Wordt het dan nooit minder?

Gestart door Prom, 12 december, 2007, 09:51:25

Vorige topic - Volgende topic

0 Leden en 1 gast bekijken dit topic.

Prom

Sinds mei dit jaar heb ik last gekregen van keelontstekingen en vermoeidheid. Ach iedereen heeft wel een keer keelpijn dus ik ben daar de hele zomer mee door gelopen maar augustus werd het toch wel heel vervelend en ben ik toch maar even naar de dokter gegaan. Daar meteen een bloedprikbrief mee gekregen aangezien mijn keel flink ontstoken was en ik lekkere knobbels in mijn nek had zitten. Uitslag: pfeiffer.

Sja wat doe je dan als je in 6VWO zit, redelijk veel thuis moet doen door langdurige ziekte van je moeder die ondertussen al 2 jaar is opgenomen ?n een paard hebt die je moet verzorgen? Zo veel mogelijk rusten maar dat is lastig dus ik heb gewoon gekeken tot hoe ver het ging. In het begin kon ik het redelijk bolwerken als ik maar tussendoor even ging zitten en bijvoorbeeld lezen maar eind oktober was dat ook gedaan. Ik werd regelmatig duizelig als ik bezig was met iets en een aantal keer heb ik na die duizeligheid ook stukjes gemist.
Tijd om meer rust te nemen dus want het lukte gewoon echt niet meer! Het wordt nu eigenlijk met de dag erger, terwijl ik bijna niets meer doe. Ik ga bijna nit meer naar school en probeer zoveel mogelijk werk thuis te doen. Ik loop sochtends en savonds een stukje met de hond om wel in beweging te blijven aangezien helemaal niets doen ook niet goed is maar ook dat is eigenlijk al te veel. Heb sinds 3 weken nu iedere dag koorts. In het begin begon het savonds en was het kleine verhoging maar inmiddels begint het sochtends met verhoging en zit ik tegen 2/3 uur alweer met 38,5 op de bank te zweten wat naarmate de dag vordert nog hoger wordt..

Mijn paard heb ik inmiddels uit handen moeten geven en die gaat na oud en nieuw naar vrienden van mij zodat die wel de nodige aandacht verdient, arm beestje. Ze staat 20 minuten fietsen dus daar kan ik bijna niet heen tenzij mijn vader vrij is en mij kan brengen.

Ik ben het z? zat.. er komen steeds meer klachten bij en ik kan steeds minder..  :(

Marit

Pff wat een verhaal zeg!

Pfeiffer komt altijd ongunstig maar bij jou is de timing wel heel slecht!!

Moeilijke beslissing denk ik om je paard uit handen te moeten geven? Maar voor het beessie wel het best denk ik en voor jouw rust ook.

Die stukjes missen ken ik en daar moet je erg mee uitkijken!!

Als ik heel erg eerlijk ben zou ik tegen je zeggen, doe alleen wat echt niet anders kan maar zaken die uitstel kunnen hebben: uitstellen. Zoals je school. Maar ja, dat zeg ik nu wel zo stoer maar zelf deed ik het ook niet (met alle gevolgen van dien), bij mij is het grotendeels wijsheid achteraf dus maar ik hoop dat ik iemand anders ermee kan helpen!

Mijn ervaring is namelijk dat je vecht en vecht en het uiteindelijk verliest, alsnog moet stoppen met school of werk en je zieker bent dan in het begin.

Heel moeilijk ook als je moeder zo ziek is! Kan je misschien hulp krijgen vanuit je omgeving?

Heel veel beterschap en vooral: sterkte!!
Dromen zijn er om waar te maken en problemen om op te lossen

Peetje

Misschien is het mogelijk om de thuiszorg in te schakelen? Dat geeft jou weer wat meer rust.
Ik herken het wel, mijn huishouden ligt alweer volledig op z'n gat. Ik doe alleen het hoognodige, zoals koken en afwassen. Daardoor ligt er nu een strijk van 6 weken te wachten. Niet leuk, maar ik heb er gewoon echt de puf niet meer voor...
Beterschap en ik hoop dat er snel een oplossing komt voorhet huishoudelijke probleem. :)

Prom

We zijn inderdaad heel lang op zoek geweest naar hulp in het huishouden alleen dit is voor ons niet te betalen omdat de instelling waar mijn moeder zit na 1 jaar opname niet meer vergoed wordt dus dat is ook best prijzig  :(

Het is inderdaad echt moeilijk om je paard uit handen te geven maar het kon niet anders meer. Ik heb het lang vol kunnen houden maar het heeft alleen maar averechts gewerkt en ik ben nu op het punt gekomen dat het niet eens meer anders kan helaas. Gelukkig krijgt ze een SUPER goed plekje  ;D Maar het blijft verdrietig..

Ik hoop gewoon dat het niet lang meer duurt en ik ga van school zoveel mogelijk thuis doen en op die manier kijken of ik het red! Denk dat ik komende week maar een vakantieweek extra inlas, dan heb ik drie weken om goed uit te rusten!

