Argh! Ik ben het zat!

Gestart door Peetje, 12 november, 2007, 19:11:32

Vorige topic - Volgende topic

0 Leden en 1 gast bekijken dit topic.

Peetje

Ik ben echt zo blij met jullie lieve reacties steeds, al ben ik momenteel zo moe dat ik er emotioneel van wordt. Maar goed, dat heb ik de hele dag al als er iemand aardig voor me is.

Ik ben afgelopen maandag bloed gaan prikken. Ritje van een kwartier heen en een kwartier terug, plus natuurlijk de tijd om naar het ziekenhuis/bloedafname te lopen en weer terug naar de auto te lopen. Was eigenlijk al te veel, ben de rest van de dag tot weinig meer in staat geweest...
Uitslag zal er begin volgende week wel zijn, maar ik ben toch van plan om vrijdag al even te bellen of er al iets binnen is.

Verder heb ik weer een verkoudheids- of ander virus te pakken. 'k Had gisteren al het idee dat er iets niet lekker zat, steeds niesen en af en toe hoesten en bij geringe inspanning (als in naar keuken lopen en drinken pakken!) kreeg ik hoofdpijn. Vanochtend werd ik wakker met keelpijn en in de loop van de dag steeds erger wordende hoofdpijn. En m'n nek doet zeer, net of ik verkeerd gelegen heb, maar dan zou het vrij snel weg moeten gaan en dit blijft. Verder weet ik vrij zeker dat ik koorts heb. Kwartiertje geleden Ibuprofen ingenomen en dat helpt een klein beetje, maar ik zit nog steeds te twijfelen of ik wel zal gaan paardrijden. Heb wel zin om te rijden en de buitenlucht doet meestal wel goed, maar ik ben zo verschrikkelijk moet, gammel en lamlendig dat het eigenlijk beter is als ik in bed duik...

En tot overmaat van ramp ontdekte ik, toen ik begin van de middag m'n pc aanzette om wat afleiding te hebben, dat m'n baas me een mail had gestuurt om me uit te nodigen voor een 'voortgangsgesprek inzake mijn ziekte'. Vanochtend om 9 uur!
Tja, tegen de tijd dat ik enigzins wakker ben, is het eerder 12 uur dan 9 uur, maar dat willen ze maar niet begrijpen. Dus ik nog braaf een excuusmail terug gestuurd met nogmaals uitleg over Pfeiffer en het verzoek om het gesprek later te houden, als ik wat meer hersteld was.
Ik durf nu Outlook eigenlijk niet te openen, ben bang dat er weer een dreigbrief inzit op straffe van inhouding van salaris enzo. Kortom, dat kan er ook nog wel bij, maar ik kan het er eigenlijk niet bij hebben...

moos

Oh wat een gedoe toch...... Zo loopt het nog uit op een arbeidsconflict en dat kun je er helemaal niet bij hebben !! Kun je niet bij ??n of andere instantie aankloppen als het zo blijft gaan ? Ik zou zo even niet weten waar, maar er zal toch wel iets zijn. Misschien is er iemand anders die weet waar je terecht kan.

Hoe lang zit je nu ziek thuis ? Ik bedoel loop je al tegen je jaar aan ? Dan kun je naar het UWV (zo heet dat toch ?), die kunnen misschien meer doen om je te helpen. Wie weet tref je daar iemand die meer verstand heeft van de Pfeiffer en meer inlevingsvermogen heeft !!

Rot he dat je elke verkoudheid en virus oppakt. Kan er ook allemaal nog wel bij...... Je voelt je al rot en dat maakt het alleen maar erger.

Ben deze week weer naar de Arbo geweest. Was heel positief (daarom vind ik het zo sneu voor jou, bij mij gaat het wel goed met de arbo en bij jou niet......), kreeg te horen dat de bedrijfsarts helemaal niet had gezegd dat ik mocht gaan uitbreiden. Ze stond dus niet helemaal positief tegenover die 9 uur, al vind ze het wel goed dat ik het probeer !! Heb gezegd dat ik er mee stop als het echt niet meer gaat. Misschien moet mijn lichaam even wennen aan de extra inspanning en gaat het over een poosje weer beter. Ik lig in ieder geval elke avond alweer om half negen op bed. Het liefst lag ik er eerder in maar probeer een beetje streng voor mezelf te zijn.....

Peetje, van mij krijg je een digitale knuf en als je weer wat kwijt wil, schrijf het maar op, hier of in een PB !!

Liefs Monique

Peetje

Voel me inmiddels iets beter, geen koorts meer en keel- en hoofdpijn zijn iets minder. Gisteren toch maar niet gaan paardrijden, vandaag wel een paar boodschappen gedaan, dus toch wat frisse lucht gekregen.

Bij de arbo staat 10 mei als eerste ziektedag geregistreerd, maar in feite ben ik sinds die longontsteking in maart niet meer 100% aan het werk geweest, meeste was 75% oftewel 6 uur per dag.

Pas na 2 jaar ziekte komt het UWV oftewel de WIA om de hoek kijken. Er is wel de mogelijkheid om een zogenaamd deskundigenoordeel aan te vragen bij het UWV, maar per formulier kun je maar 1 concrete vraag stellen en er speelt op het moment zo veel, dat dat niet in 1 vraag samen te vatten is. Bovendien kost dat me dan 50 euro en die hou ik liever zo lang mogelijk in m'n zak of geef ik uit aan iet leuks. En het oordeel is niet bindend, je kan er bezwaar tegen maken en tegen in beroep gaan.

Laatste voortgangsverslag van de arbo stelt dat ik niet in staat ben mijn werkzaamheden te hervatten en ik heb nog steeds geen nieuwe oproep gehad om op het spreekuur te verschijnen. Op zich vaag, omdat de controleur aangaf dat er een afspraak gemaakt zou worden.

@ Monique: Ik vind het heel fijn dat jij gelukkig wel een begrijpende arboarts hebt, al pushen ze je op je werk dan wel om meer uren te gaan werken. Hopen dat het oordeel van de arbo enige indruk op ze maakt en ik hoop natuurlijk dat je het volhoudt om die 9 uur te blijven werken. :)

Peetje

Nog niet alle uitslagen waten bekend. B12 is iets te laag, zou tussen de 130 en 200 moeten zijn en was 128. IJzer en schildklier enzo waren allemaal goed. Virustests zijn doorgestuurd naar een ander lab, dus die zijn er waarschijnlijk begin volgende week.

Ow, en ik heb m'n loonstrook binnen. Baas heeft dreigement waargemaakt, er is op m'n loon gekort. *vloekt*

Erik35

Sorry hoor ....... maar dat kan ie toch nooit niet maken.!!!!
Je hebt recht om in de ziektewet te zitten ...... sla je cao er op na voor hoeveel % je baas je zou moeten uitkeren.
Mijn cao zegt dat ik minimaal 2 jaar 100% moet blijven worden uitbetaald, mits er ik zelf natuurlijk met mijn pet naar gooi en niets doe ter verbetering van je gezondheid (zover je daar zelf invloed op heb).
Laat het er niet bij zitten ..... hoe vermoeiend de strijd ook is ..... stuur in ieder geval een brief naar je werkgever en de arbodienst dat je het er niet mee eens ben ...... alles wat je nu op papier heb, kan je later alleen maar helpen.
Neem desnoods contact op met de uwv of een vakbond waar je bij bent aangesloten.
Of beter nog ..... zet iemand erachter aan die verstand van zaken heeft op dit gebied.

