Mijn verhaal inc. symptonen en lapmiddelen

Gestart door Adriana, 12 juli, 2007, 11:59:11

Vorige topic - Volgende topic

0 Leden en 1 gast bekijken dit topic.

Adriana

Dag,

Ik weet inmiddels een week dat ik Pfeiffer heb, en heb besloten dat het wel zinnig kan zijn (nu ik de energie weer heb) om mijn verhaal met anderen te delen. Wellicht dat je symptonen herkend, of baat hebt bij dezelfde lapmiddelen als ik. Aanvullende info: ik ben 38 jaar, leef redelijk gezond, had een redelijke conditie, en heb bij mijn weten nooit eerder Pfeiffer gehad.

SYMPTONEN
- lymfeklieren onder kaak/in hals enorm opgezwollen (als in: kin lijkt verdwenen)
- gezicht helemaal 'puffig' / opgezwollen (zo'n opgezwollen kop als je ook wel hebt als je net wakker wordt,
   maar dan een factor erger)
- hoofdpijn
- oorpijn
- keelpijn
- moe / ontzettend veel slapen (oncontroleerbare, onstopbare dutjes-behoefte)
- drijfnat wakker worden (in de zin van: ik nat, al het beddengoed nat, (nachtelijke) douches nodig, uit nood maar gaan slapen op gigantische strandhanddoeken omdat die het zweet tenminste goed opnemen... En dat terwijl ik sauna's amper zweet!!)
- ontzettend duf/suf/brein-dood zijn, dingen als computeren/lezen: geen optie
- alle bestaande conditie is foetsie. Ontstellend hoe snel je moe wordt
- soms wat draaiierig
- niet echt veel honger
- niets smaakt meer normaal
- Misselijk bij minimale beetjes voedsel (een mok thee en een liga fruitkick sinaasappel reepje van 100 Kcal was het maximaal toelaatbare per maaltijd en dat kostte al moeite)
- waarschijnlijk: koorts (heb ik maar 2x gecontroleerd: 35,6 C en 37,6 C, net niet helemaal normaal dus).

GESCHIEDENIS
Een en ander begon met wat een griepje leek. Ik ben echter pas naar de huisarts gegaan, toen ik vond dat het wel heel lang duurde voor ik herstelde van dat griep-achtige iets.
Ik ben aangestoken door mijn ouders, die zelf ook al meldden dat het een nare griep was: ze hadden 2 weken nodig om grotendeels te herstellen en waren daarna nog zeker een week of 2 wat slapjes (en dat terwijl ze normaliter vrij snel herstellen). Mijn vader kreeg bovendien na een week nog een terugslag van een paar dagen.

Ik was dus niet erg ongerust dat het bij mij zo lang duurde voordat ik herstelde. Was niet ongerust dat ik van de 24 uur er 18 sliep. Ik dacht na een week of 3 wel hersteld te zijn (loopneus liep niet meer, hoofdpijn bijna weg, niets aan me te zien), maar in week 4 begon de keelpijn opnieuw op te zetten, was de hoofdpijn terug en kreeg ik een 'irritatie-hoestje' (stilzitten is OK, bewegen = hoesten). Ik dus toch maar naar de huisarts.

BLOEDTESTEN
De huisarts liet mijn bloed testen omdat mijn hals-lymfeklieren wat opgezet waren, en mijn keel minimaal rood was. Ik testte negatief voor alle Pfijfferachtige zaken, had een prima bezinking, werd als het ware 'gezond' verklaard (door de assistente die deze uitslag gaf).
Jammer alleen dat ik me met de dag beroerder voelde worden, en mijn keelpijn elke dag erger werd.
6 dagen na dat eerste huisartsbezoek belde ik dus terug. Ik vertelde dat ik wist dat ik gezond was verklaard, maar dat ik me erg beroerd voelde. De huisarts keek toen zelf naar de bloedtestuitslag, zag toen dat ik wel erg weinig witte bloedlichaampjes had, en zei dat ik de volgende dag maar langs moest komen.
De volgende dag bleek ik 'een werkelijk heel nare keelonsteking' te hebben (je kon de keelonsteking ruiken hoorde ik, maar ik kon dan ook al een paar dagen niet meer eten, zelfs vloeistof kwam amper door mijn keel heen). Ik kreeg 2 gram antibiotica per dag voorgeschreven, moest weer bloed laten prikken.

De antibiotica werd voorgeschreven in poedervorm zodat ik dat kon doorslikken, maar de apotheek had (natuurlijk!) alleen tabletten. Op zich geen ramp, maar bijsluiter en apotheker benadrukten dat ik de 4x per dag dat ik het spul moest innemen ik dit NA de maaltijd moest doen... En dat was wel een probleem!! (Ik heb op multivruchtensap en sterrenmuntthee geleefd). Hoe dan ook na 2,5 dag ging het slikken beter, na een de kuur van een week waren de keelklachten bijna weg, en kwam uitslag bloedtest nr 2 binnen. Dit keer testte ik wel positief voor Pfeiffer. Op dit punt was ik dus al een week of 6 ziek.

