Pfeiffer op oudere leeftijd, wie nog meer

leegie · 06 mei, 2009, 11:43:27

Hallo,
Ik denk dat ik een van de `ouderen` ben hier op de site.
Ik ben 34 en 8,5 maand moeder van een prachtige dochter.
Ik was benieuwd of er meer zijn die op oudere leeftijd Pfeiffer hebben.
In december vorig jaar ben ik twee weken ziek geweest, griep dachten we toen.
Verkouden, keelpijn, hoesten, koorts, en zooooo vreselijk moe. Toen ik weer wat
was opgeknapt had ik nog steeds dagen erbij dat ik echt heel moe was, weinig kracht
in mn benen en armen. Mijn huisarts zei steeds dat het ontzwangeren en spanning was.
Maar ik geloofde daar niet zo meer in na bijna 8 maanden. Ik kon op een gegeven moment
niet eens meer een blokje lopen zo moe was ik dan en mijn dochter naar boven brengen
kostte ook heel veel moeite. Ik wilde daarom opnieuw een bloedonderzoek en dat heb
ik gekregen. Ik heb zelf de test voor Pfeiffer aangekruist en uit de uitslag bleek dat
mijn IGG en IGM beide positief waren. De assistente zei dat ik actieve Pfeiffer had dus.
Ik was heel blij dat ik eindelijk een reden had om zo moe te zijn ik vond het niet normaal
meer. Waarschijnlijk heb ik het dus in december gekregen. We zijn nu mei ik nog ben ik
regelmatig heel moe.

Vandaag ook heb ik totaal geen energie, heb ik er moeite mee om mn dochter naar haar bedje
te brengen om haar op te tillen enz. Ik vroeg me af of dat allemaal normaal is bij Pfeiffer.
Soms heb ik ook last van spierpijn, pijnlijk gewrichten, vergeetachtigheid dan kan ik niet op de woorden
komen, en dus enorm moe, geen kracht in mn spieren. Ik slik ook een medicijn wat vocht afdrijft ivm
vocht achter mn netvlies en dat geeft ook de nodige bijwerkingen. Nu probeer ik er een beetje achter
te komen waar wat vandaan komt. De internist test nu mijn bloed en urine op autoimmuunziekten maar daar
verwacht ik niet zo veel van.

Komt het door een lage weerstand dat ik nu Pfeiffer heb of kun je dat altijd krijgen.

Wie weet iets meer hier van.

Groeten,
Sandra

Peetje · 06 mei, 2009, 17:17:07

Pfeiffer slaat toe als je weerstand laag is. Je kunt het op zich altijd wel krijgen, maar als je weestand goed genoeg is, wordt je er niet ziek van. Dat noemen ze dan een symptoomloze besmetting.
De klachten die jij noemt kunnen er inderdaad allemaal bij horen, al is het altijd goed om andere mogelijke oorzaken uit te sluiten.

Schorpioen · 07 mei, 2009, 13:34:06

Hoi Sandra,

Ben zelf 33 en heb weet sinds begin jan dat ik pfeiffer heb,waarschijnlijk al sinds okt 2008.
Alle symptomen die je beschrijft herken ik en volgens mij hoort het echt bij de pfeiffer.Al herkennen mensen met een burn-out de verschijnselen ook heel vaak?!Als je weerstand laag is ben je veel vatbaarder.Heb net weer een keelontsteking gehad,dus mijn weerstand is nog niet optimaal,ondanks een hele hoeveelheid vitaminepreparaten!
Zelf merk ik dat er zoveel pijntjes en kwaaltjes bij horen dat ik ze al niet eens meer durf te vertellen aan anderen,bang om als aansteller gezien te worden.
Het is een rotziekte,die veel te lang duurt!
Sterkte en beterschap.Moeders kunnen niet ziek zijn he die moeten gewoon doorgaan,maar helaas met pfeiffer gaat dat niet!

Groetjes Schorpioen

Gwen · 17 mei, 2009, 20:43:45

ik ben 43..... en ook moeders krijgen Pfeiffer.... mijn ouders kwamen 3 hele dagen per week, en verder had ik nog de nodige hulptoepen om door de week heen te komen.
Moeders onder ons, ruk de hele familie en vriendenkring bij elkaar, maak een rooster en probeer zo de boel draaiende te houden.
Zo kom je er sneller vanaf, vrienden willen echt allemaal wel wat bij springen.
Natuurlijk ik het voor de kinderen even aanpassen, maar een jankende chagrijnige moeder ik ook niet alles.
MAMA IS ZIEK!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! schrijf dat maar op de slaapkamer deur, neem je rust en laat de rest maar eens even de boel regelen.
Als je hierna weer wat beter bent waarderen ze het des te meer dat je er weer voor ze bent.

maaikevg · 11 juni, 2009, 13:32:44

hallo,
Ik ben ook nieuw op deze site.
Ik ben 39 jaar en ik loop nu inmiddels 14 jaar met chronische vermoeidheidsklachten.
Ik was 26 jaar toen bij mij de ziekte van pfeiffer werd geconstateerd.
Mijn hele leven stond op zijn kop, van echte levensgenieter werd ik een kasplant.