Sterkte...... enneh ....... houd vooral je zelf goed op de rails.
Geld blijft nog steeds maar geld, en eerlijk gezegt heb je op dit moment toch geen puf om er veel van uit te geven.

Groetjes Erik   
Mijn dagen zijn nooit gevuld met ledigheid:ik recreer, pauzeer,wissel dat af met uitrusten en vervolg met ontspanning en relaxen.
En als me dat allemaal teveel wordt,doe ik gewoon even niks......

Peetje

Ik hval niet onder een CAO en ben zelf loonadministrateur, dus ik weet heel goed dat ze dit niet kunnen maken.
Ik heb vandaag m'n hele 'dossier' gekopieerd. De FNV mag het nu verder afhandelen, dan hoef ik er tenminste geen energie meer in te steken. Ik had vorige week al een aangetekende brief gestuurd dat ik het niet eens was met het voornemen om op mijn salaris te gaan korten, maar dat heeft blijkbaar geen indruk gemaakt. En ik heb niet de energie om een moker te pakken en door een plaat gewapend beton heen te breken.
Geld blijft inderdaad maar geld, maar dat neemt niet weg dat ik wel wil hebben waar ik recht op heb.

Overigens, de ziektewet zoals jij het bedoelt, bestaat al jaren niet meer. De ziektewet is er nu alleen nog voor zieke uitzendkrachten en dingen als orgaandonatie en zwangerschap.[/beroepsdeformatie]

Peetje

Kleine update:

Alle bloeduitslagen waren binnen, virustests allemaal negatief, dus ik heb in ieder geval niet ook nog CMV. B12 was zo minimaal te laag dat daar niet op behandeld wordt. Extra gezond eten en dan moet het weer in orde komen.

moos

Hoe hoog (of laag) was je B12 dan ? Anders even navragen hoor, want mijn huisarts vond de mijne goed en de internist vond hem wel laag !!

Later meer, nu moet ik naar bed anders kom ik morgenochtend nog moeilijker uit dan het altijd al is en ik moet de kids naar school brengen....

Groetjes Monique

Peetje

B12 was 128 en moest tussen 130 en 200 zijn. Hoe ligt de norm bij jouw internist?

Ik heb vandaag maar weer eens de arobdienst gebeld, waarom ik nog steeds niks van hun gehoord had, geen telefoontje, geen uitnodiging om op het spreekuur te verschijnen, niks. De persoon die eigenlijk mijn contactpersoon is, was vrij, maar een collega vond het ook heel vreemd. Er was wel een afspraak ingepland geweest, maar die was geannuleerd. Heel vaag dus...

Davina

#49
Hey hallo..

Nou heb weer jullie (Peetje en Moos) verhalen gelezen en er zit jammer genoeg niet echt verbetering in..

Wel even wat B12 tabletten gaan slikken hoor..die van mij was ook iets te laag en is door de tabletten nu wel goed..(Gewoon bij de apotheek te verkrijgen)

Zelf heb ik ook weinig positiefs te melden..

Heb me 2 weken geleden helemaal ziek gemeld, moet er niet aan denken om nog 1 dag vroeg op te moeten staan en meteen door naar m'n werk te moeten en vervolgens me de rest van de dag te beroerd te voelen om nog iets te moeten doen..de Arbo gaf me hier gelukkig gelijk in. Dit mede denk ik door een afwijkend bloeduitslag een week eerder: leucocyten en lymfocyten waren verhoogd en dit kan duiden op een virale infectie. En ja ja ik heb een bel afspraak met de arbo arts kunnen regelen!! :P

Moest alleen wel voor een second opnion naar de internist en daar ben ik inmiddels vorige week geweest..er is bloed afgenomen, urine ingeleverd en een thorax foto gemaakt..morgen moet ik terug voor de uitslag. Dit maal een betere tijd vorige week om 09.00 voelde ik me niet al te best en de internist vond mij depri op hem overkomen..heb hem verteld dat ik niet vrolijk word van de tijd en dat ik het beetje energie wat ik heb graag beter besteed..

Heb nieuwjaarsnacht gelukkig ook mogen meemaken. Kreeg uiteraard in de namiddag allerlei klachtjes waaronder maagpijn. Slapen lukte natuurlijk ook niet die middag en verwachte om 17.00 de visite..rond 21.00 dacht ik echt dat ik naar bed moest en de visite alvast een fijn uiteinde kon gaan wensen en de mededeling dat de laatste die weg gaat de deur wel goed op slot moest draaien.
Maar het is helemaal goed gekomen dankzij de contraeu..
Yes..eindelijk een noodoplossing gevonden hoe meer je neemt hoe minder de steken..

Heb vorige week weer echt een te gekke verjaardag mogen mee maken..de vraag hoe gaat het met je? doe ik altijd af met: 'goed'.....maar ja dan komt die 2e vraag: je werkt dus weer???....argh.......en als ik dan het hele verhaal voor de visite moet gaan uitleggen en de 3e vraag luidt dan: waarom gaan we niet samen sporten??? Ik denk dat ik de volgende keer maar zeg dat ik helemaal de weg kwijt ben, is even zien wie dan de 3e vraag steld..haha

Sterkte weer even..




Davina

Nog even een tip:

Ze raden waarschijnlijk aan om vitamine B complex te slikken. Hier kreeg ik erge maagklachten van.

Je kan dan het beste supradyn extra forte gaan slikken je moet dan alleen de obstipatieklachten voor lief nemen.. ;)

moos

Hoi Peetje,

Afgelopen dinsdag naar de internist geweest, maar nu pas de energie om mijn verhaal te doen.

Allereerst over de B12. Deze was nu 190 en dat was goed. Mijn maag is ook in staat om de B12 op te nemen dus mijn klachten komen volgens hem niet daarvan.
Had wel een sluimerende blaasontsteking en daar heb ik een kuur voor. Ook daar komen mijn klachten niet vandaan.

Mijn andere bloeduitslagen waren ook allemaal goed, dus waar heb ik dan die hele waslijst met klachten van ??? Van de Pfeiffer !!!
Ik dacht dat ik van mijn stoel viel en barstte gelijk in tranen uit. Dat kan toch niet ? Ja hoor, ik zit dus in de nasleep van de Pfeiffer,  want hij is inmiddels wel passief. Ik moet goed naar mijn lichaam luisteren want de nasleep kan net zolang duren als de actieve fase en misschien wel langer. In iedergeval stel ik mij niet aan. Nee, al denken een hoop mensen dat ik eerder depressief ben, nee hoor zei hij, al zou je er wel depressief van gaan worden.

