Weer aan het werk...

[Romhie]

Sinds 2 weken voel ik me een stuk beter. Heb nog steeds hele slechte dagen er tussen, maar het gaat nu zo goed dat ik volgende week weer wil proberen te werken. 4 keer een uur. Ik hoop dat dat goed gaat. De arbo heeft aangegeven dat ik dan elke week moet evalueren met mijn werkgever, misschien dat dan de week erna er een kwartier per dag bijkan. Alleen nu staat er dus op papier dat ik 4 keer een uur kom, en mijn werkgever heeft aangegeven dat ik dat dan ook MOET volhouden. Maar als ik daarvan weer afknap kan ik me toch altijd weer ziek melden? (volgens mijn werkgever kan dat namelijk niet, maar naar mijn weten is dat toch je goed recht?)

Ook heeft de arbo arts in mijn dossier gezet dat ik overspannen ben. (hij gelooft niet in pfeiffer die lang gevolgen kan hebben) Hij zette in mijn probleemanalyse dat ik eventueel gesprekken kan hebben bij een psychotherapeut. Mijn werkgever verwacht nu van mij dat ik volgende week kom met een dag en een tijdstip dat ik mijn eerst gesprek daar heb... >:( Dit wil ik helemaal niet! Ik ben niet overspannen! Ik ben dus bij de huisarts geweest om het verhaal voor te leggen, en die vond het ook heel voorbarig! Vooral omdat ik me de laatste tijd weer wat beter voel. Ik ga dus volgende week gewoon 4 keer een uur aan het werk zoals de arbo had voorgeschreven, maar ik ben nu toch niet verplicht om naar een psychotherapeut te gaan? Ik zal de volgende keer dat ik weer bij de arbo ben ook duidelijk aangeven dat ik niet overspannen ben. Ik zat de laatste keer met open mond van verbazing te luisteren naar watie allemaal voor conclusies trok. Dat voelde gewoonweg als een aanval! De volgende keer ben ik beter voorbereid, en ik neem mijn man de volgende keer mee...Mijn hoofd is nog steeds net een vergiet...

Ik hoop dat het volgende week goed gaat, ik heb wel zin om weer deel te nemen aan het 'gewone' leven. Maar ik trap op tijd op de rem, ik ga niet door tot ik er weer letterlijk bij neerval, zoals de vorige keer!

Ik hoop dat alles goed gaat komen!

liefs en sterkte allemaal!

[moos]

Mijn bedrijfsarts ging ook weer steeds denken aan een depressie. Mijn huisarts wilde dat ik naar een psycho zou gaan om te leren om gaan met de dingen die ik niet meer kon door de Pffeiffer.'
Ik ben dus gegaan, was geen pretje, maar de bedrijfsarts kreeg dus te horen dat ik niet depressief was !!! Ook leerde ik van de psycho niet om te gaan met mijn beperkingen, ze zei alleen maar dat ik dingen moest laten en dat ik me er niet schuldig om moest voelen, verder niet. Schiet dus ook niet op. Nou ja ben 7 keer geweest en ga nooit meer naar haar toe......

Zo kun je het dus ook bekijken, gaan om te bewijzen dat je het niet bent !!!

Succes meid....

Groetjes Monique

[Peetje]

Je kunt je altijd weer ziekmelden als je vindt dat het niet meer gaat. Dat heb ik inmiddels ook al 2 keer gedaan. Je kunt ook nog voorstellen om op arbeidstherapeutische basis te gaan werken. Dan hoef je niet het volle uur te blijven, maar kun je naar huis als je te moe wordt.

Wat Monique hierboven zegt, is ook een idee. Wel naar die therapeut gaan, maar dan alleen om te bewijzen dat je juist niet depressief of overspannen bent.

Je man meenemen naar de volgende afspraak bij de arbo is een heel goed idee, dan voel je jezelf waarschijnlijk ook wat sterker en hij kan je helpen om niks te vergeten.

