er zit geen schot in..

[nanet]

nou daar was ik dus weer, de moeder van brenda uit spanje.
Volgens de heren doktoren is ze nu geneze  >:( en kan ze weer een gewoon leven gaan leiden.......
Waar ik nu zo nerveus en onzeker van word is dat ze dus helemaal NIETS doet
en als we al ergens naartoe gaan, na ongeveer 11/2 uur uitgeblust is.
Als we dus thuis zijn, eigenlijk de meeste tijd, komt ze nog steeds niet van de bank af en zegt dat ze zicht niet goed voelt, duizelig en hoofdpijn en de laatste
3 dagen pijn aan haar arm. Ze heeft geen koorts en eet goed. Moet ik haar misschien een beetje dwingen om wat te gaan doen of niet? Gisteren heb ik
dat dus gedaan met het resultaat dat ze een soort zenuwaanval kreeg (trillen en huilen). E is altijd al wat nerveus geweest en vooral als ze iets heeft wat ze niet goed begrijpt. (op lichamelijk gebied dus). De arts wil geen bloedonderzoek meer doen, omdat ze dus "genezen" is. Ik zou dat eigenlijk wel willen.
De laatste paar dagen is ze ook weer goed chagerijnig en boos.
Het is momenteel heel warm hier en ik denk dat dat op die bank liggen ook niet echt bevorderlijk is ???. Heeft iemand raad?
Alvast hartstikke bedankt en beterschap aan iedereen!

groetjes,

nanette

[Benedictus17]

Dat heet de nasleep. Eigenlijk maakt het niet echt uit wat je bloed aantoont. Je moet blijven luisteren naar je lichaam, anders blijft het alleen maar langer.

Dus mijn tip is: zorg dat ze blijft luisteren naar haar lichaam. En mocht het zo zijn dat ze een beetje energie heeft, laat haar dan bewegen. Als is het maar een korte wandeling van 20 meter. Beter iets dan niets. Maar luisteren naar je lichaam is echt heel belangrijk.

[Peetje]

Inderdaad, de bloeduitslagen zeggen weinig, al kan het op zich geen kwaad om te kijken of ze niet nog iets anders mankeert. Je kunt altijd tegen de arts zeggen dat ze nog veel klachten heeft en dat je zekerheid wilt dat er echt niet iets anders mis is.
Maar als het de nasleep is, dan zit er niks anders op dan rustig aan op te bouwen.
Ik kan uit eigen ervaring vertelle ndat je je van helemaal niks doen, alleen maar rotter gaat voelen. Het is bij mij zo erg geweest, dat ik nauwelijks van de bank naar de WC en terug kon lopen en ik dronk bijna alleen maar water uit een plastic flesje, want dat blijft tenminste heel als je het laat vallen. :P Ik was dus al heel blij toen ik weer zelf de post kon gaan halen, want aangezien ik op de 1e verdieping woon en de brievenbussen aan de straat zijn, moet ik daarvoor dus de trap af en, nog erger, weer op. Die trap op dat ging dus in het begin in 2 of zelfs 3 etappes, tussendoor even rusten en op adem komen. Zo heb ik het langzaam opgebouwd en inmiddels kan ik weer 3 kwartier tot soms een uur achter elkaar iets doen voordat ik merk dat ik echt moe ga worden en hoofdpijn ga krijgen. Dat is voor mij een teken om te stoppen en wat rust te pakken.
Ze zal er ongetwijfeld ook flink van balen dat ze zo weinig kan, maar het hoort er helaas bij. Het wordt wel langzaam beter, al gaat het velen van ons vaak veel te langzaam. Begin gewoon rustig met een wandeling van een kwartier ofzo en kijk hoe ze daar op reageert. Gelijk alle grenzen opzoeken heeft duidelijk alleen maar een nieuwe inzinking tot gevolg en daar schiet niemand iets mee op.
Heb je haar dit forum al laten zien? Misschien helpt het haar ook als ze dit zelf leest en ziet dat het leeftijdgenoten zijn met wie ze erover zou kunnen praten.

[xk.]

Dit forum is wel genoeg bewijs dat, ookal is de pfeiffer uit je bloed, je echt nog niet beter hoeft te zijn.
Ik zou haar daarom ook niet weer te veel laten doen, want dan word het alleen maar erger.
Maar wat denk ik wel belangrijk is, om kleine dingetjes te doen, wat ze kan.. bijv. stukje fietsen, wandelen etc. en dat, als het lukt, weer op proberen te bouwen.

[Desi]

De bloeduitslagen zeggen idd helemaal niks jammer genoeg, het klinkt idd alsof ze nog last heeft van de nasleep.
Ik zit daar zelf nu ook mee, ik probeer nu elke dag een rondje met de hond te lopen en dat gaat goed.
Tot het beter ging en ik dacht wat conditie op te gaan bouwen, lig nu alweer een week op de bank:S
Dus blijf vooral goed luisteren naar je lichaam.

Die "paniekaanval" ken ik ook wel, komt volgens mee ook omdat je gewoon totaal geen energie heb, en alles nogal makkelijk op je af komt.

Gewoon naar je lichaam blijven luisteren, en vooral niet naar andere die je "lui" vinden!

sterkte... ;)