Geloofd nou echt helemaal niemand me meer?!

Gestart door Anne2020, 19 mei, 2008, 21:17:58

Vorige topic - Volgende topic

0 Leden en 1 gast bekijken dit topic.

Anne2020

Hoi,

't gaat weer wat beter met m'n been. Gelukkig maar  :).

Ik slaap best slecht de afgelopen dagen. Ik maak me nu echt al zorgen over hoe het zal gaan als ik weer naar school moet. Ik denk gewoon dat ik na een week doodmoe ben. Ik maak me er nu al zorgen om, en ik heb nog 2 weken vakantie.

Ik lig groot en deels van de dag op de bank, of op bed. En ik blijf gewoon moe. Dan neem je nog zoveel rust, en dan ben je nog steeds moe.. ik ben benieuwd hoe het zal gaan als ik naar school moet!

Hoe gaat het verder met jullie?
"Pas als er iets mis is, zien mensen hoe belangrijk het is".

dominique1987

ik hoop dat je in die 2 weken wat kunt beter worden.
het is idd niet te doen als je je  zo slecht voeld om naar school te gaan.
veel rusten helpt inderdaad niets maar wakker en geconcetreerd bijven gaat ook niet.
heel vervelend gevoel ja als je opstaat en ziet hoelang je hebt geslapepen en nog niet uitgerust bent.
als je dan zo naar school moet ga je enkel leven van slapen en studeren.
dat is niet zo'n goed idee dan want daar kun je dan wel eens van in de put geraken.
zeker niets forceren; dan komen er alleen maar problemen bij en wordt alles nog erger.
veel beterschap toegewenst

Anne2020

Hoi allemaal,

Zo, ik heb mijn rooster al gezien op internet. Ik zit nu al huilend achter de pc.

3 dagen tot 14.20 uur en 2 dagen tot 15.35 uur.. echt waar, ik weet niet hoe ik dat ga volhouden..

Ik zit nu al te huilen, en ik moet volgende week pas naar school. Ik maak me echt zorgen..
"Pas als er iets mis is, zien mensen hoe belangrijk het is".

twinklingstar

Als je de ziekte van Pfeiffer hebt, kunnen ze toch niet verwachten dat je daar ganse dagen aanwezig bent als zombie.

Zou er niets te regelen vallen?
bv halve dagen naar school gaan (zodanig dat je toch iets van de leerstof oppikt?)

xk.

Heee Anne!

Wat vervelend dat je zolang naar school moet.
Hopelijk hebben je ouders dan wel door dat je dit echt niet volhoud.

Snap dat je je zorgen maakt, maar het is ook zo moeilijk om er iets aan te veranderen als niemand je geloofd!

Sterkte & ik spreek je! ;)

Anne2020

Hoi,

Er zal denk ik wel wat te regelen zijn, maar dan moet ik eerst mijn ouders maar eens zover krijgen dat ze gaan geloven dat ik toch echt wel ziek ben.

Ik heb afgelopen jaar vanaf Maart ook al halve dagen gevolgd. Ik weet ook nog niet hoe ik het met gym ga doen. Ik denk dat ik toch wel eens mee moet doen, anders krijg ik geen cijfer op m'n rapport. Ik denk dan dat ik 1 keer in de week meedoe met gym of zo  ???.

"Pas als er iets mis is, zien mensen hoe belangrijk het is".

Anne2020

Zo, ben nu ook nog naar de fysiotherapeut geweest. Ik heb al een jaar een blessure aan mijn voet. Het heet: Plantaire Faciitis. Ik kreeg toen zooltjes in mijn hockeyschoenen, maar die blijken nu niet meer goed te zijn. Nu moeten ze worden verstevigd, en als dat niet helpt moet ik weer rust gaan houden. Dat moest de vorige keer ook, en toen was dat 6 weken.. :-\  De pijn zit vlakbij m'n hak, en het loopt door naar het midden van mijn voet. Als ik loop zie je heel goed dat ik naar binnenval met mijn voet. Mijn enkel moet alle klappen opvangen,blijkbaar kan die dat niet aan, en daarom krijg ik last van mn peesplaat.

