Argh! Ik ben het zat!

Gestart door Peetje, 12 november, 2007, 19:11:32

Vorige topic - Volgende topic

0 Leden en 1 gast bekijken dit topic.

Mrmoves

Wat een verhaal peetje :o
Zoiets heb ik echt nog nooit gehoord. Ik vindt het goed van je dat je bleef weigeren om weg te gaan =)
Hoe gaat het deze dagen? nog niet ontslagen hoop ik?
Succes!

Peetje

Nog niet ontslagen, maar minder energie dan ooit. :(
Ben dinsdag dus weer naar m'n werk gegaan, weer braaf nutteloos werk zitten doen, totdat ik het na iets van 3 kwartier zat was dat de kamer om me heen bleef draaien. Ik hou absoluut niet van achtbanen, dus onvrijwillig alle atracties in Walibi doormaken, is niet iets wat ik als prettig beschouw. Tel daarbij op dat m'n ontbijt een feestje aan het vieren was in m'n maag en m'n hersenen iets soortgelijks deden en je begrijpt dat ik de huisarts heb gebeld. Gelukkig mocht ik van de assistente gelijk langs komen.
Dus ik taxi-papa gebeld, naar de huisarts, assistente van alles opgemeten, maar behalve dat ik een hartslag van 112 had, was alles verder normaal. Was ik op zich wel blij mee, maar ik voelde me niet bepaald prettig. Na overleg met de huisarts besloten dat ik contact op meost nemen met het UWV, die tenslotte bepaald had dat ik 6 uur per dag kon werken.
Daarna naar huis en ziekgemeld, om vervolgens het UWV te bellen. Natuurlijk krijg je daar nooit gelijk iemand aan de lijn, dus ik zou teruggebeld worden. Dat is woensdag ook gebeurd, met als resultaat dat als ik het ergens niet mee eens ben, ik maar een nieuw deskundigenoordeel aan moet vragen. Stelletje eikels, het is niet hun gezondheid die naar de kloten gaat.

Vandaag moest ik naar de arbo, kon nauwelijks lopen, maar goed, toch gegaan, wederom met dank aan m'n vader.
En wat ik dus nooit gedacht had, hij was van mening dat we door moesten gaan met de arbeidstherapie. Dus blijkbaar moet je tegenwoordig eerst van de trap vallen en je nek breken voordat je rustig uit mag zieken. En we weten wat de leus van achmea is: van werken mag niemand arbeidsongeschikt worden. Hmmm, volgens mij ben ik daar toch hard naar op weg...

Benedictus17

ik zou bijna zeggen: misschien is het een oplossing om gewoon je been te breken ofzo... :S
Wat een gezeik zeg..

Renee

Heb maar een account aangemaakt, zodat ik lekker lui gelijk hier kan reageren in plaats van naar de mail te rennen  ;D

Peet, je hebt altijd een onderduik adres in Mexico.. we zien je graag, als je maar kaas mee neemt  :P Alhoewel... als die muts je salaris blijft inhouden kan ik naar die kaas fluiten  >:(


Het blijft een belachelijk verhaal, ik maak hier dagelijks de meest bizarre dingen mee maar dit slaat toch werkelijk alles. Een baas die je in je vrije tijd stalkt, geen loon betaald krijgen, 6 uur moeten werken terwijl je amper meer kan doen dan thuis de boodschapjes het koken en de afwas...

Ik snap best dat het voor je werkgever allemaal erg lastig is en ik snap ook best dat ze je liever of kwijt zijn, of je weer volledig aan het werk hebben, maar pushen om iemand over zijn grenzen te laten gaan is toch zo ongeveer valkuil #1 als je wat gedaan wilt krijgen.. Misschien dat ze ooit nog hun verstand terug vinden.

Sterkte Peet, spreek je hopelijk snel weer!



Peetje

@ Renee: Welkom! :P Ik denk dat verstand terugvinden lastig is als je het nooit gehad hebt...
@ Benedictus: Tja, been breken zou wel even een oplossing zijn, maar hoe breek je je been?


Tot overmaat van ramp heb ik nu griep bovenop de Pfeiffer-ellende. Dat was waarschijnlijk ook de reden van die rottige (erger dan normaal) duizeligheid en dat ik vrijdagochtend flauw ben gevallen nadat ik even naar de WC gestrompeld was. En de hoofdpijn was ook niet meer te harden.
Nu heb ik dus 2 dagen overleefd op thee, water, kippensoep en wat ibuprofen (en natuurlijk veel slapen) en nu begint het wat beter te gaan. Hoofdpijn en duizeligheid zijn gezakt naar min of meer acceptabel Pfeiffer-niveau. Ben nog wel wankel maar val niet meer (bijna) om. Ik ben nog wel licht misselijk, maar ik ga straks toch maar proberen om iets normaals te eten, want ik ben de soep een beetje zat.

