Geloofd nou echt helemaal niemand me meer?!

Gestart door Anne2020, 19 mei, 2008, 21:17:58

Vorige topic - Volgende topic

0 Leden en 2 gasten bekijken dit topic.

Peetje

Vervelend, al die onderzoeken, maar op zich wel positief dat er nog oonderzoek gedaan wordt. Ik hoop echt voor je dat ze iets gaan vinden, en dan ook iets wat te genezen valt.
Ik kan je helaas niet vertellen hoe lang het nog gaat duren, alleen dat uiteindelijk bijna iedereen van Pfeiffer geneest.
Heel veel beterschap meid.

Anne2020

Hoi..

Het gaat gewoon niet meer.. vandaag weer een 4 voor Wiskunde, en reken maar dat ik mijn best doe! Ik sta denk ik 2 onvoldoendes op mijn rapport, en ik zit nu achter de pc te huilen.. Ik weet gewoon niet meer hoe het verder moet. Het liefst stop ik gewoon met school, en eigenlijk met alles. Het lukt me gewoon niet meer. Al die onderzoeken, de cijfers die niet meewerken, alles zit tegen op het moment.

Ik wil zo graag goede cijfers halen, en ik kan het ook niet weerstaan dat ik 2 minstens 2 onvoldoendes sta op mijn rapport.. Het gaat gewoon niet meer.  Ik moet alles zelf uitzoeken van de mentor, ik word gewoon gek van alles!

:'(
"Pas als er iets mis is, zien mensen hoe belangrijk het is".

xk.

Heee,

Ik vind het ook wel heel erg dat ze er bij jou op school geen rekening mee houden dat je zoveel afwezig bent geweest.
Jij kunt er toch niks aan doen dat je dat met je darmen erbij hebt gekregen?
Wanneer krijg je eigenlijk uitslag van dat andere onderzoek?

Maar ik snap het best dat je het even niet meer weet!
Is vervelend he als alles tegenzit.. dat heb ik nu ook wel een beetje, dus ik snap hoe je je voelt.

Nja, ik spreekje wel weer! :-*

Peetje

Meer dan je een hele dikke digitale knuffel geven, kan ik helaas niet doen.

Het is echt haast niet te geloven dat ze bij jou op school zo onverschillig zijn. Ik snap heel goed dat je heel graag goede cijfers wilt halen en dat je ontzettend baalt van al die onvoldoendes. Ik weet echter ook bijna zeker dat als je gezond was, je helemaal geen onvoldoendes zou halen. Het is niet jouw schuld dat je ziek bent en je je daardoor heel moeilijk op je schoolwerk kunt concentreren.
Is er op school behalve je mentor niemand anders met wie je kunt praten?

Sterkte meid en als je het niet meer ziet zitten, gewoon even hier af komen reageren, wij zijn er altijd voor je.

Mrmoves

hey anne,
ik weet hoe het voelt, ik wil ook het liefst even stoppen met school.
Dit jaar examenjaar. Ik dacht kom gaan we nog 1x goed ons best doen. Krijg je in de 1ste week pfeiffer.
en das nu al weer bijna 3 maand geleden en ga nu nog steeds bijna niet naar school. Heb deze week proefwerk week. ik ken nog nix! ook al heb ik maar 3 pw's i.p.v 7.
ben dr helemaal zat van het liefst heb ik dat ik nu tot volgend jaar niet naar school hoef ofzo. Ik kan het toch al niet meer halen, loop zo ver achter en moet nog Zo00 veel doen.


Succes en Sterkte!

Anne2020

Heel erg bedankt voor de lieve reacties! Ga ik me toch nog een klein beetje beter voelen..  :D

't is wel erg moeilijk, om positief te blijven, als je het gevoel hebt dat alles je tegenzit..

Het maakt eigenlijk ook niet veel uit hoe je er nu voor staat, ik ga echt heel erg mijn best doen voor school. Hoewel ik nu ookal ontzettend mijn best doe.


@ Peetje, ik haalde inderdaad voor die Pfeiffer nooit een onvoldoende (of bijna nooit) en stond ik allemaal achten op mijn rapport. Moeilijk om te beseffen dat dat er nu even niet in zit. Ik ben erg perfectionistisch maar dat zijn er wel meer hier, en ik wil alles goed doen, vooral qua school. Ik ga er ook echt voor, maar ik heb er de energie eigenlijk niet meer voor.

