Mijn Pfeiffer

[kimmie]

Mijn Pfeiffer verhaal:

voordat ik de ziekte had, ging ik iedere zaterdag avond stappen vrijdags avond gezellig bij vrienden zijn. door de weeks naar school zaterdags overdag werken sporten door de week. Stil zitten kon ik niet, ik was creatief en zocht altijd gekke dingen op om te doen.

Ik moet bekennen dat ik geen "vaste relatie" type ben, maar de laaste tijd had ik een jongen gevonden waar ik me goed bij voelde en dan ook al zoon beetje 3 maanden bij liep. Voordie tijd wisselde ik graag van jongens. daarom was het ook erg raar dat ik juist op dit moment pfeiffer kreeg.

Mijn amandelen zijn altijd al gevoelig geweest, maar deze keer was erger. Donderdag ben ik naar de dokter gegaan, ze waren erg groot ik at toen alleen nog maar vloeibare dingen zoals vla en water. Ze heeft me laten testen op Pfeiffer. Vrijdag werd erger en heb ik antibiotica mee gekregen
Zaterdag was een hell ik had die nacht helemaal niet geslapen mijn keel deed zoon pijn ik kon wel tegen de muur oplopen, de antibiotica leek niet aan te slaan, daar stond 48 uur op.
Uiteindelijk ben ik dinsdag naar de dokter gegaan, mijn amandelen waren nu flink ontstoken er zat een dikke wittel aag onsteking op en ik had 5 mm om adem door te halen. ik was totaal uitgeput om dat ik meer dan een week niet gegeten had en haast geen drinken. Gelukkig ben ik toen naar het ziekenhuis doorverwezen en aan het einde van de dag werd ik geopereerd.

nu 2 maand later ben ik nog steeds ziek. Ik vind het verschrikkelijk! ik ga niet meer naar school. ik kan maximaal 3 uur op een dag iets doen. en daarna moet ik liggen. Geen discotheken, geen raare fratsen meer. Ik wil er alles aan doen om zo snel mogelijk weer beter te zijn, maar rust is de enige manier. En dat frustreerd mij enorm. Ik baal er ontzettend van, ik weet wel als ik weer beter ben, Ik alles uit het leven wil gaan halen. Maar tot die tijd me gedeist houden wat me enorm veel moeite kost.
als iets is duidelijk geworden dan is het dat je echt naar je zelf moet luisteren, als ik doorga wanneer eigenlijk moet stoppen. moet ik het die dag erna bezuren, en soms wel 2 of 3 dagen.

voor iedereen die getroffen is door pfeiffer, wens ik enrom veel sterkte!

[Claudia!]

heey kimmie!

idd balen ja dat je echt niks meer kan doen >:(.
jij ook heel veel sterkte ermee =)
kga nu zelf maar is de energie verzamelen om te gaan douchen :P :-[

xx

[Sjors]

Goh als ik dit zo een beetje heen en weer lees kom ik toch veel bekende dingen tegen.

Mijn advies wat ik wel meer gelezen heb, neem een goeie lange vakantie. Zelfs een 'feestvakantie' werkte bij mij, de eerste avondjes rustig aan, maar de laatste avonden kon ik weer pittig meedrinken en lekker lol hebben met m'n vrienden/innen die toen meewaren.
Ik heb wel een soortgelijke levensstijl, hoewel ik dan niet van kippie naar kippie hop, maar ik ga wel veel uit en doe veel
Alleen sinds m'n pfeiffer loop ik toch regelmatig weer terug op het oude grensje, dusja ik zou zeggen probeer voorzichtig te zijn met dat motto van alles eruit halen. Ik probeer het ook weer regelmatig maar loop vaak weer tegen de lamp (zoals nu).

Suc6 en sterkte x