Muisje stelt zich voor......

[Muisje]

Hallo allemaal,

Wat fijn...een forum over pfeiffer aangezien er maar weinig over te vinden is.

Inmiddels zit ik bijna 12 weken thuis...het begon met ontstoken keelamandelen en echt goed ziek zijn. Uiteindelijk bleek na bloedprikken dat ik pfeiffer heb. Tja...eerst weet je niet zo goed wat je er mee moet en ging de dagen dat ik me goed voelde wel dingetjes doen. Heb een dochtertje van 9 maanden dus dat moest ook wel. Merkte steeds meer dat het niet ging. Op een gegeven moment was het zo erg dat alle kracht uit mijn lichaam verdween. Echt heel eng. Goed gesprek met de huisarts gehad en die regelde een di?tist omdat ik zoveel was afgevallen en thuiszorg om voor een hapje en drankje te zorgen. De week daarna ging het nog slechter en leek het net of ik wegglee... Mijn lichaam was totaal uitgeput en leek dit niet meer te kunnen corrigeren. Met de ambulance naar het ziekenhuis gebracht en een aantal dagen aan het infuus gelegen. Toen leek het even iets beter te gaan...nog wel ellendige ziek voelende dagen gehad.

Nu lig ik voornamelijk op bed voor de rust....de zorg voor mijn dochter volledig uit handen gegeven :'( Dit valt me enorm zwaar en heb soms emotionele buien. Andere dagen gaat het redelijk zolang ik me maar niet inspan. Sinds afgelopen week help ik mijn man soms die mijn dochter aankleed en eet beneden op de bank. Tis een minimale vooruitgang en ik moet zeggen....weet nog niet zo goed hoe ik het moet opbouwen en waar mijn grenzen liggen. Denk op dit moment nog heel laag.

[Muisje]

O ja ik ben 35 jaar!

[Peetje]

Allereerst natuurlijk welkom op het forum. :)
Frustrerend he, dat je zo veel aan anderen over moet laten, maar zoals je al hebt gemerkt, gaat het wel langzaam beter. Je grenzen leer je wel kennen, al moet je daarvoor er eerst een paar keer overheen gaan. Opbouwen begint bij jou nu waarschijnlijk met steeds iets langer of wat vaker uit bed en op de bank. Want hoe vreemd dat ook voor anderen mag klinken, daar zit een groot verschil tussen. Daarna stukjes lopen, door het huis, en als het even kan, toch eventjes naar buiten, want van alsmaar binnen zitten, voel je je ook niet beter.
Ik ben dan langzaam begonnen met de voorbereidingen voor het avondeten. Echt heel erg, in etappes een pannetje water, schilmesje en zakje sperziebonen naar de bank en vervolgens steeds 2 of 3 bonen afhalen en dan weer even rust. Maar dan had ik tenminste wel alvast iets aan het eten gedaan!

Ik wens je in ieder geval heel veel beterschap en ik hoop dat het heel snel beter met je gaat. :)