Verder heb ik net m'n bankrekening gecontroleerd, maar zoals verwacht vertoont die een erg zielig saldo. De uren die ik wel min of meer gewerkt heb, worden dus ook niet uitbetaald. Oftewel, ik ben nu toch wel officieel bevorderd tot slaaf (of huiself voor de kenners :P ).

En het belangrijkste, ik heb het voortgangsverslag van de arbo gekregen. Ik citeer:
Ten eerst zijn er de klachten van uw mederwerker. De klachten van duizeligheid en beperkt uithoudingsvermogen blijven hardnekkig aanwezig. Onderzoeken leveren echter geheel geen aanknopingspunten op die dit voldoende kunnen verklaren. Uw medewerker is nu doorverwezen voor specifiek ondrezoek. Dit zal in november plaatsvinden.

Ten tweede is er de werkhervatting op basis van arbeidstherapie. MEde naar aanleiding van de beschikking van het UWV waarbij zij beschikt hadden dat uw medewerker voor 30 uur per week aangepaste weerkzaamheden kan verrichten begrijp ik dat u en uw mederwerker hierover afspraken hebben gemaakt. Van u en uw medewerker begrij[p ik dat zij hiertoe een poging heeft ondernomen. Ik begrijp van u beiden dat dit niet gelukt is. Er is discrepantie tussen de veerklaringen van u en uw medewerker over de vervolgacties van u beiden.

Ten derde vormen juist de discrepanties van de visies vna u en uw medewerlker voor mij een situatie die bijna niet meer te overzien is. als voorbeeld noem ik het bovenstaande gebeuren na de werkhervattingspoging. Uw medewerker deelde mede dat zij op staande voet zou zijn ontslqagen en door 2 man buiten de deur gezet zou zijn. Mevrouw *piep* deel de mij mede dat zij mevrouw *ikke* had verzoch het pand te verlaten  en dat er geenzins sprake is van ontslag op staande voet. Dit is slechts 1 van de meerdere discrepanties die mij zijn opgevallen.

Na ons gesprek heb ik, met toestemming van uw medewerker, contact gehad met haar behandelaar. Ik heb de situatie overlegd en van de curatieve sector kunnen vaststellen dat er geen medisch objectiveerbare redenen zijn die de werkhervatting in aanbgep[aste werkzaamheden zouden belemmeren.

Zoals wel duidelijk was heb ik na het gesprek met uw medewerker contact gehad met mevrouw *piep*. Wij hebben het volgende besproken en afgesproken.

- ik begrijp dat uw medewerker nu op loonstop staat
- verder begrijp ik dat u ontslagvergunning zult aanvragen bij het CWI
- wij hebben afgesproken dat u uw medewerker hiervan mede op de hoogte gaat brengen en de mogelijkheid openhoudt om de aangepaste werkzaamheden door te starten
- u laat mij weten of wij de begeleiding door moeten zetten
- medisch gezien zie ik geheel geen belemmeringen voor werkhervatting in de aangepaste werkzaamheden volgens de geadviseerde uren


Sorry voor de typfouten, ben niet echt helder vandaag.
Overigens zal ze d'r ontslagaanvraag bij de kantonrechter in moeten dienen. CWI zou zich aan het ontslagverbod tijdens ziekte moeten houden.

En nu ga ik nog een poosje rusten, voordat m'n vriendje aan het eten gaat beginnen.

Benedictus17

Tsja hoe breek je een been. Dat kan je misschien beter door iemand anders laten doen.. :P Of van de trap vallen. Heel hard achterstevoren richting de trap rennen ofzo. ::)

Peetje

Even snel een update.
Ben van de griepverschijnselen af, maar verder ben ik dus wel weer terug bij af.
Dagelijks hoofdpijn terwijl ik bijna niks doe / kan doen, weer 11 tot 12 uur slapen per nacht en dan overdag ook nog een uur of 2. Aan de positieve kant ben ik niet meer zo wankel, dus ik kan wel min of meer gewoon naar de WC of keuken lopen. Beneden de post halen lukt net, al sta ik halverwege de trap omhoog nog wel even uit te hijgen. En af en toe kook ik weer, al is dat eigenlijk ook te veel.

En wat werk betreft, ik heb me weer ziekgemeld met griep en ze hebben inmiddels (waarschijnlijk) een ontslagvergunning aangevraagd bij het CWI. Dus dat schiet ook allemaal niet op...

Ik blijf mezelf maar voorhouden dat er nog nooit iemand is doodgegaan aan Pfeiffer en dat het vast allemaal wel goed gaat komen, maar het is af en toe wel moeilijk.

De vragenlijsten van het CFS Centrum heb ik inmiddels ook allemaal ingevuld. Alleen het slaapschema deze week nog afmaken en dan kan ik dat ook opsturen. Dat is dan ook weer een stapje vooruit, hoop ik.