Ik heb in 2000 een morfologisch bloedonderzoek laten doen in Den Haag op candida infectie, ook daar kwam niets uit.(microscoop 25.000 keer vergroting)
Nu echter sinds vorige week zie ik weer een lichtpunt voor herstel.
Ik ben bij een othomoleculair arts geweest waar ik weer een morfologisch bloedonderzoek heb laten doen, maar dan met een microscoop van 150.000x vergroting. Uitslag: pfeiffer, candida, hypoglykemie
De arts heeft hier een behandelingsprogramma voor en ik hoop dat het nu aanslaat.
groeten Maaike

Raket · 27 juni, 2009, 23:50:29

Ik ben 30 en heb sinds ongeveer een maand Pfeiffer. Vorige week is de diagnose gesteld.

Ik denk dat ik nwet "oud" genoeg ben vor dit topic, omdat ik een leeftijd heb waarop mensen niet vaak nog Pfeiffer krigjen!

waterman · 08 juli, 2009, 10:31:30

Beste Leegie,

ik ben 40 jaar moeder van een van 10 en een van 7. Ik ben eind oktober uitgevallen met extreme vermoeidheids klachten spierpijn alles was te veel. Terwijl er geen duidelijke aanwijsbare redenen zouden zijn voor stress, in tegendeel. Relatie, werk, kids prima.
In december heb ik heel zwaar gehad. Toch al zo'n maand dat er van alles aan de hand is. 1 dag hadden mijn kinderen kerstdiner op school en manlief was ook weg. Ik heb zitten janken van vermoeidheid. Alleen omdat ik ze moest halen en brengen van school. Gelukkig zijn mijn kinderen op een leeftijd dat je ze goed mee kunt laten werken. Mijn huishouden, van alles heb ik moeten laten vallen.
Ondertussen is het juli, ik werk weer op 80/90 % en sommige weken draag ik ook weer mijn steentje bij in het huishouden. Maar vorige week, met die hitte dus weer helemaal niet.
Loslaten, toelaten en weglaten...
Het gaat weer over, maar je moet voorals nog gewoon maar even accepteren dat jij niks gaat doen. En met veel pieken en dalen gaat het langzaam beter. Met een kindje van 8.5 maand heb je handen al vol genoeg. Moeders, vaders, mannen buren iedereen erbij halen. En gewoon loslaten dat je het eigenlijk allemaal zelf wil doen.
De vergeetachtigheid heb ik op slechte dagen nog steeds. Men praat wel tegen mij, maar het komt niet binnen. Op het werken klagen ze dat ik nog niet de oude ben. Maar ik ben er en ik doe wat ik kan en voor mij is dat momenteel toch nog steeds gewoon even genoeg. Het is niet anders.

Heel eel sterkte, de watervrouw.

sandy · 06 september, 2009, 15:31:39

hoi ik ben 37 en moeder van 3 jongens.
ook ik voelde me al een tijdje absoluut niet fit,keelpijn,erg moe maar vooral hele rare armen en benen.
soort spierpijn gevoel de hele dag door.ook had ik blauwe plekken op mijn benen.en was ik erg gauw buiten adem.
en hoofdpijn en branderige ogen.
als ik me zoontje de trap op moest tillen was ik gewoon bekaf! en dat terwijl ik altijd vol energie zit en altijd erg druk ben met van alles!
toen werd ik een dag of 4 erg ziek koorts en voelde me zo slap.dat ging weer over maar hield daarna toch weer stand,dacht nog verdomme ,zeker niet goed uit geziekt.weer die vervelende keelpijn terug en die spierpijn benen en armen.
toch maar even naar de dokter,en bloed laten prikken,was aan de enee kant toch op gelucht dat het pfeiffer was je gaat je heel rare dingen in je hoofd halen wat het kan zijn.
merk ook dat ik veel sneller geiriteerd ben op me werk,maar ook thuis naar de kindere toe.waarschijnlijk doordat je zo moe bent
ga nu toch maar als me jongste op bed ligt ook een tukkie doen s,middags.
het is niks voor mijn ben altijd een veel te druk persoon,maar merk dat ik er toch wel aan toe moet geven.
het vooruitzicht dat je je zo lang niet fit voelt,vind ik erg vervelend,vooral met 3 kinderen kan je weinig je rust pakken.
vond het ook raar dat dit op mijn leeftijd nog kan? dacht altijd een ziekte bij jongere meiden! maar nee dus

