'Gecrashed' -> gebroken bekken

maaike · 09 mei, 2007, 10:38:36

Hallo allemaal,

Afgelopen week was ik op vakantie in Bassano. Hierbij mijn verhaal over een verkeerde landing en de daarop volgende ziekenhuisopname.

De eerste dagen van Bassano waren super! Lekker weer, gezellige mensen, lekker eten. Met de duurvluchten wilde het wat mij betreft niet zo lukken, maar ik was ook wel tevreden met een vluchtje van zo'n 30 minuten.

Dinsdag (1 mei) begon als een super dag! Eerst een heerlijke vlucht van 2 uur gemaakt, begonnen op de Costalunga en daarna richting Beppi gevlogen. Na de landing een broodje gegeten en weer omhoog gegaan. Het was inmiddels wat betrokken, dus het was vrij lastig boven blijven met kleine bellen. Maar na een tijdje kwam de zon door en ging het weer vrij makkelijk. Na zo'n uurtje super lekker gevlogen te hebben kwamen er vrij grote cumulussen in het dal en vond ik het ineens wel een beetje
turbulent worden. Ik voelde me niet helemaal relaxed en heb oren getrokken en ben naar de landing gevlogen. Ging allemaal prima, hoewel het soms best een gewiebel was en ik af en toe met oren omhoog ging.

Op een gegeven moment haalde ik de oren eruit en wilde gaan landen. Af en toe steeg het nog aardig, dus het duurde even. Op dezelfde hoogte vloog een ander scherm, maar we hielden goed rekening met elkaar, dus dat was prima.
Vlak voordat ik wilde gaan flairen ging ik ineens omhoog. Nouja, dat gebeurt wel vaker bij de landing, toch? Dit keer ging het alleen wel erg hard. Ik dacht zelf dat ik misschien wel 10 meter ben gestegen. Ik dacht: "handen hoog houden, relax!" en keek naar de afzetting op het landingsterrein (er stonden grote oranje 'hekken' omheen) en zag dat het nog niet eens zo'n diep gat was en dat als het mis ging, ik daar ook nog wel in zou kunnen landen ofzo.

Het volgende moment stond het scherm ineens 90 graden voor me en ging ik als een razende richting de grond. Toen ben ik maar gaan gillen ;) . Waarschijnlijk heb ik over gecorrigeerd. Wellicht wilde ik op de lange groenstrook gaan landen en heb naar rechts gestuurd. Wellicht was er een andere reden. Ik weet het niet. In ieder geval is het scherm rechtsom negatief gegaan. Ik heb ook nog gedacht dat er misschien een soort van kleine 'dust devil' zat (zonder dust dan). Maar goed, ik weet dus het moment tussen dat ik omhoog ging en dat het scherm ineens voor me stond niet meer.
Voor degenen die niet weten wat negatief gaan is: Als je een rem te ver doortrekt, vliegt een kant van het scherm niet meer. Het scherm draait dan 180 graden en duikt aan wanneer je je rem los laat. Je gaat dan natuurlijk achter je scherm aan pendelen en gezien ik erg laag was (paar meter) ben ik zo'n beetje de grond in 'geboord' zoals wij dat dan altijd aan cursisten enzo uitleggen.

Tsja, toen klapte ik dus op de grond. In eerste instantie kon ik niet ademen. Ik was er vrij rustig onder, want ik wist dat dat vaker zo is en dat dat dan vanzelf komt. Proberen in te ademen en uit te ademen, door m'n mond en neus, lukte maar niet. Gelukkig uiteindelijk steeds een heel klein beetje, tot ik aardig fatsoenlijk weer ademde. Er waren een hoop mensen toegesneld die zeiden dat ik moest blijven liggen en hoe ik me voelde enzo. Verteld dat mijn rug zeer deed. Zelf even gecheckt of ik
geen dwarslaesie had, maar ik kon gelukkig mijn tenen nog bewegen. Toen gevraagd of ik mijn vriend even mocht inlichten, want Jaap vloog nog en zag mij vast liggen. Degene die bij me zat heeft ze zendknop ingedrukt en ik heb gezegd dat alles goed was en dat ik alleen pijn in m'n rug had. Helaas heeft Jaap dat nooit gehoord, wellicht hebben we door elkaar heen gezonden.
Maar goed, daar lag ik dus met pijn in mijn rug. Gelukkig was de rest nog ok. Ik kon helder nadenken, wist alles nog en begreep dat ik moest blijven liggen. Er zaten een aantal mensen bij me die met me praatten en probeerden me gerust te stellen. Iemand heeft de hele tijd over m'n arm gewreven, wat erg prettig was. Geen idee trouwens wie en hoe ie eruit zag, want hij zat achter me :) . Is ook wel een tip als je iemand ziet crashen: laat hem/haar liggen, praat met hem/haar, stel gerust, raak
hem/haar aan (idd dmv wrijven ofzo). Dat is wel zo prettig. En als je ooit zelf crasht: BLIJF LIGGEN tot de ambulance er is, zeker als je veel pijn hebt. Gewoon NIET bewegen. En blijf vooral rustig. In paniek raken heb je niks aan ;) .