Heel veel sterkte en laat je ons nog weten hoe het afloopt? :)

[Erik35]

Goh zeg ...... kan allemaal geen toeval zijn ....... als ze toch niet weten hoe pfeiffer precies in zijn werk gaat.... volg je het boekje, en die zegt dat pfeiffer met 3 maanden uit je lijf is.
Ben je langer dan 3 maanden vermoeid .... kan het dus geen pfeiffer zijn ..... moet het dus wel psychisch zijn ..... makkelijk toch .... hoef je niet aan te tonen.
Kortzichtige kneuzen zijn het die arbo-artsen ...... als je toch niet weet hoe pfeiffer werkt ..... hou lekker je mond dicht en luister gewoon wel is een beetje aandachtig naar je pfeiffer patient.
Bij mij ging het precies hetzelfde ...... eerst werd acute pfeiffer in mijn bloed gevonden ..... alles okee ... iedereen heeft het helemaal met je te doen ...... rust maar lekker uit.
Maar dan ga je over de 3 maanden heen ..... ga eerst maar is een psychische test doen (kwam natuurlijk niet meer uit dan een klein beetje depressieve symptomen ...... maar ja  ..... wie vind dat niet raar na 3 maanden totale vermoeidheid).
Uiteindelijk na een interventie bij Winnock nog steeds weinig opgeleverd ..... kan wel beter met mijn vermoeidheid omgaan ..... maar ja ..... het is nog niet weg na deze intensieve training.
Toen weer terug naar de huisarts ..... die me doorgestuurd naar de internist, omdat er nog steeds de acute pfeiffer (IgM) waarden in mijn bloed zaten.
Iedereen vond me meteen weer zielig en ik kreeg ook weer meer respect dat ik het nog steeds zo goed volhou en maar niet erg depressief ervan ben geworden.
Totdat de internist ook niks verder meer kan vinden behalve dan antistoffen en een iets verhoogde leverwaarde. Ik maak dus nog steeds antistoffen aan, maar het virus (EBV) was niet meer te vinden.
Zie je wel hoor je iedereen weer zeggen....... is het toch psychisch.

Hun onkunde en niet wetenheid bezorgt me nog eens vreselijke depressivietijd. Krijgen ze toch nog een keertje gelijk.
Ben nu anderhalf jaar bezig en loop sinds 3 weken bij een homeopaat ....... dit lijkt aan te slaan .... voor de afgelopen week dan ..... en heb er ook heel vertrouwen in, omdat hij mij dan ook duideljk kan uitleggen waarom mijn lichaam nog steeds zo verrot is en ook dus antistoffen aanmaakt .....

Nou ja in ieder geval voor iedereen hier ....... je weet zelf heus wel het verschil of je aan een depressie lijd of gewoon nog steeds last hebt van die verrekte pfeiffer.
Luister naar je lichaam ...... dat ken jezelf het best.

Sterkte met jezelf.

[Sjak]

Wat vervelend, dat iedereen je voor gek verklaart!
Veel sterkte! En ik hoop dat je snel serieus genomen wordt.

[Romhie]

Bedankt voor jullie reacties...

Hier even een kleine update. Ik ben gister dus inderdaad weer begonnen met mijn werk. 1 Uurtje, en ik was gebroken toen ik klaar was. Daarna had ik een gesprek met de regiomanager en de bedrijfsleidster over een plan van aanpak. Dat is natuurlijk verplicht voor een werkgever! Dat ik zo moe was kwam volgens hen omdat ik zo lang niet gewerkt had...dat kan natuurlijk! Alleen dat ik dan ook koortsig en zo vreselijk hoofdpijn moet hebben van 1 uurtje ??? ???

In elk geval ziet het plan van aanpak er zeeeeeeer rosekleurig uit! Volgens hen moet ik over een week of 5 makkelijk weer op mijn 32 uren komen!!! Ik heb nog wel gezegd dat ik dat allemaal nog niet zo zeker weet, maar volgens hen zou ik alleen maar meer energie krijgen als ik op die manier weer  bezig ben, en zo stond het idd ook in het verslag van de arbo arts!

Ik weet echt niet zo goed wat ik hiermee aan moet...vooral omdat ik geen toekomst heb bij het bedrijf waar ik werk, ik ben daar nu ongeveer 3/4 jaar, en in augustus is mijn contract afgelopen, en als ik dan in de afgelopen tijd zag dat mensen die minder vaak dan ik ziek waren konden vertrekken, dan zal ik ook wel niet veel kans maken. Ik vraag me dus af of het nog zin heeft om al mijn energie daar in te gaan steken....... :-\

In elk geval fijn dat ik hier weer even mijn hart kon luchten!

Liefs en sterkte allemaal... ;)

[Erik35]

Hoi Romhie,

Dat is een schema die ze toepassen als ze vinden als iemand een burn-out heeft ........ vonden ze bij mij ook nodig om dat toe te passen na 3 maanden ...... ik ben nu 1,5 jaar verder en ben er nog steeds niet vanaf.
Dus zal zo'n strak schema dan werken ?????? Bij mij in ieder geval niet.
Laat ze maar bewijzen dat het psychisch is ..... er is toch in het bloed bij je aangetoond dat je pfeiffer hebt.
Hou je zelf vreselijk goed in de gaten ..... neem op tijd je rust ...... en als die baan toch niet belangrijk/nodig voor je is ......