Ik heb echt het gevoel alsof ik in een medische wereld ben beland. Ik moet ook nog naar de tandarts 9 september. Ik ben daar ook al tig keer geweest omdat er iets met mijn tand is. Nu willen ze misschien een foto van gaan maken, en dan een hele zenuw bloot leggen of zo.. ::)

Ik ben echt benieuwd hoe het zal gaan op school. Als ik weer even naar het rooster kijk op internet, schiet ik meteen helemaal vol, en begin ik zo te huilen. Ik zie er ook echt tegenop.. Ik moet zeggen dat ik er erg tegenop zie om alles weer aan mensen uit te moeten leggen, omdat ik het gevoel heb dat ze me gewoon niet snappen of niet geloven. Ik heb het al aan zoveel mensen vertelt, maar 9 van de 10 mensen snappen er toch niks van, en vragen na een week:' Ben je al weer beter?''. Nee, ik ben nog niet beter.. '. :-X

Ben benieuwd hoe dit allemaal afloopt, die zooltjes voor die blessure zouden woensdag binnenkomen ongeveer, dus ik ben benieuwd..

Hoe is het met jullie?

Ik ga maar weer eens slapen..  :-*
"Pas als er iets mis is, zien mensen hoe belangrijk het is".

Anne2020

Zo, mijn eerste schooldag zit erop. En ik voel me nu weer net zo slecht als 3 maanden geleden. Je begint je wel wat beter te voelen door de vakantie, maar dat gevoel is nu compleet verdwenen. Ik ben zo ontzettend moe. Dan wordt vanavond super vroeg naar bed. Morgen een nog langere dag.. :-\

Hoor van onze nieuwe mentor heel veel verschillende verhalen, maar tot nu toe lijkt ze me best aardig. Alleen ook dit jaar weer een super drukke klas, ik lag halverwege de introductie al met m'n hoofd op de tafel, en sliep zo ongeveer. Ik begon bijna te huilen, het duurde allemaal ZO lang, en ik ben zo moe..

Ik stop maar weer eens met typen, want ook daar heb ik ongeveer geen energie meer voor..

Hoe is het met jullie?
"Pas als er iets mis is, zien mensen hoe belangrijk het is".

Peetje

Heel veel sterkte meid. Probeer alsjeblieft wel je grenzen vast te stellen, want als ik dit zo lees, ga jij dit niet volhouden.

Met mij gaat het heel langzaam ietsje beter, al overleef ik nog op middagdutjes en weinig doen. Uiteindelijk gaan we vast wel genezen, ook jij. :)

xk.

wat rot dat het nu alweer zo slecht gaat, na 1 dag.
hopelijk kun je vannacht een beetje bij slapen dan.
misschien kun je is met je nieuwe mentor gaan praten? al doe je dat in het begin misschien niet zo snel.. maar misschien dat die je wel kan helpen..?
sterkte & succes morgen!

Anne2020

Zo, mijn eerste echte lesdag zit erop. Moest vanmorgen om 6.35 uur eruit, en was om 16.30 thuis.. :o Erg leuk dus.. Ik heb de hele dag lopen gapen, en ik heb volgens mij echt niks opgestoken van alle lessen.

Ik heb ook dit jaar weer een drukke klas.. Ik krijg echt hoofdpijn als ik me moet concentreren. Even gaat nog wel, maar na een tijdje echt niet meer. Ik had het de hele dag echt ontzettend koud, iedereen liep in een t-shirt, en ik liep in een dikke trui, en ik had het nog steeds steen koud..

Gisteren lag ik om 19.00 uur in bed.. En toen ik vanochtend m'n bed uitkwam was ik nog doodmoe.

Ik heb gisteravond echt een hele tijd lopen huilen in bed, ik was echt doodmoe, en ik weet echt niet hoe ik dit moet overleven. En nu hebben we nog niet veel huiswerk, maar dadelijk..
"Pas als er iets mis is, zien mensen hoe belangrijk het is".

nathalie123

Wat vervelend voor je! :-[
ik begrijp helemaal hoe je je voelt..
ik hoop dat het binnenkort wat beter met je gaat!
maar jeetje half 7 uit bed is ook wel erg vroeg :-\
Suc6 :-* en in het weekend lekker uitrusten..

sifabale

In principe zou je geen gym hoeven volgen. Je kan daar vrijstelling voor krijgen. Ik had er vorig jaar vrijstelling voor en ik heb een vriendin die nooit mee heeft hoeven gymen (sinds de eerste) vanwege een gescheurde enkelband..

