ik heb ze ingevuld en dan moet het er ook in die periode zijn normaal gesproken, gaat om 48 uur.

Xxx

[lied89]

Hoi,

Tjee dat is wel even heftig ja. Jammer dat het effect van de massage daardoor weer gelijk weg is.
Dat je systeem op hol geslagen is herken ik na gister denk ik wel. Was gister voor het eerst bij een mesoloog. Hij vertelde me dat mijn lichaam inderdaad niet goed functioneert. En dus helemaal van slag is. Ik zal in mijn eigen topic dit verhaal beschrijven als het lukt vandaag en anders in het weekend. Het is nogal een lang verhaal. Wil het jullie toch vertellen, misschien zien jullie ook herkenning en hebben jullie er wat aan.

Ik kijk niet heel vaak tv meer. Meestal geen tijd voor. Maar kijk wel de Voice net als jullie, toevallig zeg! Vrijdag is mijn dag om even niks te doen. Niks aan school enzo, lekker even bijkomen van de hele week.

Schilder je? Lees ik dat goed. Leuk zeg. Een hobby van mij is ook schilderen. Heb er helaas de laatste tijd geen tijd en helemaal geen energie voor wat ik erg jammer vind. Ik heb nog zoveel opdrachten voor anderen en wil ook graag weer een schildercursus volgen aangezien dat alweer bijna twee jaar geleden is. Maar ja, wat niet gaat dat gaat helaas niet. En dat zullen we maar weer moeten accepteren...

Ik zou zeggen doe rustig aan ook al gaat het iets beter. Ben zelf ook geneigd als ik me iets beter voel iets meer te doen maar soms gaat dat dan ook weer fout.

Veel kijk plezier vanavond met de Voice...

Groetjes

[Peetje]

Krijg je een voorschot op je uitkering, of is dat lage bedrag al het definitieve uitkeringsbedrag? Het zou dan inderdaad 70% of de eerste maanden zelfs 75% van je (dag)loon moeten zijn, dus eigenlijk minimaal 70% van het wettelijk minimumloon. Kan het nog zijn dat het een laag bedrag lijkt omdat het geen volle periode is?
Hoe het met een eigen huis zit, weet ik niet uit m'n hoofd, maar om eventueel voor een aanvulling in aanmerking te komen, zul je wel eerst je spaargeld moeten 'opeten'.

Ik kijk wel vrij veel TV, maar niet naar de Voice. Ik neem de series die ik graag wil zien, zoals CSI en de Mentalist, op en daar kijk ik dan 's ochtends naar. Mijn manier om de dag lekker rustig te beginnen.

Het op hol slaan herken ik ook wel. Volgens mij denkt mijn immuunsysteem nog steeds dat het ergens tegen moet vechten, terwijl dat al lang niet meer nodig is.

[Beertje]

@peetje: ik krijg een voorschot op mijn uitkering.

Vandaag weer redelijk moe, denk nog steeds van de acupunctuur, ook weer een beetje een baaldag.
Hoe voelt bij jullie de vermoeidheid? Bij mij voelt het soms dat ik me niet goed kan ontspannen, heeft misschien ook weer te maken met het niet accepteren of zo.
Vindt het nog steeds zo moeilijk.
Vandaag boodschappen gedaan, naar de markt geweest, afgewassen, was gedaan en gestofzuigt en nog een beetje gerommeld. Teveel misschien

Nu ga ik proberen te ontspannen

Liefs

[twijfelaar]

Dat lijkt inderdaad wel veel wat je gedaan hebt, maar ik doe het ook vaker, soms kan ik het wel en soms niet. Dat is bijna niet aan te voelen. Soms heb je niks gedaan en voel je je erna ook zo!
Maar het is wel beter om wat meer te doseren..

Nou hopelijk is je definitieve uitkering hoger, dat kun je ook nog uitrekenen.

Succes

[Peetje]

Voorschot is voor zover ik weet altijd lager dan de definitieve uitkering. Bijbetalen is voor het UWV makkelijker dan terug halen.

[Beertje]

Hou hoi,

De acupunctuur moeheid heeft geduurd tot en met zondag. Vanaf maandag ging het al weer iets beter.
Maandag had ik ook een check up afspraak met mijn huisarts, waarin ik heb aangegeven dat ik ook erg slecht door mijn neus kan ademen, dus dok in mijn neus gekeken en zei ja hoor die zit flink verstopt. Ik vertelde hem dat ik dit al heeeel erg lang heb, meer dan 10 jaar. Toen zei de dokter: hebben we je al getest op allergie?n? Nee dus, hij zei nou daar kun je ook behoorlijk moe van worden! Dus weer een bloedtest voor allergie?n. Zoals huisstof en katten (heb er twee).
Morgen hoor ik de uitslag, ben benieuwd!
Vandaag weer gezwommen en dat ga ik nu uitbreiden naar 2 x per week! Kortom het gaat weer best ok!
Hoop doet leven!

Liefs en alle gezondheid toegewenst!

[twijfelaar]

Hoi Beertje,

Heb je de uitslag gekregen?