Goed, het duurde vrij lang voor mijn gevoel voor de ambulance er was. Ik denk 20 minuten. Ik had veel pijn en lag voor geen meter natuurlijk. Op een gegeven moment hoorden we ze in de verte, dus dat was wel prettig. Er kwamen er twee en zowaar konden er ook wat van die lui Engels. Ik kon alle vragen helder beantwoorden, dat was geen enkel probleem. Ik heb ook nog heel hard geroepen dat ik geen morfine wilde (ik dacht te horen dat ze het daarover hadden), hihi. En dat ze m'n harnas niet moesten slopen (dat ding kost 600 euro :P). Na een beetje gewring was ik uit m'n harnas en moest ik gedraaid worden om op een brancard te worden gelegd. Geen
pretje. Toen in de ambulance, Jaap mocht mee, die lui konden geen woord Engels (degenen die dat wel konden gingen met de andere ambulance weer ergens anders heen). Met loeiende sirenes naar het ziekenhuis, terwijl Jaap me overhoorde wat mijn verjaardag was, hoe m'n oudste zus heette, hoe oud ik was, welke datum het vandaag was, wat zijn geboortedatum was en nog meer van dat soort dingen. Die loeiende sirenes gingen me wel irriteren en de rit duurde vreselijk lang, terwijl ik zeer oncomfortabel lag met m'n benen een beetje opgetrokken. Die mocht ik niet naar beneden doen en ze wilden er ook niets onder leggen. En oh ja, ik had natuurlijk
zo'n nekkraag om.

In het ziekenhuis aangekomen mocht Jaap niet mee naar de eerste hulp. Heel irritant! Hij moest dus buiten wachten terwijl ze bij mij aan m'n benen gingen friemelen, m'n kleren van m'n lijf knipten en aan m'n rug voelden. Die nekkraag mocht vrijwel direct af, ik had ook geen pijn aan mijn nek. Ze vermoedden een breuk (ik ook trouwens ;)), dus daarna moest ik foto's laten maken. Fijn, weer een transfer, dat is echt het meest pijnlijk geloof ik. En ik moest op m'n zij liggen af en toe, ook geen
pretje. Uiteindelijk bleek er een botje in m'n bekken gebroken te zijn. Verder niets.

Met die uitslag moest ik naar de orthopeed. Die kon wel iets beter Engels en vertelde mij dat ik moest worden opgenomen in het 4-sterrenhotel, niet hoefde te worden geopereerd, maar wel een tijd plat moest. Al lang blij dat ik geen operatie hoefde werd ik naar een 2-persoonskamer gereden en op een ander bed gelegd (weer een transfer, AUW!!!!). En daar lag ik dan. Overigens mocht ik niet eten en weinig drinken tot ik gepoept had en daarna mocht ik ook naar huis.

Mocht je nou ooit een crash ofzo maken, doe dat dan niet in een land waar ze geen woord Engels, Frans, Duits of Nederlands spreken. Bijna geen verpleger kon daar Engels ofzo, alleen Italiaans, dus het was handen en voeten werk. Daar bleek ook dat liggend plassen heel onhandig is. Plassen in het Italiaans is 'pipi' of 'urinare' ofzoiets. Nouja, dat eerste woord begrijpen ze het beste.

Het vrouwtje naast mij was heel erg aardig. Op een ochtend ging ze mijn handen wassen met z'n doekje, creme op m'n gezicht doen en parfum op spuiten. Echt lief! Ze kon dan wel geen woord Engels ook, maar het was fijn om bij haar op de kamer te liggen. Ze snurkte gelukkig ook niet :) .

Italiaanse ziekenhuizen hebben wel rare dingen. Er was bijvoorbeeld een keer een voetbalwedstrijd, die stond op z'n hardst ergens op de gang tot een uur of elf. Ontbijten doe je daar met thee en vier soepstengels. Die thee is trouwens niet te zuipen, veel te sterk. De artsen kunnen ook amper Engels, hoewel dat wel iets beter gaat dan met de verplegers. Een infuus is gewoon een fles en als ie leeg is, hangen ze een nieuwe op. Als er nog lucht in het infuusslangetje zit is dat jammer, dat komt dan gewoon in je aderen. Nouja, meer van dat soort dingen.