Bij mij werd niet eens naar mening van ouders gevraagd (maar ze werden wel op de hoogte gehouden), maarja ik zat ook in de zesde. Heb je je ouders ooit iets laten lezen van dit forum?

Benedictus17


Anne2020

Ik zit nu 1,5 week op school, en ik moe!  >:( Ik lig (bijna) elke dag om 19.00 uur in bed.. Ik heb echt lange schooldagen zeg, echt erg. Ik ben echt zo ontzettend moe, dat ik meestal geen energie meer heb ik om 's avonds nog te gaan douchen, of wat huiswerk te leren..  :-\

Ik moet morgen ook weer naar de fysio, ik heb nog steeds erg veel last van die blessure, dus nu moet ik maar even kijken wat ze er nog aan kunnen doen.. :-X

Ik kan echt elk moment van de dag wel gaan huilen, op school moet ik elke les echt mijn tranen binnen houden. Ik moet nu elke avond huilen in bed, zodat het niet op school hoeft.. Ik heb geen duidelijke reden waarom ik telkens moet huilen, maar ik ben gewoon zo moe..

Hoe gaat het met jullie?

:-*
"Pas als er iets mis is, zien mensen hoe belangrijk het is".

Benedictus17

Meissie, hou je emoties alsjeblieft niet voor je. Mensen mogen best weten hoe je je voelt. En je wordt er op de lange termijn ook niet vrolijk van, dat weet ik uit ervaring. Het is heel slecht je emoties te onderdrukken. Laat het lekker gaan. :)
En voor de rest heel erg veel sterkte.

Cyprusje

Jeemig Anne, wat een verhaal...
Ik heb sinds een maand of twee pfeiffer en ik herken je gevoelens zo goed! Ik werk als juf in groep twee  en gelukkig is mijn directrice heel begrijpend en mijn collega's ook! Ze gaan er al vanuit dat ik het komende halfjaar niet op school zal kunnen werken en hebben voor die tijd gewoon een vervangster aangenomen.
Voor mijn vrienden en zelfs de huisarts ligt dat wat anders... Kom net bij mijn arts vandaan omdat ik het idee heb dat ik nog weinig vooruit ga. Maar volgens haar moet ik gewoon weer aan het werk als mijn bloed uitwijst dat ik niet meer in de acute fase zit.  ??? In mijn idee ga je weer aan het werk als je dat weer langzaamaan aan kan. Maar dit is kennelijk een heel raar idee ofzo... Kijk ook maar naar jouw verhaal...
Wat me vooral ook zo herkenbaar voorkomt is dat je wel om alles kan huilen.  :'( Ik huil bijna nooit en ben geen paniekmiep ofzo. Maar sinds ik pfeiffer heb kan ik wel om alles huilen... En als ik er maar aan denk dat ik langer dan een half uur een activiteit moet doen, raak ik volledig in paniek. Ik zou dit schooljaar een deeltijd opleiding aan de universiteit gaan doen, maar toen ik het rooster zag raakte ik zo in paniek dat ik me toch maar heb uitgeschreven..
Alles kost me zoveel moeite en elke activiteit is topsport.. Als anderen dat nou ook eens konden begrijpen en vooral accepteren.
Als ik jouw berichtje van gisteren lees over wat je allemaal moet doen op school, dan krijg ik het echt heel benauwd... Het is echt niet gek dat je elke avond in bed ligt te huilen, want je moet veel te veel doen voor iemand met pfeiffer... Ik weet niet hoe dat bij jou zit, maar ik kan net een half uur wat doen en dan is mijn energie weer op.. Het is dat mijn huisje te klein is, maar anders kon je hier wel logeren! Deed wel even of ik je moeder was, en dan zou ik die school eens flink te grazen nemen! Les via internet is heel makkelijk te geven en het zou voor jou een hoop schelen. Kun je de les volgen op je eigen tijd als je daar fut voor hebt.
Heb misschien nog wel een klein tipje voor je: neem de lessen op op een voicerecorder. Dan hoef je geestelijk niet aanwezig te zijn in de klas, maar kun je de les wel goed in je opnemen op een tijdstip dat het jou uitkomt. Je bent nu wel aanwezig in de klas, maar het lijkt me dat je er niks van opsteekt...

