verhaal van meisje van 13

Gestart door Anne2020, 01 maart, 2008, 16:03:29

Vorige topic - Volgende topic

0 Leden en 1 gast bekijken dit topic.

Anne2020

Hallo, Ik ben Anne en ik ben 13 jaar.

Ik voelde me aan het begin van het schooljaar al niet goed. Ik had hoofdpijn/keelpijn en ik was moe. Ik dacht dat het gewoon kwam omdat ik van de basisschool naar de middelbare school ging. Al die veranderingen en het vroege opstaan hadden daar vast wel mee te maken dacht ik. Ik huilde de hele tijd in de klas en veel kinderen en mijn mentor vroegen zich af wat er met me aan de hand was. Mijn mentor wilde graag een gesprek met mij omdat ik de hele tijd huilde en omdat ik niet goed in mijn vel zat. Ik had ook geen leuke klas. Mijn klas was heel erg druk en er zaten geen leuke kinderen in. Ik had natuurlijk wel vriendinnen in die klas maar ik voelde gewoon dat sommige kinderen de sfeer verpestte in de klas. Ik had dat aan mijn mentor verteld en er zou iets aan gedaan worden. Nou er was iets gedaan aan de sfeer in de klas maar ik voelde me er niet beter op. Ik was nog steeds hartstikke moe en ik had ook heel erg hoofdpijn en keelpijn. Ik bleef maar huilen in de klas. Ik wilde helemaal niet huilen maar als ik had gehuild voelde ik me toch wat opgelucht en iets beter. Na een maand waren de klachten nog steeds niet verdwenen en ging ik naar de dokter. De dokter zei dat hij niet zo veel kon vinden en hij dacht dat het met school te maken had. Verder wist hij ook niet zo veel te vertellen. Dus ik ging weer naar huis maar de klachten bleven maar en ik voelde me echt heel erg rot. De sfeer in de klas was opgelost dus daar kon het ook niet meer aan liggen. Ik ging weer gewoon naar school en het leek een tijdje goed te gaan tot een maand geleden. Ik had weer heel erg hoofdpijn/keelpijn en ik was heel erg moe. Na school ging ik mijn bed in omdat ik zo moe was. Ik sliep dan tot het avondeten want toen moest ik wel wakker worden. Na dat een tijdje aan te hebben gekeken ben ik een week geleden weer naar de dokter gegaan. Ik was het helemaal zat en ik voelde me gewoon heel erg slecht. Van de dokter moest ik bloed laten prikken en nu word ik op pfeiffer en nog een paar andere dingen getest, alleen er zit nu een vakantie tussen en de dokter is op vakantie dus ik krijg de uitslag a.s. maandag.

Ik zit in een havo/vwo brugklas en ik heb best wel veel huiswerk. Maar ik ben eigelijk gewoon te moe om mijn huiswerk te maken en mijn toetsen te leren. Na school ga ik het liefst naar bed omdat ik zo moe ben. Op school vroeg ik vorige week of ik een toets mocht verzetten omdat ik te moe was om te leren maar ik kreeg het antwoord:' Als je pfeiffer hebt dan kan je niet zomaar 6 weken van school weg blijven dus je maakt de toets maar gewoon.' Ik moest die toets dus gewoon maken maar het ging helemaal niet goed. Ik kreeg de toets terug en ik had een onvoldoende. Ik was daar best wel verdrietig om omdat ik van te voren al wist dat het niet goed ging maar ik hem moest maken van die leraar.

Ik moet 11 km naar school fietsen, normaal vond ik dat een heel klein stukje en fietste we heel erg snel alleen nu moet ik echt heel erg rustig fietsen en dan ben ik nog steeds moe als ik op school kom. Ik kom haast de trappen niet meer op op school en als ik eindelijk boven ben heb ik het helemaal benauwd. (dat heb ik ook met sporten, ik hoef maar 1 keer op en neer te rennen of ik ben al bek af en krijg ik het helemaal benauwd.) Ik loop als een zombie door de school en alle informatie die de leraren geven ben ik zo weer vergeten. Ik huil alleen nog maar op school. Sommige vriendinnen hebben zo iets van het zal allemaal wel. Ze zeggen wel eens tegen me: ' Je geeft je er gewoon aan over en je moet je niet zo aanstellen'. 1 vriendin van mij begrijpt me wel en bij haar kan ik dan ook gewoon huilen zonder dat ze een stomme opmerking maakt.

