Argh! Ik ben het zat!

[Peetje]

Erik, bedankt voor je reactie. :)
Als ik het zo lees, snap ik niet dat ze claimen dat ze zulke goede resultaten bereiken. Welke ziekte geneest er van wat conditietraining en een hoop gedragstraining en therapie? In mijn geval levert het waarschijnlijk  alleen maar extra vermoeidheid/inspanning op en daar zit ik nou net niet op te wachten. Als ik daar 2,5 week vna 9 tot 5 moet gaan zitten, dan kan ik net zo goed gaan werken, is in ieder geval dichterbij. :P
En inderdaad, je werkgever zou zomaar eens kunnen denken dat je erna weer volledig kan werken, wat ik voorlopig nog niet zie gebeuren.

Verder gaat het op dit moment redelijk. Zaterdag was achteraf iets te druk, dus zondag niet veel gedaan, maar vandaag gaat het wel weer.
M'n baas houdt nog steeds in op m'n loon en laat verder totaal niks van zich horen. Wel lekker rustig...

[Erik35]

Ze kunnen bij winnock gedragsmatig wel wat veranderen ...... ik ben wel anders gaan denken over bepaalde dingen (vooral op het werk) en laat nu ook de verantwoording daar waar die hoort ipv alles zelf op mijn bord te leggen.
En als het psychisch is waardoor je bang bent om meer te doen om zo weer op een bepaalde conditie te komen ...... is het handig om heen te gaan.
Tijdens de periode winnock heb ik het goed naar mijn zin gehad (viel mij vreselijk mee de intensiviteit) maar daarna heb ik daardoor alleen maar meer narigheid op mijn bord gekregen door werkgevers die verwachten dat het dus bij iedereen aanslaat en schema's weer telkens opnieuw maken etc.

Homeopathie ......zoals ik al schreef ..... heeft mij een stuk verder geholpen. Ik ben er nog lang niet maar sinds ik onder behandeling ben van de mesoloog gaat ik tenminste serieus vooruit.

Groetjes Erik  ::) :)

[Peetje]

Beetje late reactie, maar ik heb/had de eerste 3 weken van juni als vakantie gepland en heb me dus ook 2 weken lang lekker schuil gehouden.

Erik, ik was de laatste tijd op m'n werk zowiezo al nergens meer verantwoordelijk voor en werkdruk was er ook totaal niet meer. Ik mocht blij zijn dat ik nog iets te doen had, want met direct lopende dingen mocht ik me ook al niet meer bemoeien.
Ik word zo ongeveer knettergek van het vele niks doen, m'n huis is een puinhoop en tegen leuke dingen moet ik veel te vaak nee zeggen omdat ik het gewoon niet aankan. Knappe psycholoog die me er dan van kan overtuigen dat ik niet beter wil worden. Ik heb het behoorlijk gehad met die hele Pfeiffer-ellende.
Overigens ga ik ook nog steeds vooruit, al is het langzaam. En zolang ik in m'n eigen tempo dingen kan doen en niet toch allerlei activiteiten gedwongen word. Homeopathie is een optie, maar op het moment heb ik het idee dat m'n lichaam het op zich wel aan kan. Als ik maar voldoende rust, gaat het steeds ietsjes beter, al gebeurt er toch steeds wel weer iets waardoor ik even stilsta of zelfs wat achteruit ga. Maar als ik terugkijk naar januari/februari van dit jaar, ben ik zeker vooruit gegaan.

Nog maar even een update van de recente gebeurtenissen.
Afgelopen zondag ben ik thuis gekomen en maandagochtend om kwart over 10 hing er een grote onbekende aan de telefoon, die beweerde namens m'n werkgever mijn reintegratie te behandelen en dat ze via de mail een afspraak met me had gemaakt voor die maandag om 10 uur 's ochtends. Allemaal leuk en aardig, maar ik was net m'n bed uit, had geen mail gezien en bovendien had ik officieel nog vakantie. Voorstel om die afspraak te verzetten naar dinsdagochtend kwart over 9 was dus ook helemaal fout. Welke werkgever valt z'n werknemers lastig in hun vakantie? Blijkbaar die van mij...  Afspraak staat nu voor a.s. maandag.
't Hele gesprek duurde 1,5 uur, waarin ik o.a. te horen kreeg dat er wederom een deskundigenoordeel aangevraagd was. Prima hoor, arbo-arts vind dat ik niet kan werken, dus laat het UWV dat dan maar bevestigen. Alleen jammer dat dat oordeel hoe dan ook niet bindend is.
Verder werd er gedreigd met loonopschorting als ik niet accoord ging met het traject bij Winnock. Tja, je mag je reintegratie niet tegenwerken want dan breng je een eventuele WIA-uitkering in gevaar, dus alleen daarom zal ik al in moeten stemmen met het hele Winnock gedoe. Het doet er dan verder niet toe dat de kans groot is dat ik er slechter ipv beter uit ga komen. Alleen bij het idee al van 2,5 week hele dagen heen en weer reizen naar Rotterdam en dan daar ook nog te moeten trainen val ik al zowat in slaap. De reis alleen al met het OV is genoeg om me uit te putten. Maar goed, bij Winnock kreeg ik het verwijt dat ik niet gemotiveerd was en dat ze eigenlijk niet met ongemotiveerde patienten werkten. Meneer wilde me op mijn aandringen best vertellen wat hun training inhield, maar daar moest ik dan wel voor langskomen in Rotterdam. Maar aangezien ik de vorige keer 4 dagen uit de roulatie ben geweest, ga ik mezelf dat niet nog een keer aan doen. Volgende voorstel was om met werkgever en arbo om de tafel te gaan zitten. Waarschijnlijk is memeertje Winnock nu dus druk bezig om die nieuwe op kantoor van het nut van zo'n gesprek te overtuigen.
Volgende dreigement was dat er een vervroegde WIA-uitkering aangevraagd zou worden. Alleen jammer dat er geen arts te vinden is die van mening is dat mijn situatie uitzichtloos is.
Verder was er nog het voorstel van een aangepaste functie, waarbij ik als een soort duurbetaalde receptioniste zou gaan functioneren, terwijl ik eerder niet eens de telefoon meer op mocht nemen omdat dat de klanten zou verwarren. Bovendien zou ik dan opdrachten moeten uitvoeren voor de plaatselijke blondie, wat binnen de kortste keren op slaande ruzie uit zou gaan lopen.
Al met al een erg prettig gesprek dus, maar niet heus. Daarbij duurde het ook nog eens veel te lang en moest ik er al die tijd m'n hoofd bijhouden om me niet onder tafel te laten praten. Jullie raden het gevolg waarschijnlijk wel, 3 dagen hoofdpijn en zeker die maandag tot weinig meer in staat. Heb alleen nog braaf gekookt. Pas vandaag gaat het weer wat beter. Heb al boodschappen gedaan, afwasje van gisteren weggewerkt en zo lekker koken, dus een vrij goede dag. Hopen dat ik ook nog een beetje lief kan zijn voor m'n vriendje dit weekeinde. ;)
En nu ga ik de keuken in verdwijnen, ik update volgende week wel weer. :)