Zo stond ik weer buiten.....

Nu houd mij ??n vraag bezig en dat is dat mijn waslijst aan klachten begonnen is in het najaar van 2005. Zal ik dan al zolang Pfeiffer hebben ?
Heb het ziekenhuis gebeld en nu kan ik maandag iemand bellen die mij verder kan helpen met het beantwoorden van die vraag, want ik heb geen vervolgafspraak meer staan bij deze internist.

Het gevoel dat er meer is, gaat maar niet weg. Had zo'n hoop dat er iets anders was wat wel te behandelen zou zijn. AL zou ik me dan maar de helpft beter gaan voelen !!!

Gelijk mijn teamleidster op de hoogte gesteld en die riep op mijn verhaal gelijk al, oh uitzieken en opbouwen !!!!!
Gelukkig moet ik dinsdag naar de bedrijfsarts en dan maar eens luisteren wat die te zeggen heeft......

Heb inmiddels een afspraak gemaakt bij een haptonoom en maak er volgende week ook eentje bij een homeopaat die mijn vriendin goed geholpen heeft. Zien of dat me een beetje gaat helpen.

Hoe is het inmiddels met jou sores Peetje ? Al wat wijzer over dat UWV ? Mijn internist hield zelfs een waarde aan van 125, dus dan zit jij ook nog (net) goed. Ik ben inmiddels begonnen met Supradyn, daar zit ook B12 in, dus wie weet wat dat gaat doen.

Ga zo mijn kindjes van school halen en dan naar de zwemles. Manlief is werken, maar heeft gelukkig wel de auto achtergelaten anders moest ik fietsen.
Na het zwemmen is het koken, afwassen, kinderen douchen en naar bed helpen. Mootje ligt dus om half acht ook in bed !!!!!

Peetje, een digiknuf van mij en tot mails,

Liefs Mo

Ps mocht er iets niet duidelijk zijn, gewoon vragen, want mijn hoofd wil altijd sneller dan dat ik kan typen......

Peetje

Allereerst over de B12, de huisarts heeft alleen maar aangeraden om extra dingen te eten waar B12 in zit, dus eieren, rundvlees en melk. Verder ben ik de firma Davitamon maar gaan sponseren, ook multivitaminen, dus ik hoop dat dat helpt.
Als iemand aan mij vraagt hoe het met me gaat, zeg ik meestal: "moe, maar dat ben ik al maanden" of "naar omstandigheden redelijk". Vreemd hoe snel sommige mensen lijken te vergeten dat je ziek bent.

@ Davina: Fijn dat de arobdienst achter je staat. Ik hoop dat het inmiddels wat beter gaat? Heb je de uitslag van alle onderzoeken al? Ik hoop dat je je inmiddels wel weer een beetje beter voelt. :)

@ Monique: Frustrerend he, dat alle bloeduitslagen goed zijn maar je je toch zo rot voelt? Je zou er inderdaad depressief van gaan worden. Ik ben op zich wel blij dat ik verder niks (ernstigs) mankeer, maar ik had toch stiekem gehoopt op iets wat wel te behandelen was, maar helaas, de ellende komt toch van de Pfeiffer. Wel positief dat het bij jou niet meer actief is, maar die nasleep is net zo goed een ramp...

Ik ben dus begin deze week gebeld door iemand van het UWV, die in de veronderstelling was dat zowel ik als mijn werkgever een deskundigenoordeel hadden aangevraagd. Ik heb helemaal niks aangevraagd, maar m'n baas had blijkbaar op het formulier aangekruisd dat zowel de werkgever als de werknemer niet genoeg reintegratie-inspanningen verrichten. Getuigt wel van zelfkennis van zijn kant. (A) Verder heb ik niks meer gehoord, maar ik neem aan dat ik nog wel een keer een oproep van een arts zal krijgen. Op basis van 1 telefoontje kunnen ze toch geen oordeel vellen, lijkt mij.
Van m'n baas en de arbodienst heb ik niks meer gehoord. Volgende week die arbo toch maar weer eens bellen.

Gelukkig gaat het inmiddels heel langzaam aan een beetje beter met me. De boodschappenkarretjes zijn er weer alleen voor de boodschappen en niet meer om te voorkomen dat ik midden in de supermarkt onderuit ga. Ik ben nog wel moe na even wat boodschappen doen, maar niet meer zo vreselijk uitgeput als een week geleden.
Ik ga al een paar dagen 's middags even een stukje wandelen met de kat. Ja, inderdaad, met de kat. Meestal loopt-ie netjes met me mee, maar vanmiddag ontdekte hij blijkbaar iets interessants midden in het plantsoen en besloot om niet meer op mij te reageren. Het is nu 7 uur en hij is nog niet terug, dus zo toch maar even buiten gaan zoeken en hopen dat-ie terug is voordat m'n vriend thuis komt. (die is vanavond laat, zul je altijd zien en 't is eigenlijk zijn kat...)

Zoals altijd ben ik weer erg blij met jullie reacties. :) Het is altijd fijn om te weten dat er in ieder geval nog iemand intresse heeft voor onze ellende.

Davina

#53
Hey..

Het is weekend en erg mooi weer en mijn partner is ook vrij..maar ik voel me sinds gisteravond weer behoorlijk beroerd, erg duizelig en alles doet me zeer..kortom het wordt weer een leuk weekend..

Ik werk dus sinds 3 weken helemaal niet meer..(1x p/wk wel de financ.admin.) en het ging in eerste instantie een stuk beter met me. Ik kon zelfs een keer 's avonds mee bowlen met vrienden. En had dus goede hoop dat het nu op z'n beloop zou komen, maar mooi niet dus..dit is dus voor mij weer een behoorlijke tegenvaller en heb het gevoel dat ik straks in tranen uit zal barsten.....

Verder heb ik het 2 weken volgehouden om geen neusdruppels te gebruiken, maar de volgende verkoudheid diende zich alweer aan, dus ben weer volop aan het sprayen om geen hoofdpijn te krijgen.. :(

Ben dinsdag voor de uitslag bij de internist geweest en alle uitslagen lagen tussen de normaalwaarden..alleen m'n AST (anti streptococcen titer) gaat op en neer..ook mijn leucocyten en lymfocyten waren weer normaal. Kan wel kloppen, want nadat ik gestopt was met werken kwamen mijn maag en darmen eindelijk weer tot rust..hij zei dat ik het chronisch vermoeidheidssyndroom heb overgehouden aan Pfeiffer..staat volgens mij gelijk aan post viraal syndroom wat de KNO-arts al eerder had gezegd. Met andere woorden een nasleep van de ziekte die je moet uitzieken en niemand weet hoe lang het gaat duren.. :( hij zei dat het idd bekend was dat als je je teveel lichamelijk inspant je wat verhoging kan krijgen.  Een voortdurende virale infectie is trouwens bijna nooit aan te tonen in het bloed.

Deze keer geen B12 laten prikken. Wil dat wel in de gaten houden dus over 2 maanden maar weer even laten meten..