Ik slaap heel erg veel. Soms slaap ik gewoon 15 uur op een dag en dan nog voelt het alsof ik niet geslapen heb, en ben ik nog steeds moe. Ik word er echt gek en verdrietig van.  :'(

Ik weet maandag de uitslag of ik pfeiffer heb en dat laat ik dan nog wel even weten.

Het is een beetje een lang verhaal en ik heb het ook 3 keer overnieuw moeten typen voordat het een beetje een goed verhaal was. Ik hoop dat jullie het een beetje snappen.. ::)

Herkennen jullie iets in dit verhaal??

Groetjes,
Anne

"Pas als er iets mis is, zien mensen hoe belangrijk het is".

Anne2020

Citaat van: Anne2020 op 01 maart, 2008, 16:03:29
Hallo, Ik ben Anne en ik ben 13 jaar.

Ik voelde me aan het begin van het schooljaar al niet goed. Ik had hoofdpijn/keelpijn en ik was moe. Ik dacht dat het gewoon kwam omdat ik van de basisschool naar de middelbare school ging. Al die veranderingen en het vroege opstaan hadden daar vast wel mee te maken dacht ik. Ik huilde de hele tijd in de klas en veel kinderen en mijn mentor vroegen zich af wat er met me aan de hand was. Mijn mentor wilde graag een gesprek met mij omdat ik de hele tijd huilde en omdat ik niet goed in mijn vel zat. Ik had ook geen leuke klas. Mijn klas was heel erg druk en er zaten geen leuke kinderen in. Ik had natuurlijk wel vriendinnen in die klas maar ik voelde gewoon dat sommige kinderen de sfeer verpestte in de klas. Ik had dat aan mijn mentor verteld en er zou iets aan gedaan worden. Nou er was iets gedaan aan de sfeer in de klas maar ik voelde me er niet beter op. Ik was nog steeds hartstikke moe en ik had ook heel erg hoofdpijn en keelpijn. Ik bleef maar huilen in de klas. Ik wilde helemaal niet huilen maar als ik had gehuild voelde ik me toch wat opgelucht en iets beter. Na een maand waren de klachten nog steeds niet verdwenen en ging ik naar de dokter. De dokter zei dat hij niet zo veel kon vinden en hij dacht dat het met school te maken had. Verder wist hij ook niet zo veel te vertellen. Dus ik ging weer naar huis maar de klachten bleven maar en ik voelde me echt heel erg rot. De sfeer in de klas was opgelost dus daar kon het ook niet meer aan liggen. Ik ging weer gewoon naar school en het leek een tijdje goed te gaan tot een maand geleden. Ik had weer heel erg hoofdpijn/keelpijn en ik was heel erg moe. Na school ging ik mijn bed in omdat ik zo moe was. Ik sliep dan tot het avondeten want toen moest ik wel wakker worden. Na dat een tijdje aan te hebben gekeken ben ik een week geleden weer naar de dokter gegaan. Ik was het helemaal zat en ik voelde me gewoon heel erg slecht. Van de dokter moest ik bloed laten prikken en nu word ik op pfeiffer en nog een paar andere dingen getest, alleen er zit nu een vakantie tussen en de dokter is op vakantie dus ik krijg de uitslag a.s. maandag.

Ik zit in een havo/vwo brugklas en ik heb best wel veel huiswerk. Maar ik ben eigelijk gewoon te moe om mijn huiswerk te maken en mijn toetsen te leren. Na school ga ik het liefst naar bed omdat ik zo moe ben. Op school vroeg ik vorige week of ik een toets mocht verzetten omdat ik te moe was om te leren maar ik kreeg het antwoord:' Als je pfeiffer hebt dan kan je niet zomaar 6 weken van school weg blijven dus je maakt de toets maar gewoon.' Ik moest die toets dus gewoon maken maar het ging helemaal niet goed. Ik kreeg de toets terug en ik had een onvoldoende. Ik was daar best wel verdrietig om omdat ik van te voren al wist dat het niet goed ging maar ik hem moest maken van die leraar.

Ik moet 11 km naar school fietsen, normaal vond ik dat een heel klein stukje en fietste we heel erg snel alleen nu moet ik echt heel erg rustig fietsen en dan ben ik nog steeds moe als ik op school kom. Ik kom haast de trappen niet meer op op school en als ik eindelijk boven ben heb ik het helemaal benauwd. (dat heb ik ook met sporten, ik hoef maar 1 keer op en neer te rennen of ik ben al bek af en krijg ik het helemaal benauwd.) Ik loop als een zombie door de school en alle informatie die de leraren geven ben ik zo weer vergeten. Ik huil alleen nog maar op school. Sommige vriendinnen hebben zo iets van het zal allemaal wel. Ze zeggen wel eens tegen me: ' Je geeft je er gewoon aan over en je moet je niet zo aanstellen'. 1 vriendin van mij begrijpt me wel en bij haar kan ik dan ook gewoon huilen zonder dat ze een stomme opmerking maakt.

