Ook Pfeiffer

[marijke.p]

Hay allemaal,

Ik ben Marijke en ben 17 jaar. Ongeveer 2 weken geleden kreeg ik ook te horen dat ik Pfeiffer heb. Ik ben daarna op internet gaan kijken wat Pfeiffer nou eigenlijk inhoud en hoe andere mensen Pfeiffer ervaren. Zo kwam ik hier op dit forum terecht en wil mijn verhaal ook wel kwijt :)


Minstens twee maanden terug werd ik een beetje ziek. Een griepje dacht ik. Ik had ook last van me oor maar omdat ik vroeger zo vaak oorontsteking had gehad dacht ik al helemaal aan een griepje. Was een beetje verkouden en had ook een beetje last van me keel, me klieren waren een beetje opgezwolen.

Na minstens twee weken was ik nog steeds ziek, en bleef ook doorgaan met de dagelijkse dingen. Zit nu in het examenjaar dus moest nu alles aan school doen.

Ik bleef deze klachten houden, maar werd ook steeds vermoeider en me lichaam voelde heel raar. Dit klinkt misschien een beetje raar maar zo was het ook. Ik voelde me heel raar in me lichaam, zou waarschijnlijk ook wel komen door de vermoeidheid maar ook me boten deden een beetje pijn.

Ik werd steeds vermoeider en alle simptonen bleven hetzelfde, niks veranderde. Dus maar op weg naar de huisarts en er werd een bloedtest gedaan voor Pfeiffer en nog wat andere dingen. Ik ben 4 dagen thuisgebleven want school was te zwaar. Die vrijdag ging ik weer naar school. Maar werd wel gebracht want, van beneden lopen naar boven om iets te pakken was al vermoeiend.
Ik ging die week daarop toch maar weer naar school om zo min mogelijk te missen maar het was wel erg vermoeiend.

We hadden ook een week vrij en dat was juist erg fijn want dan kon ik veel leren en was het allemaal wat rustiger. Nou dus niet... ik begon met ??n vak maar een naar half uur was ik al moe en viel al bijna in slaap. Eigenlijk viel ik in slaap en werd aan het einde van de middag wakker. Balen dus want, zo was me hele dag weg en kon ik niet meer leren. Dit ging dus een hele week door.

De bloedtest werd ook naar Arnhem gestuurd dus het zou nog wel even duren voordat we de uitslag zouden krijgen.

We hadden het er wel eens over van misschien heb je wel Pfeiffer maar ik dacht bij mezelf dat dat niet zo was, dat ik dat niet echt zou kunnen krijgen. Wel dom eigenlijk want iedereen kan het krijgen, maar heb meer dan 4 maanden een vriend en ja je drinkt wel eens uit iemands glas maar je denkt er niet zo erg bij na. Als je dorst heb vraag je een slokje.

Het was nu al meer dan ??n maand dat ik dit bleef houden. Ik werd soms ook best duizelig en had al meerdere malen overgeven. Had al meer dan een maand koorts of verhoging. Vaak 's avonds 39.0 graden, en in de middag zo rond de 38,0 graden. Het was erg vermoeiend steeds overgeven met barstende koppijn, weer naar je bed toe en erin kruipen, je lichaam voelt raar. En het ergste vond ik nog dat ik maar niet wist wat het was! Je voelt je zo rot en je weet maar niet wat het is.

Het duurde nu wel een tijdje maar ging toch naar school. Ik stond die ochtend, deed al een stuk langer om me make-up op te doen want dat koste al best wat moeite en werd ook wel eens benauwd. Eindelijk klaar en was beneden maar toen ging het weer fout. Weer overgeven. We zijn meteen naar de huisarts gegaan, me klieren waren erg dik, en aan ??n kant van me keel was het rood dus kreeg een antibiotica ( had er net ??n achter de rug voor me oor, maar nog ??n erbij kan echt geen kwaad :-\). Op de terug weg naar huis in de auto ging het ook mis. We moesten stoppen bij een tankstation en moest alweer overgeven. Ik voelde me rot en schaamde me ook wel weer. Het leek wel of het alleen maar gal was wat ik overgaf. Hup die auto weer in en naar huis me bed in. Heb even geslapen maar toen ik werd wakker werd moest ik alweer overgeven. Van 3 keer op een dag word je erg moe en ik was al zo moe.

De antibiotica was voor 14 dagen en die heb ik opgemaakt. Ik dacht dat het toen wel weer iets beter ging, maar toch niet. Klieren waren heel erg dik, en bleef vermoeid. Eten ging ook niet al te best, dus ik verloor ook al heel wat kilo's (en zoveel weeg ik nou ook weer niet).

Huisarts gebeld en die wist het ook niet echt meer, dus nog maar een keer bloedprikken op Pfeiffer en wat andere dingen.

Drie dagen later kreeg ik het te horen. Sja.. wat moet ik daar op zeggen. Grof weg gewoon : Kut !
Zit nu in het examenjaar en moet dit gewoon halen, wil ook gewoon uit kunnen blijven gaan en andere leuke dingen doen. Het is ook niet echt dat ik me er van weerhou. Heb dit weekend alweer een vol schema en ja ik weet dat het niet goed is, je moet naar je lichaam luisteren en veel rusten. Maar ik laat ook niet door Pfeiffer alle leuke dingen liggen.
Me vrienden reageren dan wel weer dat het vervelend is, maar zeggen ook iritanten dingen. Van zal ik je tas dragen ben je niet te vermoeid. En vooral ow maar ik heb ooit uit je glas gedronken. Kan me voorstellen dat je dat denkt maar dan had je er nu wel iets gemerkt.

Me ouders zijn een week op vakantie en ben nu met me broer alleen thuis dus er valt heel wat te doen. Vooral nu is het vermoeiend. Eerst een hele dag naar school (??n dag in de week naar school ook nog bijles) en dan kom ik deze week thuis, moet ik de vissen voeren, spullen opruimen, de was doen, eten halen, eventueel koken en ook nog aan school werken. Nu word het me wel iets teveel maar blijf gewoon door gaan.

Als ik lees wat sommige mensen niet kunnen door Pfeiffer en wie weet nog vemoeider zijn lijkt me echt vervelend. Ik vind het al vervelend dat ik zo moe ben, maar ik kan nog wel naar school en andere dingen, ook al lig ik dan wel uitgeput 's avonds op de bank. Sommige kunnen maar 2 ? 3 uurtjes wat en zijn dan al kapot. Lijkt me echt moeilijk om er mee om te gaan, alles hangt van je lichaam af.

Wow, ik wist niet dat ik zoveel zou typen en wie het leest hoeft het ook niet allemaal te lezen ;) maar vind het wel fijn om dit even van me weg te schrijven.
*Ik vraag me alleen wel af als je gewoon blijft doorgaan met de dingen die je doet en niet naar je lichaam luistert ook al ben je moe, of je dan iets kan overhouden van Pfeiffer?

Bedankt voor dit allemaal te lezen :) En voor iedereen heel veel succes met Pfeiffer. Ik hoop dat het voor iedereen allemaal wat beter word een een gezond leven verder!

Veel liefs Marijke

[demelza]

hallo ik heb ook pfeiffer en ben ook heel erg moe ik ga bijna niet naar school ik zit in brugklas. ik ben elke week wel een keer ziek. ik vind het niet leuk en jij denk ik ook niet. ik slik ook vitamine pillen, het help wel een beetje.