Er is misschien wel iemand anders om mee te praten, maar dan kom ik weer in zo'n 'zorgteam' terecht. Daar zat ik dus vorig jaar ook, en dan word ik ook echt elke week verwacht, terwijl ik daar toch niks mee opschoot. Gingen we 'spelletjes' doen, om te kijken waar ik goed in was, en wat ik belangrijk vond. Dat heeft er toch niks mee te maken met of mensen geloven dat ik ziek ben?  :-\ Ik zat daar op een gegeven moment ook echt met tegenzin. En ik had helemaal geen zin, om daar weer heen te moeten.

Ik ben aan de ene kant ook boos op mezelf, dan gun ik mezelf weer geen verjaardag of zo. Heel stom allemaal.. :-\ Dan word ik gewoon boos op mezelf, en dan ga ik mezelf allemaal dingen wijsmaken.

Ik had op school toen ik die toets terugkreeg ook weer een huilbui, ik liet hem maar gewoon gaan. Zag iedereen eens dat ik verdrietig was door o.a al die onderzoeken, en die vermoeidheid. Mascara helemaal uitgelopen  :P. Ben toen maar even met een vriendin naar de wc's gegaan, en daar even uitgehuild, en mijn verhaal vertelt. Ik bel haar trouwens oook vaak als mijn ouders weer eens niet begrijpen hoe moe ik ben, dus ze snapt ook wel waar ik het over heb.

Ik moest toen ik in de eerste zat ook huilen als ik een wat lager cijfer had ( een 6 of zo ) , nou nu weet ik wel beter, ik mag voor sommige vakken al blij zijn als ik een 6 heb op dit moment. Ik wou het vorig jaar ook zo graag goed doen, dat ik nooit tevreden was, en nu ook vaak nog niet hoor!

Nogmaals, bedankt voor de lieve reacties, ik heb er erg veel aan!  ;)
"Pas als er iets mis is, zien mensen hoe belangrijk het is".

Anne2020

Hoi!

Het was een leuke dag vandaag, dus niet  :P. Het begon vanmorgen al, ik wist dat ik ongesteld moest worden, maar ik had geen zin om aspirines in te nemen. Ik dacht dat het wel weer over zou gaan. Niet dus.. eerste uur gym, en dat ging dus echt niet. Ik hing half spugend boven de wc, dus dat ging lekker. Ik snel naar de wc rennen tijdens de uitleg haha  ;). Maar verder was er trouwens niks grappigs. Heb de rest van de les dan ook maar langs de kant gezeten. Ook voor die blessure van mijn voet, en omdat ik ongeveer in slaap viel daar  :P. Ben trouwens nog niet ongesteld geworden, maar weet dat het er snel aankomt. En dan zit ik weer 8/9 dagen met ellende opgescheept..

We zouden eigenlijk om 14.20 uur uit zijn, omdat we geen mentorles hadden. Komt de concierge binnen zegt hij dat we wel mentorles hadden, en dus het 4de uur op school moesten blijven. Wij allemaal in protest naar die mentor  :P, hoefden we gelukkig niet de hele les te blijven, maar we moesten toen wel weer wachten op een meisje uit mijn klas, want die had een gesprek met de mentor..

Toen gingen we naar huis fietsen, en toen kwam ik er halvewege achter dat mijn band lek was. Altijd leuk.. :-\ En ik kon geen kant op! Ik stond midden in de bossen, en allebei de dorpen waren 5 km lopen.. Dus  nu heb ik mijn fiets daar maar laten staan, want mijn ouders konden me niet komen ophalen. Toen ging ik de andere 6/7 km maar op de fiets van een ander meisje, want ik was gelukkig niet alleen, en ging zij achterop bij iemand.

Morgen weer gym.. ben benieuwd hoe leuk het morgen word  :P
"Pas als er iets mis is, zien mensen hoe belangrijk het is".

Anne2020

Citaat van: Anne2020 op 28 oktober, 2008, 16:04:50
Hoi!

Het was een leuke dag vandaag, dus niet  :P. Het begon vanmorgen al, ik wist dat ik ongesteld moest worden, maar ik had geen zin om aspirines in te nemen. Ik dacht dat het wel weer over zou gaan. Niet dus.. eerste uur gym, en dat ging dus echt niet. Ik hing half spugend boven de wc, dus dat ging lekker. Ik snel naar de wc rennen tijdens de uitleg haha  ;). Maar verder was er trouwens niks grappigs aan. Heb de rest van de les dan ook maar langs de kant gezeten. Ook voor die blessure van mijn voet, en omdat ik ongeveer in slaap viel daar  :P. Ben trouwens nog niet ongesteld geworden, maar weet dat het er snel aankomt. En dan zit ik weer 8/9 dagen met ellende opgescheept..