Prom

Even een update..

Helaas is het sinds mijn vorige post alleen maar bergafwaarts gegaan zo erg dat ik nu ben gestopt met school. Erg moeilijke en emotionele keuze voor me want ik had alles al helemaal gepland wat betreft volgend jaar. Ik zou gaan samenwonen met mijn vriend en beginnen aan de studie geneeskunde maar dat wordt nu allemaal de grond in geboord omdat ik nog een jaar thuis moet zitten

sahahanne

ooohh! dat lijkt me echt heel moeilijk voor je. ik hoop echt dat je snel beter wordt! ik denk wel dat het de meest verstandige keus was, want misschien heb je er anders nog meer last van.
ik heb gehoord van mensen die een jaartje opnieuw hebben moeten doen dat het veel makkelijker gaat. dus ik hoop ook echt dat dat bij jou ook is! wie weet slaag je wel cum laude ;)
beterschap in ieder geval!  :-*
Everything will be alright in the end, if it's not alright it's not the end.

Peetje

Verstandig misschien wel, maar het blijft toch een ontzettend moeilijke keuze. Zeker als je in je examenjaar zit en al helemaal weet wat je daarna wilt gaan doen.
Heel veel sterkte en ik hoop dat dit in ieder geval tot gevolg heeft dat je je beter gaat voelen. :)

Corien

Jeetje.... Weet gewoon niet zo goed wat ik moet zeggen. Echt balen voor je. Maar je kan niet anders dan rustig aan doen, want je lichaam pakt je keihard weer terug, dat hebben we hier allemaal wel ondervonden.
Wordt een beetje moedeloos soms, je gunt dit mensen niet, de onzekerheid hoe lang het duurt, de soms dagen wel wat kunnen en dan weer keihard op je bek gaan, het onbegrip, het stil moeten leggen van je (sociale) leven.... Bleeeh. Nou ja, herken het in ieder geval wel. En de bedoeling is dat je je er uiteindelijk beter door gaat voelen.

Sterkte!

Corien

Prom

 :'(
Het wordt maar niet beter. Na mijn paard dus naar vrienden te hebben gedaan ben ik moeten stoppen met mijn school (6vwo). Al ruim 1,5 maand zit ik thuis, maar ik krijg er niets voor terug. Hoe erg ik ook naar mijn lichaam luister, ik merk totaal g??n verbetering..
Heb iedere dag koorts, af en toe wat gelig rond mijn ogen. Veel last van mijn darmen en vooral erg veel moeite met mijn emoties...

Prom

En nog maar een update!
Had gehoopt nu toch een positieve update te kunnen plaatsen maar helaas.

Na een lange tijd van rust (geen school, geen paard, geen werk) is het nog niet beter geworden. Sterker nog, helemaal niet. Misschien wel erger.
Ik ben afgelopen maandag weer naar dehuisarts geweest en heb weer bloed geprikt. De standaard dingetjes (hb en dat hele riedeltje) waren goed, pfeiffer had hij nog niet binnen. Weet niet waarom hij pfeiffer wilde prikken; wordt dan meteen de leverfunctie doorgemeten?
Ik kan vrijdag bellen voor de uitslag, al maakt het eigenlijk niet echt uit: flink ziek ben ik toch wel, of die uitslag nou goed is of niet :(

Peetje

Je huisarts wilde waarschijnlijk weten of er nog recente antistoffen tegen Pfeiffer aangemaakt worden.
Het herstel duurt nu eenmaal lang, te lang eigenlijk. Ik loop er nu al 11 maanden mee rond, in januari weer een flinke terugval gehad en nu pas kan ik zeggen dat het wat beter begint te gaan. Ik hoop in ieder geval dat het herstel bij jou sneller gaat. :)

Prom

Nou de uitslag binnen: Geen recente antistoffen meer tegen pfeiffer.
Wat het nou zegt ben ik nog niet achter; dat ik niet meer in de actieve periode zit maar in de nasleep? Dat had ik hem voor het prikken dan al wel kunnen vertellen want die actieve periode kan nooit een jaar duren ???

Heb morgen een afspraak en ga CMV en B12 tekort maar eens aankaarten. Moest na het vorige bezoek namelijk dingen weer oppakken maar dat heeft zich geuit in hele dagen koorts en gewoon weer doodziek zijn, terwijl ik het toch echt rustig heb opgebouwd en nog op geen 50% van mijn normale bezigheden zat!

cyrilw

Ja dat is echt sneu.. het is een hardnekkige ziekte.. ik heb het zelf ook meegemaakt!  >:( maarja veel steun van vrienden en familie gehad.. ik kreeg een troostdoos!  ;D ahaha met allerlei leuke dingen erin om me op te vrolijken! misschien ook leuk voor iemand die hetzelfde meemaakt .. : www.detroostdoos.nl

ik hoop dat jullie er wat aan hebben

groetjes Cyril

Prom

Wat ontzettend leuk die troostdoos!

Ik moet trouwens naar de internist, de huisarts weet het niet meer ???