Na een paar dagen besloten ze dat ik nu echt moest gaan poepen, dus toen kreeg ik rommel in m'n darmen gespoten. Tsja, het hielp wel, dus ik mocht eindelijk eten. Niet dat ik veel trek had, maar het was toch wel fijn. Liggend poepen met pijn als je perst is echt niet aan te raden.

Met SOS International hadden we afgesproken dat ik opgehaald zou wordenin Italie om liggend naar huis vervoerd te worden. Na heen en weer gebel tussen de artsen zou dat uiteindelijk zaterdag worden. Donderdagavond had ik ineens bloed in m'n urine en vrijdag ook. Shit! Wat dan natuurlijk moet worden uitgesloten is een interne bloeding. Ik voelde me eigenlijk op zich prima (behalve dan de pijn van m'n bot). Er zou dus een echo worden gemaakt. De verplegers lieten me weten dat ik me geen
zorgen moest maken, omdat ze allemaal vonden dat ik er goed uit zag en het goed deed. Maarja, m'n reis naar NL zou in het geding komen, dus ik was wel wat gespannen. Vrijdagmiddag zou de echo gemaakt worden en ik moest veel drinken en weinig eten. Om 2 uur zouden ze komen. Om 2 uur was m'n blaas dus helemaal vol, kon het bijna niet ophouden, maar geen echo. Gelukkig mocht ik plassen, als ik daarna maar wel weer heel veel water ging drinken. Zo ging dat een tijdje door, totdat ik net weer had geplast na bijna een hele fles in een uur te hebben gedronken. Op dat moment kon ik naar de echo komen. Dus nog snel even een halve fles leeg
gedronken.

Gelukkig was er op de echo niets raars te zien en kon ik weer rustig ademhalen. Ik zou de volgende dag echt naar huis gaan! Hoera!

Na nog een slechte nacht (maximaal 3 uur geslapen) werd ik opgehaald door de ambulance. Wat fijn dat dat gewoon Nederlanders waren! Een hele opluchting. Ik kon zelf draaien om bijv. op een mat te gaan liggen om verplaatst te worden (of om te gaan plassen), maar dat duurde vrij lang.
De hele week hadden de verpleegsters al gezien dat ze niet aan me moesten zitten als ik ging draaien, vanwege de pijn (ze trekken dan ineens een been naar zich toe ofzo, auw!). Maar natuurlijk hadden ze ineens weer haast en stonden ze met 4 man aan me te duwen en te trekken. Heb ze toch nog maar even voor muts uitgescholden en blijkbaar begrepen ze door de intonatie (;)) wel dat ik het niet leuk vond, want toen mocht ik het zelf weer doen :) .

Ik had erg tegen de reis naar huis op gezien, maar uiteindelijk viel het erg mee. Dat was natuurlijk mede te danken aan het prettige 'personeel' van SOS International, maar ook de pijn viel me mee. Ik lag op een niet-opgepompt vacuum matras. Daar zitten van die korrels in die zich naar je lichaam voegen. Natuurlijk had ik wel pijn en was het niet relaxed, maar het was vrij goed te doen. Jaap reed alleen met de auto naar Nederland.

Rond kwart over negen was ik thuis. Hoera! M'n hooglaagbed van de thuiszorg met elektrisch bedienbare verstelling (leuk om mee te spelen :P) was geleverd en door m'n moeder opgemaakt en er stond koek, koffie en thee klaar. Lief! Gelukkig was ik weer thuis.

Ik heb nog steeds bloed in m'n urine, maar net de weekendarts gebeld en ik kan wel even tot morgen wachten met aan de huisarts vragen. Die moet ik trouwens ook nog regelen, want ik had hier geen huisarts in Duiven nog. Onhandig in dit geval. Verder lig ik op bed en dat zal nog wel een tijdje duren. De dokter zei dan wel 3 weken, maar ik denk dat ik langer moet liggen en na 3 weken misschien iets meer mag. Iig ben ik er niet zomaar vanaf. Morgen bespreek ik met de arts hoe en wat. Omdat ik in het
ziekenhuis in Italie heb gelegen zijn ze doodsbang voor een MRSA-bacterie, dus ik kan niet zomaar naar het ziekenhuis (alleen als het echt nodig is en dan moet ik waarschijnlijk in quarantaine).

Ik wil iedereen (wie de schoen past trekke hem aan) bedanken voor het medeleven! Veel smsjes, telefoontjes, viaviavragen, aantal kaarten, mails gehad en er is vast aardig wat aan me gedacht. Echt heel fijn allemaal! Ik lig dus nog wel even thuis, dusseh... als je eens in de buurt bent... *hint* (laat het wel ff van tevoren weten ivm de sleutel oid).