Ik leef met je mee en hoop dat je je toch echt snel weer wat beter gaat voelen!

Peetje

Het is helemaal niet raar om op de gekste momenten en om eigenlijk helemaal niks in huilen uit te barsten. Volgens mij heeft een groot deel van de leden hier er last van. Ik heb het ook voornamelijk als ik heel erg moe ben, en aangezien jij gedwongen hele dagen naar school moet, kan ik me voorstellen dat je zo verschrikkelijk moe bent dat je daarna niks meer kunt.
Er is echter helemaal niks mis met een flinke huilbui. Die emoties moeten er toch uit, dus laat die tranen maar lekker komen.

Wat ik me wel afvraag, is of je ouders hier helemaal niks van merken. Je hebt al diverse keren gezegd dat ze vinden dat je beter bent en dus alles weer gewoon zou moeten kunnen, maar ze moeten toch merken dat jij iedere dag compleet uitgeput bent, je huiswerk niet kan maken en straks resulteert dat waarschijnlijk in een slecht herfstrapport. Dan zal er toch een keer een belletje moeten gaan rinkelen? Heb je ze dit forum al eens laten lezen?
Ik kan je vanaf de andere kant van een computerscherm helaas alleen maar heel veel sterkte en beterschap wensen en een grote digitale knuffel jouw kant op sturen.

Anne2020

Bedankt voor jullie reacties!  ;)

Dat belletje is blijkbaar nog niet gaan rinkelen. Mijn moeder is ook heel druk met haar werk, en is zelf ook wel moe. Ze slaapt 's middags soms ook nog bij, dus blijkbaar is dat wel 'normaal' voor haar. Ik heb ze dit forum nog niet laten lezen, omdat wat ik hier typ nou niet echt bepaald positief is tegen over hun. Ik kan ze wel een deel laten lezen, maar dan gaan ze zelf ook wel een andere keer op de site kijken, en dan komen ze vanzelf mijn topic tegen, en ik denk niet dat ze dan blij worden.

Ik doe mijn uiterste best om ze toch nog duidelijk te maken dat ik toch echt nog wel moe ben, maar dat vergt erg veel energie, als ze je elke keer voor van alles uitmaken. Ik probeer het ze nog wel duidelijk te maken hoor, door met ze te praten, maar ik word daar vaak alleen maar verdrietig van.
"Pas als er iets mis is, zien mensen hoe belangrijk het is".

Benedictus17

Het is eigenlijk heel normaal om te huilen als je moe bent. Kleine kindjes doen dat ook al. Dat komt omdat je dan gewoon wat labieler bent (zoals een lerares op school zo mooi zei, hihi).
Het is gewoon zo'n rotziekte...

jac

Inderdaad, ik herken het ook. Om het minste of geringste barst ik in huilen uit.
Als is het alleen maar het eten opzetten of al heb ik het gevoel dat ik iets 'moet' doen.
Ik moet zeggen; nu ik het advies van mijn huisarts opvolg en ALLES voor 2 maanden heb afgezegd dat de druk er wel af is.
Ik dus nu dus de hele dag eigenlijk niets; maar als ik wat doe bijv. eten koken/was opruimen dan heb ik het ook met een half uur wel gehad zoals Cyprusje ook aangeeft.
Nu ik zo goed luister naar m'n lichaam worden de huilbuien al iets minder. Ik heb nu het gevoel dat ik niets meer MOET!

Cyprusje

Jac, dat herken ik wel. Maar als er ook maar iets fout gaat is het gelijk huilen... Heb vorige week een parkeerboete gekregen omdat ik twee minuutjes (echt waar!) op een invalideparkeerplaats stond omdat ik moest pinnen. Stond gelijk te huilen bij die agent, maar toch gewoon 150 euro boete gekregen... Heb zelden zo gehuild :'( En zo erg was te nou ook weer niet... Of als er iets fout gaat bij de arboarts; gelijk weer huilen... Zolang alles goed en rustig gaat is het allemaal ok, maar anders...

Anne, ik hoop dat je ouders je eens serieus gaan nemen. Pfeiffer is echt een rotziekte, met meer dan alleen maar moeheid.

