Mijn verhaal over pfeiffer - Take a look. :P

Gestart door Niels17, 12 december, 2009, 04:06:48

Vorige topic - Volgende topic

0 Leden en 1 gast bekijken dit topic.

Niels17

Hallo,

ik ben niels , 17 jaar oud.

het begon bij mij allemaal met een beetje keelpijn. dag na dag werd het steeds erger... zo erg dat ik uiteindelijk niet meer in staat was te eten of te drinken.
ik moest al mijn speeksel in een glas,kommetje uitspugen. het laatste waar ik aan dacht was pfeiffer.. want ik voelde me zo fit als wat. ik dacht gewoon aan een
klassieke keelonsteking maar dan wat heftiger.

het begon zo erg te worden dat ik even naar de doktor ging. die vertelde me dat het of Pfeiffer was of Angina. natuurlijk dacht ik... oh pfeiffer is het zowieso niet.
dus ik was al een beetje opgelucht. ik moest bloed laten prikken om het zeker te weten. de uitslag kwam binnen en het bleek toch pfeiffer te zijn. de doktor zei tegen mij
dat de moeheid meestal pas optreed als de keelonsteking een beetje over ging. nu iets meer al een week later is de keelonsteking minder en inderdaad.. het enigste wat ik wil is in bed liggen
en slapen slapen slapen. ik word er helemaal gek van. omdat ik een persoon ben/was die altijd buiten was met vrienden en ik vind het moeilijk om binnen te zitten.

je kunt het alleen uitzieken door goed uit te rusten maar dat doe ik ook niet goed. omdat het simpelweg niet gaat. als ik ga slapen rond 8 a 9 uur. word ik altijd zwetend wakker rond 11 a 12 uur. en dan kan ik niet meer in slaap komen. als conclusie wil ik zeggen dat ik deze ziekte best onderschat heb. ik vraag me alleen af hoelang dit nog gaat duren...want ik mis het ''normale leven''.



Groet niels, bedankt voor het lezen ;D

Peetje

Graag gedaan. ;)

Goed rusten wil niet zeggen dat je om 8 uur 's avonds al naar bed moet gaan. Bij mij werkt dat ook niet, dan word ik midden in de nacht wakker en kan ik de rest van de nacht naar het plafond gaan staren.
Wat bij mij vrij goed werkt, is 's avonds op m'n 'gewone' tijd gaan slapen. Dat is dan ongeveer om 10 uur. Dan slaap ik 's nachts vrij goed en nog steeds behoorlijk lang, inmiddels tot ongeveer 9 uur 's ochtends, met uitschieters naar 10 uur. Dan ga ik wat doen en als ik 's middags moe word, ga ik nog een uurtje slapen. Voor mij werkt dat goed.

Ik kan je helaas niet vertellen hoe lang het nog gaat duren, maar ik hoop dat je er snel van af bent. Beterschap! :)

lisamb91

Ik ga inderdaad ook vaker 's middags even slapen. 's Avonds ben ik meestal weer wakkerder dan 's middags dus dan ga ik weer normale tijd naar bed..

Niels17

Bedankt voor de reacties.

ik merkte al een paar dagen dat mijn keelonsteking beter ging. en gister werd ik wakker en de keelonsteking was totaal weg.
nu voelde ik me eigelijk super fit.. dus ik was gewoon weer na buiten gegaan, en had thuis mijn oefeningen gedaan die ik al 2 weken niet had gedaan(opdrukken,gewichten,buikoefeningen etc.). ook toen ik binnen kwam rond half 11 savonds was er nog
niks aan de hand. ik voelde me nog steeds keifit. maar nu de volgende dag voel ik me echt super moe. ik vind het echt een teleurstelling want ik dacht
echt dat ik beter was. iemand enig idee hoelang het na de keelonsteking nog kan duren??:P

en kan ik weer naar school gaan? of kan ik beter veel rust pakken?

Groet niels, alvast bedankt weer. ;)

lisamb91

Tsja je hebt echt pfeiffer, en bij de meesten is dat toch niet van de een op de andere dag weg.. Als het gaat zou ik gewoon naar school gaan, maar dus wel goed opletten hoe je je voelt, anders gewoon naar huis gaan! Te hard van stapel lopen betekent namelijk vaak een terugval.. Dus bv. tot de middag naar school, even slapen, en dan huiswerk. Je moet er dus wel rekening mee blijven houden dat je het echt hebt!

Peetje

Irritant he, dan denk je dat het over is en dan ben je de volgende weer half dood. Oftewel, zelfs als je denkt dat het hartstikke goed gaat, niet gelijk er vol tegenaan gaan. Rustig opbouwen, de klap komt namelijk vaak pas de volgende dag.