Verder hoop ik dat de mensen ter plaatse niet teveel geschrokken zijn en nog wel een lekker vliegweekje hebben gehad. Ik ben heel blij dat jullie het niet gezien hebben, want het zag er vast niet relaxed uit. Iemand zien 'neerstorten' is nooit leuk en zeker niet als het een bekende is.

Ik ben wel van plan door te gaan met vliegen als ik het weer kan. Jammer dat ik niet met bed en al naar het lierveld kan komen, want ik zal al die gezelligheid wel missen. Ik zou volgend weekend meedoen met DOFC (overlandwedstrijd over flatland), het weekend daarna naar de Vogezen gaan, het weekend daarna ook en in juni naar Oostenrijk. Dat gaat dus helaas niet door. Jammer dat dit niet aan het einde van een vliegseizoen gebeurt. Maar verder voel ik me prima en gaat het heel goed. Behalve de pijn in m'n heup (bekken) gaat het goed. Hopelijk krijg ik geen rare complicaties. Vannacht eindelijk eens vrij goed geslapen. Niet tussendoor wakker geworden en geen herrie om me heen. Jaap lag op de bank naast me, dus ik kon zo vragen als ik wat nodig had. Wel zo prettig.

PS ik lig in de huiskamer met een beamer op de muur, dus ik heb een lekker groot scherm waar ik op kan kijken. Toetsenbord op m'n buik en tikken maar!
PSPS ik schreef dit zondag, ondertussen heb ik al geen bloed meer in m'n urine en heb ik alle nachten daarna veel minder goed geslapen :P

Ellen · 09 mei, 2007, 11:40:43

Hoi Maaike,

Wat een verhaal :o
maar laat je lekker verwennen ;D
Hou ons op de hoogte van je vorderingen. De Pfeiffer mensen vinden het wel eens prettig iets anders te lezen ;)
Nou heel veel sterkte en ik hoop dat je snel weer als een vogeltje rondvliegt.

Liefs Ellen

maaike · 10 mei, 2007, 10:28:25

Citaat van: Ellen op 09 mei, 2007, 11:40:43
Hoi Maaike,

Wat een verhaal :o
maar laat je lekker verwennen ;D
Hou ons op de hoogte van je vorderingen. De Pfeiffer mensen vinden het wel eens prettig iets anders te lezen ;)
Nou heel veel sterkte en ik hoop dat je snel weer als een vogeltje rondvliegt.

Liefs Ellen

Dankje! Ik hoop het ook van dat vliegen. Maar ik hoop nog het meest dat ik snel weer lekker naar de wc kan :).

Ik laat me zeker lekker verwennen. Gisteren is m'n vader komen koken en heeft m'n moeder m'n haar gewassen (na een week dat niet te hebben gedaan :)). Dat is echt wel even fijn!

Daarnaast is de huisarts geweest. Hij heeft gezegd dat ik mag bewegen op geleide van de pijn. Oftewel: als ik het qua pijn kan, mag ik bewegen. Ik was hier eigenlijk wel blij mee, gezien dat betekende dat ik niet wekenlang op bed hoef te liggen, maar ook mag proberen weer dingen te gaan doen. Dus ik dacht: het eerste wat je moet kunnen als je weer gaat bewegen is zitten. Dat deed ik gisteren of eergisteren dan ook. Zitten ging best goed, niet eens zo heel veel pijn. Maar toen ik weer ging liggen wist ik direct dat ik te ver was gegaan (en dat met 5 minuten zitten). Ik heb veel meer pijn weer en erg slecht geslapen. Sukkel!

Ik denk dat ik nu maar onder begeleiding wil gaan bewegen ipv 'zelf aanklooien'. Ga dus vragen of ik naar een orthopeed mag. Helaas kan dat sowieso nog niet, want ze zijn bang voor een ziekenhuisbacterie, omdat ik in het buitenland in het ziekenhuis heb gelegen. Er is maandag een kweekje afgenomen, hopelijk krijg ik maandag de uitslag (en hopelijk is die negatief), dan kan ik een afspraak gaan maken.

Verder lig ik dus te liggen en weet niet wat de beste houding is. Frustrerend is dat. Denk dat ik ook iets met m'n rib heb (gekneusd?), want als ik me in heb gespannen doet ie daarna zeer en ook bij diep inademen voel ik 'm. Nouja, heb er weinig last van verder, ik doe toch niet zo veel, dus dat scheelt. Maar als ie echt gekneusd is kan ik daar volgens mij ook vrij veel last van houden.