Monique ik ben benieuwd wie je kan bellen in het zkh en wat daar dan uitkomt. En natuurlijk of je baat hebt bij een haptonoom..was de pfeiffer najaar 2005 actief in je bloed? Ik heb wel bewondering voor je dat je je gezin nog zo goed kan onderhouden..ik zelf heb wel een kinderwens in de toekomst, maar bedank god op m'n blote knieen dat ik ze nu nog niet heb..ik ben soms al te beroerd om een blokje om te gaan met de hond..

Peetje ik hoop dat je nu op de goede weg bent en ga zeker niet forceren..wat zegt keerpunt (Wet Van Poortwachter) over je werksituatie dan?

Maandag bel afspraak met de Arbo dus ben benieuwd wat er nou verder moet gebeuren......we kunnen wel blijven doorzoeken maar ik denk dat hij ook wel weet dat je gewoon heel veel geduld moet hebben en dat de herstelperiode van Pfeiffer heel verschillend is ook al is de Pfeiffer dus al een tijd niet meer actief.

Het is weekend, ik zou zeggen probeer er wat van te maken.. ;)







Peetje

Ik ga zeker wat van m'n weekeinde maken en ik hoop dat jij je niet al te beroerd voelt, zodat je er toch nog van kan genieten dat je partner ook vrij is. :)


De eigenlijke reden dat ik post, is dat ik min of meer goed nieuws heb. :D
Ik ontving vandaag een brief van het UWV met de uitslag van het deskundigenoordeel. Het was een heel verhaal, maar de uiteindelijke conclusie is dat de werkgever niet voldoende en geschikte reintegratie-inspanningen heeft verricht.
Natuurlijk wist ik dat al, ik heb hier tenslotte vaak genoeg lopen schelden dat ik gedwongen werd meer te doen dan ik aankon, maar het is leuk om het bevestigd te zien. Nadeel is dat het oordeel niet bindend is, maar ik heb desalniettemin het idee dat dit een behoorlijke klap in het gezicht van m'n werkgeveer is. :P

Nu is het dus weer afwachten of ik wat van de arbodienst hoor. Misschien dat ik ze maandag zelf maar weer eens bel.

Peetje

Volgens mij is het hoog tijd dat ik hier ook weer eens wat schrijft. :P

Van zowel m'n werkgever als de arbodienst heb ik niks meer gehoord.
Ik heb begin deze week wel zelf (weer) naar de arbodienst gebeld en ben er toen achter gekomen dat m'n baas op 31 januari alle acties van de arbo stop heeft laten zetten. Dat is waarschijnlijk niet toevallig ook de datum waarop het deskundigenoordeel is aangevraagd.
M'n dossier is bij de FNV in behandeling, dus ik hoop dat die op korte termijn een brief gaan sturen en dat ik dan in ieder geval m'n gewone salaris weer krijg. Ze raadden me daar wel aan om als m'n baas geen contact opneemt, om dat dan zelf wel te doen. Dat wordt dus moed verzamelen om een vriendelijk mailtje te sturen, terwijl ik helemaal niet vriendelijk wil zijn.

Verder voel ik me vandaag een beetje duf, maar over het algemeen gaat het naar omstandigheden best goed. Niet meer zo dood als ik boodschappen gedaan heb herstellen van een drukke dag gaat ook sneller. Neemt niet weg dat ik nog steeds niet veel meer kan dan boodschappen doen, afwassen, koken en een beetje achter de pc of op de bank hangen, maar we gaan vooruit, al is het langzaam. :P

sahahanne

vooruitgang, ook al is het maar een beetje, is al goed toch :D

alleen maar uitkijken dat je niet ineens t? veel gaat doen, waardoor je misschien een terugval krijgt  :-\

sterkte!
Everything will be alright in the end, if it's not alright it's not the end.

moos

Hoi Peetje,

Hoe is het ? Al wat vernomen van de baas en/of arbo ?
Lees wel van je dat rust je goed doet, nu maar hopen dat het zo blijft gaan en dat je niet weer op de hielen wordt gezeten door de arbo/baas.

Ik ben inmiddels bij een haptonoom geweest. Zij gaat mij helpen bij het leren aangeven van mijn grenzen. Vind ik erg moeilijk, maar ga er mee door.

Vanmorgen ook naar een natuurarts/orthomoleculairarts geweest. Zij heeft mijn Meridianen (energiebanen) nagekeken en bij de lymfeklieren in mijn bovenlichaam was de meting afwijkend. Dus de Pfeiffer is mijn lichaam nog steeds aan het bezighouden.De waardes zijn voor de (reguliere)artsen duidelijk en dat is dat de Pfeiffer passief is, maar mijn lichaam schijnt nog steeds hard te moeten werken tegen de Pfeiffer.
Nu heb ik een stootkuur vitamine C, afgestemd op mij, gekregen en die moet mij beter laten voelen. Ook moet ik meer water drinken om de afvalstoffen uit mijn lichaam te laten gaan.
Moet zeggen dat ik het allemaal heel interessant vind !!

Inmiddels werk ik 3 keer 4 uur en dat is net als bij het verhogen van 3 keer 3, dat ik steeds met hoofdpijn naar huis ga. Ook ben ik er achter dat ik slecht tegen mensen kan, die heel erg lopen te stressen. Wordt er kriegelig van !!!!

Nu ben ik er inmiddels wel van overtuigd dat mijn lichaam flink te kampen heeft met de ziekte van Pfeiffer en niet met iets anders. Heb het dus al veel langer dan het eerste Pfeifferonderzoek in februari vorig jaar......
Laten we nu maar vooruit kijken en hopen dat de vit. C zijn werk gaat doen !!

Groetjes Monique

Peetje

Baas blijft nog steeds stil en de arbodienst heeft alleen een voortgangsverslag gestuurd naar aanleiding van het deskundigenoordeel.

Ik ben op het moment gehoorlijk moe, ga ook zo lekker slapen, maar dit keer weet ik de oorzaak. Ik vond namelijk dat ik wel weer een keer iets leuks verdiend had, dus zijn m'n vriend en ik zaterdagavond uit eten geweest en daarna naar een concert. Overigens in het theater, dus ik kon gewoon lekker op m'n stoel blijven zitten en genieten, maar het is natuurlijk wel laat geworden. Gevolg was dat ik gisteren en vandaag weinig heb kunnen doen, maar dat heb ik er wel voor over. Gelukkig ben ik geen complete zombie en blijf ik er wel redelijk vrolijk onder. :)

Meer goed nieuws is dat ik de afgelopen maand niet verkouden ben geweest. Ik loop wel al weken af en toe te niesen, maar echt verkouden word ik gelukkig niet. Ik hoop dus maar, dat dit erop wijst dat m'n weerstand er langzaam aan een beetje op vooruit gaat.

@ Monique: Moeilijk, je grenzen aan leren geven, maar in het belang van onze genezing wel zeer nuttig. Alleen jammer dat we het dus op de harde manier moeten leren. Hoe gaat het nu met werken? Is het nog vol te houden?

Davina

Hallo Peetje en Monique..