We zouden eigenlijk om 14.20 uur uit zijn, omdat we geen mentorles hadden. Komt de concierge binnen zegt hij dat we wel mentorles hadden, en dus het 4de uur op school moesten blijven. Wij allemaal in protest naar die mentor  :P, hoefden we gelukkig niet de hele les te blijven, maar we moesten toen wel weer wachten op een meisje uit mijn klas, want die had een gesprek met de mentor..

Toen gingen we naar huis fietsen, en toen kwam ik er halvewege achter dat mijn band lek was. Altijd leuk.. :-\ En ik kon geen kant op! Ik stond midden in de bossen, en allebei de dorpen waren 5 km lopen.. Dus  nu heb ik mijn fiets daar maar laten staan, want mijn ouders konden me niet komen ophalen. Toen ging ik de andere 6/7 km maar op de fiets van een ander meisje, want ik was gelukkig niet alleen, en ging zij achterop bij iemand.

Morgen weer gym.. ben benieuwd hoe leuk het morgen word  :P
"Pas als er iets mis is, zien mensen hoe belangrijk het is".

Anne2020

Ben ik weer  ;).

Ik leef nog  :P. Het ging er niet zo vreselijk aan toe als gisteren met gym. Ik heb groot en deels toch aan de kant gezeten  :-X. Ben nog steeds kots misselijk, en voel me echt zwaarkut om het zo maar even te zeggen.

We moesten iets voor duits maken. Allemaal zinnen opschrijven  ::). Ik ging echt allemaal hele gekke fouten maken, en ik was er helemaal niet bij. Wads ook doodmoe. Ik kreeg ook uitleg over iets, maar ik was er helemaal niet bij, en ik snapte het nog steeds niet, want het kwam mijn hoofd gewoon niet binnen.

Die darm deed trouwens ook ongelovelijk zeer zeg vandaag! Mijn buik is zo hard als een plank, ik kan er niet eens in drukken! Dus ik ging mijn buik maar masseren tijdens gym, maar oh wat doet het zeer!

Ik wil zo graag een keer willen beginnen met: 'Het gaat heel goed met me!'. Maar het gaat nog niet echt goed, dus dat kan ik helaas niet neerzetten.. :-\
"Pas als er iets mis is, zien mensen hoe belangrijk het is".

Mrmoves

Citaat van: Anne2020 op 29 oktober, 2008, 15:06:11
Ik wil zo graag een keer willen beginnen met: 'Het gaat heel goed met me!'.

Tja dat denk ik ook steeds, elke keer als iemand vraag hoe het gaat zeg ik nah het gaat wel, of wel aardig, maarja eigenlijk gaat het gewoon Zwaar kut soms.
Maar laten we positief blijven denk =) ook al ben je dood moe en heb je super last van je buik.
Sterkte ;)

Peetje

CiteerEr is misschien wel iemand anders om mee te praten, maar dan kom ik weer in zo'n 'zorgteam' terecht. Daar zat ik dus vorig jaar ook, en dan word ik ook echt elke week verwacht, terwijl ik daar toch niks mee opschoot. Gingen we 'spelletjes' doen, om te kijken waar ik goed in was, en wat ik belangrijk vond. Dat heeft er toch niks mee te maken met of mensen geloven dat ik ziek ben?   Ik zat daar op een gegeven moment ook echt met tegenzin. En ik had helemaal geen zin, om daar weer heen te moeten.
Dat zorgteam klinkt inderdaad niet echt als iets waar je wat aan gaat hebben.
Ik dacht eigenlijk meer aan wat bij mij op school vroeger een conrector heette. Die had zo'n beetje de leiding over een aantal klassen, bijvoorbeeld alle 4 en 5 havo-klassen.

We willen denk ik allemaal graag kunnen zeggen dat het goed met ons gaat, maar het meest gunstige wat ik kan zeggen, is dat het iets beter gaat dan een maand geleden, wat op zich wel positief is, maar echt goed is het nog lang niet. MAar we gaan er wel komen. WE hebben tenslotte elkaar nog. ;)

xk.

nja, ik zeg ook altyd dat 't wel goed gaat.
& dan zeggen ze vaak; oh ben je niet meer zo moe?
dan zeg ik; njaaa dat nog wel, dat gaat nog niet beter.
maar kan moeilijk al 8 maanden lang gaan zeggen dat 't niet goed gaat! :P

maarr wel echt kut dat je zoveel last van je buik hebt, hopelijk komt er wat uit die onderzoeken & ze er wat aan kunnen doen!

Anne2020

Hoi..

Ik weet even niet goed wat ik moet zeggen.. Ik heb net echt iets heel ergs te horen gekregen..

Mijn zusje is vorige week dinsdag verkracht..  :'( :'( Ik weet echt niet goed wat ik moet zeggen. Ik ben echt heel erg verdrietig.
Ze fietste met een meisje naar huis, en ze moest (nog geen) 1 km alleen fietsen door het dorp. Toen moest ze even stoppen om haar tas recht te zetten, en toen werd ze de bosjes ingetrokken..