Ellen · 10 mei, 2007, 17:23:25

Inderdaad volgens mij kan je heel veel last hebben van een rib.... Verdorie Maaike, heb je net geleerd je grenzen te stellen met Pfeiffer en weer afgeleerd ;) Nu dit weer!!!
Maar geloof me iedere dag dat je lichaam het niet doet wordt je geest sterker ( dit besef je achteraf ;) )
Maar ik denk aan je en hoop dat je snel het kleinste kamertje weer op kan zoeken.
Misschien ondertussen een tip ;)
www.travian.nl is een soort kolonisten van Catan, maar dan op internet.

En..... mijn blog lezen.... tja het is veel he... het is echt mijn uitlaatklep. Ik heb ook alles nu op mijn computer staan en laat het nog een keer inbinden als ik klaar ben. Ik hoop over een paar maanden, maar we wachten rustig af.

maaike · 10 mei, 2007, 18:23:50

Ja, dit soort grenzen zijn echt weer heel anders. Welke pijn moet je negeren en welke pijn moet je op letten? Met welke pijn mag ik gewoon bewegen en als ik wat voel moet ik stoppen? Dat is echt lastig. Het liefst zou ik zo de hele dag met krukken gaan oefenen, inclusief wat pijn, maar dat zou gewoon onverstandig zijn.

Bedankt voor je tip.

Over het inbinden van je boek: kijk eens op www.geefjeboekuit.nl, misschien heb je er wat aan.

Ellen · 11 mei, 2007, 11:31:18

Hoi Maaike,

Ga ik zeker naar kijken als mijn boek zijn einde haalt ;)
Verder snap ik je voor 100%, wat lijkt me dan moeilijk om daar mee om te gaan.
Wat je wel en niet kan/mag en wat je lichaam goed vind en wat niet ???
Mij lijkt het ook wel slim om daarbij hulp te zoeken. Want kan je het zo fout doen dat je er je hele leven last van houd?
Want dan zou ik nog banger zijn om zelf dingen te gaan doen.
Nou hou je taai en ik hoop dat je snel opknapt!!!

maaike · 11 mei, 2007, 15:24:10

Citaat van: Ellen op 11 mei, 2007, 11:31:18
Hoi Maaike,

Ga ik zeker naar kijken als mijn boek zijn einde haalt ;)
Verder snap ik je voor 100%, wat lijkt me dan moeilijk om daar mee om te gaan.
Wat je wel en niet kan/mag en wat je lichaam goed vind en wat niet ???
Mij lijkt het ook wel slim om daarbij hulp te zoeken. Want kan je het zo fout doen dat je er je hele leven last van houd?
Want dan zou ik nog banger zijn om zelf dingen te gaan doen.
Nou hou je taai en ik hoop dat je snel opknapt!!!

Ik weet niet of ik iets kan beschadigen waardoor ik er altijd last van blijf houden, maar ik ben er dus bang voor. Dat SI-gewricht is best een lastig gewricht, dus ik wil daar idd geen rare dingen mee doen.

Verder: bedankt. Het komt wel goed! Alles is nog wel zwak merk ik. Ging het gister weer ietsjepietsje beter met de pijn, werd ik vannacht hoestend wakker (omdat ik me waarschijnlijk had verslikt ofzo) en had ik weer een slechte nacht met veel pijn. Ik kan niks 'geks' doen dus.

Wel prettig dat het aardig gaat met de stoelgang. Dat is namelijk liggend ook niet echt makkelijk :P.

Ik hou jullie op de hoogte! Ook van de uitslag van die kweek enzo. Gelukkig kun je dat digitaal niet overdragen, anders moest ik maar helemaal niet op dit forum komen :D.

maaike · 15 mei, 2007, 17:00:26

Zo, ik weet eindelijk weer wat meer (voor zover het jullie interesseert):

- Ik heb GEEN MRSA, ben dus negatief getest. Dat betekent dat ik naar een ziekenhuis mag.
- Ik heb volgende week woensdag een afspraak in het ziekenhuis met een orthopeed. Ik heb even gevraagd of ik voor die tijd wat mag gaan doen, maar hij zegt: tot die tijd doen wat de arts in Italie zei en dat is blijven liggen, dan kun je iig niets fout doen.

Ik ben erg blij dat ik eindelijk een afspraak met een arts heb kunnen maken. Het duurt dan nog wel een week, maar dan weet ik eindelijk hoe en wat. En het is ook heel prettig om te weten dat ik rustig aan moet doen en dus niet allemaal dingen doen. Ik heb nog steeds constant pijn bij het liggen, maar het is al wel wat afgenomen geloof ik. Ik ben ietsje 'mobieler' (ik kan bijv. gaan verliggen, dat kon ik voorheen nog niet). Als ik met pijn kan liggen, kan ik met pijn ook zitten en staan. Wat dat betreft ben ik wel een doorzetter. Maar ik wil het niet forceren en iets 'voor altijd' ofzo beschadigen. Dus het is wel prettig dat ik nu weet dat ik gewoon ff moet blijven liggen nog. Geeft duidelijkheid.