Voor alle anderen: heel veel sterkte!!  ;)

jac

Tussen de middag had ik het ook weer..
Omdat ik me goed voelde had ik de was lekker buiten gehangen.
Komt er een donkere lucht aan en dan is het weer huilen...
Omdat het misschien gaat regenen en ik alles buiten had hangen!
Net of dat zo erg is  ??? ??? Je hebt je eigen af en toe gewoon niet in de hand. Balen is dat.
Ik vind het daarom ook eng om ergens naar toe te gaan.
Je weet van te voren nooit wat er gebeurt en of ik het op dat moment aankan.
Inderdaad...een boete bijv. Ik zou er dus ook om gaan huilen in deze omstandigheid.
Terwijl ik dat eerder echt niet had!

Cyprusje

Ik had dat dus ook nooit. Mijn zus belde me laatst en schrok zich kapot dat ik zo moest huilen... Dat kende ze helemaal niet van mij (en ik ken haar toch al 34 jaar!!). Nu ik weet dat anderen dat ook hebben, maak ik me er wel minder zorgen om. Het zal vast wel weer overgaan met het verminderen van de pfeiffer.

Heb inderdaad ook wel dat ik minder snel weg ga. Heb momenteel ook nog liefdesverdriet en donderdag is zijn verjaardagsfeest. Hij wil dat ik ook kom,maar ik ben dus als de dood dat ik onwijs moet huilen... Heb wel bedacht dat ik een hele goede vriendin meeneem! Heb ik tenminste een steun!  ;)

Anne2020

Hoi,

Zo, daar was ik weer.. Ik zit nu al de hele week thuis.. :-\ Ik weet niet wat ik heb, maar het zal wel griep zijn of zo. Ik heb gehoord dat er aardig wat mensen ziek zijn. Ik ging maandag naar school, maar na 1 uur had ik echt zo iets van:'Wat doe ik hier nog?' Ik hield het gewoon niet vol. Ik moet telkens overgeven, ben ontzettend misselijk (en heb hoofdpijn), en nog wel een aantal dingen. Ik ben ook echt heel erg moe..  Veel kinderen waren maandag verkouden op school, ik heb naast niemand van hun gezeten, maar ik was de volgende dag toch snotverkouden. Mijn weerstand is dus nog niet goed.. Ik eet ook vitaminepillen enz, maar ik heb niet echt het idee dat dat werkt.

Ik heb vaak ook echt het gevoel dat mijn hele leven uit school bestaat. Ik ga naar school, maak huiswerk en ga slapen. Daar bestaan mijn dagen zo ongeveer uit. Ik heb soms ook wel het gevoel alsof mijn ouders school belangrijker vinden dan m'n gezondheid of zo.. Ze laten me nu wel thuis zitten, dus daar ben ik wel blij mee.

Ik zit nu 2,5 week op school ongeveer, maar ik heb echt het gevoel alsof we weer van voor af aan beginnen. Ik had voordat ik cmv kreeg, telkens hoofdpijn en buikpijn. Ben toen naar de dokter geweest en die dacht dat het stress was. Het was ook niet een klein beetje hoofdpijn, maar ik zat elke dag huilend in de klas omdat het echt niet te harden was. Toen die cmv werd vastgesteld ben ik dus die halve dagen gaan doen, en toen werd de hoofdpijn ook minder..

"Pas als er iets mis is, zien mensen hoe belangrijk het is".

Peetje

Ik heb ook af en toe last van wat de heren doktoren uiteindelijk atypische spanningshoofdpijn hebben genoemd. Ik noem het dus gewoon stresshoofdpijn en dat was soms zo erg dat ik op bed ging liggen om maar te voorkomen dat ik m'n hoofd bewoog.
Ik kan echter wel goed onderscheid maken tussen die stresshoofdpijn en Pfeifferhoofdpijn.

Lastig he, die verlaagde weerstand. Vorig jaar pikte ik ook ieder virusje op, was om de haverklap verkouden. In december nog buikgriep en januari/februari nog een hele vervelende verkoudheid. Daarna leek het beter te gaan, maar nu, na terugslag nummer 3 ben ik al ruim 2 maanden continue verkouden, steeds snotteren en niesen, hopeloos.
Waarschijnlijk heeft er vorige week een ziek iemand geniest in jouw klaslokaal en nu heb jij het ook. Dubbel vervelend. Je bent al zo moe en dan ook nog die misselijkheid erbij en het overgeven, waardoor het gezonde eten ook weer even niet zo goed gaat. Heel veel beterschap meid.