Nu moest ze vandaag meteen naar de huisarts voor een SOA test enzo volgens mij. En andere ziektes. En de politie moet nog komen..

We hebben helemaal niks aan haar gemerkt, ze was gewoon vrolijk en gaf nog een slaapfeestje vorig weekend. Op het slaapfeestje heeft ze het aan die kinderen vertelt. Gisteravond belde een moeder van een meisje. Dat meisje had het thuis vertelt. En mijn moeder kreeg het gisteravond te horen. Mijn zusje is vandaag thuis geleven omdat ze zei dat ze misselijk was, en moest overgeven vanochtend. Maar dit was het dus.. :'(

Eerst maar even dit verwerken als gezin..


MENSEN DIE MIJ OP HYVES HEBBEN, ZEG ER ALSJEBLIEFT NIKS OVER!!


"Pas als er iets mis is, zien mensen hoe belangrijk het is".

xk.

woow, wat erg zeg!!
je vertelde idd al dat er iets ergs met je zusje was.
moet echt vreselijk zijn voor je zusje!
sterkte,
:-*

Mrmoves

woow jemig wat erg :O
Heel veel Sterkte meid!

Anne2020

Kon het allemaal niet meer houden vandaag. Eerste uur ging nog wel, maar was echt heel erg verdrietig en doodmoe. Mijn zusje heeft vannacht bij mij geslapen. Ze heeft me best vaak wakker gemaakt als ze een nachtmerrie had. We hebben allebei slecht geslapen.

het tweede uur ben ik in huilen uitgebarsten. Het ging helemaal door mijn hoofd hoe die verkrachting geweest zou kunnen zijn..
Heb ook het gevoel alsof het mijn schuld is.. was ik maar bij haar..  :'(

Tweede uur had ik trouwens les van mijn mentor, en die schrok wel toen ik het vertelde.. Ik ben ook heel erg verdrietig, gewoon om alles
"Pas als er iets mis is, zien mensen hoe belangrijk het is".

Cyprusje

Hi Anne, Ff hier een antwoordje voor je en niet op je hyves (beetje te prive). Ik leef erg met je mee. Ken het gevoel dat alles gewoon teveel wordt. Ben anderhalve week geleden op een hele schofterige manier gedumpt. Heb vijf dagen migraine gehad en mijn zus is heel erg depressief en verwaarloosd daardoor haar 13 jarige zoon. Er was een kans dat hij daardoor uit huis geplaatst zou worden. En dan nog de pfeiffer erbij... Het is allemaal even teveel... Maar het komt goed hoor meis. Gelukkig steunen we elkaar hier allemaal. Doet me vaak goed als ik het even niet meer zie zitten...

Anne2020

Hoi allemaal,

Hier weer even een berichtje. Ben nog steeds erg verdrietig..  :'( Met mijn zusje gaat het goed! Ze praat er erg veel met mij over, wat ze erg fijn vind. Ik ga er nu ook over dromen 's nachts, en krijg allemaal enge beelden in mijn hoofd. Ik slaap dus niet erg goed, maar die slaap heb ik wel nodig! Ben echt doodmoe.. :-\ Mijn zusje (en mijn ouders) is/zijn vandaag naar de politie geweest, dat was nog geen aangifte maar een ander gesprek. Nu moeten we gaan bedenken of we aangifte gaan doen. Als we aangifte gaan doen, moet ze worden verhoord in een studio, en word dat opgenomen op DVD. Daar mogen mijn ouders ook niet bij zijn. Mijn moeder moest trouwens weg tijdens het gesprek vandaag, zodat mijn zusje niet beinvloed kon worden door mijn moeder. Weet niet waar dat op slaat, maar het zal wel ergens goed voor zijn.

Als we aangifte gaan doen, word ik waarschijnlijk ook verhoord. Zodat ze allemaal bewijzen kunnen tonen.

Vandaag ook weer erg moeilijk gehad op school. Tijdens een les moest alles er weer even uit, en zat ik weer te huilen. De lerares wou graag weten wat er was, en terecht natuurlijk ook. Toen heeft ze een tijdje bij me op de gang gezeten, en ondertussen zat ik helemaal te shaken. Mijn eigen mentor was niet op school, dus toen ben ik naar de mentor van mijn zusje gegaan en het er even over gehad met haar. Later kwam mijn zusje er ook nog bij, want die had van iemand gehoord dat ik bij haar mentor was. Toen hebben we even gezamelijk gepraat, en ging het weer wat beter..