Hoe gaat het nou met jullie..? Ik las nml dat het met jou (Peetje) iets beter ging..

Met mij gaat het sinds afgelopen woensdag echt stukken beter..ineens kon ik weer lopen zonder dat ik het gevoel had dat ik helemaal de grond werd ingedrukt en de overgevoeligheid voor geluid en compleet verrot voelen is ook een heel stuk minder..de eeuwig aanhoudende neus verkoudheid is ook sinds 2 dagen iets minder..

Ik had mezelf beloofd dat als ik me iets beter voelde ik het niet zou gaan forceren, maar ook ik kon het uiteraard niet laten om dit weekend wat te gaan doen..dit resulteerde erin dat ik de hele zondag heb liggen slapen, maar van een terugval kan ik niet spreken want ik voel me nog steeds wel aardig..

Ik heb gisteren de arbo-arts gesproken en als ik me volgende week nog zo voel dan ga ik een paar uurtjes per week weer werken en daarna proberen uit te breiden..

Tip van de dag: maximale dosering echina force voor extra weerstand...misschien is het toeval maar je weet het maar nooit..... ;)

Hopelijk luidt mijn volgende bericht: eindelijk genezen na anderhalf jaar....!!!

Peetje

Ik voel me de laatste paar dagen eigenlijk best goed. Natuurlijk weet ik heel goed dat ik er nog lang niet ben, en na bijvoorbeeld boodschappen doen, heb ik nog steeds bankrust nodig, maar ik voel me niet meer zo lamlendig steeds en na het sporten ook niet meer zo dood.
Nu maar hopen dat dit zit voortzet en dat ik niet te vroeg heb gejuicht en de komende paar dagen weer een ramp worden.

@ Davina: Is het nog gelukt om een paar uurtjes te gaan werken?

Davina

Hey Peetje..

Niet echt goed nieuws te melden..

Ben sinds afgelopen vrijdag weer echt helemaal brak...komt denk ik zelf door alle verjaardagen die ik deze maand heb bezocht, dus niet door 3 x 2 uur werk in de week..
Ik krijg zegmaar bijvoorbaat al stress als ik naar die kalender keek en zag dat er elke week wel 1 jarig was incl. mijn eigen vriend..ik zal en moet er nml van mezelf naar toe, omdat ik bang ben dat mensen denken dat ik iets psychisch heb en daarom de deur niet uit durf..

Dus ik was eigelijk elke keer net ff te moe, maar heb dan toch doorgezet. Dit resulteerde erin dat ik zondag op een paasfeest zwaar ziek eerder naar huis moest en mijn vriend dus ook..ik vond het echt heel vervelend voor hem en ik had zo alleen een taxi willen pakken, maar hij stond erop dat ie meeging..

Verder heb ik wel gewerkt deze week, maar het gaat wel met heel veel moeite..ik kan me echt amper concentreren. Had dinsdag ook helemaal voor niets gewerkt, want ik heb 2 uur iets geprobeerd terug te boeken wat uiteindelijk een grote puinhoop is geworden dus dat mag ik vanmiddag corrigeren..haha

Slik nog wel steeds de echinaforce, ik durf zeg maar niet meer te stoppen omdat ik bang ben dat het dan helemaal bergafwaarts gaat..verder slik ik nu ook elke dag een tablet vit. C.

Ik ben best wel teleurgesteld dat me eigen lichaam me weer in de steek laat, maar goed ik weet nu ook dat er iets betere tijden kunnen zijn..maar ik wacht uiteraard nog steeds op de dag dat ik me weer helemaal toppie voel en verder kan gaan met m'n leven..

Ik hoop voor je dat je geen terugval meer krijgt..

Sterkte weer even

moos

Hoi Davina,

Je moet doen wat je lichaam je aangeeft, echt waar. Ik ga sinds een paar weken naar de haptonoom en die helpt mij heel erg goed met het leren aangeven van mijn grenzen. Ook leer ik aan te geven wanneer ik het ergens niet mee eens ben. Anders was ik een binnenvetter en reageerde het thuis af op manlief en de kids.
Iedereen is zich rot geschrokken, vooral mijn familie, ik geef aan wanneer ik iets niet wil, wat voor hun erg vreemd is, want ik kwam wel langs of reed als taxi overal heen. Ook zeg ik gelijk als ik ergens problemen mee heb, vinden ze dus ook raar, want je hoort hun dan denken, Mo die zo reageert, gaat het niet goed met haar ?
Jawel hoor, het gaat hartstikke goed en jullie wennen er maar aan denk ik dan !!!

Jij bent het belangrijkste, onthoud dat goed !!!

Groetjes Monique

Davina

Hoi Monique..

Bedankt voor je berichtje..

Vandaag vieren we de verjaardag van mijn vriend, dus vanmiddag familie en vanavond vrienden..
Ik weet nu al dat ik dit niet ga vol houden, maar heb afgesproken dat als ik te moe word gewoon naar m'n bed ga..jammer dan voor de rest..

Morgen heb ik een verjaardag van m'n oma, maar die ga ik wschl. afzeggen, anders heb ik echt geen rustdag..

Nogmaals bedankt en sterkte nog even..

Peetje

@ Monique: Hartstikke goed dat je zo voor jezelf opkomt! Ze wennen er inderdaad vanzelf wel aan.

@ Davina: Hoe is de verjaardag van je vriend gegaan? Ik hoop dat je er toch nog een beetje van hebt kunnen genieten.

Ik heb de Paasdagen redelijk overleefd. Zaterdag eten bij vrienden en zondag eten bij m'n ouders. Afgelopen weekeinde hadden we een vriendin te logeren. 'k Heb het echt rustig aan gedaan, maar merk toch wel dat ik nu wat vermoeider ben, al kan dat ook komen doordat ik weer verkouden begin te worden. Al een paar nachten wat minder goed geslapen doordat ik midden in de nacht wakker word en dan niet meer kan slapen omdat ik naar lucht lig te happen.
Verder gaat het redelijk. Werk doet nog steeds moeilijk en houdt salaris in. Verder verwacht m'n baas dat ik regelmatig naar kantoor kom om 'een kop thee te drinken'. Alleen jammer dat dat een kwartier rijden is met de auto en dus ook weer een kwartier terug. Al met al ben ik daar dan dus minstens 3 kwartier zoet mee, wat dan weer betekent dat ik tijdelijk aan het eind van m'n kracht zit. Verspilde energie dus, die ik bijvoorbeeld liever besteed aan een lekkere, gezonde maaltijd koken.

Voor komend weekeinde staat er een nachtje hotel gepland, waar ik erg veel zin in heb. Even er tussenuit, geen gezeik en lekker uit eten met z'n 2-en. :D

moos

Veel plezier van het weekend, lekker eten en even echt met z''n tweetjes zijn. Aandacht voor elkaar is heell belangrijk, weet het uit ervaring  ;) !!

Zet je je mobiel wel uit ??

Liefs Monique

Davina

Hoi Peetje en Monique..

Ik ben blij dat het er weer op zit en ik heb gelukkig voorlopig niets in de planning en dat wilde ik ook graag zo houden..