LAPMIDDEL 1
Toen ik de uitslag kreeg, werd me verteld dat het wel slim zou zijn extra ijzer te eten, omdat dit 'goed voor mijn bloed' zou zijn.

Dat doe ik nu: bij de Kruidvat hadden ze een potje ijzerlactaat (14mg = 100% ADH) en dat slik ik nu elke ochtend in combinatie met een time-released multi-vitamine tablet voor sporters (waar amper ijzer inzit). Ik heb de indruk dat dit wel helpt.

Nu, 1 week na de uitslag en antibioticakuur, lukt het me om in ieder geval de ochtenden wakker te blijven. Ook een bezoekje aan de supermarkt, of een (korte) wandeling door het park lukt weer (dit was eerder volstrekt uitgesloten!). 's Middags moet ik (afhankelijk van de ochtendactiviteiten: langer of korter) nog wel een middagslaapje doen. Gelukkig zweet ik daarbij niet meer zoveel. 's avonds lukt me vaak ook nog wel iets heel simpels te koken/opwarmen en eten, de afwas te doen, een film te kijken. Verder huishoudelijk gedoe als schoonmaken schiet er nog wel grotendeels bij in.

LAPMIDDEL 2
Ik heb ook ontdekt veel baat te hebben bij een drankje dat ik in een blender maak, en 's middags bij de lunch opdrink: een uitgeperste rode grapefruit mixen met een banaan en een goede scheut magere yoghurt. Dit smaakt ook nog eens OK (mijn smaak is nog steeds niet helemaal jofel) en drinkt makkelijk weg.

KOMISCH
Grappig is ook wel dat er bij de Blokker heel goedkope (euro 1,50) stappentellers te koop waren. Daar loop ik nu mee rond. Op goede dagen kom ik inmiddels aan de 9000 stappen, al worden die dagen meestal wel afgestraft de dag erna. De eerste dagen dat ik het ding omdeed kwam ik niet verder dan 3500 stappen. Leuk hoe je zo makkelijk je eigen herstel kunt zien. Geen idee hoeveel stappen ik maakte voor ik ziek werd, maar ik was wel redelijk actief.

Ik hoop dat iemand hier iets aan heeft. Herkenning is wel eens prettig weet ik uit ervaring.
Want Pfeiffer hebben is werkelijk ontzettend irritant!!!! Het feit dat je zo enorm snel moe (bijna: uitgeput) raakt, frustreert me echt enorm. Het doet me daarbij werkelijk niets dat ik naar het schijnt redelijk snel herstel. Ik voel me echt een spreekwoordelijke slak.

Mijn excuses dat dit zo'n lang verhaal is geworden!





Charouwerkerk

Vandaag is er bij mij bloed geprikt, omdat ik wel eens Pfeiffer zou kunnen hebben. Maandag hoor ik het. Als ik zo jou verhaal lees, zou het best wel eens kunnen. Alleen ben ik niet zo moe als iedereen beschrijft. Ben gewoon een beetje moe.
Ik heb veel aan je verhaal gehad. Heb wel wat symptomen herkend en ja natuurlijk hoop ik dat het gewoon een griepje blijkt te zijn, maar toch ga
ik wel zo vast naar het Kruidvat om het ijzerlactaat en vitaminepillen te halen. Dat kan sowieso geen kwaad en hoe eerder je begint, hoe beter het is.
Mijn man studeert acupunctuur. Misschien kan dat ook wat verlichting geven.
Groetjes en bedankt voor je verhaal,
Charlotte

Heleentje

Hallo,

Ik loop al 3 maanden met pfeiffer...2 maanden wist ik het niet , en heb mezelf gepusht om gewoon door tegaan, terwijl ik ook moe, dizzy , spierpijn, tintelingen enz  had en zelfs de simpelste dingen moeite koste...
Toen ik eindelijk wist dat het pfeiffer was, heb ik me eraan toegegeven...want dat hadden ervaren expfeiffer mensen mij  aangeraden. Dat toegeven was erg moeilijk, want in mijn hoofd wilde ik van alles....ik sport normaal 10uur per week...en dat opgeven zag ik echt als een ramp..
nu 1 na 1 maand rust gaat het iets beter!Heb ook bioresonantie therapie gedaan en het lijkt echt te werken! Ik heb niet meer gelegen sindsdien...
Woensdag ga ik weer....

Dus ikd dacht ik zet even iets positiefs op dit forum...!