We hebben het nu gewoon ontzettend moeilijk als familie. Het woord 'verkrachting' zet je wel aan het denken, maar het is erg moeilijk te beseffen..

Hoe is het met jullie?
"Pas als er iets mis is, zien mensen hoe belangrijk het is".

dominique1987

vandaag ook terug een uur naar school gemoeten op het werk.
het gaat dan over bijscholing IVM de theory over onze productie.
werken zelf gaat tot nu toe altijd redelijk goed, soms wel even overdreven vermoeid geraken tijdens ik bezig ben maar na 5 min pauze te nemen kan ik dan op het gemak terug aanzetten.
in die klas kreeg ik het wel even moeilijk om mijn ogen open te houden.
wat erg dat je dat nu moet overkomen. zoziezo is dat altijd een erstige situatie wat er met je zusje is gebeurd. nachtmerries komen daar idd van opdagen.
houd je vooral zo sterk mogelijk he ;)

xk.

Heee,

Snap best dat je verdrietig bent.
Het is ook echt heel erg dat zulke dingen gebeuren!
Vind 't wel goed van je dat je er over praat.

Veel sterkte nog he! :-*

Benedictus17

Ik vind het echt verschrikkelijk voor jullie. Zit er de afgelopen dagen zo nu en dan even aan te denken.
Wat ik enorm bewonder is dat jullie er veel en goed over praten. Dat is de enige manier om eruit te komen denk ik.
Heel veel liefs en sterkte,
dianne.

Marmar

Goed dat jullie er zo over praten ja! Dat is het beste wat je kunt doen, zeker voor je zusje.

En los van de pfeiffer is dit gewoon al kut genoeg, zelfs als je niet ziek zou zijn, was het niet meer dan normaal dat je emotioneel bent van zoiets.

Sterkte voor jou en je familie  :-*

Anne2020

Morgen ben ik jarig!!   ;) Beetje moeilijk feest vieren na alles wat er is gebeurd.. maar we proberen er het beste van te maken  ;).

We hebben nu aangifte gedaan, en m'n zusje word morgen verhoord. En ik word ook nog een keer verhoord, en mijn moeder ook. Een vriendinnetje van haar ook nog een keer waarschijnlijk. Omdat er natuurlijk niemand bij was, hebben ze zoveel mogelijk bewijs nodig. Zo kunnen ze msn gesprekken die hierover gaan ook goed gebruiken. Helaas heb ik mijn berichtgeschiedenis niet aanstaan  :P. maar ik heb dit forum misschien wel als bewijs.

Verder nog steeds verdrietig. Heb een gesprek gehad dinsdag met mijn mentor, en een vriendinnetje van mij. Vond het erg moeilijk om het er alleen over te hebben, dus toen hebben we samen nog 30 minuten gepraat ongeveer. Even alles eruit gooien  :). Toch wel fijn altijd, even met iemand praten.
Mentor was trouwens nu wel erg begripvol. Maar wat wil je, het is ook niet niks voor ons als familie! Ze heeft alle docenten van mij een mailtje gestuurd, om te zeggen dat ik soms erg verdrietig ben etc.

Er fietste vandaag een jongen langs op de fiets, hij zei alleen 'hoi', maar ik kreeg meteen een brok in mijn keel, en trok wit weg. Ik wou zo snel mogelijk weg daar. Gelukkig fietste hij wel gewoon door, en was ik ontzettend opgelucht toen hij gewoon doorfietste.. Klinkt allemaal misschien een beetje raar, maar ik was dood maar dan ook doodbang.
Ook als er een auto stopt, ben ik als de dood.. Mijn zusje liep vandaag 30 min met de hond, en ik heb haar wel 5 keer gebeld om te vragen waar ze was. Ook als ik even wat langer weg ben, belt ze mij meteen. Ben als te dood, dat het nog een keer gebeurd..

Verder ben ik dood maar dan ook doodmoe. Lag gisteravond ook om 8.30 uur in bed, en vanochtend had ik echt geen energie om mijn bed uit te komen, was zo ontzettend moe. Het vreet allemaal zoveel energie. Al die onderzoeken aan die buik, nu dit weer, en ik ben van die pfeiffer ookal ontzettend moe. Ook als je geen PFeiffer zou hebben en je zou dit allemaal meemaken, denk ik dat je ook doodmoe zou zijn..