In ieder geval veel succes ermee.

ps. Tip .... ga is naar een homeopaat (ik loop bij een mesoloog) en kijk eens wat die voor je kan doen.
     Bij mij lijkt het aan te slaan ..... ben 3 weken bezig en voel me al een stukje beter worden.
     En nee ....... voor dat ik heen ging geloofde ik niks van homeopatische middellen !!!

[Peetje]

Niet te hard gaan werken he? Zeker als je toch al het vermoeden hebt dat je contract niet verlengd gaat worden. Dan heeft het nog minder zin om het beetje energie wat je hebt in je werk te gaan steken.
Als ik het zo hoor, mag ik nog blij zijn dat mijn arbo me neit met zo'n achterlijk opbouwschema heeft opgezadeld.

[Romhie]

Bedankt voor jullie reacties allemaal!

Ik heb in het weekend een heeeel belangrijk besluit genomen. Ik ga mijn baan opzeggen! Mijn man is zelfstandig ondernemer, ik kan bij hem op papier een meewerkcontract voor partners krijgen, dan kan hij mijn meewerkbeloning zelfs afschrijven van de belasting! En er is werk genoeg...
De andere reden is dat ik het gevoel heb dat het verspilde energie is, ze zetten me in augustus toch aan de kant! Dan kan ik beter de eer aan mezelf houden!

Ik ben heeeel benieuwd hoe mijn werkgever hierop gaat reageren!

Het is voor mezelf wel beter en ik voel me ook heeel opgelucht. Zondagmiddag zijn we met onze hondjes naar het strand geweest bij Callantsoog, konden we heerlijk babbelen (en genieten van het mooie weer en het strand en de zee en de hondjes natuurlijk! ;D) en toen hebben we de knoop voor onszelf doorgehakt.

Geen arbo meer die mij een overspannen vrouw vind, geen urenopbouw meer (terwijl ze toch van plan zijn mijn contract niet te verlengen), en werken op mijn tijd, en op mijn manier!

Voelt goed! ;D

En ik woon in de polder dus zou ik na de zomer weer aan het werk willen/kunnen, dan zijn er genoeg boeren die werk hebben (vooral veel bloemen), deed ik voorheen ook wel eens!

Ik houd jullie op de hoogte!

:-*

[Peetje]

Dapper van je dat je die beslissing hebt durven nemen!

Voordeel van een niet verlengd contract is, dat je nog een tijdje recht hebt op een uitkering, al zit je dan waarschijnlijk wel weer vast aan de sollicitatieplicht.
Meewerkaftrek is aan bepaalde regels gebonden, maar daar kan de accountant/boekhouder van je man ongetwijfeld ook alles over vertellen. :)
Maar dit besluit geeft je ongetwijfeld een hoop rust en dat is ook een heleboel waard!

[Romhie]

Gister was de grote dag dat ik mijn werkgever ging vertellen dat ik mijn ontslag wil indienen...niet te geloven, wat was dat snel geregeld zeg! Het kon zelfs wel per direct! (niet dat ik had gerekend op een opzegtermijn in mijn situatie! :P) Dat vond ik een beetje te snel want ik heb ook nog mijn collega's waar ik heel goed mee op kan schieten, dus hoef ik alleen donderdag en vrijdag, 2 uurtjes per dag, nog en dan ben ik eraf! ;D ;D Kan ik het ook nog op een leuke manier afsluiten, ik heb er tenslotte altijd met plezier gewerkt totdat ik ziek werd...

En Peetje, wat die meewerkaftrek betreft, dat heeft de boekhouder ons idd helemaal uitgelegd...(dat ik mijn uren bij moet houden enz...) We kijken aan het eind van het jaar wat voor ons het beste uit komt, een meewerkbeloning, of de meewerkaftrek!

Ik ben op dit moment wel heel moe, was gister echt helemaal hyper omdat ik zo blij was, ben zelfs na mijn werk nog de tuin ingegaan en heb lekker eten gekookt enzo... Ik was ook zooo blij!  ::)
Daar pluk ik vandaag de vruchten weer van...maar ik ben nog steeds erg opgelucht! En over het algemeen gaat het veel beter als een paar weken terug!

Zijn jullie ook allemaal zo blij met het zonnetje? Net of geeft dat wat meer energie! :D

Liefs en sterkte allemaal... :-*