Ellen · 15 mei, 2007, 18:04:35

Super dat je geen MRSA heb!!!! :)

En die afspraak ookal is hij pas volgende week woensdag staat wel en die pakken ze je niet meer af.
En dan fijn in het nederlands praten wat wel en niet mag en hoever en tot wanneer.
Ik zal aan je denken en ik wil het natuurlijk wel horen!!!!

En wat kan een mens blij zijn he met kleine dingen zoals zelf kunnen draaien, maar ik snap het wel!!

Geniet van het goede nieuws

Liefs Ellen

Marit · 16 mei, 2007, 10:25:16

:o wat een verhaal zeg!!! wat erg!

Gelukkig geen mrsa!!! dat scheelt alweer, want het lijkt me een onprettig idee als je niet naar het ziekenhuis kan!.

Ben hier alweer een poosje niet geweest, een deel van de redenen weet je al en de ander zal ik je nog maar niet mee lastig vallen. Doe ik af en toe wel bij Ellen :P ;D

Doe rustig aan en ga niet te snel he?! ik zal weer wat vaker komen en zeker kijken hoe het met je gaat!!

maaike · 16 mei, 2007, 10:35:33

Citaat van: Marit op 16 mei, 2007, 10:25:16
:o wat een verhaal zeg!!! wat erg!

Gelukkig geen mrsa!!! dat scheelt alweer, want het lijkt me een onprettig idee als je niet naar het ziekenhuis kan!.

Ben hier alweer een poosje niet geweest, een deel van de redenen weet je al en de ander zal ik je nog maar niet mee lastig vallen. Doe ik af en toe wel bij Ellen :P ;D

Doe rustig aan en ga niet te snel he?! ik zal weer wat vaker komen en zeker kijken hoe het met je gaat!!

:).

Je mag me met alles lastig vallen, hoor. Voel me prima en kan een hoop hebben. Alleen wat pijn, die overigens sinds 2 weken geleden echt al een stuk minder is geworden.

Ik doe m'n best om niet te snel te gaan. Kost moeite! Hopelijk kan de orthopeed iig wat meer uitsluitsel geven over wat ik wel en niet kan gaan doen en wat goede en wat minder goede bewegingen zijn.

Jij iig ook succes met alle dingen! En kom hier alleen als je het zelf wilt, hoor. Niet voor mij ofzo.

maaike · 16 mei, 2007, 10:38:18

Citaat van: Ellen op 15 mei, 2007, 18:04:35
Super dat je geen MRSA heb!!!! :)

En die afspraak ookal is hij pas volgende week woensdag staat wel en die pakken ze je niet meer af.
En dan fijn in het nederlands praten wat wel en niet mag en hoever en tot wanneer.
Ik zal aan je denken en ik wil het natuurlijk wel horen!!!!

En wat kan een mens blij zijn he met kleine dingen zoals zelf kunnen draaien, maar ik snap het wel!!

Geniet van het goede nieuws

Liefs Ellen

Fijn Nederlands praten met de arts, ja. Wat zal dat een opluchting zijn wat dat betreft! Ik laat hier wel even weten hoe het is gegaan.

Ik merk inderdaad dat ik erg blij kan zijn met kleine dingen. Zoals dat ik laatst eindelijk weer even tegen m'n vriend aan lag (ik op m'n zij gedraaid, hij tegen me aan). Dat is echt super! En ik besef zo ook wel hoe lekker het eigenlijk is als je kan lopen (of iig je zelfstandig voortbewegen). Het is zo vanzelfsprekend... niet dat ik dat verder heel vervelend vind, want het vooruitzicht dat ik over een tijdje weer alles zelf kan maakt dat ik me er gewoon verder wel ok onder voel.

maaike · 23 mei, 2007, 22:54:00

Ik ben nu in het ziekenhuis, ze willen me hier toch even houden. Morgen een ct-scan. Hopelijk zijn er geen operaties nodig, daar heb ik echt geen zin in. Ben benieuwd. Duimen jullie voor me?

Ellen · 24 mei, 2007, 07:51:31

Hoi Lieve Maaike,

Ik zal zeker aan je denken!!! Hou je taai!!!

Liefs Ellen

maaike · 25 mei, 2007, 21:57:49

Dankje!