De politie stond gisteravond trouwens voor de deur. Niemand was thuis, en ik lag in bad. De bel ging, en ik dacht dat het wel een collecte zou zijn of zo  :P Die gaan na 1 keer aanbellen toch weer weg, maar ze belde 2 keer aan, en toen stapte ik toch maar uit bad, en trok mijn badjas snel aan, haren niet gekamt of zo  :P. Dus ik naar beneden en deed de deur open. Stond de politie voor de deur, niemand was thuis dus moest ik het zelf maar even oplossen. Ze wou mijn moeder even hebben, en die kwam gelukkig even later thuis. Ik heb nog even met haar erover gesproken, dat was wel even fijn. Het was een ontzettend aardige vrouw trouwens, ze wou ons volgens mij heel graag helpen!  :) Dus dat is wel fijn!
"Pas als er iets mis is, zien mensen hoe belangrijk het is".

Peetje

Alvast gefeliciteerd met je verjaardag. :D

En een beetje tegenstrijdig, veel sterkte met de verhoren en andere politietoestanden, ook voor je zusje natuurlijk.
Heel begrijpelijk dat je angstig bent. Je verwacht totaal niet dat zoiets gebeurt en als het dan toch gebeurt, ga je iedere man/jongen als bedreiging zien. Jullie kunnen er gelukkig wel goed over praten en de politie doet ook z'n best.

xk.

Anne, gefeliciteerd met je verjaardag!
Hoop dat je er nog een leuke dag van kunt maken ondanks alles.
& veel sterkte natuurlijk nog! :-*

Sam

Gefeliciteerd met je verjaardag! :)
Ik hoop ook dat je een leuke dag hebt.

Anne2020

Bedankt voor de felicitaties! Ik heb een leuke maar erg rare dag gehad. Ik werd woensdagavond gebeld of ik de volgende ochtend als getuige kon komen bij de politie. Ik was die dag daarna dus jarig, maar ik heb het toch gedaan.

Die mevrouw van de politie kwam me om 9.00 uur halen, maar het werd 8.50 uur. Ik dacht 'oh dat is mooi' dan ben ik om 10 uur wel weer op school, zodat ik mijn verjaardag lekker kon gaan vieren. Mooi niet dus, het werd 12.30 uur.. :-\ We waren net begonnen met het gesprek toen ze gebeld werd. Het moest worden opgenomen, maar er was daar geen opnameapparatuur, dus moest het 2 plaatsen verderop. Dat was nog 20 min rijden, dus het begon allemaal veel later. Toen moesten we daarna nog 0.5 uur naar school rijden, dus het duurde echt een eeuw.

Onze computers hebben ze nu ook, om bewijzen te zoeken. Nu zijn we al onze computers (2) kwijt met mail etc, mar we hebben nu alleen nog de laptop van mijn vader. Erg onhandig, maarja.

Ik had nog een feestje gehouden donderdagavond. Ik was echt doodmoe, maar heb het toch maar gedaan, toch wel gezellig met kinderen uit het hockeyteam. Het werd alleen eerder een huilfeestje. Op een gegeven moment moest ik echt even alle spanning eruit huilen, en ik was/ben ook echt ontzettend moe. Het was ook echt zo'n vermoeiende dag..  Eerst de hele ochtend op dat politiebureau gezeten, en ik was 's middags nog maar 2 uurtjes op school of zo. Dat vond ik best wel jammer, ik had het leuker gevonden de hele dag met mijn vriendinnen feest te vieren, maar ik weet waar ik het voor doe!

Het was een ontzettend vermoeiend en moeilijk gesprek. vragen als 'Wat deed hij precies toen hij de broek van je zusje naar beneden trok?' Stond hij toen hij haar verkrachtte, lag hij? Was hij lopend, op de fiets? Echt ontzettend moeilijk om te antwoorden. Hoe ga je zoiets nou aan zo iemand vertellen die je net 20 minuten kent? Ik vond het vreselijk moeilijk, het woord 'verkrachting' alleen al uit te spreken.. :'(
Ik heb er dus minstens 3,5 uur gezeten alles bij elkaar..

Mijn zusje en moeder werden ook gehoord, dat ging wel goed geloof ik! Natuurlijk ook moeilijk, maar m'n zusje kwam met een tevreden gevoel terug. Mijn zusje moest haar telefoon ook inleveren, en haar jas, om eventueel sporen te zoeken enz. Het komt ook in de krant te staan, om te kijken of iemand iets gezien heeft of zo.

Morgen komen er nog mensen eten, en zondag komt de familie.

Ik ben helemaal kapot, de afgelopen dagen waren zo ontzettend vermoeiend, dat ik echt overdag moeite heb mijn ogen open te houden. Ben ook snel geirriteerd, huilerig, en kortaf, omdat ik zo moe ben! Komende dagen maar vroeg naar bed!

Deze verjaardag vergeet ik nooit meer..
"Pas als er iets mis is, zien mensen hoe belangrijk het is".

xk.

Wow, wat een verhaal..
Ik wil je iig nog even heel veel sterkte wensen, spreek je verder op msn wel!