Niels17

bedankt voor de reacties. ik ben nu weer n tijdje verder. en het gaat steeds slechter. ik voel me nu niet echt meer moe....maar echt oververmoeid.
duizeligheid, wallen onder mijn ogen, geen kracht hebben, nergens zin in hebben.

ik begin er echt stapelgek van te worden. ik voel mezelf 60. voorheen drukte ik me makkelijk 60 keer op, en nu haal ik amper de 5.
ik ben echt bang dat ik er niet vanaf kom:(

wat ik ook raar vind is als ik ga slapen rond 10/11 uur. en dan ben ik echt super moe. en dan word ik nog steeds om 8 uur smorgens wakker en dan kan ik gewoon niet verder slapen ook al ben ik super moe! dus ik kan niet eens goed rusten. en nu ben ik echt op een punt gekomen dat ik gewoon geen stap meer kan zetten of ik ben al moe.

groet niels!

funest

tja, vervelend he! ;) Ik voelde me in het begin ook 80, maar dat wordt op een gegeven moment wel minder. Dat slapen is ook wel herkenbaar, verder slapen kan niet, terwijl je toch nog supermoe bent. Gevolg:: Doodmoe aan je dag beginnen. Niet bepaald prettig! Maar je komt er echt vanaf, hoe dan ook! Hou de moed er in! :P 

Niels17

bedankt... ik zal eraan denke!
fijn dat er zo serieus over gereageerd word.

groet niels :P

Peetje

Ik ben er inmiddels achter dat het spreekwoord 'slaap je niet, dan rust je toch', op mij wel van toepassing is. Uitgerust ben ik nog steeds niet, maar ik voel me dan wel beter dan voor de rustpauze. Alheb ik nog steeds momenten waarop ik denk dt ik 86 ben in plaats van 36.

Onthou dat bijna iedereen geneest van Pfeiffer. Het kan wat langer duren dan je wilt, maar de meesten komen er van af. Laat je niet afschrikken door de 'griezelverhalen' hier op het forum. Degenen die snel zijn genezen, komen hier meestal niet meer, dus blijven alleen de langdurige patienten over en die vormen in feite maar een hele kleine groep.

Niels17

Hallo,

ik ben nu inmiddels bijna anderhalf jaar verder. in die anderhalf jaar ging het top. ik had nergens meer last van.
ik ben zelfs begonnen met fitness. dit tot 5x per week. en ik had zelfs nog energie over. maar 2 weken geleden ging het fout.
het begon met keelpijn, koorts, griep, opgezette klieren. eigelijk alle symptomen die ik toen ook had gehad.

dus ik ben naar de doktor gegaan en heb het hem vertelt. en zei dat ik waarschijnlijk een terugval had. nu ben ik toch bloed
gaan laten prikken. en de uitslag moet nog binnen komen.

ik hoop alleen niet dat ik nu om het jaar een terugval ga krijgen. ik had net mijn leven weer op de rit! ik had een baan gevonden, ik sportte 5x per week.
deed genoeg leuke dingen. en nu kan ik weer helemaal niks meer. ik haat deze rotziekte. voor de rest heb ik ook nog andere problemen waar ik mee zit dus het maakt mijn leven er niet gemakkelijker op.

groetjes niels

Niels17

Ook word ik niet meer gelooft door mijn ouders en vrienden.
als iemand belt om wat te gaan doen. en ik zeg dat ik moe ben.
word altijd gezegt, stel je niet aan. ook mijn ouders zeggen
dat ik me niet aan moet stellen. ik denk persoonlijk dat er in deze
maatschappij te weinig aandacht aan pfeiffer word gegeven en
dat mensen de ernst van de situatie te laag inschatten.

Alleen mensen die met hetzelfde probleem zitten, begrijpen me:(

lied89

Tja, het is echt een rotziekte! Je weet niet hoe het gaat verlopen, dat is het vervelende. Je kan helaas niet in de toekomst kijken. Het ene moment denk je het gaat beter en dan ineens weer een flinke terugval. Heb ik ook gehad en nu nog steeds, het wordt er niet beter op en kan mijn studie daarom niet volledig volgen.
Ook heel herkenbaar is inderdaad dat mensen je niet geloven, begrijpen. Ze moeten het eigenlijk zelf meemaken om te begrijpen dat je je echt niet aanstelt en dat je echt niks meer kan. Veel mensen hebben onbegrip, zeggen ach wat is nou moe, morgen kan je weer rusten. Maar ja zo gaat het helaas niet met deze ziekte. Ik hoop voor je dat het niet een hele heftige terugval is. In ieder geval veel beterschap!


Peetje

Heb je de uitslagen van het bloedprikken al?
En laat je niet gek maken door anderen he, jij bent de enige die weet hoe je je voelt en als jij moe bent, dan kun je niet zo veel. LAstig, maar dat zullen anderen moeten accepteren.
Ik hoop dat je je snel weer beter gaat voelen. :)

twijfelaar