Al een tijdje, nooit gemerkt

Gestart door Colin, 14 januari, 2011, 21:58:59

Vorige topic - Volgende topic

0 Leden en 1 gast bekijken dit topic.

Colin

Hoi beste leden!

Ik denk.. ik meld me maar aan.
De laatste tijd was ik sneller moe dan normaal, en dat terwijl ik rond maart 2010 gestopt ben met de opleiding Vrede en Veiligheid van Defensie.
Mn conditie zat redelijk goed, alleen de opleiding was toch iets te zwaar dan ikzelf dacht en ben ik uitgestroomd en de horeca ingegaan.
Dus sinds September volg ik de horeca opleiding BBL Gastheer, toen er nog niks aan de hand was.

Echter merk ik dat ik de laatste tijd heel snel moe ben, vaak al na een uurtje werken.
Ik zit dan 1 dag op school en werk 4 a 5 dagen.
Deze klachten heb ik niet serieus genomen en ben er maar mee door gaan werken, echter heb ik me zelfs een keer ziek moeten melden op school omdat ik echt zo moe was, en dat was niet omdat ik de dag ervoor had gewerkt.
Op het werk word ik op een gegeven moment ook echt enorm moe, maar dat mag ik niet laten merken.
Want ik vecht nu gewoon om mn baan te behouden omdat dit mn leerbedrijf is, en de baas staat echt op het punt me eruit te sodemieteren omdat ik steeds "te langzaam" ben.
Maar mn klachten nam ik ineens serieus, daarom ben ik dinsdag naar de huisarts geweest en heb ik alles uitgelegd.

De huisarts vertelde me dat ik niet onregelmatig moest gaan slapen, en zeker niet overdag. Daar was ik al achter gekomen.
Verder kreeg ik een bloedtest opgaaf waar ik me moest laten testen op; Hb/Ht/Leuko/trombo, differentiatie, natrium, kreatinine, egfr, ggt, alat, asat, ijzer, TSH, Glucose EN.... Epstein-Barr.
Een hoop dus, waarvan ik van 95% niet weet wat het inhoud, op dat laatste na.

Maar goed, ik moest dus 3 dagen wachten op de uitslag en vanmiddag heb ik gebeld met de doktersassistente voor de uitslag.
Ik bleek dus al enkele tijd met de ziekte van pfeiffer te lopen, maar ze wisten niet hoe lang.
Toen kwam er al een vraag in mn gedachten op van: waarom begin ik er nu pas last van te krijgen? (erg moe, af en toe keelpijn, periode's dat ik geen eetlust heb) Heb ik niet gevraagd overigens hoor.
Verder was er een allergie gevonden die onbekend was omdat ik daar dan weer niet op getest was.

En haar advies was: Luister naar je lichaam, als je niet meer kan, dan kan het niet.
Ja makkelijker gezegd dan gedaan. Ik werk in de Horeca, daar kan ik niet zomaar zeggen, H? ik stop ermee.

Mn baas wilt me er echt uitgooien als het kan, vandaag werd ik al eerder afgelost omdat ik ze zogenaamd de shit in hielp, terwijl ik het makkelijk aankon.
En in de zomer is het extreem druk in dat restaurant zeker met terras, ik weet niet of ik dat ga redden.

Ik heb mn mentor en stagebegeleider al gemaild maar krijg maandag mogelijk pas antwoord (als ik op school ben)
Zelf heb ik 2 banen, deze horecabaan dan en een schoonmaakbaan bij Hago van 10 tot 12 in het weekend.
Deze ga ik beindigen, want ik begin de zwaarte ervan te merken. Heb een schat van een baas daar die altijd voor me klaar staat en heel lief is, maar in mn vrije tijd ben ik ook heel druk bezig wat me ook veel energie kost.
Dus ik ben benieuwd hoe alles gaat lopen..

Wat is jullie advies eigenlijk? Hoe gaan jullie ermee om, of hoe gingen jullie ermee om toen je te horen kreeg dat je het had.

lied89

Hallo,

Mijn enige echte tip is luister inderdaad naar jezelf! Naar je lichaam?
Dat is heel erg moeilijk dat klopt, dat is ook mijn ervaring.
Ik zelf heb nu sinds februari 2010 pfeiffer en ben nu ook weer extreem moe! Ik heb het in het begin serieus genomen en ben minder naar school gegaan. Na de zomervakantie ging het beter en wilde weer meer gaan doen, ook zeiden de huisarts en internist dat ik weer meer moest gaan doen en dat deed ik, ik ben ook weer gaan sporten, maar toen ging het weer fout. Ik kreeg opnieuw een erge keelontsteking en werd daarna weer heel erg moe. Ik ben toen ook te ver doorgegaan omdat ik het ook druk had op school. Ik heb uiteindelijk in de kerstvakantie mijn keelamandelen laten knippen, in de hoop dat daardoor ook deels de vermoeidheid weg zou gaan. Maar ben nu weer extreem moe, wil graag naar school en moet ook stagelopen. Ik hou er niet van om achter te lopen met school. Maar weet nu dat ik echt rust moet nemen, hoe langer je ermee doorloopt hoe meer en hoe erger de klachten worden, als je tenminste niet voldoende rust neemt. Dus mijn tip is toch luister naar jezelf maar het moeilijke is dat mensen je soms niet begrijpen, zoals mijn mentor ze dacht dat ik na een week na mijn operatie al weer op school zou zijn en dat kan gewoon niet. Ik zou je baas uitleggen dat je echt ziek bent en misschien moet school contact opnemen met je stage. Als je mentor je tenminste wel begrijpt, anders heb je er ook niks aan?