Benedictus17

Jeetje dat is inderdaad echt gewoon zwaar kl*te allemaal en vermoeiend. Wel goed dat jullie je best doen samen met de politie om de dader te pakken, want die kan natuurlijk niet ongestraft rond blijven lopen! Ik hoop dat hij snel gepakt wordt.
Heel erg veel sterkte met alles.

Anne2020

Ze zeggen nu dat ik een darmbacterie heb. Is het geen virus, is het een bacterie. En ik heb ook altijd dingen waar niks aan te doen is. Aan deze bacterie is ook niks te doen.

Ik ben echt heel erg moe zeg. Ik heb morgen een repetitie Engels, maar daar heb ik echt niet ook nog energie voor om dat te gaan leren.

Ik fiets wel naar school, maar mijn benen voelen zo ontzettend zwaar aan, echt haast niet te doen.

Ik begin me af te vragen wanneer het de 'nasleep' van de pfeiffer is, en wanneer het CVS word? Ik loop er nu al een jaar mee ongeveer.

Verder zijn we nog steeds erg verdrietig hier, maar dat zal ook niet zo even overgaan denk ik.

Morgen naar de podoloog, voor mijn voeten. Mijn pezen zijn ontzettend slap, en ik zak helemaal door mijn voeten heen. Na lang rust houden, 2 paar verschillende zolen, rekken etc, ben ik het nu wel zat!

"Pas als er iets mis is, zien mensen hoe belangrijk het is".

xk.

Hmm.. wel vervelend dat er niks aan te doen is!
Gaat dat wel snel weer over dan?

De dokter zei toen tegen mij dat je niet langer dan 6maanden moe mocht zijn zonder verbetering van pfeiffer.
Ik weet niet wanneer het CVS is maar de dokter zei wel dat als ik er mee door bleef lopen, het chronisch kon worden.

Peetje

Voor CVS moet je minstens 6 maanden moe zijn. Daarnaast zijn er nog andere symptomen waarvan je er een aantal moet hebben om daadwerkelijk een diagnose CVS te krijgen.
Voor meer info: http://www.cfscentrumamsterdam.nl/cfs_research_center%20intro%20nederlands.htm

dominique1987

denk nu niet dat ja na 6 maanden moe te zijn van pfeiffer cvs hebt he :)
pfeiffer kan jarenlange vermoeidheid geven bij sommige zelfs levenslang maar daarom is het geen zeker nog geen cvs.
pfeiffer heeft enkel cvs als je te veel vecht tegen de vermoeidheid en stress die je tijdens de acute pfeiffer hebt.

Anne2020

Dat denk ik ook zeker niet nee  ;).

Net bij de podoloog geweest, en volgens mij ben ik ontzettend uitgevallen. Ik had het helemaal gehad met die mensen. Eerst maken ze 2 keer de verkeerde zolen, en nu gaan ze ze weer aanpassen. Oh mijn god h?, alsof ik het nog niet gehad heb met die dingen. Zeggen ze dat ze ze een heel stuk gaan verhogen zodat ze meer steun geven, dat zeiden ze de vorige keer ook, en het hielp gewoon niet!

Ohja, ik moet fysio fitness gaan doen. Ik heb schijnbaar niet genoeg spierspanning of zo. Pff.. ik word al moe als ik aan fitness denk. Die man dacht dat ik ook nog wel een half uur eerder uit bed kon, om die oefeningen te gaan doen, ik kom al niet mijn bed uit om 6.30 uur! Allemaal van die onredelijke dingen, die toch niet kunnen. Zo moest ik van hem 3 keer in de week 45 minuten gaan hockeyen ipv 2 keer een uur of zo. Ik heb nog meer te doen hoor in het leven..

Ik ben echt vreselijk chagarijnig, en heel erg moe. Hadden ze vorig jaar oktober niet kunnen verzinnen dat ik moest gaan fitnessen? Dit gaat minstens nog 4 maanden duren.. :-\

Ik moet ergens mijn motivatie vandaan gaan halen, om het allemaal te gaan doen, maar ik ben er eigenlijk veel te moe voor. Met die buik, met mijn zusje, en nu ook dit nog. Alsof ik niet genoeg aan m'n hoofd heb.

Het vertrouwen dat die zolen gaan helpen is ook gewoon helemaal weg, na 2 keer de verkeerde te maken die niet helpen, ben ik erg benieuwd wat er nu weer voor iets komt!

Bedankt voor het lezen van dit ontiegelijke zeur verhaal, van iemand die heel erg moe en gefrustreerd is.
"Pas als er iets mis is, zien mensen hoe belangrijk het is".