sandy · 20 november, 2009, 10:00:17

Citaat van: sandy op 06 september, 2009, 15:31:39
hoi ik ben 37 en moeder van 3 jongens.
ook ik voelde me al een tijdje absoluut niet fit,keelpijn,erg moe maar vooral hele rare armen en benen.
soort spierpijn gevoel de hele dag door.ook had ik blauwe plekken op mijn benen.en was ik erg gauw buiten adem.
en hoofdpijn en branderige ogen.
als ik me zoontje de trap op moest tillen was ik gewoon bekaf! en dat terwijl ik altijd vol energie zit en altijd erg druk ben met van alles!
toen werd ik een dag of 4 erg ziek koorts en voelde me zo slap.dat ging weer over maar hield daarna toch weer stand,dacht nog verdomme ,zeker niet goed uit geziekt.weer die vervelende keelpijn terug en die spierpijn benen en armen.
toch maar even naar de dokter,en bloed laten prikken,was aan de enee kant toch op gelucht dat het pfeiffer was je gaat je heel rare dingen in je hoofd halen wat het kan zijn.
merk ook dat ik veel sneller geiriteerd ben op me werk,maar ook thuis naar de kindere toe.waarschijnlijk doordat je zo moe bent
ga nu toch maar als me jongste op bed ligt ook een tukkie doen s,middags.
het is niks voor mijn ben altijd een veel te druk persoon,maar merk dat ik er toch wel aan toe moet geven.
het vooruitzicht dat je je zo lang niet fit voelt,vind ik erg vervelend,vooral met 3 kinderen kan je weinig je rust pakken.
vond het ook raar dat dit op mijn leeftijd nog kan? dacht altijd een ziekte bij jongere meiden! maar nee dus

john · 25 november, 2009, 11:54:42

Hallo ik ben nu 49 en heb al een jaar last van pfeiffer, van de zomer zonder klachten en zins eind sep weer terug! maar veel meer last als in het begin .
nu af en toe gaat het wat beter als ik maar niet teveel doet en me rust neemt.
wel fijn om te lezen dat het bij veek meer mensen zo is een klein troost .

dag

Demmie19622 · 19 maart, 2010, 22:21:07

Hoi

Ik en 48 dus ook best een ouder iemand, ik dacht altijd dat jongeren dit meestal kregen maar dat is dus niet waar. Ik weet sinds een week dat ik pfeiffer heb dankzij een bloedonderzoek, mijn vermoeden bestond er wel al maar ja, ik ben niet zo iemand die snel naar de dokter rent.
Ben vooral moe en heb soms hoofdpijn, vreemd om het te hebben als je normaal heel energiek bent, moeilijk om eraan toe te geven en naar bed te gaan.
Toch ga ik dat zo wel doen ondanks dat het vrijdag is.
gaaaaaaaaaaap

groetjes Demmie

Sterre78 · 02 mei, 2010, 16:36:41

Jaaaaaaaaaaaaa, hier nog een -oudje- van 31 jaar, bij wie het een week geleden is geconstateerd. Pheiffer in de acute fase...:-(
Ik ben ook moeder van twee jonge kindjes en met heel veel andere bezigheden.( eigen bedrijfje, muziek maken ed) Tja, ik kan alleen maar zeggen dat ik probeer mijn rust te pakken, maar dat ik dat ont-zet-tend moeilijk vind! Ik barst normaal echt van de energie en ben altijd vrolijk. Sinds ik het NORO virus in januari te pakken heb gehad ben ik alleen maar achteruit gegaan!
Ik ga volgende week naar een homeopaat. Ik hoor dan of ik aan de klassieken homeopathie moet of acupunctuur. Ik heb er enorm veel over gelezen en sta er open voor. Ik merk overigens wel dat als ik te ver ga dat ik dan terug word gefloten door een plots keelpijntje of een dikke klier in mijn nek. Elke dag heeft andere symptomen. Herkenbaar wellicht?
Is het trouwens zo dat, hoe ouder je bent tijdens de acute fase, des te meer last je zult hebben? zoiets las ik namelijk...

Groetjes,
Kim.

Loulou · 28 mei, 2010, 13:22:41

Citaat van: Sterre78 op 02 mei, 2010, 16:36:41
Ik merk overigens wel dat als ik te ver ga dat ik dan terug word gefloten door een plots keelpijntje of een dikke klier in mijn nek. Elke dag heeft andere symptomen. Herkenbaar wellicht?

Bij mij is vorig jaar oktober, na twee weken zware griep dat begon met keelpijn, Pfeiffer geconstateerd. De vermoeidheid bleef lang hangen. Na een traject van 5 maanden werk ik weer full-time. Ik ben in april langzaam aan weer begonnen met sporten. Ik probeerde het eens een keer in maart, maar dat was toch iets teveel van het goede. Nu sport ik al braaf 3 keer per week. De keelpijn is nooit echt weggegaan, er zijn periodes dat ik er weinig last van heb, maar ik voel toch altijd iets sluimeren. In tijden dat ik teveel doe, krijg ik meer last van mijn keel, of ik voel me een keer zo slap als een washandje. Nu, in mei, heb ik al twee keer onstoken amandelen gehad. Ik las net op een forum dat chronisch ontstoken amandelen een nasleep van Pfeiffer kunnen zijn. Ik ben trouwens 36 en moeder van een dochter van 11, die, toen de ziekte op zijn ergst was, voor me heeft afgewassen (5 borden afwassen, zwaar vermoeiend!) en kopjes thee heeft gebracht.