'S middags kwamen alleen mijn ouders gelukkig, dus ik kon fijn met mijn dekentje op de bank blijven hangen..
Na het eten kwamen zijn ouders en een aantal vrienden..rond een uur of 22.30 begon ik echt helemaal in te storten. De barkruk waar ik op zat voelde alles behalve prettig en kreeg weer overal last van en op dat moment kon ik eigelijk alleen maar aan een warm zacht bed denken. Maar na een uur leek het wel of ik over m'n slaap heen begon te komen, iets wat eigelijk niet meer voor is gekomen sinds de Pfeiffer..Uiteindelijk kon ik dus gewoon na het vertrek van de visite naar bed..

De volgende dag heb ik de verjaardag van mijn oma afgezegd, mijn oma reageerde gelukkig erg begripvol..

Ik zou zeggen een heel fijn weekend en geniet er maar lekker van..

moos

Hoi Peetje,

Hoe was je weekend ? Lekker met en van elkaar genoten ?

Hoe is het verder met je ? Helpt het nu een beetje dat je niet hoeft te werken ? Ligt je baas nog steeds dwars of houdt hij alleen je salaris in en laat verder niets meer van zich horen ?
Volgens mij mag je toch niet zomaar gekort worden, ben je daar nog verder mee aan de slag gegaan ?

Hier gaat het met ups en downs. Van de week sprak ik een collega en die zei, goh ik hoorde dat je weer helemaal beter bent. Ik maar gelijk uitgelegd dat dat voor de baas zo is, omdat ik weer mijn gewone uren draai, maar voor mijzelf en mijn gezin ben ik nog niet beter. Ik moet alles plannen en dan niet teveel op een dag. Iets ongeplands doen is er niet bij, bv met de hond een lange strandwandeling maken, ik moet altijd eerst de agenda checken of ik bv moet werken de volgende dag.
Ook lig ik 's avonds tussen half negen en half tien in mijn bed. Niet dat ik altijd al gelijk kan slapen, jammer genoeg niet, maar mijn lichaam heeft dat echt nodig.
De haptonoom helpt me met de dingen die mij geestelijk veel energie kosten en ik moet zeggen dat me dat heel goed doet. Mensen staan wel even gek te kijken en moeten er erg aan wennen, maar dat is niet mijn probleem. Ik ben altijd iemand geweest die niet snel zijn mond open trok. Ik deed er niets mee en reageerde dat thuis af op vriendlief en de kids. Nu (probeer!) ik dat niet meer te doen, gelijk alles eruit gooien en dat lucht heel erg op.
Ook probeer ik niet meer de perfecte moeder, vriendin en huisvrouw te zijn. Dit vind ik nog moeilijk, maar waarom mag een moeder niet een keertje chagerijnig zijn als ze een lange dag gewerkt heeft ? De kids zijn ook wel eens chagerijnig !! En waarom moeten de ramen altijd perfect schoon zijn en de wasmand altijd leeg ? Niemand die er last van heeft, toch ? En mijn kinderen hebben geen astma dus wat stof op de kast zak hun ook geen kwaad doen, lekker een middagje met z'n drieen lekker knutselen en verven is veel gezelliger !!

Nu nog hopen dat de zomer gaat beginnen !! Kunnen we lekker buiten zitten en een boek lezen !!

Liefs Mo



Peetje

Ik ben jullie nog een verslagje schuldig van de afgelopen dagen. :)

Vorige week donderdag uiteindelijk toch maar even naar kantoor geweest voor die beloofde kop thee... Had ik beter niet kunnen doen, aangezien ik daar een half uur gezeten heb, de meeste vragen niet kon/mocht beantwoorden en ik met het heen en weer rijden erbij me dus een uur heb moeten concentreren, wat overduidelijk te veel was. Die middag nog een half uurtje op bed gelegen, wat wel iets hielp. Heb wel sinds die middag een irritant hoofdpijntje, alweer een duidelijk teken dat ik te veel heb gedaan...

Vrijdag naar de huisarts geweest en wat boodschappen gedaan. Gevolg: nog meer hoofdpijn en wederom 's middags een tijdje op bed gelegen.
Zaterdag het hotelletje opgezocht en een uurtje door de binnenstad gelopen. Daarna toch maar weer even gaan liggen. 's Avonds lekker indiaas gegeten en vroeg naar bed.
Zondag lekker aan het water gelunched en, in de hoop dat m'n hoofdpijn weg zou waaien, een stukje gelopen. Bij thuiskomst was ik echt zo moe, dat ik toch maar weer ben gaan liggen en zelfs in slaap ben gevallen...
Gisteren heb ik niet veel gedaan, ik zat weer helemaal in de zombie-modus. En tot overmaat van ramp zette die verkoudheid ineens door, waardoor ik de hele dag naar lucht heb lopen happen en met tissues in de weer ben geweest.

Vandaag gaat het gelukkig weer iets beter. Ik kan min of meer normaal adem halen en ben niet meer zo verschrikkelijk moe. Toch was naar beneden lopen en de post halen wel weer genoeg inspanning achter elkaar.
Nu dus maar hopen dat het niet weer 2 maanden gaat duren voordat er echt verbetering in gaat komen...

Verder staat er voor aanstaande vrijdag een afspraak op kantoor, om mijn re-integratie te bespreken en moet ik eind van de maand bij de arbo-arts komen (eindelijk, na'ruim 3 maanden!).

En in antwoord op Monique's vraag: baas ligt nog steeds dwars, maar daar wordt aan gewerkt. :)
Allebei bedankt voor jullie lieve wensen.
Davina, fijn dat je toch die verjaardag helemaal mee hebt kunnen maken. Ik weet hoe zwaar dat soort dingen zijn, na een uur of 2 heb ik het meestal wel gehad en hang ik heel stilletjes in een hoekje van de bank.
Monique, niemand is perfect. Zolang je nog door die ramen kunt kijken en er nog wat schone kleren in de kast liggen, zal niemand je veroordelen als je eens een keertje wat leuks gaat doen. Mijn huishouden ligt ook op z'n gat. M'n vriend springt wel bij, maar die heeft ook z'n werk en z'n eigen dingen, dus loopt het hier niet bepaald op rolletjes. Pech dan, wie er last van heeft, maakt er zelf een probleem van en ik laat het niet mijn probleem worden.

Peetje

Weer even een kleine update.
Afspraak op kantoor was om een nieuw plan van aanpak op te stellen en ik heb het zowaar voor elkaar gekregen om na iets meer dan een kwartier weer weg te gaan, dus dat heb ik redelijk overleefd.
Verder heeft de verzuimverzekeraar een re-integratiebureau ingeschakeld. Die stelden interventie door Winnock voor, maar die zitten volgens mij midden in Rotterdam en die reisafstand durf ik niet aan. Ben dus benieuwd wat ze verder nog kunnen verzinnen.