Peetje

Grr, niesen, hoesten en keelpijn. Zal de zoveelste verkoudheid wel weer zijn...

xk.

ja, het heerst ook echt! ik heb ook de hele tijd het idee dat ik griep krijg ofzo maar dat heb ik ook altijd als ik teveel doe, dus ik weet eigenlijk niet wat het nu is! :P
in ieder geval beterschap.

Anne2020

Ik ben ookal verkouden, maar volgens mij ben ik altijd verkouden.. :-\  :P

Ik ben erg benieuwd wat er gaat gebeuren als je naar dat CFS centrum gaat! Hoop maar dat ze er iets aan kunnen doen! Wanneer kan je er precies terecht, of weet je dat nog niet?

Beterschap!
"Pas als er iets mis is, zien mensen hoe belangrijk het is".

Peetje

@ Anne: Ik heb de eerste afspraak op 7 november. Nog een paar weken geduld dus.
Ik ben ook al maanden licht verkouden, steeds snotteren en niesen, maar nu is het echt erg. Het weekeinde heb ik overleefd op ibuprofen en neusspray. Volgens mij heb ik minstens een halve doos tissues opgebruikt. Dat is nu gelukkig wat minder, al kan ik nog niet normaal adem halen. En ik voel me alweer iets beter, hoofdpijn als in hoofd-vol-snot is ook wat minder.
Vanmiddag helaas niet kunnen slapen, als ik ging liggen, begon ik steeds te hoesten, dus ben wel erg moe. Ondanks dat wilde ik toch even naar buiten, dus ben ik een brief gaan posten. De brievenbus is dus 8 huizen verder aan de overkant van de straat, maar daarna kwam ik al bijna de trap niet meer op. Koken is dus bakje in magnetron schuiven geworden.
Kortom, het is nog niet veel, maar ik kan wel weer een beetje iets doen.
Concentratie laat ook nog flink te wensen over. Na ongeveer een hoofdstuk(je) leg ik m'n boek weer weg omdat ik m'n aandacht er niet bij kan houden. En vervolgens pak ik het een paar minuten later toch weer op, omdat ik toch iets wil doen en van uit het raam kijken wordt je ook knettergek.

Peetje

Weer even snel een update.
Ik heb een dikke envelop van het CWI gekregen, met daarin een kopie van de ontslagaanvraag die mijn werkgever heeft ingediend. Ze gaan dus proberen om een ontslagvergunning te krijgen op grond van het niet voldoende mewerken aan re-integratie.
Aan mij nu de taak om ruim 6 kantjes plus 9 bijlagen door te worstelen en alle leugens en andere onwaarheden eruit te filteren, zodat de FNV een verweer op kan stellen. Tussen de bijlagen zitten zowiezo al 2 brieven die ik nooit ontvangen heb en in de brief zelfs staan ook weer de gebruikelijke leugens. Voorlopig ben ik dus nog wel even zoet en weet ik weer waar ik m'n schaarse energie aan kan besteden.
Overigens geldt er tijdens ziekte een ontslagverbod en aangezien ik zelfs volgens het UWV gedeeltelijk arbeidsongeschikt ben, kunnen ze me niet daadwerkelijk ontslaan, zelfs als de vergunning verleend wordt. Kortom, een hoop werk en eigenlijk voor niks...

Verkoudheid wil nog niet helemaal over gaan. Loop nog steeds te snotteren en af en toe te hoesten, maar het is niet meer zo erg als het is geweest. Ach, het zal vanzelf wel weer over gaan, waarna het volgende virus wel weer zal staan te trappelen om me ziek te maken. :P

xk.

Echt vervelend allemaal..
Hier word je toch ook echt moe van ??? (ook zonder pfeiffer :P)
Nja, iig succes & hopen dat 't goed komt!

Renee

Denk dat die leugens het voor iedereen moeilijk maken om de echte situatie te overzien. Het zat natuurlijk al fout voordat mevrouw *piep* op kwam draven, en daarna is het alleen nog maar erger geworden.

Ik heb trouwens ook een goede verkoudheid op de kop weten te tikken. Het is met 's ochtends 15 graden dan ook erg koud  :P

Je zou bijna gaan denken: Als dat ontslag nou eens met een flinke bonus komt.. is het het toch bijna waard.