[Peetje]

Vanochtend 2 uur lang op kantoor voor mezelf moeten vechten. Thuis op de bank in slaap gevallen, met moeite 2 boterhammen naar binnen gewerkt, telefoontje gepleegd en tot een uur of 4 op bed gelegen/geslapen.
Wordt nog steeds met loonopschorting, vervroegde wia en ontslag bedreigd. Voorlopig overeengekomen dat ik de komende 2 weken 3 uur per week aanwezig ga zijn.

Zit nu met koppijn achter m'n pc, maar dat ga ik niet lang volhouden. Uitgebreider verslag volgt later deze week wel.

[Davina]

Hey welkom terug.. :D

Ik hoop dat je in ieder geval een leuke relaxte vakantie hebt gehad..Hoe was de reis verlopen..? Viel de vermoeidheid mee toen je aankwam..? Ik wil nml best wel op vakantie, maar ben best wel bang dat ik na de reis er naar toe een paar slechte dagen tegemoet zal gaan.. :(
Achteraf gezien ben ik wel blij dat ik niet ben gegaan, want ik zou misschien naar Italie gaan, maar daar is het nu 35+ graden, dus dat had ik toch nooit overleefd..

En ik zou als ik jou was idd proberen om er onderuit te komen wat Winnock betreft, bij het idee om iedere dag zo vroeg er heen te moeten rijden zou voor mij al onverantwoord zijn in het verkeer..ik gun het je natuurlijk van harte als de aanpak van Winnock aan zou slaan, maar zelf ben ik ervan overtuigd dat het een totaal averechtse werking op mij zou hebben..en is het wachten op een terugval een feit..

Verder mag je vaker voor me duimen, want ik voel me sinds 2,5 week iets beter..mijn werkgever is op vakantie, dus ben ik nu de praktijk een beetje aan het bijhouden..lekker rustig en 3 x per week 2 uurtjes is te doen, vind het echt heerlijk om me weer eens nuttig te maken..

Ben nu sinds de afspraak 2 weken geleden gestopt met de otrivin op advies van de KNO-arts en gestart met flixonase (een ontstekingsremmende neusspray), dus het is elke avond weer een gevecht voor het in slaap vallen om niet naar de otrivin te grijpen als ik door m'n mond moet gaan ademen en daardoor een irritante kriebelhoest ontwikkel, die ook niet echt slaap bevorderend is voor mij en partner.. ;)verder zei de KNO-arts dat de overgevoeligheid voor geluid en de verkoudheid wschl. met elkaar te maken hadden, maar  zover was ik zelf ook al..ik kon verder voor de gevoelige tong naar de kaakchirurg, maar naar mijn idee komt dit door de slechte weerstand, dus voel me niet echt geroepen om daar ook nog eens heen te gaan..over een maand heb ik een controle afspraak..

Vrijdag belafspraak met de internist over mijn lab uitslagen..ik verwacht er zelf niet al te veel van, maar je kan beter maar wel dingen uitgesloten hebben..

Het is nu dus weer even afwachten..

[Peetje]

Even snelle reactie, ben compleet afgedraaid en gestressed, heb halve dag op bed gelegen en nu nog afgepeigerd. Verhaal daarover volgt als ik me beter voel, maar is behoorlijk bizar en slaat alles wat ik tot nu toe meegemaakt heb.

@ Davina: Ik krijg voor m'n hooikoorts Nasonex neusspray. Helpt beter en langduriger dan Otrivin, die ik dus pak als ik in het vroege voorjaar nog geen Nasonex heb.

Ik heb vandaag slaappillen gekregen van de huisarts + een verwijzing naar de fysiotherapeut voor ontspanningsoefeningen. Verder nog een verwijzing voor een psycholoog. Kortom, ik zit er even helemaal doorheen...

[Davina]

Beste Peetje..

Ik hoop dat je je snel weer wat beter gaat voelen en ik vraag me wel af wat er is gebeurd waarom je je in eens zo rot voelt, maar ik hoor het wel van je als je je iets beter voelt..

Ik zal nu ook voor jou duimen..

Sterkte..

[Davina]

Hey.. :D

Ik zou als ik jou was idd proberen om er onderuit te komen wat Winnock betreft, bij het idee om iedere dag zo vroeg er heen te moeten rijden zou voor mij al onverantwoord zijn in het verkeer..ik gun het je natuurlijk van harte als de aanpak van Winnock aan zou slaan, maar zelf ben ik ervan overtuigd dat het een totaal averechtse werking op mij zou hebben..en is het wachten op een terugval een feit..

Verder mag je vaker voor me duimen, want ik voel me sinds 2,5 week iets beter..mijn werkgever is op vakantie, dus ben ik nu de praktijk een beetje aan het bijhouden..lekker rustig en 3 x per week 2 uurtjes is te doen, vind het echt heerlijk om me weer eens nuttig te maken..

Ben nu sinds de afspraak 2 weken geleden gestopt met de otrivin op advies van de KNO-arts en gestart met flixonase (een ontstekingsremmende neusspray), dus het is elke avond weer een gevecht voor het in slaap vallen om niet naar de otrivin te grijpen als ik door m'n mond moet gaan ademen en daardoor een irritante kriebelhoest ontwikkel, die ook niet echt slaap bevorderend is voor mij en partner.. ;)verder zei de KNO-arts dat de overgevoeligheid voor geluid en de verkoudheid wschl. met elkaar te maken hadden, maar  zover was ik zelf ook al..ik kon verder voor de gevoelige tong naar de kaakchirurg, maar naar mijn idee komt dit door de slechte weerstand, dus voel me niet echt geroepen om daar ook nog eens heen te gaan..over een maand heb ik een controle afspraak..