Het klinkt vervelend, maar ik denk toch echt dat het tijd wordt voor een heel goed gesprek met je ouders. Buiten de ellende die de Pfeiffer je oplevert, lijk je verder ook niet echt goed in je vel te zitten. En het feit dat zij dat niet zien of niet willen zien, maakt het er voor jou ook niet beter op.
Ik begrijp dat het heel moeilijk is om ze daar op aan te spreken, maar nu gaat het ook alleen maar slechter met je. Je kunt bijvoorbeeld ook een brief aan ze schrijven waarin je vertelt hoe je je voelt en dat je het niet prettig vindt dat er gedaan wordt alsof je al lang weer beter bent, omdat je je helemaal niet beter voelt. Ook moeilijk, maar hier op het forum weet je ook de juiste woorden te vinden. Of misschien is er iemand die jou wel begrijpt en die je tijdens zo'n gesprek wat mentale steun zou kunnen geven. Heel veel sterkte meid.

Anne2020

Zo, ben ik weer..

Ik ben echt kapot.. ik probeerde om eventjes mee te doen met hockeytraining, aangezien ik daar ook al een tijd niet meer ben geweest. Wel rustig aan hoor, maar ik kwam gewoon niet voorruit, alles deed gewoon pijn. Ik had gewoon geen kracht om een bal voorruit te krijgen, om of een stukje te lopen. Mijn conditie is nog best goed, dus daar ligt het niet echt aan, maar alles deed gewoon pijn.

Die hele dagen (3 dagen tot 14.20 uur en 2 dagen tot 15.35 uur) zijn echt niet vol te houden.. Dan nog een uur fietsen, en dan nog huiswerk maken, als ik thuis kom is het eerste waar ik aan denk de bank of m'n bed, en echt niet aan huiswerk.. Doordat ik vorige week de hele week thuis was, kan ik nu deze week 6 toetsen gaan maken, nog meer stress dus.

Ik begin nu ook weer ontzettend last te krijgen van m'n lever en milt.. Hoe kan dat? Ik heb echt het gevoel alsof alles weer van vooraf aan begint, telkens hoofdpijn/buikpijn, en ik krijg nu dus ookal last van mijn lever en milt..
"Pas als er iets mis is, zien mensen hoe belangrijk het is".

xk.

hee anne!
balen zeg dat je het gevoel hebt dat alles weer vanaf vooraf aan begint.
met de lever en de milt.. weet ik niet waarom je daar nu ineens last van krijgt.
misschien is het handig dat je nog wel een x naar de huisarts gaat?
en je ouders? beginnen ze al te geloven dat je het zo niet volhoud?
nou spreekje vast op msn wel weer, ben weer thuis dus ben weer wat meer op msn enzo! ;)
:-*

Anne2020

Even een korte update; ik moet om 8 uur bij de huisarts zijn. Heb ontzettend pijn in mijn rechteronderbuik, eet bijna niks meer, kan 's nachts niet meer slapen van de pijn, had gisteravond 37,8 dus bijna koorts. Hoesten en lachen doet zeer, en als we met de auto over een drempel heen rijden verga ik ook. Ik ben bang dat ik een blindedarmontsteking heb.. maar dat moet ik dus nog even afwachten.

Ik ben doodmoe, want ik kan 's nachts gewoon niet meer slapen van de pijn, vannacht ook zeker 2 uur wakker gelegen..

Ik laat het denk ik nog wel even horen straks.

:-*
"Pas als er iets mis is, zien mensen hoe belangrijk het is".

Sam

Niet te hopen dat je een blindedarm ontsteking hebt!
Heel veel sterkte in ieder geval..

xk.

Nee, dat is idd niet te hopen!!
Hopelijk valt 't mee.. als je de uitslag van het bloed prikken hebt en je kunt nog op de computer moet je het maar even laten weten oke???
Maar denk als je het echt hebt dat je dan wel door naar het ziekenhuis moet ?!
Heel veel sterkte!! :-*

Anne2020

Weer even een update. De huisarts zei dat het nog geen blindedarmontsteking was, maar dat het wel heel goed kon dat het er ??n ging worden. Ik moet zo bloedprikken (10.30 uur) en dan om 2 uur weer terug bij de huisarts zijn. Er stond 'spoed' op het blaadje, dus dat was wel even schrikken maar goed..

