Pfeiffer, of toch niet.

[Marien]

Ik lees zo nu en dan wel eens wat op internet, vaak als ik iets heb of als ik mij niet goed voel. Gelukkig is dat niet heel vaak, tot voor kort.

Begin dit jaar, in februari de eerste klachten gekregen.

Kokhalzen, duizeligheid net na het ochtend eten, als ik bv in de trein zat of in de auto. In die tijd ook weinig tot geen etenslust in de ochtend. Avond eten eveneens niet veel lust.
Sochtends en smiddags ook continu een misselijk gevoel, alsof er in de buik iets niet goed zat.

Enige verandering in mijn levenspatroon is de verandering van niets doen, naar intensief fitnessen met daarbij toen 2 potten met shake rommel naar binnen geharkt voor "fitness".

Het was eigenlijk iedere keer hetzelfde, ochtend ontbijt weinig tot niks gegeten, savonds ook niet heel veel lust om te eten. Maar richting de nacht toe kon ik 2 frikandellen op en nog een kroket er bij.

Bloedtest gedaan, voor bv helicobacter en wat andere dingen. Kwam allemaal perfect er uit. Bloeddruk goed, suiker goed, alles goed.

Toch bleef ik klachten houden. Toen omeprazol gekregen, 2 weken genomen, eetlust kwam terug maar voor de rest deed het niets meer dus weer gestopt. Trainde toen nog steeds.

Daarna een ontlastings screening gedaan, ook weer voor helicobacter. Weer niets uit, was niets vreemds aan te zien.

Dit geheel heeft tot de laatste test al 2 maanden geduurd. Sinds anderhalve week gestopt met trainen en mijn rust genomen.

Niet meer duizelig geweest, etenslust is redelijk normaal weer zoals voorheen. Eten gaat gewoon goed voor mijn doen.

Alleen mijn buik blijft van slag, een opgeblazen gevoel en als ik nerveus wordt, of iets te druk bezig met dingen ben dan krijg ik weer kokhals/kuch achtige neigingen en voel ik een brok in de keel. En vermoeidheid, ik slaap 10, 11, 12 uur en nog zit ik te gapen.

Sinds ik gestopt ben met sporten merkte ik ook pas hoe lang ik eigenlijk slaap. Ik was altijd al van het laat er in, laat er uit. Maar zoals vandaag, 12 uur er in gegaan, 12 uur er uit gegaan. En nog zit ik te gapen.

Ik voel mij wel al iets beter sinds ik ben gestopt met intensief trainen, maar nog heb ik klachten, vooral in de buik.
Nooit overgegeven, ook geen zuur of andere problemen gehad.

Tijdens het bloed onderzoek is er niet gezocht naar pfeiffer volgens mij, ik zag het iig niet voorbij komen. Maar andere niveaus waren goed.

Vorig jaar, zomer, kreeg ik ook een vreemd ziekte patroon. Ik werd duizelig, en voelde mij alleen goed wanneer ik lag. Stond ik, of zat ik dan werd ik weer duizelig en vermoeid. Ik had toen ook geen etenslust en nergens had ik zin in. Dit had ik zo'n paar dagen. Dit is wel al zo'n 10 maanden geleden, met nu. Eind november ben ik begonnen met fitness, niks aan het handje, in januari heerlijk op vakantie geweest en bam, begin februari begon ik mij kut te gaan voelen.

Klinkt dit bekent bij iemand ?  ??? ::) :P

Ik moest het aankijken voor een paar weekjes, wellicht dat het in verband met overtraining lag. Als ik over 2 weekjes nog mij niet lekker voel dan zal ik wel eens het verhaal pfeiffer opperen, maar goed dat dit dan zo lang kan duren nog  ???

Ik neem nu vooral mijn rust, eet niet al te vreemd, drink geen druppel alcohol en ik sport niet meer.

[Lowl]

De buikpijn gedeelte wel ja en het 'brokje' en kokhalzen.Ik had wel helo bacterie wat nu al voorbij is maar soms heb ik nog het gevoel dat ik niet wil eten.Ik heb eigelijk geen idee! het kan namelijk van alles en nog wat zijn.. dus .. ik kan je alleen beterschap wensen ben ik bang :(
Dus:
Veel beterschap Xxxx

[Marien]

Bij was er tot 2x toe gekeken of ik helicobacter zou hebben, maar daar is niets uit gekomen.

Aan de ene kant gelukkig, want helicobacter is vervelend om vanaf te raken en mensen die klachten krijgen blijven ze blijkbaar ook houden na eradicatie.

Ik merk wel dat het al iets beter gaat dan voorheen, maar het lijkt al een eeuwigheid te duren dit.

Geen pijn gelukkig, gewoon malaise, en niet optimaal voelen.

[Peetje]

De symptomen van Pfeiffer zijn zo divers, dat het moeilijk is om daar iets over te zeggen. Zelfs de vermoeidheid is er niet bij iedereen, of maar heel kortdurend.
Die vermoeidheid is wel heel kenmerkend, Echt zo'n 'ik wist niet dat je zo moe kon zijn' gevoel, zelfs na 12 uur of nog langer slapen.

Het geen eetlust hebben, herken ik op zich wel. Ik heb dat alleen als ik echt heel erg moe ben en dus te veel heb gedaan. Ik eet dan wel en word er ook niet echt misselijk van, maar echt smaken doet het ook niet. En als ik me dan weer iets beter voel, dan ga ik juist eten/snoepen om aan energie te komen, wat natuurlijk niet werkt.

Als je denkt dat het Pfeiffer zou kunnen zijn, dan kun je eigenlijk maar 1 ding doen. Namelijk aan de huisarts vragen of je bloed mag laten prikken. En dan gelijk ook maar alle andere vermoeidheidsredenen meenemen, voor zover dat nog niet gebeurd is. :)