Groeten

Colin

Inmiddels heeft mn stagecoordinator me terug gemaild en gaat hij het serieus aanpakken.
Hij heeft iedereen ingelicht en zal een plan van aanpak maken hoe ie alles zal gaan doen, dus dat hoor ik maandag allemaal wel.

Is het niet zo dat mensen direct vooroordelen hebben over iets? Bijvoorbeeld Pfeiffer dus, dat ze denken Oh die is direct moe, oh die en dat etc.
Of is dat tegenwoordig niet meer zo?
Daarom ben ik ook voorzichtig met het vertellen ervan.

Mn 2e baan (schoonmaakbaan) ga ik definitief be?indigen, moet nog even een brief maken omdat ik mn baas in het weekend nooit zie.
En ja.. qua school ik heb geen idee hoe nu verder, want ik moet wel mn minimum aantal uren halen.

Bedankt voor je reactie trouwens!

lied89

Fijn, dat je stagecoordinator dit serieus gaat aanpakken!
Mensen hebben heel snel vooroordelen, ja dat klopt. Gelukkig doet niet iedereen dat maar er zijn mensen die dat wel doen.
Vorig jaar had ik een ontzettend fijne mentor, die mij geloofde, ben normaal altijd op school, maar sinds pfeiffer dus minder.
Ik heb helaas dit jaar een mentor die me niet gelooft, ze gelooft niet dat ik nog ziek ben...
Als je tegen iemand zegt ik ben moe, dan denken ze ach wat is nou moe. Maar dat kan ook heel erg zijn echt waar! Dus kijk uit met wat je doet en doe vooral in het begin niet te veel en ga het opbouwen, hoe lastig het ook is.
Het lastige is ook dat je een studie, werk hebt waar je veel bij moet staan.
Ik doe apothekersassistenteopleiding en loop 1 dag in de week stage en dat is al supervermoeiend, je moet de hele dag staan en dat is niet echt bevordelijk voor je benen, maar goed.
Beterschap en hopelijk duurt bij jou pfeiffer niet zo lang als bij mij!

Groetjes

Colin

Woensdag heb ik een stagegesprek (stond al eerder vast) met begeleider, leermeester en de baas, dus dan komt het ook naar boven.

Maar hoe bedoel je met opbouwen? Ik ben nu namelijk juist aan het afbouwen..


Peetje

Tja, vooroordelen... Je kunt er helaas weinig aan veranderen. De meeste mensen weten wel dat je van Pfeiffer moe wordt, maar hoe erg dat kan zijn, verschilt van persoon tot persoon. En dan zijn er ook nog de mensen die roepen dat iedereen toch wel eens moe is.
Helaas is het enige wat helpt, rust houden. En in het ergste geval heeft dat tot gevolg, dat je dit schooljaar over zult moeten doen.
Luister naar je lichaam en leer je grenzen kennen, want als je die blijft overschrijden, hou je alleen maar langer last.
En als het weer beter lijkt te gaan, niet gelijk weer vol er tegen aan gaan, maar rustig opbouwen.

lied89

Ik snap dat je nu eerst moet afbouwen... Je moet nu echt rust nemen en als het beter gaat, zoals Peetje beschrijft, langzaam opbouwen en niet tegelijk alles weer willen doen. Want dan gaat het weer fout net als bij mij. Dus denk niet gelijk het is over nu kan ik alles weer aan, maar bouw het rustig aan op. Dat is ook wat ik ermee bedoelde.
En succes woensdag met het gesprek!

Colin

Aha. Bedankt voor jullie reactie's.
Kan het kloppen dat het zomaar kan toeslaan? Want de laatste tijd dwaal ik achteruit, na 11u slapen bijv. nog steeds moe, vaker last van mn keel?

Ik heb godzijdank het geluk dat ik maar 1x per week naar school ga, dus die ene dag is dan gewoon even mn schouders eronder zetten en scherp blijven.
Want ik wil het schooljaar wel graag afmaken.


lied89

Ja, het kan ineens weer toeslaan. Bij mij is het begonnen met dikke lymfeklieren in mijn nek en lichte koorts en was een klein beetje moeier dan normaal, maar had ook stageweek dus dacht dat het daardoor kwam. Na de stageweek kreeg ik een keelontsteking en daarna begon de echte vermoeidheid... Na de zomervakantie ging het beter, twee maanden geleden een keelontsteking gehad en toen ging het bij mij ook weer achteruit. Het kan dus ineens toeslaan ja, dat is althans mijn ervaring, dat schijnt bij iedereen anders te zijn.

Ik zou het toch rustig aan doen met school, dat is moeilijk ja. Ik wil ook mijn studie halen maar kan nu onmogelijk stage lopen hoe graag ik de uren ook bij zou willen houden. Ik doe voor school enkele opdrachten thuis, zodat ik minder naar school hoef, weet niet of dat op jou school ook mogelijk is maar misschien kun je dat overleggen met school.

Peetje

Het verschilt inderdaad van persoon tot persoon, maar die vermoeidheid kan inderdaad van de ene op de andere dag toeslaan. Bij mij zat de vermoeidheid er eigenlijk al voor de keelontsteking, maar ik had daarvoor dan ook een longontsteking en een gewone griep gehad. Alleen ging die vermoeidheid maar niet weg en tegen alle verwachtingen in, bleek het toen toch Pfeiffer te zijn.

Pas wel op met die ene dag per week naar school. Hele week rust en een dag je schouders eronder kan betekenen dat je je vooruitgang gelijk weer teniet doet.
Ik snap heel goed dat je dat schooljaar wilt halen, maar je gezondheid is echt belangrijker. :)