Peetje

Pfff, ben inmiddels 3 dagen bezig met het uitpluizen van alle leugens en halve waarheden en heb nu 5 bladzijden volgetypt. Overig resultaat is dat ik weer niet recht kan lopen en regelmatig sta te wankelen en natuurlijk constant hoofdpijn, die ook alleen maar erger wordt, al is het nog wel uit te houden. Gelukkig bonkt het bij mij niet, het is meer een constante, zeurende pijn.
En gelukkig voor mij kan ik sommige leugens van mevrouwtje *piep* bewijzen met behulp van de telefoonrekening. Zo beweert ze o.a. dat ik op woensdag 2 juli een half uur te laat ben gekomen. Iedereen die mij een beetje kent, weet dat ik liever die brief met alle bijlagen opvreet, dan dat ik ook maar een minuut te laat kom. Sterker nog, er is mij eerder zelfs verzocht om niet te vroeg op m'n werk te verschijnen.
Verder schijn ik me op donderdag 3 juli ziek gemeld te hebben op grond van psychische klachten. Helaas zegt de telefoonrekening dat ik op dinsdag 8 juli heb gebeld en heb ik voor zover ik weet geen psychische klachten. Tenminste, niet meer dan voor de Pfeiffer. :P
Zo gaat het dus ruim 5 kantjes door. Om moe van te worden... Ook worden er 2 brieven als bijlage bij gevoegd die ik nooit ontvangen heb en waarvan ik dus ernstig twijfel of zo voor 2 weken geleden wel bestonden.

Nou, jullie zijn weer een beetje op de hoogte. Ik ga zo afsluiten, het opsturen zal tot morgen moeten wachten, ik ben kapot...

Davina

Pffff..ik word al doodmoe als ik dit lees..heb medelijden met je dat je dit moet zien op te lossen..

Ik ga ook opnieuw een afspraak maken met het CFS centrum..mede omdat ik volgens die reintegratie eppo's naar een oplossing moet zoeken: DIE ER HELAAS GEWOON NIET IS! Behalve op je krent blijven zitten en dus niets moet gaan forceren..

Hopelijk heb je genoeg bewijs om mevrouw *piep* niet haar gelijk te laten krijgen.. :P

Sterkte weer even..

Peetje

Die arbo figuren schijnen gewoon niet te snappen dat wij ondertussen echt zelf wel heel goed kunnen bepalen wat we wel en niet kunnen. Tenslotte zitten we echt niet voor de lol thuis. In tegendeel, ik word knettergek van die zelfde 4 muren steeds weer. Maar inderdaad, zolang we nog onderzoeken laten doen, kunnen ze ons in ieder geval niet verwijten dat we er niks aan doen.

Ik kreeg overigens vanochtend een telefoontje van de FNV met het verzoek of ik het bestand met al mijn commentaar kon mailen, dan kon ze dat gebruiken om het officiele verweer op te stellen. Heb ik blijkbaar door alle Pfeiffer-dufheid heen alles toch nog best goed weten te verwoorden. :P  Waar een mens al niet blij mee kan zijn.

Verder heb ik vandaag weer een wandelingetje naar de brievenbus gemaakt. Wel 8 huizen verder en aan de overkant van de straat, maar even buitenlucht is wel erg lekker, al is het behoorlijk koud.
Al met al merk ik, dat ik wel weer een beetje op ga knappen, gelukkig. Ik slaap nog wel 's middags, maar ik ben niet meer zo vreselijk dus en ik loop weer min of meer normaal, dus grotendeels zonder te wankelen of te slingeren. Op de korte stukjes dan...

Volgende week zal wel zwaar worden. Donderdagmiddag een afspraak bij de FNV om alles door te nemen en vrijdagochtend naar het CFS Centrum.

moos

Ze blijven je maar tegen werken zeg, niet normaal. Kost je allemaal energie die je beter aan iets anders kan besteden zoals lekker een blokkie om lopen met je vriend !!

Ik hoop dat je bij de CFS centrum geholpen kan worden. Het heeft allemaal al lang genoeg geduurd.....

Groetjes Monique

Peetje

Even een snelle update.

Vanmiddag naar de FNV geweest om de loonvordering te bespreken. Ik weet eigenlijk niet goed wat ik er van moet denken... Wat ik wel weet, is dat ik nu hoofdpijn heb en een tikje licht in m'n hoofd ben, waardoor ik weer ga lopen wankelen. Toch te veel geweest dus, maar dat had ik ook eigenlijk wel verwacht.
Overigens is het officiele verweerschrift (tegen de ontslagaanvraag) 8 kantjes geworden, tegen ruim 5 van het verzoek. :P

Morgen akelig vroeg uit bed, aangezien we om half 10 al in Amsterdam moeten zijn. Dat betekent dat we al voor 8 uur in de trein moeten zitten, terwijl ik dan normaal nog soort van in coma lig. Maar goed, dat is het me wel waard.
Geen idee of ik morgen verslag uit kan brengen, maar dat houden jullie in ieder geval nog tegoed. :)

Peetje

Ben ik weer. Ik heb de ergste klap van het vroege opstaan en verre reizen gehad, al ben ik nog wel zo stijf als een plank en moeier dan ervoor.