Ik slaap heel erg veel. Soms slaap ik gewoon 15 uur op een dag en dan nog voelt het alsof ik niet geslapen heb, en ben ik nog steeds moe. Ik word er echt gek en verdrietig van.  :'( 's avonds lig ik meestal al om 18.00 uur in bed omdat ik dan gewoon helemaal kapot ben.

Ik weet maandag de uitslag of ik pfeiffer heb en dat laat ik dan nog wel even weten.

Het is een beetje een lang verhaal en ik heb het ook 3 keer overnieuw moeten typen voordat het een beetje een goed verhaal was. Ik hoop dat jullie het een beetje snappen.. ::)

Herkennen jullie iets in dit verhaal??

Groetjes,
Anne


"Pas als er iets mis is, zien mensen hoe belangrijk het is".

Elise

Wat een heftige reactie van school over die toets zeg!! Zorg ervoor dat je goed voor jezelf opkomt... JIJ bent degene die zich niet goed voelt en een ander niet, dus andere mensen kunnen en mogen er niets over zeggen!! Als je de uitslag weet (Pfeiffer of geen Pfeiffer), moet je even wat dingen regelen op school! Ga naar je mentor... of coordinator en zorg ervoor dat je rooster wordt aangepast of dat je toetsen op een ander moment kan maken!

En wat vreselijk van je vriendinnen, maar helaas ken ik het ook. >:( Gelukkig kun je nog een beetje uithuilen bij die ene vriendin, dat is altijd wel fijn!! En je staat er ook niet alleen voor, want ik weet zeker dat er hier nog veel meer mensen die dit allemaal herkennen!

ik wens je heel veel sterkte en beterschap... hopelijk voel je je snel weer beter!! En rust goed uit! :)

Anne2020

Ik heb vandaag te horen gekregen dat ik cytomegalie heb.. ??? Dat is toch een soort broertje van Pfeiffer? Mijn vader zei dat het dezelfde symptonen heeft als Pfeiffer. Weten jullie wat het precies inhoud?
"Pas als er iets mis is, zien mensen hoe belangrijk het is".

Elise

De Pfeiffer die je normaal hebt wordt veroorzaakt door het Epstein-Barrvirus... en CMV veroorzaakt ook Pfeiffer, maar hierbij noem je het CMV. Er zit dus geen verschil in de ziekte die het veroorzaakt, maar de bouw van de virussen is anders, waardoor er ook andere antistoffen worden gevormd.
En je vader heeft gelijk hoor! Het veroorzaakt dezelfde klachten: vermoeidheid, hoofdpijn, keelpijn, opgezette klieren, sufheid, concentratiestoornissen... noem maar op!

Ik wens je heel veel sterkte en beterschap!! :)

Anne2020

Hoi Elise,

Heel erg bedankt voor je reacties.. ;D ;)
Ik vind het erg vervelend dat ik dit heb en ik kan me er ook moeilijk bij neerleggen maar ik probeer het maar.
Vanochtend was ik op school en toen kreeg ik echt een hele stomme reactie van een meisje uit mijn klas!
Ze zei: 'Rot maar op met je pfeiffer en ik geloof het toch niet' En ze zei ook dat ik me maar aanstelde enzo.
Dat kan ik op dit moment dus echt niet gebruiken.. ik heb dan ook weer zitten huilen.. :(
Ik weet dat ik me er eigelijk niks van aan moet trekken maar het komt echt heel erg hard aan!

Groetjes Anne
"Pas als er iets mis is, zien mensen hoe belangrijk het is".

Elise

Wat vervelend!! Maar op den duur leer je wel om voor jezelf op te komen en dan heb je een of andere boze reactie klaar! Ik had bijvoorbeeld gezegd: 'kom maar even hier, dan kun je het zelf ondervinden!' (met het idee dat ik wel even lekker in haar gezicht zou hoesten). Dat ik het nooit zou doen is het tweede, maar het is wel leuk om er even aan te denken!