Donderdag afspraak bij de arbo en ik ben niet van plan om me te laten dwingen m'n grenzen te overschrijden. Als ik nu niet zelf in de gaten hou hoe veel of liever gezegd weinig ik aankan, dan zit ik over een paar maanden misschien met een derde terugslag en daar heb ik allesbehalve zin in...

Erik35

Ik wil graag wel wat vertellen over die interventie ..... maar dan wil ik eerst alleen nog van je weten of er nog steeds zowel de IgG als de IgM antistoffen in je bloed zitten.
Oftewel hebben ze nog acute pfeiffer recentelijk bij je gemeten ......

Groetjes Erik
Mijn dagen zijn nooit gevuld met ledigheid:ik recreer, pauzeer,wissel dat af met uitrusten en vervolg met ontspanning en relaxen.
En als me dat allemaal teveel wordt,doe ik gewoon even niks......

Peetje

Nee, geen acute Pfeiffer meer. Eind mei vorig jaar waren er wel recente antistoffen, maar bij controle door de internist eind november 2007 waren er alleen nog oude antistoffen.

Erik35

Hoi Peetje,

Als geen IgM antistoffen meer in je bloed hebben aangetroffen ..... zou het virus dus weg moeten zijn en lijkt me niet onverstandig om die interventie bij Winnock te doen (mits je het niet zelf hoeft te betalen).
Ik heb zelf ook de interventie bij Winnock gevolgd, maar het heeft mij niet gebracht wat het zou moeten.
Ik heb wel een hoop geleerd om hoe om te gaan met je gebreken ..... want dat is niet altijd even makkelijk als je zoveel moet laten in je priv? terwijl je wel moet gaan werken enzo.
Bij mij zaten tot een paar weken geleden nog steeds de IgM antistoffen in mijn bloed oftewel het virus zou nog steeds actief zijn.
Probeer ook eens een bezoek bij een Mesoloog ofzo (homeopaat), die heeft mij wel een stuk vooruit gebracht, omdat die toch je lichaam op een heel andere manier  benaderd als een internist. Ze kijken een stuk verder naar wat nog wel en niet goed functioneert in je lichaam. Het virus was de internist bij mij kwijt (terwijl ik dus nog wel acute antistoffen had) en de Mesoloog vond het virus wel terug.(rara hoe kan dat).
Als je meer wilt weten over hoe het daar bij Winnock te werk gaat dan hoor ik het graag.
Veel sterkte.

Erik
Mijn dagen zijn nooit gevuld met ledigheid:ik recreer, pauzeer,wissel dat af met uitrusten en vervolg met ontspanning en relaxen.
En als me dat allemaal teveel wordt,doe ik gewoon even niks......

Peetje

@ Erik: Ik heb je een pb gestuurd en wacht vol spanning op je antwoord. :)

En voor de rest maar weer even een update.
Afgelopen donderdag had ik een afspraak bij de arbodienst, gelukkig wel weer in Dordrecht en bij m'n aude arbo-arts. Ook hij stelde een interventie door Winnock voor en vertelde dat die training flink aanpoten was, maar dat er goede resultaten behaald worden bij aanhoudende vermoeidheid na ziekte.
Nadeel is dat Winnock dus inderdaad op het adres zit waar ik dacht, zelfs in hetzelfde pand als Commit Rotterdam, oftewel net buiten het centrum. En zo ver durf ik dus nog niet te rijden, zeker niet omdat ik al niet dol was op Rotterdam centrum en er in die straat ook niet te parkeren valt.
Waar ik wel blij mee ben, is dat het vraagstuk 'terug aan het werk' is uitgesteld toch na de Winnock-training.
Minder blij ben ik met het feit dat ik deze maand weer gekort ben op m'n salaris. Grrrr.

Verder heb ik wel het idee dat het heel erg langzaam wat beter met me gaat. Zolang ik me niet veel langer dan een kwartier tot half uur achter elkaar inspan, kan ik me weer vrij aardig redden. Objectief bekeken is het natuurlijk nog niks en doe ik de afwas nog steeds in 2 of 3 etappes en is boodschappen doen nog steeds behoorlijk vermoeiend, maar ik merk dat ik toch steeds iets sneller herstel en dat ik toch wel iets meer per dag aankan.
Zaterdag was een hele drukke dag met vrienden die kwamen eten. Logisch gevolg was dat ik gisteren (zondag) supermoe was en eigenlijk alleen maar gekookt heb. Eigenlijk stond er een verjaardag gepland, maar daar is m'n vriend alleen naar toe gegaan. Vandaag gaat het wel weer, al doe ik het nog wel rustig aan om te voorkomen dat het weer mis gaat. Gelukkig leer ik dus ook steeds beter waar m'n grenzen liggen en ga ik er niet meer constant en heel eigenwijs overheen.

Al met al is dit dus best een positief berichtje en ik hoop dat er zo nog veel gaan volgen. :)

Peetje

Arbo heeft inmiddels een afspraak gemaakt voor een intakegesprek bij Winnock. Moet er volgende week donderdag heen, dus ben benieuwd wat ze gaan zeggen...

Davina

Hey Peetje..

Als het goed is zit je nu of ben je net bij Winnock geweest..ik ben natuurlijk erg benieuwd hoe het gesprek verlopen is en wat Winnock voor je in de planning heeft..

Ik heb 23 mei een afspraak staan bij het CFS centrum..moest vooraf dus even bloed laten afnemen en heb een heel boekwerk aan vragen opgestuurd gekregen..die ik na het invullen (koste me ongeveer een uur!!) kan terugsturen samen met de lab uitslagen..

Heb ook maar meteen even gevraagd wie er op dit forum ervaring heeft met het centrum, maar ben hoe dan ook wel van plan om te gaan..

Nog even over CVS..ik hou het er ook op dat ik gewoon de nasleep van de Pfeiffer doormaak, maar ik kan natuurlijk ook niet m'n kop in het zand steken en net doen of ik niets anders mankeer..maar bij de diagnose CVS word ik echt niet vrolijk en zal ik mijn toekomstplannen drastisch moeten wijzigen.. :'(

Maar je leest zoveel verhalen van mensen die ongeveer 2 jaar of  langer er last van hebben gehad dat ik voorlopig de hoop nog niet opgeef..ik heb ook info van een site die mijn hoop bevestigen:

http://www.rivm.nl/cib/infectieziekten/Pfeiffer/Pfeiffer.jsp

Hier staat duidelijk bij de compicaties dat Pfeiffer wel langdurig (>6maanden) vermoeidheidsklachten kunnen veroorzaken en onder het kopje diagnostiek staat dat men ook bij recidieven geen IGM vindt..

Verder kreeg ik vandaag ook de gevreesde UWV envelop op m'n deurmat.. :-\ binnenkort een evaluatie gesprek met m'n werkgever voor het UWV en dan krijg ik wschl. ook te horen of ze me gaan korten op m'n salaris..weer iets om me op te verheugen......... :(

Nou ik hoor snel van je en doe het maar lekker rustig aan met dit weer..

Peetje

Ik zal hier ook maar even een 'verslagje' posten van mijn bezoek aan Winnock.