Vrijdag belafspraak met de internist over mijn lab uitslagen..ik verwacht er zelf niet al te veel van, maar je kan beter maar wel dingen uitgesloten hebben..

Het is nu dus weer even afwachten..

[Peetje]

Hele korte uitleg: werk en dingen die je absoluut niet verwacht van een werkgever. *gaat bank weer opzoeken*

[moos]

Wat een gedoe zeg, met die baas van jou. En dan ook nog die winnock die boven je hoofd hangt !!
Snappen ze nou nog niet dat stress niet bij draagt bij een goede genezing ?? Om moedeloos van te worden, al geloof ik dat jij dat inmiddels al wel bent.....

Misschien dat mijn verhaal je wat op kan peppen ! Ik werk inmiddels weer gewoon mijn oude uren, 17 dus. Gewoon in de dagdienst, dus niet meer de nachten.
Ik moest alleen nog zo erg in mijn planning houden en dat werd een probleem want met kids zijn sommige dagen nou eenmaal drukker dan andere. Zwemmen is op vaste dagen en ik werk wisselend, dus soms was ik om drie uur klaar, kids halen en gelijk door naar het zwembad, half zes terug, koken, afwassen, opruimen, kids douchen en naar bed brengen..... Om half acht was ik niet meer te houden en ging dan mijn bed in.... De dag erna was dan niks.....
Ook mijn humeur was dan weer om te schieten, geduld was om zeven uur ?s morgens al op......

Dit wilde ik niet en ben toen weer naar een alternatieve arts gegaan. Die kwam na allerlei metingen op een energietekort, wat ik allang wist natuurlijk  ;), en volgens hem kon ik daar helemaal vanaf komen !!!! Ik zei dat ik daar nog niet zo in geloofde, maar dat zou volgens hem nog wel komen !!

Ik heb dus allerlei capsules en druppeltjes gekregen en die neem ik nu 2 weken braaf ik en ik heb het idee dat het werkt. Ook volg ik een soort van dieet. Ergens op het forum heb ik er wat over geschreven. Je moet zorgen dat je voeding eet met veel Lysine. Mocht je meer willen weten, dan hoor ik het wel van je. Ook stond er bij behandeling, rust nemen....

Over 2 weken moet ik terug en dan meet hij weer al die dingen en dan moet ik zelf al wat gemerkt hebben en hij kan dan in de metingen zien of ik vooruit ga. Ben er heel benieuwd naar !!

Op mijn werk denken ze allemaal dat ik `genezen` ben, omdat ik weer al mijn uren werk. Ik moet dan elke uitleggen dat dat niet zo is..... Daar word ik dan weer moedeloos van !! Ik werk mijn uren weer omdat ik niet tegen die keuring aan wil lopen en ik het gezeur van opbouwen, bedrijfsarts bezoeken enz, steeds zatter werd !!

Peetje ik hoop dat het voor jou ook snel wat beter gaat en dat je baas misschien eens tot inkeer komt !!

Groetjes Monique

Ps: Ik ben zelfs met een nieuwe hobby begonnen, maak nu zelf kleding voor mijn kids !! Mijn oude hobby interesseert me momenteel niet meer, misschien door de Pfeiffer of gewoon een tijdelijke stop ? Ik weet het niet......

[Peetje]

@ Monique: Fijn om te horen dat het beter met je gaat en ik hoop dat die behandeling aanslaat.

Ik ga een poging doen om op te schrijven wat er de laatste weken is gebeurd, maar begin al zowat in slaap te vallen, dus het verhaal zal wel in etappes komen, zoals alles de laatste weken...

Op zondag 15 juli waren we weer in mijn flat, na 2 weken afwezigheid. Lekker weer in m'n eigen bed geslapen, maandagochtend lekker ontbeten met afbakbroodjes enzo.
Helaas was de ontspannen sfeer al snel verdwenen, want om kwart over 10 ging de telefoon. Tja, en wat doe je dan? Je neemt op. Aan de andere kant een mij totaal onbekend vrouwspersoon die beweerde dat ze een afspraak met mij had en dat ze me gebeld had en de voicemail ingesproken had. Alleen jammer dat ik op de vaste lijn geen voicemail heb en m'n mobiel niks meldde over voicemail. Ook had ze gemaild, maar mail checken heeft om 10 uur 's ochtends bij mij geen prioriteit.
Persoon in kwestie bleek namens m'n werkgever te bellen, was blijkbaar tijdens mijn afwezigheid ten tonele verschenen.
Om een lang verhaal kort te maken, ik heb 1,5 uur lang (inderdaad, 90 minuten!) verwijten en dreigementen naar m'n hoofd geslingerd gekregen, o.a. dat ik geen contact mocht zoeken met m'n baas of collega's, dat er een deskundigenoordeel was aangevraagd, dat er vervroegd WIA aangevraagd ging worden en dat als ik niet accoord ging met Winnock, dat ze m'n loon op zou schorten. Maar natuurlijk kon ik er ook voor kiezen om in onderling overleg het arbeidscontract te ontbinden. Verder werd de afspraak waar ik niks van wist, gelijk verschoven naar de volgende ochtend 9 uur, wat nog steeds tijdens mij opgenomen vrije dagen was. Uiteindelijk overeengekomen om die afspraak een week later op maandagochtend 10 uur te zetten. En toen waren we dus 1,5 uur verder en had ik m'n energie voor de rest van de dag verbruikt.

En m'n energie voor vandaag is ook op, wordt vervolgd...

[Davina]

Beste Peetje..

Al die instanties zorgen er uit eindelijk zelf voor dat je er wel een psychisch probleem bij gaat krijgen door de druk die ze op je uitoefenen..

Ik vind het echt K** voor je..

