Gevaar voor hervallen??

[Fjaril]

Hoi iedereen,

Enkele maanden geleden is de ziekte van pfeiffer bij mij vastgesteld en ik ben er een paar weken behoorlijk ziek van geweest. Het ging daarna beter maar ik had natuurlijk last van vermoeidheid, maar ook dat verbeterde al naargelang de weken voorbij gingen. Ik heb op internet heeeel wat negatieve dingen over deze ziekte gelezen, nl. dan het maanden of jaren kan aanslepen, wat ik wel verontrustend vind. Ik heb een tijdje slaap nodig gehad overdag, en dat is overgegaan toen ik meer eetlust - en dus meer energie - kreeg. Ik ben wel vlugger moe dan anders en moet dus langer slapen, en ik besef ook wel dat het van persoon tot persoon afhangt hoe lang je hier last van kan hebben, maar toch vroeg ik me af of jullie mij wat over jullie ervaringen kunnen vertellen over de kansen op het hervallen en het opnieuw last krijgen van zware vermoeidheid. Is het bijvoorbeeld sowieso af te raden in de eerste maanden nadat de ziekte is vastgesteld om te werken? (ik studeer nog en ik was van plan om in de vakantie een paar weken te werken in een bar). Het virus blijft wel in je lichaam zitten, maar kan je laten checken of de ziekte toch verdwenen is zodat je "genezen" kan verklaard worden?

[Elise]

Hoi,
Jij bepaalt of je klaar bent voor het werken of niet, en niet iemand anders. Al moet ik je wel even meegeven dat wanneer je je goed voelt, niet direct weer alles moet gaan doen! Want dat valt echt vies tegen! :(
En net zoals jij, weet ik een paar maanden dat ik weer (let op: weer, dus Pfeiffer kun je best vaker krijgen) Pfeiffer heb. En zo verstandig als ik ben, had ik gisteravond gewerkt. Niet dat het heel goed ging ofzo, maar hier kan ik best mee leven! :) Ik was verschrikkelijk moe, maar werken is wel eens iets anders dan in bed tv kijken!!!
Kortom: Luister naar je lichaam en je kunt altijd proberen om eventjes te gaan werken. Zo kun je even kijken hoelang je alles vol kan houden enzo!! Heel veel sterkte, hopelijk kun je flink wat geld gaan verdienen! ;)

[Fjaril]

het is iets dat men zelf moet aanvoelen, dat is waar. Maar ik ben inderdaad bang dat als ik ga werken als ik me beter voel ik daarna zal hervallen. Het is een superlastige ziekte waar niemand vat op lijkt te hebben. Zoals ik al elders op het forum las is het inderdaad nog beter om bijvoorbeeld een gebroken been te hebben dan Pfeiffer, daarvan weet je tenminste dat je na enkele weken in het gips hersteld bent, hier is het afwachten geblazen... nu ja, het is een kwestie van ermee leren omgaan zeker? :)

[Elise]

Ja, helaas wel! Succes nog met werken! :) Ik werk ook alweer met groot plezier!

[mschuit]

Ik zit een beetje met hetzelfde dilemma dus ik kan me je verhaal goed voorstellen.

Ik heb een jaar geleden Pfeiffer gehad/gekregen. Ik ben toen behoorlijk ziek geweest en daarna 2 maanden thuis en daarna rustig halve dagen gaan werken. Sinds januari heb ik een nieuwe baan, 40 uur per week, vergt veel reistijd en hard werken. (lange uren, fysiek geen zwaar werk). De laatste weken lijkt het wel alsof ik terug bij af ben. Ik slaap 's nachts weer slecht (tenzij ik iets neem om te slapen), ik ben moe, en aan het einde van de week ben ik zo moe dat ik op zaterdag moet slapen.

En daar zit wel een beetje mijn twijfel..... is de Pfeiffer terug (ik kan niet zeggen dat ik opgezwollen klieren heb ofzo), maar het slecht slapen (heel herkenbaar) en het constant moe zijn en geen energie meer hebben lijkt erg op vorig jaar. Aan de andere kant, is dit de periode van het jaar. Als ik tegen mensen zeg dat ik zo moe ben, krijg ik als antwoord, een hoop mensen zijn moe momenteel hoor. Ben ik gewoon moe van het harde werken en moet ik gewoon een stapje terugzetten? En verder me niet druk maken??? Ik vroeg me gewoon af, herkent iemand dit? En hoe ben jij ermee omgegaan.

Mijn eigen schuld is wel dat ik doorga tot ik er altijd bij neerval. Hetgeen vorig jaar ook geleid heeft dat ik het zo moeilijk gehad heb met de Pfeiffer. Ik kon gewoon niet accepteren dat mijn geest nog van alles wilde en mijn lichaam het opgaf. En daarbij 2 maanden thuis zitten als je er zo gezond uitziet. Als je de hele dag niks doet, dan zijn de kleine dingen die je doet niet zo vermoeiend meer.

Tja als ik het zo opschrijf, weet ik zelf wel dat ik het rustiger aan moet doen. Maar goed, herkent iemand dit verhaal, en hoe is het jou vergaan??

Dank je wel.

[Peetje]

De terugval kwam bij mij al snel, omdat ik door zo'n fijne arbo-arts terug aan het werk geschopt werd. Overigens wist ik toen dus nog niet dat ik Pfeiffer had, maar achteraf had die man de klachten toch moeten herkennen.
Ik werkte een paar weken 50% (4 uur per dag) en daarna opgebouwd naar 75% (6 uur per dag), wat ik dus niet lang volhield, met als gevolg dat ik weer volledig instortte. Pas een paar weken daarna is er getest op Pfeiffer.
Ik probeer nu heel goed op te letten dat ik niet over m'n grens heen ga, maar dat blijft moeilijk, want ook ik ben zo iemand die doorgaat totdat het echt niet meer gaat... E?n ding weet ik wel, ik wil niet nog een keer terug vallen. Nog een keer als zombie rondwandelen is iets waar ik totaal geen behoefte aan heb.