Afspraak was dus gisteren om half 2 voor een kennismakingsgesprek wat hooguit een uur zou duren. Helaas voor mij duurde het ruim anderhalf uur voordat we weer buiten stonden...
Over het gesprek zelf heb ik nog steeds gemengde gevoelens. Aan de ?ne kant ben ik bereid om alles aan te grijpen wat er voor kan zorgen dat ik me beter ga voelen, maar door alleen maar een kennismakingsgesprek voel ik me al zo ongelofelijk k*t, dat ik niet wil weten wat die therapie met me gaat doen.
Komt nog bij dat ik nog steeds geen flauw idee heb wat die therapie dan in gaat houden. Ik heb het minstens 2 keer heel specifiek gevraagd, maar het enige wat ik te weten ben gekomen, is dat als ik ermee instem, ik daar 2,5 week lang, iedere dag van 9 tot 5 aanwezig moet zijn. En eerlijk gezegd val ik bij het idee alleen al zowat om. als ik om 9 uur 's ochtends in Rotterdam moet zijn, dan moet ik om 7 uur m'n bed uit, een tijdstip waarop ik normaal nog in coma lig.
Het gesprek zelf verliep heel vaag. Het begon met de vraag of ik nog vragen had, waarna ik voor mijn gevoel heel erg uit m'n tent gelokt werd en er flink wat psycho-trucjes uit de kast getrokken werden om mij over de rooie te krijgen. Iets wat gezien mijn huidige toestand niet al te moeilijk is. Na nog een hoop psycho-gezeik was de voorlopige conclusie dat ik me er door de angst voor nog een terugslag van laat weerhouden om beter te worden. Nog even en er beweert iemand dat ik me voor de lol zo k*t voel. :s

Gisterenavond was ik helemaal kapot, zelfs zo moe dat ik niet kon slapen. Vanmiddag met de moed der wanhoop boodschappen gedaan (gelukkig bestaan er nog steeds boodschappenkarretjes die als rollator dienst kunnen doen) en daarna zo'n anderhalf uur op bed gelegen. Daardoor voel ik me wel iets beter, al heb ik nog steeds hoofdpijn. Ik vrees dus, dat ik het dit weekeinde erg rustig aan zal moeten doen...
Volgende week toch maar een afspraak maken met de huisarts, eens kijken wat zij ervan denkt.

@ Davina: Ik ben heel benieuwd hoe jouw afspraak bij het CFS centrum gaat verlopen. Van een (nogelijk) CVS diagnose wordt je inderdaad niet vrolijk. Ik blijf ook hardnekkig volhouden dat ik in de nasleep van Pfeiffer zit, maar als je de criteria voor CVS bekijkt, zitten daar toch akelig bekende dingen tussen, helaas... Ze zeggen dat uiteindelijk iedereen geneest van Pfeiffer, dus daar blijf ik voorlopig maar op hopen.
Veel succes voor het gesprek met je werkgever. :)

Peetje

Inmiddels is het woensdag en sinds gisteren begin ik me weer wat beter te voelen, al heb ik wel nog steeds hoofdpijn, wat natuurlijk niet goed is. Maar ik hang in ieder geval niet meer constant als een zombie op de bank en ik ben wat vrolijker dan de afgelopen dagen.

Dus wat heeft het kennismakingsgesprek van 1,5 uur bij Winnock me tot nu toe opgeleverd?
4 Nachten rot geslapen, te moe om in te slapen of tig keer per nacht wakker worden. Nu nog steeds te weinig geslapen.
4 Dagen emotionele uitbarstingen.
Vanaf donderdagmiddag tot en met nu hoofpijn die nog niet over is.
Ruim 4 dagen half dood oftewel zombie-modus.
Etentje op zaterdag verpest, moederdag verpest, pinksteren verpest.
Gisteren op de sportschool een duidelijke vermindering opgemerkt.

Als dit een voorproefje is van hun behandeling, dan geloof ik, dat ik liever gewooon doodga...

Marit

Dat klinkt nogal heftig zeg! En eerlijk gezegd ook niet erg gezond, die aanpak!\

Bij mij heeft de rust toch het beste gewerkt, niks forceren en doen wat ik kon. Als je je beter voelt en je lichaam kan het aan, dan ga je vanzelf ook meer doen en zo bouwt het geleidelijk op een natuurlijke manier op.
Dromen zijn er om waar te maken en problemen om op te lossen

Erik35

Sorry voor de late reactie ........ maar ik ben al een tijdje niet meer hier geweest en dus ook niet gezien dat je me een pb had gestuurd.

Even over winnock ..... als ik zo lees over jou denk ik niet dat een interventie bij winnock je beter maakt.
Het zal je wel helpen om een stuk beter met je ongemakken om te gaan.
Zelf heb ik het wel als aardig ervaren. Dat kwam sowieso doordat ik nu niet meer hoefde te werken twee weken. Op het moment dat ik de interventie ging doen deed ik al 32 uur per week op halve kracht werken in de bouw. Dus die activiteiten daar waren voor mij pure ontspanning. En je leert daar wel heel goed jezelf kennen en ervaren waardoor het juist zo lang duurt bij jou. Ik ben er dus zeker niet slechter van geworden.

Het enige wat jammer is, is dat je werkgever een verwachtingspatroon krijgt. Hij betaalt zich scheel voor die interventie en verwacht daar natuurlijk wel enig resultaat van.

Het enige wat je daar doet is gedragstraining ...... je leert je fouten kennen en daar mee omgaan. Je krijgt niet voor niets elke keer zo'n terugslag, je zal toch wel wat fout doen dan.
En je krijgt lichamelijke training ....... heel erg licht ....... langzaam opbouwende training van 2 keer 3 kwartier.
Het leukste vond ik nog wel de groepsgesprekken ......... want iedereen die daar zit weet voor de ander precies wat hij moet doen en welke fouten ze maken maar reflecteren het nooit op zichzelf (ik ook dus).

Maar als ik jou was zou ik is langs gaan bij een homeophaat. Zelf ben ik nu onder behandeling van een Mesoloog. Ben er nu 9 weken mee bezig en voel me al zoveel stukken beter geworden daardoor. Ik vond het altijd heel erg vaag en geloofde ook niet in de werking ervan. Tot dat ik er geweest was en het eerste resultaat na al twee weken ging merken.

Ik loop nu al met die pfeiffer klachten vanaf september 2006, heb diverse dingen geprobeerd, maar het enige wat mij ervan af gaat helpen is dus die Mesoloog waar ik bij loop.
Sinds dat ik bij hem onder behandeling ben, heb ik zeg maar weer een priv?-leven gekregen. Daarvoor deed ik alleen die dingen die me verplicht werden door de arbo (nee ...... ook de mijne heeft er geen verstand van !!!).

In ieder geval sterkte met je keuze en het herstel van deze pokke ziekte.

Groetjes Erik
Mijn dagen zijn nooit gevuld met ledigheid:ik recreer, pauzeer,wissel dat af met uitrusten en vervolg met ontspanning en relaxen.
En als me dat allemaal teveel wordt,doe ik gewoon even niks......