Zelf werd mijn geduld en psyche vandaag ook op de proef gesteld..ik werk elke woensdag een uurtje en had in hun vakantie lekker de admin. bijgehouden om hun een plezier te doen..de vrouw van mijn baas vertelde me dat ze het niet langer zo ging volhouden en dat ze oververmoeid was..daarna belde de arbo om te vragen hoe het was gegaan en of ik al verbetering merkte..ik vertelde hem dat ik van plan was om een tonsillectomie uit te laten voeren..toen begon hij meteen erna..:sja..als dat niet helpt moeten we ook even naar de andere kant kijken, hoe het psychisch zit..toen begon ie over whiplash gevallen en toen wist ik al meteen waar dit naar toe ging: WINNOCK!!! heb hem meteen maar even verteld dat ik best naar een psych wil om me niet voor gek te laten verklaren dan dat ik ooit nog naar die achterlijke instantie ga..hij haakte in en zei: ja, maar je bent ook niet gek, waarop ik zei nee en ik heb ook geen burn-out en leid ook niet aan een depressie en dat ik na de tonsillectomie geen verbetering zou bemerken het van mij niet meer zou hoeven..dat vond ie maar raar dat soort uitspraken voor zo'n jonge meid..

Vind je het heeel raar..niet alle jonge meiden zijn ook langer dan een jaar ziek!! en als er dan ook nog eens niets bewezen kan worden en iedereen zegt dat het tussen je oren zit kan ik daar behoorlijk emotioneel en pissig van worden..Van mij kan die hele WIA gestolen worden als die tonsillectomie niet helpt heb ik al mijn hoop verloren en heb ik geen zin om geld te ontvangen terwijl iedereen achter je rug om loopt te lullen dat je een uitkeringtrekker bent..en nog een plus punt je hoeft niet meer langs al die debiele bemoeials en betweters..

Maar goed..ik voel de bui al hangen en weet dat als ik niet heel snel genees mij een geweldig Winnock stappenplan boven het hoofd hangt..

Verder ben ik nu sinds 2 juli precies een jaar ziek en houd mijn werkgever mij nog steeds in spanning over wel of niet 70%..dus ik hoop er maar het beste van, want aan het eind van deze maand krijg ik mijn salarisstrook geprestenteerd en zie ik in een oog opslag of ik mijn auto op marktplaats kan gaan aanbieden..

Hmmm..sorry voor mijn af en toe grove taalgebruik, maar de druk word steeds erger en erger ze gaan net zo lang door tot dat je je idd gaat afvragen of je nog wel een functie hebt op deze aardkloot..

Heel veel sterte en tot mails maar weer..

[Peetje]

Ik erger me niet aan je taalgebruik hoor. Dat krijg je als je je frustraties af moet reageren.
De nieuwste actie van de consulent van de arbo bij mij: misschien heb ik wel ME, zou ik me daar niet eens op laten onderzoeken? Maar goed, daarmee loop ik op het verhaal vooruit.
Ik hoop echt dat jij je beter gaat voelen als je amandelen eruit zijn, want van al dit gedoe gaan we ons absoluut niet beter voelen. *piep*zooi! Enne, zonder WIA helemaal geen geld he, dus dat gezeik neem ik dan wel op de koop toe, erger dan nu kan het vast niet worden.

Ik heb de afgelopen dagen weer een deel van mijn verhaal zitten typen, dus hier is het vervolg. :)


En we gaan weer verder, ik moet tenslotte nog een paar weken inhalen. :P

Maandag 16 juli dus een veel te lang en intimiderend telefoongesprek gehad, waardoor ik een paar dagen nodig had om daarvan te herstellen. Die week ook Winnock maar gebeld, dat ze een klant hadden, omdat ik m?n re?ntegratie niet tegen mag werken. Natuurlijk was ik toen niet gemotiveerd genoeg en begon het hele gevecht met psychologische trucjes weer overnieuw. En als ik wilde weten wat hun therapie precies inhield, dan kun ik natuurlijk altijd een afspraak maken om langs te komen. Fout plan, ik ga liever gewoon dood? En helaas voor hun ben ik ook niet gevoelig voor hersenspoeling. Ze zouden het met de arbo en m?n werkgever gaan bespreken, maar tot nu toe heb ik niks meer van ze gehoord. Lekker rustig dus. :P

Dat weekeinde nog lekker pannenkoeken gegeten, waarna we op maandagochtend 23 juni richting kantoor togen. Inderdaad, we, aangezien ik het niet zag zitten om alleen te gaan. Dit gezien de toon van het telefoongesprek en alle dreigementen die ik naar m?n hoofd geslingerd had gekregen. Een getuige is in zo?n geval altijd handig en de morele support kon ik ook erg goed gebruiken.
Jullie raden het waarschijnlijk al, maar dat gesprek was een totale ramp. Twee uur lang dezelfde ellende. Ik moest weer komen werken, te beginnen met 3  keer een uur per week en dan binnen 2 maanden tijd opbouwen naar fulltime en als ik daar niet mee accoord ging, dan zou er vervroegd WIA aangevraagd worden. Maar natuurlijk kon ik ook dat contractje ondertekenen, dan was alles netjes opgelost. Helaas heb ik te veel arbeidsrecht kennis om daar in te trappen, al zijn er 100 mensen die het bij hun vorige werkgever wel gedaan hebben. Als zij in de sloot springen, spring ik er tenslotte ook niet achteraan.
Toen de vraag kwam wat ik dan wel kon, brak de hel helemaal los. Kort gezegd, als ik kon sporten, kon ik ook werken. Yeah right, dat ik 1 keer per week een warming up van 10 minuten en op een goede dag 6 minuten op een fiets volhoud binnen een uur, waarna ik half dood ben, wijst er echt op dat ik in staat ben om te werken. En dat ik een uur lang op een paard kan blijven zitten, is zeker nog veel duidelijker?
Verder was mijn functie inmiddels opgeheven, maar was er speciaal voor mij een functie gecreeerd als een soort receptioniste, waarbij ik de orders zou moeten opvolgen van de enige collega die ik totaal niet uit kan staan, aangezien die totaal blond is en niet kan rekenen. Echt iets om naar uit te kijken, dus.
Dit hele gezeik en gedreig duurde deze keer maar liefst 2 uur. Onder alle dwang ben ik uiteindelijk akkoord gegaan met 2 weken lang 3 keer een uur aanwezig zijn en dan per keer 15 minuten lichte werkzaamheden verrichten om vervolgens 3 kwartier te rusten.
En verder werd me dus min of meer verboden om te sporten of anderszins iets leuks of ontspannends te doen, want die energie moest ik maar in m?n werk stoppen, daar kon ik ook wel conditie mee opbouwen. Have a nice life?

Dat was het weer voor vandaag. Volgende stuk wordt door de meeste mensen als bizar omschreven, dus zorg dat je zit als ik weer gepost heb. :P

[Davina]

Hey Peetje..