En iedereen verwerkt het op zijn/ haar manier... voel je je een beetje opgelucht na het huilen? Of valt dat wel mee? Moet je in de eerste klas nog spreekbeurten of andere presentaties houden? Misschien kun je dan je CMV erbij betrekken, want dan weet iedereen wat het is, enz. Hierbij kun je dan direct vertellen hoe vervelend andere mensen zijn!

Wederom sterkte!!! En probeer maar een beetje de 'bitch' uit te hangen bij mensen die gemene opmerkingen maken! Dan weten ze ook direct dat ze dat NIET meer bij jou moeten doen!!  ;)

Anne2020

Ja ik voel me wel opgeluchter als ik heb gehuild. Ik huil elke dag wel, zonder dat ik het soms wil.  We gingen film kijken bij een les vandaag en ik heb niet eens gekeken ik heb alleen maar gelegen op mijn tafel... :-\  Ik weet niet of ik nog een spreekbeurt of presentatie moet doen. Misschien nog wel een spreekbeurt dit jaar. Ik heb vanmiddag na schooltijd ook weer op mijn bed gelegen. 's ochtends ben ik eigelijk te moe en te slap om me aan te kleden. Daarna moet ik eerst weer op mijn bed gaan liggen voordat ik weer iets kan doen. Als ik op school kom ben ik zo moe dat ik de trap bijna niet meer opkom dus het gaat lekker..  >:( :(

Hoe lang heb jij al pfeiffer?
"Pas als er iets mis is, zien mensen hoe belangrijk het is".

Astrid191

Citaat van: Elise op 04 maart, 2008, 16:15:52
Wat vervelend!! Maar op den duur leer je wel om voor jezelf op te komen en dan heb je een of andere boze reactie klaar! Ik had bijvoorbeeld gezegd: 'kom maar even hier, dan kun je het zelf ondervinden!' (met het idee dat ik wel even lekker in haar gezicht zou hoesten). Dat ik het nooit zou doen is het tweede, maar het is wel leuk om er even aan te denken!

En iedereen verwerkt het op zijn/ haar manier... voel je je een beetje opgelucht na het huilen? Of valt dat wel mee? Moet je in de eerste klas nog spreekbeurten of andere presentaties houden? Misschien kun je dan je CMV erbij betrekken, want dan weet iedereen wat het is, enz. Hierbij kun je dan direct vertellen hoe vervelend andere mensen zijn!

Wederom sterkte!!! En probeer maar een beetje de 'bitch' uit te hangen bij mensen die gemene opmerkingen maken! Dan weten ze ook direct dat ze dat NIET meer bij jou moeten doen!!  ;)

die reactie ga ik onthouden  ;) 'kom maar even hier, dan kun je het zelf ondervinden!' daar kan je mensen wel mee stil krijgen!

Elise

Haha, okeej ;) Leuk zeg :P

Ik heb al last van de Pfeiffer sinds vorig jaar februari... maar heb het al meerdere keren gehad, dus ik weet er wel wat vanaf!

Hebben ze bij jullie op school geen lift? Wij hebben namelijk een lift op school en ik heb wel eens overwogen om zo'n 'liftsleutel' te vragen!

Anne2020

Ze hebben bij ons op school wel een lift maar ik weet niet precies hoe dat werkt bij ons..  ???
Ik had weer een hele lange schooldag vandaag. Bij ons zijn de lessen 75 minuten en je kan dan maximaal tot het 5de hebben. Nou ik had vandaag tot het 5de (dat is tot 15.35) Maar ik had bij het 3e uur (12.40) al het gevoel alsof ik in het 7de uur zat.. :o We gingen de film afkijken die we gister hadden gekeken, de film duurde nog 40 min en ik moest mijn ogen ongeveer open houden met satestokjes.. :( Als ik mijn ogen dicht deed viel ik gewoon bijna in slaap. Het laatste uur hadden we een repetitie Techniek. Ik moest opschrijven wat ik had geleerd en nou heb ik nog maar een 2!! :'( Ik wil gewoon zo graag een goed cijfer halen alleen ik ben gewoon te moe om te leren. Ik loop maar een beetje als een zombie door de school..

In de klas heb ik het de ene keer heel erg koud en sta ik gewoon letterlijk helemaal te trillen,te klappertanden en loop ik in mijn dikke trui en dan na een half uur of zo heb ik het opeens heel erg warm en wil ik mijn trui en alles wel uit doen.. heb jij hier ervaring mee?
"Pas als er iets mis is, zien mensen hoe belangrijk het is".