dokter zegt het is nu wel over

[meatje]

hallo ik word er ook echt niet goed van!!!!!
Sinds november heb ik de ziekte van pfeiffer.
Het ging de laatste tijd best wel goed met me maar de laatste maand een stuk minder.
Veel moe en heel veel last van duizelingen.
Dus ik toch maar weer een keer naar de dokter toe want ik durfde bijna geen auto meer te rijden zo duizelig ben ik steeds ben zelf al 2 keer gevallen omdat het zwart voor me ogen werd.
Nou zegt mijn dokter dus ik ben depressief aan het worden omdat je nog steeds moe ben en daar kun jij absoluut niet tegen daar word jij enorm moedeloos van en daarom word jij depressief.
En hij zegt dus ook dat de ziekte van pfeiffer nu helemaal uit mijn bloed is dus daar kun je geen last meer van hebben.
Maar ik ben echt niet depressief ik heb 7 jaar geleden een depressie gehad maar dat is toch wel een heel ander gevoel dan dat ik nu heb.
Dus mijn dokter wil mij nou depressiva geven maar daar voel ik echt niks voor.
Maar het mooiste is mijn bedrijfsarts zegt dat het zeker een jaar kan duren.
Naar wie moet ik nou luisteren?
Hebben jullie nog tips wat ik het beste kan doen?
Nou ik ben me verhaal weer kwijt bedankt voor het lezen van mijn verhaal
groetjes 

[funest]

Ik zal het je nog sterker vertellen: Mijn dokter zei dat het wel 2 jaar kan duren.  :o Luisteren naar je bedrijfsarts dus, en geen depressiva nemen!  :P Hou het nog een poosje vol, want het gaat echt over. Ik heb het een jaar en 3 maanden gehad, en toen was het van de een op de andere dag weg. :D 

[Lowl]

Ik weet het ook niet hoor.. het enige wat ik kan zegen is wat ik weet en dat is: Als je depressief bent kan je ook lichamelijke klachten krijgen: moeheid,flauwvallen,hoofdpijn etc. Maar dat wil niet zegen dat jij depressief bent.. je weet zelf wel of je het wel of niet bent. volg je hart

[Bob_tails]

Allereerst luisteren naar jezelf.
Alleen jij kent je zelf het beste, niet een ander en zeker geen huisarts!

Grote kans dat, zoals jezelf al aangeeft, een jaar of zeven geleden sluimerend
de klachten/symptomen van Pfeiffer al aanwezig waren maar dat ze voor jouw
(wie wel die dit voor de eerste keer meemaakt),  niet herkenbaar waren.

Is geen schande want in die tussen liggende periode zul je vast wel geleerd
hebben te vertrouwen op je eigen gevoel.

Antidepressiva is geen oplossing.
Je raakt er gemakkelijker aan dan eraf, en dat weten die artsen
drommels goed.

Vaak wordt er gesteld dat als men depressief is, men ook lichamelijke klachten
kunt krijgen.
Inmiddels tracht men de mensen door onwetendheid hierdoor zover te krijgen dat
ze w?l aan de AD's gaan.
In feiten is het net andersom....

[Peetje]

Als je 100 artsen naar de duur van Pfeiffer vraagt, krijg je helaas 100 keer een ander antwoord.
Ik ver moed dat het gemiddelde op een maand of 6 ligt, maar een jaar is zeker geen uitzondering en zelf loop ik al meer dan 3 jaar met hardnekkig (vermoeidheids)klachten, al is dat dan nu officieel CVS.
Overigens zegt het helemaal niks of het nog wel of niet in je bloed te zien is. Er zijn patienten die er na de keelontsteking weinig tot geen last van hebben, maar dus ook die na een jaar nog flink wat klachten hebben, terwijl de antistoffen gemiddeld zo'n 3 maanden te zien zijn in je bloed.

Voor een deel heeft je huisarts wel gelijk dat je er moedeloos van wordt als je al zo lang moe loopt te zijn, maar dat is iets heel anders dan depressief! Ik heb er ook regelmatig de pest over in dat ik zo weinig kan, maar dat betekent toch niet gelijk dat je een depressie hebt. Het is natuurlijk wel heel makkelijk om vage klachten af te schuiven op het zit tussen je oren, maar daar ga je je echt niet beter van voelen.
Zeker omdat jij al eens een depressie hebt gehad, weet je hoe het voelt. Een belangrijk kenmerk vna een depressie is ook, dat je nergens geen zin meer in hebt, terwijl je bij Pfeiffer best zin hebt om iets (leuks) te doen, maar het domweg niet gaat.
Antidepressiva zijn ook niet bepaald een pretje. Sommigen kunnen zelfs je klachten versterken. Daarbij vlakken ze alle gevoelens af. Dus niet alleen de depressieve, maar ook de goede, blije gevoelens. Persoonlijk zou ik de dalen voor lief nemen, als dat betekent dat ik dan tenminste nog van de pieken kan genieten.

Heeft je huisarts al een keer uitgebreid bloed laten prikken, of ben je al eens doorgestuurd naar een internist? Want er kunnen natuurlijk ook nog andere lichamelijke oorzaken zijn voor vermoeidheid en andere vage klachten. :)

[meatje]

bedankt voor jullie antwoorden.
Doet me toch wel dat er zo`n forum is.
Ik moest inderdaad van de dokter nog 1 keer bloed prikken maar dat zei hij eigenlijk alleen maar om mijn gerust te stellen dat er niks aan de hand zou zijn. Maar nu heb ik gisteren de uitslag van mijn bloed gekregen en nu blijkt dat mijn schildklier het niet goed meer doet.De waarde was veel te laag.
Dus daar krijg ik alle symptomen van moeheid, duizelingen,gewicht toename en depressieve gevoelens en nog vele andere.Ik krijg nou een of andere pilletje die ik me hele leven moet innemen want dit gaat nooit meer over nou daar ben je dan ook klaar mee.Ik ben wel een beetje blij dat ze toch iets gevonden hebben want je begint er zelf aan te twijfelen wat je voelt.
ik ben benieuwd of ik nou weer een beetje begin op te knappen ik hou jullie op de hoogte
groetjes meatje

[Peetje]

Dat schildklierpilletje is niet zo'n ramp, hoor. :) En ik spreek uit ervaring. Die van mij werkte te snel en is meer dan 15 jaar geleden verwijderd, dus ik moet ook iedere dag 1 pilletje innemen. Het enige nadeel is dat je die een half uur voor het ontbijt in moet nemen, maar ook dat went.
Ik ben blij voor je dat er een oorzaak is gevonden en hoop dat je snel opknapt. :)