Ik zag dat je vandaag weer online was geweest, dus ben er even voor gaan zitten, maar zie dat je hier niets meer geplaatst hebt..

niet dat ik op slecht nieuws kick ofzo, maar ik ben errrugg benieuwd naar je bizarre verhaal.. ;)

hmmm..ik kijk van de week wel weer even..

[Peetje]

Ben ik weer, met het vervolg.
Ik zag overigens dat ik hierboven 2 keer juli heb getypt in plaats van juni, maar ik neem aan dat dat wel duidelijk was.

Goed, ik had dus op maandag 23 juni een 2 uur durend ?gesprek? achter de rug, waarin ik behoorlijk onder druk werd gezet. Logisch dus, dat ik de dagen erna bar weinig energie had. Op de sportschool haalde ik zelfs de warming up eigenlijk niet. Heb een beetje half meegedaan en ben daarna op 1 van de apparaten neergeploft om uit te rusten. Paardrijden ging ook niet echt lekker. Ik had wel veel zin om te rijden, maar nauwelijks de energie om echt iets te doen. Toen het paard waar ik altijd op rij, schrok, verloor ik zelfs een beugel in hing ik zowat om d?r nek. En dat is me al jaren niet meer overkomen na een klein zijsprongetje.
De echte ellende kwam echter na m?n rijles? Ik stond met een zadel en hoofdstel in m?n handen toen er ineens iemand aan kwam lopen. Iemand die ik daar niet bepaald verwacht had en zeker iemand die ik absoluut niet wilde zien, zeker niet in m?n vrije tijd. Jullie raden het misschien al? Inderdaad, dat *piep* (vul willekeurige minder vriendelijke term naar keuze in) van m?n werk was me blijkbaar in m?n vrije tijd gevolgd!
Ze concludeerde (wederom) dat als ik kon paardrijden, dat ik ook 8 uur per dag kon werken, dat ze een half uur film van me hadden gemaakt die bewees dat ik wel kon werken en vervolgens verordonneerde ze dat ik de volgende ochtend om half 9 op kantoor moest zijn om te werken. Gelukkig had ik m?n hersens nog goed genoeg bij elkaar om madam te vertellen dat ik niet verplicht was om buiten kantoortijd met d?r te praten, waarna ze me nogmaals beval om de volgende dag om half 9 te komen werken.
Niet verwonderlijk dat ik daarna compleet instortte?
We hadden dus wel tijdens de les een meisje langs de bak zien staan die (dachten we) foto?s aan het maken was met een mobieltje, waarbij ze wel speciale belangstelling leek te hebben voor het paard waar ik op reed. Tja, het gebeurt wel vaker dat die ponymeisjes foto?s maken van hun lievelingspaard. Maar nee, dit was dus het dochtertje van dat *piep*mens die mij stond te filmen.

Terwijl ik dit typ, zit ik alweer een beetje over de rooie te gaan, dus ik ga later wel weer verder.

[Davina]

uhhh ja..dit gaat zekers te ver!! echt bizar gewoon.. :o

Kan je geen aangifte doen wegens stalken..?:P de hufters..

[Benedictus17]

Dat is gewoon ronduit kl*te! Ik ben zo blij dat ik pfeiffer heb en dat ik mensen dus niet zo zal behandelen wanneer ze het hebben.. Jeetje.. Ik snap niet hoe mensen zo kortzichtig kunnen zijn. :S

[Nine]

pff wat een *minder prettig* mens!

wat ik wel merk is dat ik van paardrijden lekker ontspannen ben, en zo kan ik toch iets aan sport doen helaas geen dressuur maar met freestyle vermaak ik me ook wel
maar paardrijden en werken is iets totaal verschillend.

[Peetje]

Ik bedenk me net dat ik nog ben vergeten te vertellen dat ik tijdens het gesprek op maandag ook nog te horen kreeg dat madam zelf 2 keer Pfeiffer had gehad en dat volgens haar als het niet meer actief in je bloed is, je genezen bent en het een kwestie is van conditie opbouwen. Kwam er dus op neer dat ik me eigenlijk gewoon ongelooflijk aanstel, niet moet zeuren en gewoon moet gaan werken, want ik ben helemaal niet ziek.
En om dan maar even de woorden van een hele goede vriendin van me te citeren:

Als je zo gezond zou zijn als zij zeggen, misschien dat ze dan ook kunnen verklaren waarom ik een van mijn beste vrienden zo weinig kan spreken omdat ze altijd kapot moe is?!?!

[xk.]

Ik bedenk me net dat ik nog ben vergeten te vertellen dat ik tijdens het gesprek op maandag ook nog te horen kreeg dat madam zelf 2 keer Pfeiffer had gehad en dat volgens haar als het niet meer actief in je bloed is, je genezen bent en het een kwestie is van conditie opbouwen. Kwam er dus op neer dat ik me eigenlijk gewoon ongelooflijk aanstel, niet moet zeuren en gewoon moet gaan werken, want ik ben helemaal niet ziek.
En om dan maar even de woorden van een hele goede vriendin van me te citeren:

Als je zo gezond zou zijn als zij zeggen, misschien dat ze dan ook kunnen verklaren waarom ik een van mijn beste vrienden zo weinig kan spreken omdat ze altijd kapot moe is?!?!

Heb een stuk van je verhaal gelezen, ga wel een keer alles lezen, maar nu niet..
maar echt vervelend allemaal.
en dat stukje hierboven, dat slaat toch nergens op!! je kunt toch nog gewoon moe zijn ookal is de pfeiffer uit je bloed!  :-\
zo stom dat mensen altijd denken dat ze het beter weten, terwijl hun niet eens kunnen weten hoe het is om pfeiffer te hebben.
naja, zij had het dan zelf 2 keer gehad, maar zal wel niet zo erg zijn geweest.. anders zou ze zoiets niet zeggen!

[Peetje]

Vannacht is helaas mijn oma overleden. Nog meer stress dus, die ik eigenlijk niet kan gebruiken. De komende dagen dus iets minder berichtjes van mijn kant, ik heb m'n schaarse energie nu voor andere dingen nodig...

Dag lief oma'tje...
20-10-1906  -  11-8-2008

[moos]

gecondoleerd.....

Heel veel sterkte de komende dagen....

Liefs Mo

[xk.]