Ondertussen weet ik meer: ik moet minstens tot volgende week vrijdag blijven. ct-scan liet zien dat ik een breuk heb in m'n heiligbeen, dat is zeg maar de 'onderkant' van de ruggenwervel. En ik moet stil blijven liggen. Prettig.

Ellen, wil je soms moderaten op dit forum? Nu ik er amper ben is dat wel zo handig.

Overigens lig ik in ziekenhuis Zevenaar kamer 202. Kan niet bellen, wel een beetje mailen.

Ellen · 26 mei, 2007, 09:04:23

Hoi Maaike,

Ik wil dat graag voor je doen zeker.
Wel balen dat je nu daar weer ligt, maar zie hte voordeel dat ze het gelukkig nu hebben gezien en niet over nog een aantal weken.
Heeeeeel veel sterkte en ik wil graag mailen.
Mijn persoonlijke mail adres staat in je persoonlijk berichtje.

Liefs Ellen

Marit · 30 mei, 2007, 11:56:56

he, bah zeg!!! Dat je in het ziekenhuis ligt, niet van Ellen ;D voordat dat verkeerd begrepen wordt, echt balen!

Ben je mooi klaar mee. Dacht gisteren nog aan je, ging ook over een gecrashte vlieger...zijn scherm raakte in de knoop ofzo. Maar die had niks gebroken. Ik heb een kleine verassing voor je, kan ik die evengoed nog opsturen?

maaike · 30 mei, 2007, 16:48:54

Ja, dat van Ellen is idd wel handig :). Ik had al een tijdje geleden een bedankje willen sturen, maar toen viel internet steeds uit als ik op 'Versturen' drukte.

Tuurlijk kun je nog dingen sturen, leuk! Ze komen gewoon thuis aan en dan neemt Jaap het wel mee :). Dus dat komt goed.

Pff, de kamer ligt nu helemaal vol, een madame is gisteren gekomen en ligt de hele dag al te kletsen en krijgt de hele dag bezoek. Voor mij erg vermoeiend. Ze gaat (gelukkig) morgen weer naar huis. Een beetje kletsen is erg leuk en dat moet ook wel, maar de hele dag door is niet fijn. Ik merk des te meer dat ik totaal geen prive meer heb.

Marit · 31 mei, 2007, 09:10:41

Dat lijkt me inderdaad erg vermoeiend! Kan je er niet, voorzichtig, wat van zeggen? Of een muziekje opzetten en je koptelefoon erg duidelijk opzetten ;D

Ik vind het leuk dat Ellen erbij is gekomen! Gezellig! Nu nog modder om te eten, hoewel....nee laat maar, ik weet nog hoe gek ik er van werd met het oude forum ;)

Morgen mag je misschien naar huis? Als ik zeker wist of je het VU lag, kon ik langskomen. Ik moet er straks weer heen. Maar waarschijnlijk heb ik geen antwoord voor ik weg moet...

maaike · 31 mei, 2007, 11:03:39

Hihi, ik woon in Duiven, dus het VU is dan wel erg ver weg. Nee, ik lig in Zevenaar in het ziekenhuis. Kamer 202 ;).

Ik heb er gisteren niks van gezegd, maar wel een beetje door laten schemeren dat ik gek werd van al dat geklets de hele dag. Nouja, madame gaat vandaag naar huis, dus dat scheelt. Hopelijk wordt het wat stiller de komende tijd.

Overigens moet ik iig tot maandag blijven, dan pas kan de ct worden gemaakt.

OlavTorkson · 01 juni, 2007, 11:35:00

Jeez, ik ben even een tijdje weg, ga jij je botten breken! Wat een verhaal! Hier valt mijn overrijding bij in het niet (bah, ik vond de aandacht best leuk ;-)). Wel heel fijn dat je zo snel weer in Nederland kon zijn, hoewel ik niet snap wat er mis is met Itali? (als je maar Italiaans spreekt). Ik wens je heel veel beterschap en hoop dat je gauw weer vrolijk rondhuppelt, danst en springt.

maaike · 01 juni, 2007, 12:38:24

Ik vind jouw benen ook nog steeds heel indrukwekkend.

Sorry hoor, moet je maar niet zo lang weg zijn :P. En nee, ik kan geen Italiaans.

Dankjewel, ik hoop vooral dat ik weer snel rondvlieg, hihi.

Marit · 02 juni, 2007, 22:28:19

hihi, niet afgeleerd hierdoor dus.... ;)

maaike · 03 juni, 2007, 20:25:11

Citaat van: Marit op 02 juni, 2007, 22:28:19
hihi, niet afgeleerd hierdoor dus.... ;)

Absoluut niet, nee.

Duimen jullie overigens voor me morgen dat de ct-scan goed is?