Ik ben weer tot de conclusie gekomen dat de NS een flinke hekel aan mij heeft. We hadden een kwartier speling om in Amsterdam te komen, maar uiteindelijk waren we bijna een half uur te laat. Gevolg van 2 treinen met flinke vertraging en een tram die ook al te laat was.
Verder heb ik wel een positief gevoel over het CFS Centrum. Het is echt een verademing om eens een arts te spreken die snapt wat je bedoelt en zich er niet van af maakt met "het gaat vanzelf wel over, gewoon flink trainen".
Uit de vele vragenlijsten is in ieder geval gebleken dat mijn klachten niet psychisch zijn. Niet dat ik daar een vragenlijst voor nodig had, maar het is altijd leuk om een bevestiging te krijgen van wat je eigenlijk al wist.
Verder heb ik op basis van mijn klachten en de vragenlijsten geen CVS, want ik heb maar 3 van de 8 klachten en dat moeten er minimaal 4 zijn. Keelpijn bij iedere verkoudheid telt niet en dat ik na inspanning zo stijf als een plank ben, telt niet als spierpijn. Nou zit ik op zich ook niet op een diagnose CVS te wachten, ik heb liever iets waar wel wat aan te doen is. ;)
Dat ik al maanden loop te snotteren en te niesen en dat de bezinking licht verhoogd was, zou er wel op kunnen wijzen dat er toch nog iets niet goed zit. Maar mijn klachten kunnen ook komen omdat ik gewoon een langzame genezer ben. Ik moet nu in januari terugkomen bij de internist en de cardioloog voor verder onderzoek. En deze maand heb ik natuurlijk ook nog de inspanningstest.

Tot zo ver mijn bezoekje aan Amsterdam. :)

Donja

Hai Peetje,

Ik heb vanavond je hele verhaal met grote verbazing gelezen. Het is echt ongelooflijk wat je allemaal voor je kiezen hebt gekregen en vooral heel erg onrechtvaardig. Ik wil je heel veel sterkte wensen en hoop dat het FNV voor jou er iets positiefs uitsleept. Maar ik denk eigenlijk dat je heel erg snakt naar het einde van die hele lange tunnel waar je doorheen aan het gaan bent. Een beetje duidelijkheid waarom, hoe en vooral hoelang nog. Niemand weet of die antwoorden er zijn, maar ik zal zeker voor jou duimen.

P.S. Ik heb maar een "beetje" Pfeiffer en ben me aan het inlezen, maar moest hier op reageren.

Sterkte meid...

Anne2020

Hoi Peetje,

Hoe gaat het nu met je? Ben wel benieuwd!

Sterkte!
"Pas als er iets mis is, zien mensen hoe belangrijk het is".

Peetje

@ Donja: Dankjewel voor je lieve reactie. En natuurlijk welkom op het forum en heel veel beterschap. :)

En voor Anne en de rest:
Ik heb deze week voor het eerst geprobeerd om geheel op eigen kracht een paar boodschappen te doen. Oftewel met de auto naar de dichtsbijzijnde supermarkt, kipfilet en afbakstokbroodjes gekocht en vervolgens weer terug naar huis. Resultaat: compleet afgedraaid, 's avonds niet gekookt (lang leve die stokbroodjes :P )en om 8 uur zat ik al te knikkebollen op de bank. Volgende dag was het dus ook weer wat minder.
Dat was de donderdag en toen moest ik om 3 uur bij de arbo zijn. Ik had 's ochtends wel langer geslapen, maar miste hierdoor eigenlijk wel m'n middagdutje. Taxi papa stond al om voor half 3 op de stoep, dus was ik al om ongeveer 10 over half 3 bij de arbo. Bijna een half uur zitten wachten en toen mocht ik eindelijk naar binnen.
Het had een evaluatiegesprek moeten zijn met het oog op de aankomende WIA-aanvraag, maar eignelijk hebben we het alleen maar over mijn hardnekkige klachten, het bezoek aan Amsterdam en mijn pogingen om er toch weer bovenop te komen gehad.
Positief puntje, de arbo arts is er in ieder geval van overtuigd dat ik niet simuleer, al is er dan nog geen medische oorzaak gevonden voor het feit dat ik al zo lang met klachten loop. Langdurige Pfeiffer telt niet...
Vandaag kreeg ik met de post een compleet rapport van de arbo wat ik nodig ga hebben voor de WIA-aanvraag. Was erg interessant, aangezien daar ook dingen instonden die niet in de voortgangsverslagen hebben gestaan.
Verder gaat de ontslagaanvraag de volgende fase in. Ook vandaag per post de reaktie van mijn o zo fijne werkgever ontvangen. Zoals verwacht weer vol met leugens en andere ongein, dus daar mag ik weer commentaar op gaan leveren.
En de afdeling loonberekening van de FNV heeft de totale loonvordering berekend. Jammer voor hun dat ik zelf loonadminstrateur ben en dus in 1 oogopslag zag, dat het niet klopte en dat ze zich er wel heel makkelijk vanaf hadden gemaakt. Nog een klus voor de komende dagen dus.