Gocondoleerd en heel veel sterkte deze tijd!

[TIMMGTSI]

Dat is klote!

Gecondoleerd en sterkte!

[Benedictus17]

Gecondoleerd en heel veel sterkte.

(Niet bot bedoeld, maar wat is ze oud geworden zeg!)

[Davina]

Lieve Peetje..

Idd die extra stress kan je er nu echt niet bij hebben..probeer toch een beetje te slapen hoor..

Heel veel sterkte en ook de rest van je familie natuurlijk..

Liefs Davina..

[xk.]

bij ons in het dorp is vandaag een jongen van 17 overleden! :(
het begon met ziekte van pfeiffer paar weken terug maar hij heeft daarbij een ander virus gekregen, en dat virus at al z'n witte bloedcellen op.. en ze wisten niet hoe ze hem konden helpen.. en hij werd steeds zwakker enzo.. en nu is hij overleden!
kun je je toch echt niet voorstellen zoiets?! :(
Ik wist niet waar ik dit precies bij moest zetten.. wou er ook geen topic overmaken.. daarom had ik het hier maar even bij gezet...

[Sam]

bij ons in het dorp is vandaag een jongen van 17 overleden! :(
het begon met ziekte van pfeiffer paar weken terug maar hij heeft daarbij een ander virus gekregen, en dat virus at al z'n witte bloedcellen op.. en ze wisten niet hoe ze hem konden helpen.. en hij werd steeds zwakker enzo.. en nu is hij overleden!
kun je je toch echt niet voorstellen zoiets?! :(
Ik wist niet waar ik dit precies bij moest zetten.. wou er ook geen topic overmaken.. daarom had ik het hier maar even bij gezet...

jeetje wat erg!  :-[
17 jaar  :(
toevallig dat dat ook is begonnen met pfeiffer dan, kwam het ook door de pfeiffer dan of was het toeval?
nee dit kun je je idd niet voorstellen echt heel erg\!!

[xk.]

nee, was toeval ;)

[sahahanne]

hey Peetje, beetje laat nog maar heel veel sterkte & gecondoleerd!
Ik hoop dat je nog een beetje kan slapen, en relaxen.

Het komt allemaal wel weer goed. :)

[Marmar]

Sterkte meid! Ellende komt nooit alleen he!

[Peetje]

@ iedereen: Bedankt allemaal voor jullie lieve reacties. :D

Pfff, veel te lang geleden dat ik hier gepost heb. Nu dus maar weer een poging doen om op te schrijven wat er precies allemaal gebeurd is.

Inmiddels zijn we dus aanbeland op donderdag 26 juni. Dat weliswaar na een behoorlijk slapeloze nacht waarin ik diverse nieuwe martelmethodes heb bedacht. De wekker ging al om 7 uur, maar aangezien ik toch al praktisch niet had geslapen, kon dat het er eigenlijk al niet meer erger op maken.
Met de moed der wanhoop aangekleed en ontbeten en daarna de huisarts gebeld. Die had gelukkig gelijk om half 9 plaats, dus eerst daar maar naar toe, vergezeld van mijn trouwe taxichauffeur die gelukkig ook iedere nacht naast me slaapt. :P
Helaas kon m?n huisarts ook weinig aan de situatie veranderen, wat ik ook eigenlijk niet had verwacht, maar het is altijd wel fijn om te weten dat ze wat betreft m?n ziekte en ziekmelding achter me blijft staan. Verder kreeg ik een recept voor oxazepam om in ieder geval te kunnen slapen. Mijn commentaar dat ik niet van pillen hield, leverde een verwijskaart voor de fysiotherapeut op, voor ontspanningsoefeningen.
Toen weer naar huis, nog even de FNV gebeld voor wat goede juridische raad en daarna met de moed der wanhoop door naar m?n werk.
Ik zal het niet te lang maken, anders ga ik  me hier weer vreselijk druk zitten maken, maar het kwam er op neer dat ze nog steeds vond dat ik fulltime kon werken, ik dat ook met ingang van de volgende dag moest gaan doen en dat ze anders m?n ontslag aan zou vragen. Mijn verweer dat alleen de arbo-arts en het UWV bevoegd waren om dat te beoordelen, werd als niet belangrijk weg gewuifd.
Verder kwam ze weer met haar bewijs-filmpje aandragen, waarop volgens haar te zien was dat ik erg inspannend bezig was. En ze had er verstand van, want zelf had ze jaren paard gereden en d?r dochtertje reed ook al een aantal jaren met veel plezier pony. Ik weet dat er hier op het forum ook een aantal mensen paardrijden, en die weten, dat 2 rondjes draven om vervolgens 10 minuten te moeten stappen om uit te rusten, niet bepaald als paardrijden omschreven kan worden. Sterker nog, de gemiddelde beginner doet meer. :s
Gelukkig was m?n vriend zo verstandig om te concluderen dat we daar geen stap verder kwamen, dus zijn we opgestapt. Dat na nogmaals met ontslag en loonopschorting bedreigd te zijn.
Thuisgekomen verslag uitgebracht aan de FNV, en de politie gebeld om melding te maken van stalking, waarna ik m?n bed in gedoken ben. Diezelfde dag is er gelukkig nog een brief van de FNV verstuurd om te protesteren tegen de gang van zaken, dus het einde van de dag was nog wel een beetje positief.

En nu ga ik verder weer bankhangen, voordat m?n hoofd op m?n toetsenbord belandt?

[Davina]

Hey Peetje..

Hoe gaat het nou met je..? Al wat wijzer geworden wat werk betreft..?

Ik heb zelf ook vroeger jaren paard gereden en het maakt niet uit of het paardrijden, fitness of een andere activiteit is als je het aanpast naar je eigen niveau is het alleen maar goed voor je..ik merk nu zelf nu ik echt al een week m'n huis niet heb kunnen verlaten de muren op me af beginnen te komen en ik gesprekken met het meubilair begin te voeren dit ook niet echt goed voor je geestelijke gesteldheid is.. ;)

Sterkte weer even..

[Peetje]

Hopeloos he, je huis neit uitkomen? ik kan de muren hier ondertussen ook wel uittekenen en voer zeer interessante gesprekken met de katten.

Even snel een sprong in de tijd, aangezien ik even af moet reageren.