Hopelijk ben je niet allergisch voor je katjes. Een vriendin van mij heeft dat ook, en werd gezegd dat ze allergisch is voor stof en katten. Gelukkig heeft ze wel kunnen ontdekken dat ze meer last heeft van het stof in haar werkruimte enzo, en niet zozeer voor haar harige vriendjes.

Dus als de uitslag daarvoor positief is, probeer dat dan ook uit te zoeken en niet meteen bang te zijn dat je ze moet weg doen.

Xxxx

[Beertje]

De uitslag was helaas nog niet binnen. Vindt het wel spannend! Nu moet ik vrijdag bellen. En mijn katjes zal ik niet wegdoen! Ach... Daar denk ik niet aan.

Ik hou jullie op de hoogte!
X liefs

[Beertje]

Hoi hoi!

Uitslag is binnen! Ik ben positief getest op hooikoorts en een lichte kattenallergie. Heb zelf 2 katten waarvan 1 een Maine coon is (lange haren) en die wil ook nog eens heel veel met me knuffelen. Ik weet nog niet wat ik eraan ga doen. Katten blijven in ieder geval! Misschien iets meer schoonmaken. En een allergie pilletje ofzo. Ik denk niet dat het mijn vermoeidheid oplost maar misschien wel mijn verstopte neus.
Dinsdag wordt ik gebeld door de huisarts dan zal hij me hopelijk verder hiermee helpen.

Vrijdag weer lekker gezwommen, voel me geloof ik wel steeds beter!
Liefs

[lied89]

Hoi,

Jammer dat je toch een lichte kattenallergie hebt. Ik zou de katten ook niet wegdoen hoor. Dieren kunnen soms heel veel betekenen. Misschien kan je bij de huisarts en anders KNO-arts een neusspray vragen voor de verstopte neus. Ik heb zelf een huisstof allergie en kreeg van de KNO-arts een keer Nasonex, neusspray voor allergie. Bij mij hielp dat wel om een minder verstopte neus te hebben. Misschien ook iets voor jou? Maar misschien heeft de huisarts dinsdag een ander en beter voorstel...
Fijn om te horen dat het beter met je gaat!

Groetjes

[twijfelaar]

Fijn dat je je steeds beter voelt! Hopelijk zet dat ook door.

Misschien kun je ook eens kritisch naar je stofzuiger en filters kijken.
Ook tijdens het stofzuigen dwarrelt alles op, en zou je dus evt aan je partner kunnen overlaten?! 

xx

[Beertje]

Bedankt voor de tips!
Vandaag het hele huis schoongemaakt!
Nu is het redelijk kattenhaar vrij, nu hopen dat ik het kan bijhouden. Ik heb alleen zo een hekel aan stoffen. Mijn partner doet gelukkig wel het meeste werk vooral qua stofzuigen. Nu moet het alleen waarschijnlijk vaker en grondiger.
Ik hoop ook dat ik iets van een neusspray kan krijgen dat zal wel fijn zijn!
Nu wel moe maar ook heel voldaan! 

Nu lekker relaxen!

[Peetje]

Ik heb ook Nasonex voor m'n hooikoorts. Werkt voor mij wel goed, al heb ik het het ene jaar meer last van dan het andere. Er zijn ook prima pilletjes tegen allergie.
Zonder verstopte neus ga je je waarschijnlijk wel wat beter voelen. Al dat gesnotter kost tenslotte ook energie.

[Beertje]

@ peetje: ik heb geen last van een snotneus, maar van het niet goed kunnen ademen door mijn neus. Geen snot dat een bepaalde kant op gaat zeg maar . Volgens de dokter is het wel verstopt en heb nu een neusspray gekregen livocap (b?) en gebruik het nu 2 dagen maar merk nog weinig verschil. Wel loopt er meer snot door mijn keel (lekker verhaal) maar kan nog niet goed door mijn neus ademen.  Maar even afwachten. Misschien staat mijn neusschotje wel scheef ofzo

Di wo en vandaag reiki cursus gehad en morgen nog 1 x en dan heb ik reiki 1 behaald. Ik hoop dat het me wat energie kan brengen. Ben er tot nu toe alleen maar moe van geworden. Maar wel ontspannen en ik kijk nu anders tegen mijn verminderde energie aan. Ik ben altijd sterk geweest, lichamelijk en emotioneel en nu is het gewoon ff op. Niet meer proberen te vechten ertegen. Dat kost alleen maar meer van die kostbare energie

Ben nu wat meer ontspannen moe zeg maar. Er zijn ook steeds meer dingen die beter gaan. Ik gebruik nu minder melatonine om te slapen en met mijn darmen gaat het ook steeds beter. De moeheid is nu wel wat groter maar dat komt denk ik door de cursus die ik doe (fiets, trein, cursus enz).
Volgende week dinsdag weer acupunctuur, en ik hoop zo dat zij ook dan kan meten dat het heeft aangeslagen. We zullen zien!

Ik hou jullie op de hoogte!

Liefs