Ik probeer nog wel even te laten weten wat het uiteindelijk geworden is.

:-*
"Pas als er iets mis is, zien mensen hoe belangrijk het is".

Anne2020

Citaat van: Anne2020 op 25 september, 2008, 10:05:03
Weer even een update. De huisarts zei dat het nog geen blindedarmontsteking was, maar dat het wel heel goed kon dat het er ??n ging worden. Ik moet zo bloedprikken (10.30 uur) en dan om 2 uur weer terug bij de huisarts zijn. Er stond 'spoed' op het blaadje, dus dat was wel even schrikken maar goed..

Ik probeer nog wel even te laten weten wat het uiteindelijk geworden is.

Echt vervelend is het, en het doet ook nog eens ontzettend veel pijn.

:-*
"Pas als er iets mis is, zien mensen hoe belangrijk het is".

xk.

hoop niet voor je dat een blindedarmontsteking is.
je zult het nu wel weten.
hopelijk valt het allemaal een beetje mee!
sterkte..

Anne2020

Ik moet morgen weer terugkomen in het ziekenhuis, ik heb alle symptonen enz maar het bloed wijst het af. Alleen heb ik er nu ook nog koorts bij, dus dat is een teken dat er een infectie is in je lichaam. Ik moet er morgen om 10 uur weer zijn, dus ik hoop dat er dan meer bekend word.

"Pas als er iets mis is, zien mensen hoe belangrijk het is".

Peetje


Anne2020

Dankje! Ik zal proberen jullie op de hoogte te houden.

Als het vannacht niet goed gaat gaan we vannacht weer terug naar het ziekenhuis.
Even afwachten dus nog..

:-*
"Pas als er iets mis is, zien mensen hoe belangrijk het is".

Anne2020

Het is waarschijnlijk een verstopping in de darmen. Ik heb nu medicijnen. Als het morgenochtend nog niet beter gaat moet ik naar een kinderarts in Utrecht. Ik was nu in de afdeling in Zeist maar daar hebben ze geen kinderarts, of die komt maar soms of zo.

Weer even afwachten hoe het gaat!
"Pas als er iets mis is, zien mensen hoe belangrijk het is".

Cyprusje

Dit heeft in elk geval zeer waarschijnlijk wel een link met pfeiffer. Daardoor ben je tenslotte vatbaarder en verlopen alle lichamelijke functies niet zoals zou moeten. Heel veel sterkte in elk geval!
Ik wacht op de update!  ;)

Anne2020

Hier weer even een update.  Mijn vader had vanochtend de kinderarts gebeld, want het ging nog steeds niet beter, en het begon/begint alleen maar meer pijn te doen. De kinderarts zei dat we het nog even moesten aankijken, en heeft me nog sterkere medicijnen gegeven.
Alleen ze helpen (nog) niet echt.. :-\
Maar ik hoefde nu dus nog niet naar de kinderarts.

Ik moet laxeermiddelen slikken, en klysma's gebruiken. Weet niet of jullie weten wat dat is? Van die laxeermiddelen moet ik 4 zakjes per dag en ik moet 1 klysma per dag. Die laxeermiddelen zijn echt ZO vies! Ik ga gewoon kokhalzen als ik dat naar binnen moet krijgen. Dat moet namelijk met water, en dat zo'n heel groot glas. Maarja, als ik er beter van word dan doen we dat maar he!  ;) Ik had eerst van het ziekenhuis een klysma gekregen van 5 mg volgens mij, en nu heb ik er een van 120 mg!  ::) Dat moest van de kinderarts.. Maar ook dit helpt nog niet... :-X

Als dit ook niet helpt, dan word het misschien opereren.. :-\ En dat is echt geen fijne operatie, waarschijnlijk duurt die dan langer dan 2 uur, en ze gaan dan je dikke darm helemaal openmaken, en dan kunnen er bacterien vrij komen in mijn lichaam, met gevolg dat er allerlei infecties optreden. En dan is de vraag of mijn darm ooit helemaal goed zal gaan werken..

Maar goed, eerst maar even afwachten of dit gaat werken! Ik hoop het echt!



"Pas als er iets mis is, zien mensen hoe belangrijk het is".