Cyprusje

Ik blijf het vreemd vinden dat jij op school moet gymmen... Ik sport nu bij de fysio en dat is maximaal drie kwartier. En dat is dan vooral bewegen met zeer weinig belasting. (Hartslag loopt maar heel weinig op.)
Wat Xk zegt kan ik beamen: ook mijn arboarts zei dat als je geen rust neemt met pfeiffer het chronisch kan worden. En nu met het hele gebeuren rond je zusje, gebruik je al zoveel energie... Het lijkt mij dat het hoog tijd voor je wordt om rust te nemen... Ik begrijp niet dat de mensen in je omgeving dat nou nog steeds niet begrijpen...
Een kleine hoop: de fysio zegt misschien wel dat je niet teveel mag doen!!  ;)
Nog een positief puntje: mijn arboarts heeft gezegd dat je voor elk uurtje werk (wat dan ook) ook een uurtje ontspanning en leuke dingen moet hebben. Voel je dus vooral niet schuldig als je ergens van geniet, want ook dat blijkt heel goed te zijn tegen pfeiffer!
Dikke kus en hou vol hoor meis!

Anne2020

Tuurlijk houden wel vol, wat moet je anders?  :P

Ik heb mezelf echt deze week doorgesleept, maar ben toch elke keer wel naar school gegaan.
Heb elke dag echt vreselijke huilbuien gehad, dan kwam alle frustratie, verdriet, wanhoop er weer uit.

Je vraagt je wel eens af waarom dit allemaal moest gebeuren? Zou er voor alles een rede zijn? Dat zeggen ze wel eens..

Ik had het pas met een meisje uit mijn klas over de dood van haar nichtje. Haar tante probeerde al heel lang kinderen te krijgen, en eigenlijk kon ze geen kinderen krijgen. Toen was het uiteindelijk gelukt, verliep de zwangerschap etc, allemaal super, werd het kindje geboren, ademde het niet, en is het overleden.
En dan heb je mensen in China die leggen hun kind op straat omdat ze er niet voor kunnen zorgen, en je hebt ook mensen die willen zo graag een kindje, lukt het, gebeurt er dit..
Het leven is oneerlijk..



Mijn tranen,
Verloren in de hoop,
Zoekend naar de juiste weg,
Kunnen het niet meer vinden,
Verloren in de gedachten niet te huilen,
Je kunt ze zoeken,
Maar vinden doe je niet,
Want mijn tranen zijn op.

"Pas als er iets mis is, zien mensen hoe belangrijk het is".

Peetje

Mooi gedichtje. En je weet het, je mag hier altijd komen zeuren. *knuf*

De arboarts van Cyprusje klinkt als een goede. Nou is die van mij ook wel redelijk, maar hij zoekt alleen naar een reden van mijn langdurige klachten, na 1,5 jaar nog Pfeifferklachten schijnt niet te kunnen.

Cyprusje

Ik geloof inderdaad dat ik geluk heb met mijn directrice en arboarts. Is er ook nog wat positief! Verder gaat het bij mij wel redelijk. Heb twee dagen veel bijgeslapen en voel me nu eigenlijk best wel goed. Hopen dat het zo blijft!  ;D

Anne2020

Dit is inmiddels de 2de dag dat ik thuis zit. Ik ben nog niet naar school geweest deze week, ik ben zo moe, en met die buik gaat het ook echt niet beter. Ik word er helemaal gek van. M'n moeder gaat nu misschien weer de huisarts bellen om te vragen wat hij denkt van die buik. Ik word er moe van, om bijna weekelijks bij de dokter te zitten..

Nu kan ik wel weer wat bijslapen, en ik kom nu ook net mijn bed uit. Het kost allemaal zoveel energie die onderzoeken etc.

Ik ga maar weer even op de bank liggen!
"Pas als er iets mis is, zien mensen hoe belangrijk het is".

Anne2020

Even snel een kort berichtje.

Ik dacht laat ik even mijn oefeningen gaan doen voor de fysio, en dan even inlopen op onze loopband zodat mijn spieren warm zijn. Even lopen op de loopband eindigde in een bezoekje aan het ziekenhuis.. :-\ Ik stapte namelijk mis, en mijn hele enkel ging dubbel, en ik kon er niet meer op staan. Hij werd helemaal dik en blauw, en nu heb ik een drukverband en krukken.

Volgende week weer terugkomen om te kijken of het moet worden getaped. Misschien zijn de enkelbanden gescheurd.

Nu zit ik dus lekker met een voet in het verband, met een buik die zeer doet, pfeiffer, en met een zusje waarover iedereen verdrietig is, wat kan er nog meer bij?
"Pas als er iets mis is, zien mensen hoe belangrijk het is".