Al met al heb ik dus weer genoeg te stressen, maar merk ik wel een hele lichte verbetering, zolang ik mezelf maar goed in de gaten hou.
Donderdag de inspanningstest, ben benieuwd wat daar het resultaat van gaat zijn.

Peetje

Attentie, dit wordt een zeikpost, dus je kunt nu nog stoppen met lezen. :P

Ik word echt zo knettergek van alle leugens die ik over me uitgestort krijg! Alle incidenten worden ontkent en m'n baas beweert zelfs dat ik heb moet gebeld heb, terwijl op mijn telefoonspecificatie toch duidelijk staat van wel! Ik doe *piep* alle moeite om toch steeds weer te proberen om te werken, al krijg ik daar alleen maar meer klachten door en als dank word ik van van alles en nog wat beschuldigd en voor leugenaar uitgemaakt.
Het moge duidelijk zijn dat ik het gezeik momenteel even helemaal zat ben...

Peetje

En inmiddels is het alweer maandag...
Vorige week donderdag dus naar Amsterdam geweest voor de inspanningstest. Gelukkig werkte de NS deze keer wel mee, dus waren we er ruim op tijd.
Eerst een hartfilmpje, daarna een longfunctietest en daarna op de fiets. Eerst aangesloten op allerlei draden en metertjes en een kapje over mond en neus, waar ik niet blij mee was, en daarna fietsen. In het begin praktisch zonder weerstand, dus dat ging nog wel, maar toen het zwaarder begon te worden, kreeg ik het ook steeds moeilijker. Uiteindelijk heb ik het 8 minuten volgehouden. En dat nadat ze al een paar keer gevraagd hadden of het nog wel ging en ik dus stronteigenwijs gewoon door ging.
Voor alle testen kreeg ik nog wat uitleg, en toen ik daarna opstond, werd ik me toch duizelig. Nou ben ik wel vaker wat duizelig, maar meestal voelt het dan alsof ik ga vallen en is het na een paar seconden weer over. Deze keer draaide de kamer om me heen en het duurde duidelijk langer dan een paar seconden. Niet leuk dus...
Achteraf nog wat vragen, maar behalve dat ik kapot was en de hoofdpijn erger werd, had ik eigenlijk geen klachten. Dus niet benauwd of ergens pijn ofzo.
Helaas heb ik er verder geen uitslag van gekregen. Pas na alle onderzoeken komt er een rapport/verslag, dus dat is pas volgend jaar. De eerste (snelle) indruk was weliswaar dat de test niet goed genoeg was om te kunnen werken, maar dat heb ik niet zwart op wit, dus kan ik er verder niks mee. Al is het natuurlijk voor mezelf wel een bevestiging van wat ik eigenlijk zelf al lang wist.

Davina

Hi Peetje..

Het is alweer een tijdje geleden dat ik hier heb gepost, maar heb wel elke keer ff gespiekt hoor hoe het  jou en de rest vergaat..maar omdat ik een paar keer in de week werk ben ik echt te moe om nog wat te tikken..

Heb je laatste bericht net gelezen en een bevestiging voor jezelf is idd al heel fijn, maar iemand die je klacht serieus neemt en er ook iets mee wil doen is denk al een hele geruststelling..

Ik heb verder je verhalen over het werk van je gelezen en ik weet niet hoe jij daar verder over denkt, maar wat werk betreft heb ik nu echt maling aan gekregen wat ze over mij denken en of ik daar weer aan de slag kan voordat mijn ontslag wordt aangevraagd..de situatie waar ik nu in verkeer is nou eenmaal zo en ik geloof dat alles met een reden gebeurd en het enige wat mij nu bezighoudt is dat ik me weer goed wil voelen en weer de keuze heb om iets te doen..dus voor leugenaar uitgemaakt worden of niet..je moet in jezelf blijven geloven, anders ga je er straks nog aan onder door..!

Verder ben ik vorige week ook bij het CFS centrum geweest, dus ik zal ff bij mijn eigen topic zetten wat eruit is gekomen..

Heel veel sterkte weer even..

Peetje

Ik geloof ook zeker nog in mezelf. Dat ze ontslag hebben aangevraag, daar raak ik niet van in de stress, ze dreigden er tenslotte al maanden mee. Het is alleen dat er als grond voor het ontslag niet meewerken aan re-integratie word aangevoerd, dus daar zal ik me tegen moeten verweren, anders heb ik een probleem bij de aanvraag van de WIA-uitkering, die binnenkort ook gaat beginnen. En ik kan het niet uitstaan dat ze zo veel leugens verzinnen. Er heeft daar iemand een hele grote duim...
Het is inderdaad een verademing om eens een arts te spreken die je klachten serieus neemt en niet zegt dat je bloed goed is, dus dat het vanzelf wel over zal gaan.

