Bloedplaatjes

Gestart door Lauriennie, 07 maart, 2011, 17:00:49

Vorige topic - Volgende topic

0 Leden en 1 gast bekijken dit topic.

Lauriennie

Hallo Iedereen,

Ik heb hier vele verhalen gelezen, maar zie bijna nergens mensen met verhalen over bloedplaatjes,
Ik heb namelijk het volgende verhaal, ik ben benieuwd of dr nog meer mensen zijn die dit herkennen.

Het begon in de herfstvakantie (okt. 2010) we gingen met de schoonfamilie weg, dus broer en zussen van mijn vriend,
en ik was van te voren al een beetje moe, niet extreem, maar dacht dat het kwam van school, want ik was hard toe aan vakantie.
Maar die maandag begon het, kon helemaal niet slikken, hele keel helemaal dik. Heel erg, kon niets door mijn keel krijgen,
telkens als ik iets at verkrampte ik zowat. Maar ik zette door, en veel keelsnoepjes en pastilles eten.
De volgende dag werd ik ongesteld, en het was veel meer als normaal, niet normaal. Ik dacht dr niet bij na dat dr iets zou kunnen zijn,
maar ik was dus constant aan het lekken etc. was helemaal niet normaal.

Dus op tijd naar bed, hangen op de bank, voorzichtig mee gaan met stedentripjes. Voelde me heel ellendig.
's avonds kon ik niet in slaap komen, dus vrij korte nachten gemaakt.
Toen kwamen we vrijdag's thuis en toen was het nog steeds niet over van mijn keel pijn, ik naar de dokter toe,
en die zei dus dat het misschien pfeiffer had kunnen zijn omdat mijn keel zo opgezet was, hij gaf me wel eerst
medicijnen mee voor de keelontsteking. Daarna veel ijsjes gehaald, en allemaal opgelikt!

Maandag moest ik me dus laten testen op de pfeiffer, dat heb ik gedaan, en toen meteen 's middags werd ik gebeld
vanuit het ziekenhuis, dat mijn bloed helemaal niet goed was, en dat ik meteen naar de spoedeisende hulp was,
de uitslag van pfeiffer was trouwens positief, ik had ook pfeiffer. Maar dat was nu niet meteen mijn grootste zorg.
Meteen daarna gemeld op de spoedeisende hulp, toen heel lang gewacht, en onderzoeken, longfoto, en ik voelde me eigenlijk alleen
moe, verder wel goed.

Toen na 3 en een half uur gewacht te hebben kregen we de uitslag van de onderzoeken, het was niet goed.
Ik heb te weinig bloedplaatjes, een normaal mens moet dr 400 hebben, en ik had dr maar 9.
Als je te weinig bloedplaatjes hebt houd het in dat je heel snel kans hebt op een inwendige bloeding.
Dus de artsen vertelden al dat het vrij heftig was. Dat het ook anders had kunnen aflopen.
Dat was wel heel extreem vond de internist. En meteen werd ik naar de afdeling gebracht en moest ik allerlei medicijnen slikken,
toen heb ik die nacht daar door gebracht,

volgende morgen waren mijn bloedplaatjes nog niet gestegen door de pretnison, ik had niet zo goed geslapen.
Maar de arts besloot om meteen een infuus in te brengen met hartnekkige medicijnen,
daar kreeg ik diarree van, misselijk en hoofdpijn en nekpijn en lusteloos.

Na 2 dagen, en 4 liter binnen te hebben gekregen aan medicijnen/infuus, mocht ik naar huis.
Toen herstellende van de infectie. En ja, nu heb ik (nog steeds) de ziekte van pfeiffer,
bijna een half jaar alweer. Moest ondertussen stoppen met de opleiding, dat zuigt best wel.
Zoek nu eigenlijk geschikt werk om weer te gaan doen, maar bij bijna alles is ver weg.
Dus nu zit ik nog thuis, uitkijkend naar de autorijlessen die ik straks ga nemen (mei wordt ik 18)
En de opleiding die ik volgend jaar ga volgen!  :D HBO-V, maar het duurt nog heel lang.

Ik ben benieuwd naar mensen die dit nou ook kennen, ik heb hier nog niet veel mensen hiermee gezien.

Groeten van Laurien