Ik zit inmiddels al 3 maanden zonder salaris, UWV-arts heeft geconcludeerd dat ik arbeidsongeschikt ben voor m'n eigen werk, arbo dringt nog steeds aan op Winnock en werkgever heeft het UWV laten beoordelen of ik dan misschien geschikt ben voor aangepast werk.
En nu komt-ie: de arbeidsdeskundige heeft in al zijn wijsheid geconcludeerd dat ik 6 uur per dag, dus 30 uur per week aangepaste werkzaamheden kan verrichten!
Stukjes uit het rapport:
Betrokkene heeft zich op 12 maart 2007 ziek gemeld in verband met vermoeidheidsklachten. Pardon? Toen liep ik al 2 dagen door te werken met een longontsteking!
Betrokkene is op 25 april 2008 op het spreekuur van de bedrijfsarts geweest. Klopt, maar inmiddels ben ik er al weer een keer geweest en dat rapportje heb ik aan de uwv-arts overhadigd!
Zie de medische rapportage gedateerd 11 september 2008. Waar medische rapportage, ik zie geen medische rapportage...
Reiken is licht beperkt. Pardon? Ik ben niet invalide!
Buigen is licht beperkt. Nog steeds niet invalide, al bestaat er wel het risico dat ik omval als ik buk terwijl ik duizelig ben.
Kan de helft van de werkdag lopen. Na ongeveer een half uur rustig wandelen begin ik te slingeren en te wankelen, dus zal ik dan nu maar vast omvallen?
Staan is licht beperkt tot ongeveer een half uur achtereen. Dan ben ik ook al omgevallen...

Verder wordt ook de diagnose Pfeiffer nergens genoemd, terwijl ik het met die arts nog specifiek over de verschillende antistoffen heb gehad. De conclusie dat ik 6 uur per dag kan werken, is getrokken zonder enige vorm van medisch onderzoek en er is zeker geen inspanningstest gedaan. Verder meen ik me te herinneren dat ik toch duidelijk heb aangegeven dat ik na een wandeling van 15 tot 20 minuten soort van uitgeput ben en rust nodig heb.
Kortom, het rapport klopt van geen kanten en ik heb dus al gebeld om erover te klagen. Die gaan me overigenss terugbellen, vandaag of morgen, dus ik ben benieuwd...

En tot overmaat van ramp heeft Winnock ook eindelijk besloten om een afspraak te maken, dus daar mag ik vrijdag om 9.30 uur op komen draven. Inderdaad, 's ochtends om half 10. Alvast welterusten...
Gelukkig heb ik inmiddels ook wat psychologische trucjes opgepikt en draait Winnock steeds hetzelfde verhaal af, dus ik denk dat ik dat wel aankan. Ik vrees alleen dat mijn favoriete stalkster er ook gaat zijn en die is totaal onvoorspelbaar en kraamt voornamelijjk leugens uit.

Ow, en ik heb gisteren contact gezocht met het CFS Centrum. Nu moet ik eerst een hele waslijst laten controleren, dus morgen naar de huisarts en een bloedprikformulier + verwijskaart regelen.

Zo, ik heb weer even af kunnen reageren...

[Mrmoves]

jemig, 3 maand zonder salaris, rapporten waar niks van klopt. wat ontzettend belachelijk allemaal!
En dan wordt de diagnose pfeiffer niet eens genoemt  :-\ Spoort lang niet.
ik hoop voor je dat het allemaal goed komt. if not gewoon door blijven klagen!
Succes!

[Davina]

Hi Peetje..

Het is fijn om weer wat van je te mogen lezen, maar hoe gek kan het nog worden..?

Hmmm..Winnock.....ik ben zo blij dat mijn arbo-arts zijn hersenen wel op de juiste manier gebruikt..ik zou niet weten hoe ik daar iedere dag naar toe zou moeten gaan zonder het gevoel te hebben last te hebben van 'overstekende lantaarnpalen' en elke ochtend trip de Goliath van Sixflags te moeten beleven..daarbij komt ook nog dat ik nog geen last heb van krankzinnigheid en me dus niet genoodzaakt voel een gesprek aan te gaan met een van die zwakbegaafde daar..

Je vraagt toch wel om een vergoeding voor het gebruik maken van het openbaar vervoer he..? al is het de taxi van je vriend..ik neem aan dat ik het draven niet letterlijk moet nemen.. ;) Wat heeft die stalkster daar dan te zoeken..? Ik neem aan dat er geen sprake is van een open zitting.. :P

CFS centrum zal je denk wel beter bevallen, alleen het invullen van die waslijst moet je ff de tijd voor nemen..1 ding scheelt, formulieren worden wel uitvoerig doorgenomen voor aanvang van het gesprek even ter vergelijking met Winnock, waar je alles voor jan joker invuld..haha

Succes met de UWV..

[Peetje]

UWV heeft nog niet terug gebeld. Ik geef ze morgen nog de kans en anders hang ik maandag daar weer aan de bel.

Ik zou ook niet weten hoe ik bij Winnock zou moeten komen, dus ben ik blij dat m'n vader meestal wel de tijd en zin heeft om voor taxi te spelen.
Ze wilden overigens een gesprek met de werkgever erbij, dus ben benieuwd waar het over zal gaan. Ik sta in ieder geval niet te trappelen om hun therapie te volgen (heb ik de energie niet voor :P ), al zal ik wel moeten aangezien je je reintegratie niet mag tegenwerken.
Winnock is onderdeel van Achmea en ik zit bij Achmea Arbo, dus die verwijzen met alle plezier onderling door. Helaas voor mij en vele anderen. :P

Ik ben inmiddels ook 7 buisjes bloed armer, nadat taxi-pappa me naar het ziekenhuis had gereden. Het ze me echt zo niet lekker dat ik steeds maar moet vragen of er alsjeblieft iemand me wil rijden. :s Zo kun je alles zelf en zo ben je hartstikke afhankelijk. Koken en een paar boodschapjes doen is zo ongeveer het enige nuttige wat ik nog kan.
De uitslag van de waslijst aan testen zal wel minimaal een week op zich laten wachten, maar er gebeurt in ieder geval weer wat.

[Peetje]

Goed, zorg dat je zit als je het volgende gaat lezen en berg alle eventuele moordwapens van tevoren op.