Na een heel leuk weekeinde was vandaag een rampdag.
Zaterdag lekker een stuk gewandeld met m'n vriendje. Te lang natuurlijk, dus kon ik het ene been haast niet meer voor het andere krijgen, maar lekker frisse lucht en kletsen was zeer welkom. Na een tijdje op bed gelegen te hebben, ging het wel weer, dus zijn we lekker uit eten gegaan.
Zondag buiten de deur geluncht en eigenlijk ook weer te veel gewandeld. Maar de hoofdpijn, spierpijn en algehele stijfheid had ik er wel voor over. Het was alweer veel te lang geleden dat we lekker samen iets leuks gedaan hadden. Wonder boven wonder kan ik nog wel vrij normaal lopen, zonder te wankelen, alleen ben ik behoorlijk stijf en loop ik nog steeds erg langzaam. Het wil gewoon niet sneller...

Vandaag voelde ik me eigenlijk beter dan verwacht, al heb ik nog steeds hoofdpijn en ben ik zo stijf als een plank. Was het binnen zitten zat, dus ik wilde toch een paar boodschapjes gaan doen. Helaas had mijn auto daar een andere mening over, dus die vertikte het om te starten. Ik de garage gebeld en die vermoedde een lege accu. Gelukkig is mijn vader multifunctioneel en dus in het bezit van startkabels. :P Die is dus braag 's middags op komen draven, en gelukkig startte-ie toen wel. Helaas konden we toen nog wel richting de garage om er een nieuwe accu in te laten zetten. Dat kostte me m'n middagdutje en ik kan m'n spaarrekening weer gaan plunderen om de rekening te betalen. Maar goed, auto doet het weer. Het boodschappen doen heb ik vanzelfsprekend maar over geslagen.

Doordat ik niet had kunnen slapen, liep ik flink te geeuwen en ineens voelde ik iets in m'n keel. Dus ik voelen, zit er een bult zo groot als een grote knikker aan de bovenkant. Nou heb ik de laatste tijd steeds allerlei vage kwaaltjes, maar ik heb toch maar de huisarts gebeld. Kon ik gelijk vanmiddag nog langs komen.
Ik heb nog wel een kwartiertje kunnen rusten, maar daarna weer eruit en richting huisarts, die tot de conclusie kwam dat het waarschijnlijk een cyste was. Niet schadelijk dus, hooguit lastig. Maar voor de zekerheid moet er wel een echo van gemaakt worden, dus die staat nu voor volgende week in de agenda. Dat heb ik dus weer...

xk.

Heee Peetje!

Ik had ook een cyste in m'n hals..
Bij mij dachten ze eerst dat het een opgezette lymfeklier was omdat ik het gelijk met de pfeiffer kreeg.
Hij werd bij mij toen steeds groter en was toen 4bij3bij4 op de echo & ben toen in september geopereerd worden, uiteindelijk was hij iets van 6cm en mn litteken dus 7cm!

Weet je ook of je dan geopereerd moet worden? denk het nog niet he, moet vast eerst de echo afwachten?
Bij mij zeiden ze trouwens ook dat je een cyste kon herkennen aan dat je het maar op 1 manier kon bewegen (van links naar rechts volgens mij & dan niet van boven naar beneden).

Zullen dus wel weer wat ziekenhuisbezoeken aankomen, ik moest daarna ook nog door de mri-scan (erg fijn dat lawaai!)

Succes & sterkte ermee in ieder geval!

Peetje

Inderdaad, eerst die echo en dan afwachten of ze daarop kunnen zien wat het is. Ik kreeg te horen dat een gezwollen lymfeklier niet meebeweegt als je slikt en mijn bult doet dat wel.
Het zit trouwens wel op een rotplek. Als ik slik, voel ik het en dan srukt het ergens tegenaan, tegen m'n luchtpijp ofzo. Hopen dat het niet groter wordt, anders mogen ze het er hoe dan ook uit snijden. :P

xk.

Ja, dat zeiden ze trouwens ook bij mij.. dat hij mee beweegt als je slikt.
Ik had er verder geen last van, zit hij bij jou ook echt aan de zijkant van je hoofd? op de plek van je lymfeklier zeg maar?

Peetje

Nee, het zit vooraan, bijna onder m'n kin en dan iets naar rechts. Vandaar dat ik zelf ook niet dacht dat het een opgezwollen klier was. Ik heb ook het idee dat die bult groter wordt, maar daar denk ik maar niet te veel aan.

xk.

Oke, dan is 't een ander soort cyste als wat ik had!
Bij mij werd hij ook telkens groter, 't begon ook met een klein bultje! :P
Succes in ieder geval met de echo.