Ellen · 03 juni, 2007, 21:42:41

Zeker weten!!!
Op naar huis Maaike!!
Hou ons op de hoogte ;)

Liefs Ellen

maaike · 04 juni, 2007, 19:12:20

Dankje! Hopelijk wel!

Net ct-scan gehad, de uitslag moet nog komen. Suf, is waarschijnlijk pas morgen, stomme artsen ;).

Ellen · 05 juni, 2007, 10:43:09

We hopen dus nog een daagje door!!!

maaike · 05 juni, 2007, 18:10:15

Citaat van: Ellen op 05 juni, 2007, 10:43:09
We hopen dus nog een daagje door!!!

Dankje :)

Verder: ik mag weer gaan mobiliseren. Het bot is nog niet aan elkaar gegroeid, maar uit ervaring weten ze dat ik nu wel kan gaan bewegen. Maar ik moet er natuurlijk wel voorzichtig mee zijn. Dus rustig aan.

Maar wel fijn dat ik weer mag bewegen. Hopelijk snel naar huis! Maar eerst in het ziekenhuis nog fysiotherapie.

Hoera!

Marit · 05 juni, 2007, 20:46:32

Dat is alvast wat!!

Hopelijk komt de uitslag snel!!

Is het forum bij jullie ook zo traag?? posten is gewoon niet leuk meer...

maaike · 06 juni, 2007, 10:21:47

Citaat van: Marit op 05 juni, 2007, 20:46:32
Dat is alvast wat!!

Hopelijk komt de uitslag snel!!

Is het forum bij jullie ook zo traag?? posten is gewoon niet leuk meer...

Valt hier best mee. En je loopt achter, zie mijn vorige post ;).

Ellen · 06 juni, 2007, 11:30:48

Hoi allemaal,

Hier is het met vlagen heel erg traag. Geen touw aan vast te knopen dus.

Maaike fijn dat je iets mag gaan doen!!
En nu hopen dat het allemaal snel de goede kant op gaat en dat je eindelijk naar huis mag!!!

maaike · 07 juni, 2007, 13:01:23

Ben vanmorgen eindelijk m'n bed weer uit geweest! Hoera! Ik heb gelopen met een soort 'veredelde rollator', een ding met wieltjes waar ik met m'n armen op kon leunen. Dat ging eigenlijk heel erg goed. Voelt wel apart om m'n benen weer te bewegen, maar het viel me alles mee eigenlijk. Weinig pijn, ook zitten viel heel erg mee. Ik mag er in principe mee naar de wc (onder begeleiding van de verpleging), maar hij paste niet door de deur :( .

Vanmiddag gaan we oefenen met krukken. Dan kan ik tenminste wel naar de wc ;) .

Marit · 07 juni, 2007, 18:04:13

Dat is goed nieuws zeg!!! Gefeliciteerd!!

Ben benieuwd hoe het met de krukken ging!!

maaike · 07 juni, 2007, 20:32:18

Ging goed, als het morgen nog steeds goed gaat mag ik naar huis.

Ben alleen wel misselijk vanavond, dat is wel vervelend. Maar dat zet vast niet door.

Marit · 08 juni, 2007, 08:44:40

Dus hopelijk vandaag naar huis!!! Ik ga duimen voor je!!!

Ellen · 08 juni, 2007, 09:14:24

Ik hoop dat je thuis wel airco heb ;D
Nee hoor ik hoop het heel erg dat je snel naar huis mag!!!

Wel super dat je zo snel gaat!!!

maaike · 08 juni, 2007, 11:11:05

Snel? 2 weken en 2 dagen :S.

Nee, maar wel snel na de fysio, ja. Dat had ik zelf ook niet echt verwacht, dat het zo goed zou gaan.

Jaap (m'n vriend) is onderweg om me op te halen.

maaike · 14 juni, 2007, 15:55:52

Ben dus thuis sinds vrijdag (dus nu alweer bijna een week). Lopen gaat prima, gisteren 2x een kwartier gelopen (en daartussen nog wat natuurlijk). Vandaag heerlijk een uurtje in de tuin gezeten. Fijn dat ik weer naar de tuin kan, mensen uit kan zwaaien, in m'n eigen bed kan slapen, naar de wc kan, een boterham kan smeren (moeten de dingen niet in lage kastjes staan ;)). Ik voel me weer wat meer mens!
Kan nog niet veel en moet rustig aan doen, maar is iig wat.

Marit · 14 juni, 2007, 19:32:17

Kan me voorstellen dat je je weer een beetje mens voelt nu ;)

Blij te horen dat het beter gaat. De rest komt ook nog wel!

OlavTorkson · 11 augustus, 2007, 21:01:08

Hoe gaat het inmiddels?