Vrijdag dus gesprek bij Winnock gehad. Zoals verwacht een hoop psycho-geblaat, waarbij de woorden "ik voel me hier niet prettig bij" werkelijk wonderen doen. Meneer dacht zelfs dat hij echt contact met me begon te krijgen en wellicht ook wel dat ik een begin aan het maken was om de muur af te breken die ik om mezelf heen heb opgetrokken. Mooi niet dus, hij blijft maar mooi aan zijn kant van de muur! Beetje eng naar mij gaan lachen en niet willen zeggen waarom. Engerd! (dit eventueel aan te vullen met minder vriendelijke termen naar eigen keuze)

Stalkstertje wil me heel graag bij Winnock hebben, dus moet ik gemotiveerd zijn, anders zijn de gevolgen zeer onaangenaam.
En verder heeft het UWV geoordeeld dat ik 6 uur per dag kan werken in aangepast werk, dus moet ik dat vanaf morgen ook daadwerkelijk gaan doen! En ook in dat geval moet ik braaf zijn en gehoorzamen, anders zijn de gevolgen zeer onaangenaam. En nee, ondanks mijn verzoek is er niet gespecificeerd wat onaangenaam precies inhoudt. M'n salaris houdt ze al in, en als ik eerdere dreigementen serieus moet nemen *kuch*, dan heeft ze ook al vervroegde WIA en ontslag aangevraagd. Dus wat blijft er dan nog over?
En verder kreeg ik natuurlijk de gebruikelijke vracht aan leugens over me heen, zoals dat ik tegen de arbo-arts had gelogen zou hebben en dat ik een vreselijke hekel aan al mijn collega's zou hebben. Nou moet je bij mij redelijk ver gaan om op de zwarte lijst terecht te komen, maar ik weet wel 1 persoon die zeker op de nominatie staat om daarop terecht te komen. Ook zou ik begin v/d week post van de arbo gehad moeten hebben over werkhervatting, die bij latere navraag bij de arbo er nooit geweest is, er was alleen een spreekuur uitnodiging terug te vinden en die heb ik ontvangen.

Al met al is dit alweer een behoorlijk lang en naar ik hoop niet te warrig verhaal geworden en zoals jullie wellicht zullen begrijpen ben ik door dat gesprek van ongeveer 3 kwartier plus het vooruitzicht aan komende week zo'n beetje aan het einde van mijn latijn. Ik weet niet wanneer ik weer kan posten, misschien later vandaag nog, maar komende week zal ik wel volledig uitgeteld zijn.

P.S. UWV heeft nog niks van zich laten horen. Heb vrijdag nog gebeld en nu zou ik echt uiterlijk maandag teruggebeld worden.

[Davina]

Ooooooo...ik kan me hier echt boos over maken!!! waarom denken ze dat ze het recht hebben om je je rust af te nemen die je nu juist zo nodig hebt en dat je je straks onnodig nog veel langer ziek voelt ??? ??? ???

Ik zie nog maar 1 oplossing: :P ram je auto dwars door de voorpui van je werk en zeg dat je in slaap was gevallen op het moment dat je hopeloos op zoek was naar een parkeerplekkie..haha
Je weet dan zeker dat je voorlopig niet hoeft te komen werken en je bent ff van al je frustraties af..

hmmm...maar goed, nu even terug naar de realiteit..je zit echt in een *piep*situatie en ik hoop dat er toch nog ondanks al het gepuch een gepaste oplossing voor je word gevonden..

Hou je taai..

[Peetje]

Ik was alleen nog niet van plan om m'n auto op te offeren aan dat stelletje idioten. :P

Jawel, ik ben even online en hoewel ik lichamelijk soort van half dood ben, hebben ze me er geestelijk niet onder gekregen. Het is 1-0 voor mij! :D
Heel in het kort wat er vandaag gebeurd is:
Braaf op tijd op kantoor verschenen, werk toegewezen gekregen wat volgens mij echt bezigheidstherapie was, te horen gekregen dat ik van 1 tot half 2 lunchpauze had, alleen en dat er wel iemand wat brood enzo zou komen brengen, ergens gedurende de ochtend in slaap gevallen, om ongeveer kwart over 10 wakker gemaakt met het nodige commentaar dat dat niet geaccepteerd werd, ik dus weer braaf verder gaan werken of wat daar voor door moest gaan. En nu begint het.
Om ongeveer 11 uur komt dat mens waar we al vele minder vriendelijke benamingen voor hebben verzonnen de kamer binnen met de mededeling dat ik moest stoppen. Dus ik vragen of ze dan ander werk voor me had. En toen kreeg ik de mededeling dat ik naar huis mocht. Dus ik vragen of ze dan even zwart op wit wilde zetten dat ik niet de volle 6 uur hoefde te werken. Dat zou ze doen, dus ik m'n jack aan trekken en nogmaals vragen of ze dan niet even dat briefje kon gaan schrijven.
Werd madam me toch kwaad. Ik moest m'n spullen pakken en het pand verlaten! Ik natuurlijk hardnekkig weigeren, ook toen ze me van m'n stoel probeerde te trekken. Uiteindelijk stond ik naast de open deur, was het welles nietes spelletje nog steeds gaande (Mijn pand uit! Zet dat eerst maar zwart op wit! enz.) en werd er een collega bijgeroepen. Die vond dat ik niet zo vervelend moest doen, waarop ik hem vertelde dat hij ook heel goed wist dat als ik het pand verliet, ik dan ontslag op staande voet wegens werkweigering zou krijgen. Beiden verklaarden vervolgens dat tijdens werktijd in slaap vallen ook werkweigering was en dat ik het pand moest verlaten. Ik weer weigeren en om een schriftelijke verklaring vragen. Er werd ook nog ergens gedreigd met politie bellen, waar ik natuurlijk geen probleem mee had. Afijn, uiteindelijk hebben ze met z'n 2-en m'n armen gegrepen en me letterlijk buiten gezet.
Dus nu staat er weer melding bij de politie.
En de definitieve overwinning kwam 's middags, vlak voordat ik even wilde gaan slapen. t Juffie belde om te melden dat ik toch geen ontslag op staande voet kreeg, dus dat ik morgen om half 9 weer aanwezig moest zijn.
En nog een positieve mededeling: ik was vanmiddag weer bij de huisarts om verslag uit te brengen en toevallig waren alle bloeduitslagen al binnen, dus ik heb een afspraak bij het CFS Centrum staan. Helaas pas in november, maar goed, het staat wel. :)