Peetje

Even een snelle update.
Bult wordt steeds groter. Maandagmiddag was het een soort van knikker van ongeveer 1,5 cm doorsnede, vanochtend was-ie al ongeveer 3 bij 4 cm. Dokter dus maar weer gebeld en nu mag ik morgenmiddag voor een echo en vrijdagochtend akelig vroeg naar de kno-arts.
En er zit dus volgens mij een spier klem ofzo, slikken is pijnlijk en niesen is echt au. Oftewel, ik ben niet blij.

Anne2020

Heel veel sterkte, echt rot voor je!

Heel veel succes morgen!

:-*
"Pas als er iets mis is, zien mensen hoe belangrijk het is".

Anne2020

"Pas als er iets mis is, zien mensen hoe belangrijk het is".

Davina

Ik wil je ook sterkte wensen..en hopelijk ben je snel van die pijn af..


Peetje

Ben ik weer! :P
Gisteren dus voor een echo geweest. Ervoor nog even gemeten en toen was-ie 6 bij 6 cm, alweer flink gegroeid dus.
Volgens degene die de echo maakte, zat er een bloedinkje, dus zou het waarschijnlijk vanzelf wel weer weg gaan, maar hij wilde er wel even een naald in steken om de druk eraf te halen. Nou heb ik het niet zo op naalden, dus heb ik dat laatste aanbod maar afgeslagen. ;) Zo verschrikkelijk veel last had ik er nou ook weer niet van...
Vanochtend naar de kno-arts. Die ging natuurlijk voelen en kijken en nadat hij de echo + commentaar bekenen had, besloot-ie dat het ook iets anders zou kunnen zijn, bijvoorbeeld een ontsteking. Vervolgens mocht ik bloed gaan prikken, een rontgenfoto van m'n kaak laten maken en (het ergste van allemaal) een punctie laten doen.
Bloed prikken was zo gebeurd, bij de rontgen hebben we een tijdje zitten wachten en de patholoog die de punctie moest doen, zat op een andere locatie. Gelukkig had ik taxi-pappa bij me.
Zoals ik hierboven al zei, ben ik niet zo dol op naalden. Het was weliswaar een heel dun naaldje, maar echt prettig was het niet. Zeker niet omdat meneer de patholoog flink kneep om de juiste plaats te vinden. En tot overmaat van ramp waren er bij de eerste poging te weinig cellen mee gekomen, dus moest het nog een keer.
Verder kon hij er nog weinig van zeggen, alleen dat er voornamelijk bloed uit gekomen was. Dat zou dan weer overeenkomen met wat ze bij de echo zeiden, maar zegt eigenlijk nog niet echt iets, behalve misschien dat het waarschijnlijk geen ontsteking is, want dan zou er volgens mij pus uit gekomen moeten zijn.
En nu is het weer afwachten. Over 2 weken moet ik terug naar de kno voor de uitslagen.
Overigens heb ik wel het idee dat door die punctie de ergste druk eraf is en dat die vage bult iets kleiner is, maar ik heb effe geen zin om te gaan meten. Moet namelijk nog op gaan ruimen, morgen vieren we de verjaardag van m'n vriendje. :) Vanavond maar weer voor de zekerheid een pijnstiller nemen, dan weet ik tenminste zeker dat ik slaap.

xk.

Aaah.. die punctie leek mij ook zoo eng, maar ik hoefde hem gelukkig niet omdat ze gelijk konden zien dat het een cyste was! Ben benieuwd naar de uitslag, hopelijk is het niks anders & kan er snel iets aan gedaan worden. Veel succes&sterkte nog.. & veel plezier vandaag met de verjaardag van je vriendje, gefeliciteerd nog!

Peetje

Pfff, ik ben kapot... Gisteren een huis vol visite gehad en al heb ik weinig gedaan, ik zit er vandaag echt weer even doorheen. Morgen ook nog maar even rustig houden dus.

Bult is nu ongeveer 4 x 4 cm. Wel kleiner geworden dus, maar nog lang niet weg. Ik merk ook wel dat slikken enzo wat minder pijnlijk is en ik heb afgelopen nacht zonder pijnstiller geslapen.

Peetje

Ik snap af en toe helemaal niks van m'n eigen lichaam.
Zaterdag na al het verjaardagsgedoe voelde ik mezelf gloeien en volgens m'n vriend zag ik er ook koortsig uit. Thermometer gepakt, resultaat 36,1. Zo vaag...
Gisteren heb ik het extreem rustig aan gedaan en vandaag lijkt het weer wat beter te gaan. Hopelijk heb ik de klap na een rare week dus overleefd door een dagje lekker op de bank te blijven hangen en zo goed als niks te doen.
Morgen lekker naar een vriendin toe. Effe bijkletsen en daar eten. Heb er echt zin in. :D